Ὅταν δέν προσδοκοῦμε θετική ἀνταπόκριση στά λόγια μας.

Πολλές φορές, μέ τήν εὐλογία τῆς Ἐκκλησίας, μιλᾶμε, λέμε τόν λόγο τοῦ Θεοῦ, μέ διάθεση νά βοηθήσουμε τούς ἀνθρώπους, ἀλλά αἰσθανόμαστε ὅτι δέν θέλουν νά ἀκούσουν.

Ὁ ἱερέας στό ποίμνιό του, ὁ ἱεραπόστολος στόν κόσμο, ὁ ἐκπαιδευτικός στούς μαθητές του, ὁ γονιός στά παιδιά του... καλοῦν τά παιδιά τοῦ Θεοῦ σέ μετάνοια, σέ συμμόρφωση στίς Θεῖες Ἐντολές. Πόσοι ὅμως ἀνταποκρίνονται; Συνήθως ἐλάχιστοι.

Μπορεῖ, στόν λόγο τοῦ Θεοῦ, ἀπό τούς τριάντα νά ἀνταποκριθεῖ ὁ ἕνας ἤ οἱ δύο.

Γιά αὐτούς τούς ἕνα-δυό θά πρέπει νά μιλοῦμε.

Οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι κήρυξαν σ’ ὅλο τόν κόσμο, χωρίς νά ἀπογοητευθοῦν, μέχρι τέλους τῆς ζωῆς τους...

Τούς ἄκουγαν ὅλοι;

Τούς ἄκουγαν ἐξωτερικά... ἀλλά τούς ὑπάκουαν ὅλοι;

Ἐλάχιστοι.

Πῆγε ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στήν Ἀθῆνα, μίλησε στόν Ἄρειο Πάγο.

Ἀποτέλεσμα;

Ἐλάχιστοι πίστεψαν· καί ἀπ΄ αὐτούς πού ἤτανε μορφωμένοι; Ἐλαχιστότατοι.

Κι ὅμως, ὁ Ἀπόστολος Παῦλος πῆγε γιά αὐτούς τούς λίγους.

Βέβαια, γιά ὅλους πῆγε, σέ ὅλους ἀπευθύνθηκε, ἀλλά δέν τόν πίστεψαν ὅλοι.

Ἀνάμεσά σ’ αὐτούς πού πίστεψαν ἦταν κι ὁ Ἅγιος Διονύσιος ὁ Ἀρεοπαγίτης, μεγάλος Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας.

Ὁ Χριστός ὅλους τούς καλεῖ, ἀλλά δέν Τόν θέλουν ὅλοι.

Ἐμεῖς... θά πᾶμε καί θά ὁμιλήσουμε γιά τόν Χριστό σέ ὅλους, ἔχοντας ὑπόψη μας ὅτι λίγοι Τόν θέλουν πραγματικά καί λίγοι θά ἀνταποκριθοῦν. Γιά χάρη αὐτῶν τῶν λίγων δέν θά πάψουμε νά μιλᾶμε. Διότι μόνο διά τοῦ Χριστοῦ ἔρχεται εἰρήνη στόν ἄνθρωπο, στήν οἰκογένεια, στό σχολεῖο, στήν ἐργασία καί στήν κοινωνία. Μόνο ὁ Χριστός εἶναι ὁ τέλειος Καθοδηγητής καί Παιδαγωγός ὅλων τῶν ἀνθρώπων κάθε ἡλικίας· προπάντων τῶν παιδιῶν.

«Λάλει καί μή σιωπήσεις», εἶπε ὁ Θεός στόν Ἀπόστολο Παῦλο.

Ἄς θυμηθοῦμε τήν παραβολή τοῦ σπορέως καί τίς διάφορες ἐνδεχόμενες περιπτώσεις. Ὁ σπόρος ἔπεσε στήν καλή γῆ, ἄλλος ἔπεσε στίς πέτρες, ἄλλος στά ἀγκάθια καί ἄλλος στόν πατημένο δρόμο. Ἀπό τίς τέσσερις περιπτώσεις, ἡ μία καρποφόρησε.

Ἄν τό πάρουμε καί ἀναλογικά, μαθηματικά, τό 25% εἶναι αὐτοί πού δέχονται τό κήρυγμα τοῦ Χριστοῦ. Ὁπότε, ἄς μήν ἀπογοητευόμαστε. Ἀπό τούς ἑκατό ἀκροατές, οἱ εἰκοσιπέντε θά τό δεχτοῦνε. Στήν ἀρχή, ὅπως λέγει ἡ παραβολή, τό δέχονται περισσότεροι, ἀλλά μετά δέν καρποφοροῦνε.

Στήν διαδικασία γιά καρποφορία συμβαίνουν διάφορα. Ὅπως μᾶς διδάσκει ὁ Κύριος: α) βγαίνουν τ΄ ἀγκάθια, πνίγουν τόν σπόρο ἤ β) πέφτει ὁ σπόρος σέ ξηρό πετρῶδες ἔδαφος, βγαίνει ὁ ἥλιος καί τό καίει ἤ γ) πέφτει ὁ σπόρος στήν πατημένη γῆ, ἔρχονται τά πουλιά καί τόν τρῶνε.

Ἐμεῖς θά κηρύττουμε τόν λόγο τοῦ Θεοῦ κι ὅποιος ἔχει καλλιεργημένο τό χωράφι του, θά τόν δέχεται τόν σπόρο καί θά καρποφορεῖ.

Ἄλλωστε, ὑπάρχει ἕνα λόγιο τοῦ Κυρίου πού δίνει παρηγοριά καί ἐλπίδα σ’ ὅσους ἀσκοῦν τό ἔργο τῆς ἀγωγῆς, σ’ ὅσους συμβουλεύουν εἴτε τά παιδιά τους εἴτε ἄλλους. Τί λέει ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ;

«Ἄν τόν δικό Μου λόγο τόν ἐτήρησαν οἱ ἄνθρωποι», λέγει ὁ Κύριος, «τότε καί τόν δικό σας θά τόν τηρήσουν».

Πραγματικά, κάποιοι -λίγοι ὅμως- δέχτηκαν τόν Χριστό μας καί τήρησαν τόν λόγο Του.

Λέει, λοιπόν, ὁ Χριστός Μας, ἀπευθυνόμενος στούς Ἀποστόλους καί στούς μιμητές τους: «Καί ἐσεῖς πού θά μιλήσετε γιά Μένα θά σᾶς ἀκούσουν κάποιοι καί θά σᾶς πιστέψουν». Ἐμεῖς γιά χάρη αὐτῶν τῶν «κάποιων» θά μποῦμε στόν κόπο νά ὁμιλήσουμε, πρέπει νά ὁμιλήσουμε καί νά συνεχίσουμε νά μιλᾶμε ἀλλά καί νά προσευχόμαστε, ὥστε νά «ἀνοίγει ὁ Κύριος δίοδο» στίς κλειδωμένες ψυχές ν΄ ἀκοῦνε τόν λόγο Του.

Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

http://HristosPanagia3.blogspot.com