Επιστολή προς ετοιμοθάνατο (Γέροντος Εφραίμ Κατουνακιώτου)

Κατουνάκια 14/27 Φεβρουαρίου 1998, επιστολή προς ετοιμοθάνατο

Την  27 η Φεβρουαρίου 1998 (ν.η) πριν 13 χρόνια έφυγε για τους ουρανούς ο παπα Εφραίμ ο Κατουνακιώτης.
Η επιστολή που ακολουθεί δημοσιεύθηκε από τη συνοδεία του γέροντος στη βιογραφία του πoυ εκδόθηκε από το Περιβόλι της Παναγίας το 2000, και απευθύνεται σε ετοιμοθάνατο καρκινοπαθή μοναχό.
Ας έχουμε την αγία ευχή τού παπα Εφραίμ. Ο καλός Θεός ας τον έχει αναπαυμένο στη Βασιλεία Του που πόθησε από μικρό παιδί…


Κατουνάκια 4-2-1993
Eν Χριστώ αγαπητέ αδελφέ π.Ιερεμία

Με πολλήν αγάπη σε ασπάζομαι αδελφικά , ευχόμενος όπως Κύριος ο Θεός εξαποστείλη τον Αγγελον Αυτού και σού χαρίση πνεύμα υπομονής , πνεύμα πίστεως και εμπιστοσύνης προς τον Θεόν.
Χθες έλαβα το γράμμα σου και σήμερα πρωΐ έρχομαι να σου απαντήσω. Προ τριών μηνών κατέβηκα στην Αθηνα και έκανα εγχείρηση καταρράκτου στα μάτια και δεν έχει αποκτασταθή ακόμα η όρασις μου και δεν βλέπω καλά , και βάζω τον Ν. να σου γράψη ό,τι υπαγορεύω εγώ.Γενού άξιος της κλήσεως σου της «Θεοκλήτου».Μετά αγίων η κλήσις σου, μετά μαρτύρων η μερίς σου.
Να σου πω και την αλήθεια , και σε μακαρίζω και σε ζηλεύω, αποβλέποντας τον  καρπόν αυτής σου της δοκιμασίας.Η πολλή αγάπη του Θεού προς εσένα εκεί σε οδήγησε, εις αυτό τον Γολγοθά.Ο άγιος Χρυσόστομος πλέκει δύο εγκωμιαστικούς λόγους προς τον πολύαθλο Ιώβ.Δεν τον επαινεί εις το πρότερον του βίον , προ της δοκιμασίας που ήτο θεοσεβής-φιλόξενος-απεχόμενος παντός κακού, αλλά τον εγκωμιάζει εις την υπομονήν  όπου έκαμε εις αυτή την δοκιμασίαν όπου του έστειλε ο Θεός.Στον καιρό της κατοχής ένας πατέρας πτωχός, παπουτσής, έκανε πολλά παπούτσια, και τα έδινε στην κόρη του να τα πουλήση στα γύρω χωριά.Το κοριτσάκι με διαφόρους καιρούς και ξυπόλυτο πήγαινε στα χωριά και τα πωλούσε. Πότε πεινασμένο, πότε ξυπόλυτο, πότε ημάρα και πότε νύκτα, με αποτέλεσμα το κοριτσακι να χτικιάση (να πάρη φυματίωσιν).
Προτού να πεθάνη πρόλαβαν και το έκαμαν καλογριούλα και το ονόμασαν Ανυσία μοναχή.
Όταν της έκαμαν ανακομιδή ,ευωδίαζαν τα λείψανα της.Να , λοιπόν, τι αποτέλεσμα έφερε η υπομονή εις τας θλίψεις.
Στο χωριό μου μια ομοια ψυχή, Βασιλική την ονόμαζαν, επειδή ήταν γερό κοριτσάκι, την έπαιρνε ο πατέρας της στις εξωτερικές δουλειές μαζί του.Από τις πολλές κακουχίες κλονίστηκε σοβαρά η υγεία της και στο τέλος απέθανε.Ένας γείτονας της, πολύ ευλαβής άνθρωπος, προσευχόμενος μια φορά είδε πέντε έξι αγγέλους και υμνολογούσαν τον Θεόν. Και μέσα στη μέση ήταν και αυτή η ψυχή. Να, λοιπόν , η υπομονή τι την αξίωσε.
Και ο Γέροντας μας, ο παππούς σας, ο ΄γεροντας Ιωσήφ, μάς έλεγε συχνά ότι όλος ο βίος του ένα μαρτύριο  ήταν και να τι τον αξίωσε ο Θεός να ευωδιάσουν τα λείψανα του.
Σού ευχόμεθα δι ευχών τού αγίου Γέροντος μας και σ΄εσένα «τα ίδια».
Με αδελφική αγάπη
παπα Εφραίμ Κατουνακιώτης.
http://vatopaidi.wordpress.com/2011/03/08/%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%85%CE%BD%CE%AC%CE%BA%CE%B9%CE%B1-1427-%CF%86%CE%B5%CE%B2%CF%81%CE%BF%CF%85%CE%B1%CF%81%CE%AF%CE%BF%CF%85-1998-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%AE-%CF%80/