Σελίδες

Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2011

Τά πάθη εἶναι κίνηση ἐνάντια στήν ἀγάπη



«Αὕτη ἐστὶν ἡ ἐντολὴ ἡ ἐμή, ἵνα ἀγαπᾶτε ἀλλήλους καθὼς ἠγάπησα ὑμᾶς»(Ἰω. 15, 12)
Σύμφωνα μέ τούς ἀνωτέρω λόγους τοῦ Κυρίου θά πρέπει νά «ἀγαπήσουμε τούς ἀδελφούς μας καθώς και ᾿Εκεῖνος μᾶς ἀγάπησε». Δηλαδή νά τούς ἀγαπήσουμε  μέχρι θανάτου! Διότι κι Ἐκεῖνος ἔτσι μᾶς ἀγάπησε: Μέχρι θανάτου καί μάλιστα θανάτου σταυρικοῦ. Θά πρέπει, ἑπομένως, ν' ἀγαπήσουμε τούς πάντας, περισσότερο καί ἀπό τήν ζωή καί τήν ὕπαρξή μας. 
᾿Οφείλουμε νά ξεπεράσουμε ἀκόμη καί τό λεγόμενο «ἔνστικτο τῆς αὐτοσυντηρήσεως»,
προκειμένου νά διασώσουμε τήν ἀγάπη μας πρός τόν Θεό καί πρός τόν συνάνθρωπό μας. Ἄν χρειαστεῖ, θά πρέπει νά δώσουμε καί τήν ζωή μας γιά χάρη τῶν ἀδελφῶν μας.
 Τά πάθη μᾶς ἀποπροσανατολίζουν, μᾶς ἀπομακρύνουν ἀπό τόν Θεό καί τούς συνανθρώπους μας, μᾶς διαστρέφουν.
Τά πάθη, μέ κυρίαρχο τήν φιλαυτία (τήν ἄλογη ἀγάπη πρός τό σῶμα μας), μᾶς ὠθοῦν στό νά ἀγαπήσουμε ἐγωιστικά τόν ἑαυτό μας, χωρίς νά ἔχουμε καμμία διάθεση γιά τήν παραμικρή θυσία χάριν τοῦ Θεοῦ ἤ τῶν ἀδελφῶν μας.
Κάθε ἀρετή εἶναι μιά κίνηση ἀγάπης πρός τόν Θεό καί πρός τόν πλησίον. Κάθε κακία εἶναι μιά κίνηση ἐνάντια στήν ἀγάπη πρός τόν Θεό καί πρός τόν πλησίον.
Κάθε ἀρετή εἶναι μία ἔξοδος ἀπό τόν ἑαυτό μας, ἀπό τήν αὐτοφυλάκισή μας. Ὁ Θεός εἶναι ἀγάπη. Ὁ ἄνθρωπος εἶναι πλασμένος γιά νά ὁμοιάσει στόν Θεό. Εἶναι πλασμένος γιά νά γίνει κι αὐτός ἀγάπη. Ἑπομένως, ὅταν κινούμαστε ἀγαπητικά πρός τόν Θεό καί τούς ἄλλους, ἐκπληρώνουμε τόν προορισμό μας.
Ἀπεναντίας, κάθε κακία, κάθε πάθος, εἶναι μία κίνηση πρός τόν ἑαυτό μας, αὐτοερωτική, ναρκισσιστική. Ἑπομένως, τά πάθη εἶναι κινήσεις ἀντίθετες στόν προορισμό μας, ὁ ὁποῖος εἶναι νά γίνουμε ἀγάπη. Εἶναι κινήσεις ἀντίθετες στό «καθ’ ὁμοίωσιν». Ὁ ἄνθρωπος –διά τῶν παθῶν– αὐτοφυλακίζεται, δένεται μέ δεσμά τά ὁποῖα δυστυχῶς τά ἀγαπάει μετά ἀπό κάποια ἡλικία. Ὁ π. Παΐσιος ἔλεγε ὅτι μετά τά 30 (τήν ἡλικία τῶν 30 ἐτῶν) ὁ ἄνθρωπος ἀγαπάει τά πάθη του. Μακάριος ὁ ἄνθρωπος πού ἀπό μικρή ἡλικία ἀγωνίζεται καί πολεμᾶ τά πάθη του...Μακάριος καί ὅποιος δέν ἀπελπίζεται ἀλλά συνεχίζει μέχρι τέλους αὐτήν τήν πάλη. Σίγουρα τότε θά στεφανωθεῖ ὡς νικητής ἀπό τόν Κύριο τῆς Δόξης!
Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης
Πηγή εἰκόνας: Ἱ. Ἡσ. Ἀνάστασις Χριστοῦ-Ἐμμαούς, Ἅγ. Βασίλειος Λαγκαδᾶ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου