Σύστημα πληροφοριών Σέγκεν δεύτερης γεννιάς (SIS II) (β΄ μέρος)

Η Ευθύνη της επιλογής μας. «Η Ευθύνη της επιλογής μας. «Σύστημα πληροφοριών Σέγκεν δεύτερης γεννιάς (SIS II)» Μέρος Β΄

ΙΕΡΟΝ ΚΕΛΛΙΟΝ
ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΜΠΟΥΡΑΖΕΡΗ
ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

Η ΕΥΘΥΝΗ ΤΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΜΑΣ 

Κεφάλαιο Β΄ 

Οι Έσχατολογικοί καιροί μας

«Σύστημα πληροφοριών Σέγκεν δεύτερης γεννιάς (SIS II)»  Μέρος Β΄ (σελ. 139- 143)

           ____________________________________

                                  Βιομετρικά διαβατήρια

                                  Ἡλεκτρονικές ταυτότητες

                                   666
                                   Bar code
                                   RFID
                                   Smart cards
                                   Ἐμφυτευόμενα μικροτσιπς

Ὀρίζεται ρητῶς ὅτι «ἡ πρόσβαση στά δεδομένα ἐπιτρέπεται    μ ό ν ο ν (ἡ ὑπογράμμισι δική μας) ἐντός τῶν ὁρίων τῆς ἁρμοδιότητας τῶν ἐθνικῶν ἀρχῶν τοῦ ἄρθρου 27 καί σέ δεόντως ἐξουσιοδοτημένο προσωπικό» (ἄρθρο 31 παρ. 4).   

Καί ἀκολούθως στήν παρ. 5. «Τά δεδομένα δέν εἶναι δυνατόν νά χρησιμοποιοῦνται γιά διοικητικούς σκοπούς.  Κατά  π α ρ έ κ κ λ ι σ η  (ἡ ὑπογράμμισι δική μας), τά δεδομένα πού εἰσάγονται δυνάμει τοῦ παρόντος κανονισμοῦ εἶναι δυνατόν νά χρησιμοποιοῦνται, σύμφωνα μέ τό ἐθνικό δίκαιο ἑκάστου κράτους μέλους, ἀπό τίς ἀρχές τοῦ ἄρθρου 27, παράγραφος 3, γιά τήν ἐκτέλεση τῶν καθηκόντων τους». 

Κατά δέ τό ἄρθρο 27 οἱ ἀρχές μέ δικαίωμα προσβάσεως στά δεδομένα πού εἰσάγονται στό  SIS II εἴτε ἀπ’ εὐθείας στά δεδομένα αὐτά εἴτε σέ ἀντίγραφο δεδομένων τοῦ  SIS II  εἶναι οἱ ἁρμόδιες γιά τούς συνοριακούς ἐλέγχους¹⁰², (¹⁰² Βλ. κανονισμό (ΕΚ) ἀριθ. 562/2006 τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Κοινοβουλίου καί τοῦ Συμβουλίου τῆς 15^ης Μαρτίου 2006, «γιά τή θέσπισι τοῦ Κοινοτικοῦ κώδικα σχετικά μέ τό καθεστώς διέλευσης προσώπων ἀπό τά σύνορα (κώδικας συνόρων τοῦ Σένγκεν)» . EEL 105/13-4-2006, σ.1),  ἄλλους ἀστυνομικούς καί τελωνειακούς ἐλέγχους.   
Προστίθεται οἱ ἐθνικές διακαστικές ἀρχές μεταξύ ἄλλων ἐκεῖνες πού εἶναι ἁρμόδιες γιά τήν ἄσκησι ποινικῆς διώξεως στό  πλαίσιο τῆς ποινικῆς διαδικασίας καί τή διενέργεια δικαστικῆς ἀνακρίσεως πρίν ἀπό τήν ἀπαγγελία κατηγορίας, κατά τήν ἄσκησι τῶν καθηκόντων τους, καθώς καί οἱ ἀρχές πού ἔχουν συντονιστικές ἁρμοδιότητες.   

Ἐπιπροσθέτως, τό δικαίωμα προσβάσεως ἐπιτρέπεται σέ ἀρχές ἁρμόδιες γιά τή χορήγησι θεωρήσεων, γιά τήν ἐξέτασι τῶν αἰτήσεων θεωρήσεως, γιά την χορήγησι τίτλων διανομῆς κλπ.

Ἐπιστρατεύονται δηλαδή οἱ πάντες γιά νά φυλάξουν τούς ὑπόλοιπους (ποιούς ἄραγε;).   

Ναί, ὑπάρχουν ὑπεύθυνοι καί συνειδητοί λειτουργοί, φύλακες τῆς δημοσίας τάξεως και δικαιοσύνης. Ἄμεμπτοι καί ἀμερόληπτοι, ἀκριβοδίκαιοι καί ὑπεύθυνοι.   

