Ταξίδεψε ὄρθιος χάριν τῶν παιδιῶν

Κάποτε ὁ Γέροντας Πορφύριος ταξίδεψε ἀπό τή Θεσσαλονίκη στήν Ἱερισσό, μέ προορισμό τό Ἅγιον Ὅρος. Ὅταν ἔφθασε στό πρακτορεῖο, δέν βρέθηκε θέση γιά ἐκεῖνον καί ἀναγκάσθηκε νά μείνει ὄρθιος, ἐνῶ δίπλα του κάθονταν μερικοί νεαροί, χαριεντιζόμενοι. Ἕνας κύριος ἐπέπληξε τούς νεαρούς, διότι ἔβλεπαν κοντά τούς ἕνα γέροντα Ἱερομόναχο ὄρθιο κι αὐτοί συνέχιζαν νά κάθονται ἀδιάφοροι...Τούς ὑπέδειξε νά παραχωρήσει ἕνας ἀπ’ αὐτούς τή θέση του στόν Ἱερέα, ἀλλ' αὐτοί ἔμειναν ἀσυγκίνητοι καί ἀκίνητοι στή θέση τους...

Τότε ὁ κύριος, ὀργισμένος, σηκώθηκε καί τοῦ παρεχώρησε τή θέση. Ὁ Γέροντας τόν εὐχαρίστησε καί δέ δέχθηκε τή θέση. Ταξίδεψε μέχρι τήν Ἱερισσό ὄρθιος. Στό τέλος τοῦ ταξιδιοῦ ὁ κύριος ρώτησε τό Γέροντα, γιατί δέ δέχθηκε τή θέση πού τοῦ πρόσφερε. Ὁ Γέροντας τοῦ εἶπε: «Ἔκαμα μία θυσία χάριν τῶν παιδιῶν». Ὁ κύριος δέν κατάλαβε καί ὁ Γέροντας τοῦ ἐξήγησε: «Δέν ἔπραξες σωστά, ποῦ μάλωσες τά παιδιά. Τά παιδιά ἔκαμαν μία κακή πράξη: Ἄφησαν ὄρθιο ἕναν ἡλικιωμένο Ἱερομόναχο καί δέν τοῦ παρεχώρησαν ἀπό μόνα τους τή θέση τους, ὅπως ἔπρεπε. Ἔπειτα ἀπ’ αὐτό, ἐάν σηκώνονταν, ὅταν τά κατσαδίασες καί καθόμουν στή θέση τούς ἐγώ, ἤ ἐάν δεχόμουν τή θέση πού μου πρόσφερες ἐσύ, τά παιδιά δέν θά καταλάβαιναν τήν κακή πράξη τους ἀντίθετα, θά αἰσθάνονταν δικαιωμένα. Τώρα ὅμως, πού ἔμεινα ὄρθιος τόσες ὧρες καί μ' ἔβλεπαν μπροστά τους, σηκώθηκε ἡ ἴδια ἡ συνείδησή τους καί σιωπηλά τά κατηγόρησε γιά τήν πράξη τους. Μόνο ἔτσι μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος νά σωθεῖ: ὅταν μετανοεῖ, ἐπειδή τόν...

κατηγορεῖ, ὄχι ὁ ἄλλος ἀπ’ ἔξω, ἀλλά ἡ συνείδησή του ἀπό μέσα».

Ἀπό τό βιβλίο «Κοντά στό Γέροντα Πορφύριο» τοῦ Κ. Γιαννιτσιώτη

http://stratisandriotis.blogspot.com/2011/08/blog-post_24.html