Πῶς πρέπει νὰ μετανοοῦμε;

Ἀπὸ τὸ Γεροντικό:

Εἶπε ἕνας γέροντας:

– Ἂν πέσεις σὲ μιὰν ἁμαρτία καὶ σηκωθεῖς καὶ ἀρχίσεις νὰ θλίβεσαι καὶ νὰ μετανοεῖς γι’ αὐτὴν, πρόσεξε μὴν σταματήσεις τὴν λύπη καὶ τοὺς στεναγμούς ἐνώπιον τοῦ Κυρίου ὣς τὴν ἡμέρα τοῦ θανάτου σου. Ἀλλιῶς θὰ πέσεις πάλι γρήγορα στὸν ἴδιο βόθρο. Ἡ κατὰ Θεὸν λύπη εἶναι γιὰ τὴν ψυχὴ χαλινάρι, ποὺ δὲν τὴν ἀφήνει νὰ πέσει.

________________

____________________________

Διηγοῦνταν γιὰ κάποιον γέροντα πὼς, ὅταν οἱ λογισμοὶ τοῦ ἔλεγαν «Ἄφησε σήμερα κι αὔριο μετανοεῖς», τούς πολεμοῦσε λέγοντας «Ὄχι! Σήμερα θὰ μετανοήσω καὶ αὔριο ἂς γίνει τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ».

____________________________________________

Τοῦ ἀββᾶ Ἰσαάκ:

Σ’ αὐτὰ ποὺ ἔχασες τὴν ἀρετή, σ’ αὐτὰ νὰ τὴν ἀποκτήσεις καὶ πάλι. Χρωστᾶς χρυσάφι στὸν Θεό; Δὲν δέχεται νὰ τοῦ δώσεις μαργαριτάρι. Ἔχασες, γιὰ παράδειγμα, τὴν ἁγνεία σου; Ὁ Θεὸς δὲν δέχεται ἀπὸ σένα ἐλεημοσύνη, ὅσο ἐπιμένεις στὴ πορνεία. Σοῦ ζητάει τὸν ἐξαγνισμὸ τοῦ σώματος, ἐπειδὴ αὐτὴν τὴν ἐντολὴ ἀθέτησες, νικημένος ἀπ’ τὸν φθόνο τοῦ διαβόλου. Τὶ κι ἂν πολεμᾶς τὸν ὕπνο ἀγρυπνώντας; Τὶ κι ἂν καταγίνεσαι μὲ τὴν νηστεία; Καθόλου δὲν θὰ ὠφελήσουν αὐτὰ ἐνάντια σ’ ἐκεῖνο τὸ πάθος. Γιατὶ κάθε ἀρρώστια, εἴτε ψυχικὴ εἴτε σωματική, μὲ τὰ δικά της καὶ τὰ κατάλληλα φάρμακα θεραπεύεται.

Ὅποιος πέφτει στὴν ἁμαρτία γιὰ δεύτερη φορά, μὲ τὴν ἐλπίδα τῆς κατοπινῆς μετάνοιας, αὐτὸς πορεύεται μὲ πανουργία ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. Τὸν ἄνθρωπο αὐτὸν τὸν βρίσκει ἀπροσδόκητα ὁ θάνατος κι ἔτσι δὲν φθάνει στὸν καιρὸ ποὺ –σήμφωνα μὲ τὴν ἐλπίδα του– θὰ μετανοοῦσε.