Ἀ λ λ’  ὅ μ ω ς  δέν ἁγνοοῦμε καί τό λεγόμενο «παραδικαστικό» τό ὁποῖο μαστίζει τή χώρα μας περισσότερο ἀπό κάθε ἄλλη χώρα τῆς Εὐρώπης.  Δέν ὑποτιμᾶμε τό χρῆμα πού ἀγοράζει συνειδήσεις, πού καταδικάζει ἀναιτίους καί ἐλευθερώνει ἐνόχους.  Φοβούμεθα ὅτι σήμερα αὐτός εἶναι ὁ κανόνας καί οἱ ἐξαιρέσεις ἐλάχιστες.   

Οἱ εὐθύνες γιά τίς ζημίες πού προκαλοῦνται σέ πρόσωπα ἐξ αἰτίας τῆς χρήσεως τοῦ  SIS II καταλογίζονται και τά ποσά τῶν ἀποζημιώσεων καταβάλλονται (ἄρθρο 48)΄ οἱ καταχρήσεις δεδομένων πού ἔχουν εἰσαχθῆ στό  SIS II ἤ οἱ ἀνταλλαγές συμπληρωματικῶν πληροφοριῶν πού ἀντίκεινται στόν παρόντα κανονισμό ὑπόκεινται σέ ἀποτελεσματικές καί ἀποτρεπτικές κυρώσεις (ἄρθρο 49)΄ ἀπό  π ο ι ό ν  ὅμως καί σέ   π ο ι ό ν ;

Δέν προβλέπεται δικαστικό ὄργανο, ἁρμόδιο γιά τη δικαστικό ἑρμηνεία καί τή διευθέτησι τῶν διαφορῶν πού ἀνακύπτουν κατά τήν ἐφαρμογή τοῦ κανονισμοῦ καί κυρίως ὅ,τι σχετίζεται μέ τήν προστασία τῶν προσωπικῶν δεδομένων.   

Προβλέπεται ρητῶς ὅτι τά μέτρα πού ἀφοροῦν στήν τήρησι τῆς δημοσίας τάξεως καί στή διαφύλαξι τῆς ἑσωτερικῆς ἀσφαλείας δέν ὑπάγονται στόν ἔλεγχο τοῦ ΔΕΚ. Ἐνῷ ὁδηγούμεθα στόν ἔλεγχο ὅλων τῶν πολιτῶν ἀπουσιάζει ὁποιαδήποτε δυνατότης προσφυγῆς σέ δικαστική ἀρχή! ¹⁰³ (¹⁰³ Βλ. Ἑ.-Ἔ. Μιχαλακοπούλου, ἔ.ἄ., σ. 83.                        

Στήν παγκοσμιοποιημένη κοινωνία μας ἡ δικαιοσύνη γίνεται διαχειριστική («actuarial  justice») καί τό σύστημα ἀσφαλείας ἐπικεντρώνεται στή πρόσληψι καί καταστολή τῶν κινδύνων πού προέρχονται ἀπό τίς «ὑπάλληλες τάξεις» καί ὄχι σέ μεμονωμένα ἄτομα.   

Στόχος τῆς Νέας Ποινολογίας δέν εἶναι ἡ ἐξακρίβωσι τῆς εὐθύνης γιά τήν ἐγκληματική πρᾶξι.  Δέν ὑποχρεώνεται ὁ ἔνοχος νά πληρώσῃ γιά τό «ἔγκλημα»του ἤ νά ἀλλάξῃ. Ἡ Νέα Ποινολογία διαχειρίζεται τώρα ὁμάδες στά πλαίσια μιᾶς στρατηγικῆς γιά τή διαχείρισι τοῦ κινδύνου.   

Αὐξάνεται λοιπόν ἡ ἐπιτήρησι τῶν δημοσίων χώρων, ἡ παρακολούθησι τῆς ἰδιωτικῆς ζωῆς τῶν πολιτῶν, ἡ ποινικοποίησι προσπαρασκευαστικῶν πράξεων γιά  μή ἐπακριβῶς καθορισμένα ἐγκλήματα, ἡ ὑποχρέωσι ἐπιδείξεως τῆς ταυτότητος σέ χώρους ἐργασίας, μέσα μαζικῆς μεταφορᾶς καί πδοσφαιρικούς ἀγῶνες καί ἡ αὐτσηροποίησι τῆς νομοθεσίας σχετικά μέ τήν μετανάστευτική πολιτική (Σχετικά, βλ. τά ἄρθρα τῶν M. Feely, J. Simon, Actuarial Justice the Emerging New Criminal Law, The Futures of Criminology, 1994, p. 173 καί   R. Van Swaaningen, Critical Criminology, Visions from Europe, 1997, p. 177)

Τά ἐρωτήματα παραμένουν: Π ο ι ό ς  θά φυλάσσῃ  π ο ι ό ν;   Π ο ι ό ς  θά ἐλέγχῃ   π ο ι ό ν;  Π ο ι ό ς θά φοβᾶται  π ο ι ό ν ; ; .... 

