Να λύσω το πρόβλημα του θανάτου

Ουράνια ή επίγεια; (Αρχιμ. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος)

- Γέροντα πολλοί μας κατηγορούν εμάς τους Ορθοδόξους, ότι πολυασχολούμαστε μέ τα ουράνια και παραβλέπουμε τα επίγεια. Τί θα μπορούσαμε να τους πούμε;

- Ερωτά ο Πασκάλ: Εάν λύσω όλα τα προβλήματα, όλα ανεξαιρέτως, οικονομικά, βιολογικά, φυσικά, χημικά, τα πάντα, και δεν λύσω ένα πρόβλημα, το πρόβλημα του θανάτου, η επίλυσις όλων των άλλων προβλημάτων θα με βοηθήση στην αντιμετώπισι του θανάτου; Όχι.  Αντιθέτως. Εάν λύσω μόνον το πρόβλημα του θανάτου, η άγνοια όλων των άλλων προβλημάτων θα με δυσκολέψη στην αντιμετώπισι του θανάτου; Όχι. Λοιπόν, τί έχω να κάνω; ρωτάει. Να λύσω το πρόβλημα του θανάτου. Ασχολήσου, άνθρωπε, να λύσης αυτό το πρόβλημα. Και αν το λύσης, βρήκες το παν. Υπάρχει κάτι χειρότερο από την απιστία και από τον θάνατο; Δέν υπάρχει. Η κλίμακα σταματάει εκεί πέρα.

Εάν λύσης το πρόβλημα του θανάτου, θα βρής το πάν. Το πρώτο, λοιπόν, που πρέπει να σκέπτεται ο άνθρωπος, είναι αυτό. Διότι, όταν όλο τον κόσμο κερδίσουμε, λέει η Εκκλησία, «τότε τω τάφω οικήσωμεν, όπου ομού βασιλείς και πτωχοί». (Νεκρώσιμο κάθισμα του πλ.β' ήχου του Όρθρου του Σαββάτου). Δεν λέγει κανείς να δείξουμε τελεία αδιαφορία για τα υλικά, αλλ' η μέριμνά μας γι' αυτά να είναι δευτερεύουσα. «Ζητείτε πρώτον την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην Αυτού και ταύτα πάντα προστεθήσεται υμίν» (Ματθ. 6,33).

("Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα", Ι. Η. Κεχαριτωμένης Θεοτόκου Τροιζήνος)

alopsis

Πηγή εἰκόνας: Ἱ. Ἡσ. Ἀνάστασις Χριστοῦ-Ἐμμαούς, Ἅγ. Βασίλειος Λαγκαδᾶ.