Ποιά θά εἶναι ἐκείνη ἡ ἀντίχριστη ἀρχή πού θά χρησιμοποιήση αὐτό τό σύστημα - ἄν δέν τό χρησιμοποιῇ ἤδη - γιά νά «λυτρώσῃ» τόν ἄνθρωπο ἀπό τά δεινά, γιά νά τόν «ἐλευθερώσῃ» ἀπό τά ἐδιέξοδα καί νά τόν κάνῃ ὁλοκληρωματικά σκλάβο, καί ὑποτελή της;....

Οἱ ἀσάφειες στίς διατάξεις τῶν ἄρθρων εἶναι ἀνησυχητικές.  Ποιά εἶναι τά ὅρια τῶν ἁρμοδιοτήτων τῶν ἀρχῶν πού θά ἔχουν πρόσβασι στά δεδομένα τοῦ SIS II (ἄρθρο 12 παρ. 6); 

Π ῶ ς  θά κρίνεται ἀναγκαία ἡ διατήρησι τοῦ ἀρχείου καί ὄχι ἡ καταστροφή του (ἄρθρο 12 παρ. 5,  ἄρθρο 18 παρ. 4, ἄρθρο 38 παρ. 2 καί 3); 

Ἡ ἐπεξεργασία τῶν εὐαισθήτων κατηγοριῶν δεδομένων ἀπαγορεύεται, ἀλλά ὅμως.... ἐπιτρέπεται (ἄρθρο 40 καί 41).   

Παντοῦ ὑπάρχουν ἀόριστες ἐξαιρέσεις καί πολλαπλες παρεκλίσεις.   

«Ὑπάρχει τό δικαίωμα τῶν προσώπων νά ἔχουν πρόσβαση στά δεδομένα πού τά ἀφοροῦν καί τά ὁποία καταχωρίζονται στό SIS II» (ἄρθρο 41 παρ. 1), ἀλλ’ ὅμως δέν ἀνακοινώνονται οἱ πληροφορίες πρός τό πρόσωπο τό ὁποῖο ἀφοροῦν τά δεδομένα ἐάν τοῦτο εἶναι ἀναγκαῖο γιά τήν ἐκτέλεση νόμιμου ἔργου σέ συνάρτηση μέ την καταχώριση ἤ γιά λόγους προστασίας τῶν δικαιωμάτων καί ἐλευθεριῶν τρίτων» (ἄρθρο 41 παρ.4 ).  

 Στή περίπτωσι δέ ὑπηκόου τρίτης χώρας, ἡ ἐνημέρωσι αὐτή δέν παρέχεται «ὁσάκις ἡ παροχή πληροφοριῶν ἀποδεικνύεται ἀδύνατη ἤ θά συνεπαγόταν δυσανάλογη προσπάθεια»(ἄρθρο 42 παρ. 2α περιπτ.ii), «ὁσάκις, σύμφωνα μέ τήν ἐθνική νομοθεσία προβλέπεται περιορισμός τοῦ δικαιώματος ἐνημέρωσης, ἰδίως γιά τή διαφύλαξη τῆς ἐθνικῆς ἀσφάλειας καί ἄμυνας, τῆς δημοσίας τάξης καί τῆς πρόληψης, ἔρευνας, ἀνακάλυψης καί διωξης ἀξιόποινων πράξεων» (ἄρθρο 42 παρ. 2γ).   

Αὐτομάτως ὅλοι γίνονται ὕποπτοι, ἀνεπιθύμητοι, καταζητούμενοι¹⁰⁴.   

(¹⁰⁴ Ἡ ἔννοια τοῦ ὑπόπτου ἀποτελεῖ τήν Κερκόπορτα γιά τήν παραβίασι τῶν ἀτομικῶν δικαιωμάτων. Ἀντίθετα πρός την ἔννοια τοῦ «κατηγορούμενου», πού εἶναι ἀντικειμενική,  ἡ ἔννοια τοῦ «ὑπόπτου», εἶναι ὑποκειμενική.  

 Ὁ ὕποπτος δέν ἔχει κανένα δικαίωμα ἀπέναντι στόν ἑκάστοτε ὑπερκρατικό ἤ κρατικό διωκτικό μηχανισμό, ἐνῷ ὁ κατηγορούμενος ἀπολαμβάνει ὁρισμένα δικαιώματα.  Σήμερα δίδεται βάρος στήν ἔννοια τοῦ ὑπόπτου καί στόν περιορισμό τῶν ἀτομικῶν δικαιωμάτων γιά προληπτικούς καί ὄχι γιά κατασταλτικούς λόγους.  

 Ἀναβιώνει ὁ ὄρος τῆς «κοινωνικῆς ἐπικινδυνότητος», στόν ὁποῖοι ἐντάσσονται οἱ κοινωνικές περιπτώσεις πού δέν μποροῦν νά ἀντιμετωπισθοῦν καί γι’ αὐτό χαρακτηρίζονται ὡς δυνητικά ἐπικίνδυνες.   

Οἱ πτωχοί, οἱ ἄστεγοι μετανάστες, οἱ πρόσφυγες ὁμαδοποιοῦνται ὥστε νά ἀντιμετωπισθοῦν μέ τή μέθοδο τῆς καταστολῆς. (Βλ. Σ. Ἀλεξιάδη, Ἡ ἔννοια τοῦ ὑπόπτου στην Ποινική Δίκη - Ἡ κερκόπορτα γιά παραβίαση τῶν ἀτομικῶν δικαιωμάτων, ἐν Τιμητικός τόμος γιά τήν Α. Γιαννοπούλου –Μαραγκοπούλου, «Δικαιώματα τοῦ Ἀνθρώπου. Ἔγκλημα - Ἀντεγκληματική πολιτική, τόμ. Α΄,  Νομικη Βιβλιοθήκη, 2003, σ. 85-94. Ἐπίσης βλ. ἀναλυτικώτερα, Ἑ. - Ἔ. Μιχαλακοπούλου, ἔ., ἄ., σ. 32 -39).

Ἀναφέραμε προηγουμένως ὅτι οἱ πληροφορίες εἶναι δυνάμει ἐπικίνδυνες.  Ἡ χρῆσι τους εἶναι πολλαπλή καί ἡ παραποίησι τους δυνατή, ἀλλά καί οἱ φραγμοί πού ζητεῖ νά θέσῃ τό δικαίο τῆς πληροφορικῆς εἶναι ἀσθενεῖς.   

Καί ὄμως!   Ὁ κανονισμός γιά τό SIS II  διατείνεται ὅτι «σέβεται τά θεμελιώδη δικαιώματα καί συνάδει μέ τίς ἀρχές πού ἀναγνωρίζονται ἰδίως στόν Χάρτη τῶν Θεμελιωδῶν Δικαιωμάτων τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνωσης»¹⁰⁵ !  

(¹⁰⁵ Ἐκτίμησι(26) ) Ἐπίσης ἀναγγέλλεται καί «ἐνημερωτική ἐκστρατεία γιά τήν ἐνημέρωση τοῦ κοινοῦ» (ἄρθρο 19) τό ὁποῖο θά ἔχῃ τήν .... εὐτυχία νά ἐνταχθῇ σ’ αὐτό τό ὁλοκληρωτικό σύστημα προκειμένου βέβαια νά μπορέσῃ νά ἐπιβιώσῃ, ἐνῷ οἱ ἐθνικές ἐποπτικές ἀρχές καί ὁ εὐρωπαῖος ἐπόπτης προστασίας δεδομένων ἐγγυῶνται τήν διασφάλισι τῶν ἀτομικῶν δικαιωμάτων τῶν Εὐρωπαίων πολιτῶν, πρό πάντων δέ «προάγουν κατά τόν δέοντα τρόπο τήν εὐαισθητοποίηση ὅσον ἀφορᾶ τά δικαιώματα γιά τήν προστασία τῶν δεδομένων»  (ἄρθρο 46 παρ. 2)....

Ἡ βιομετρική καταγραφή (ψηφιακές φωτογραφίες και δακτυλικά ἀποτυπώματα) ὅπου τοῦ εὐρωπαϊκοῦ πληθυσμοῦ ἔχει ἀρχίσει καί ἐπί πλέον αὐτό τό σύστημα χρησιμοποιεῖται γιά τόν ἀποκλεισμό ἑκατομμυρίων ἀτόμων ἀπό τόν εὐρωπαϊκό χῶρο, γιά τήν ἐπιτήρησι καί τόν ἔλεγχο πληθυσμῶν πού θεωροῦνται ὕποπτοι (κυρίως μεταναστῶν), καί γιά τή δημιουργία μιᾶς βάσεως βιομετρικῶν καταχωρίσεων ὅλων τῶν ἀτόμων πού εἰσέρχονται στό ἔδαφος τῆς Εὐραπαϊκῆς Ἑνώσεως¹⁰⁶.  (¹⁰⁶ Βλ. Ἑ.- Ἔ. Μιχαλοκοπούλου, ἔ., ἀ., σ. 69-71)

Ἄ ρ α γ ε   ποιός θα ξεφύγει ἀπό τό SIS II.....

 ___________________

Ψηφιοποίηση κειμένου Κατερίνα
http://anavaseis.blogspot.com/2011/01/sis-ii_06.html