Ἡ Θεία Κοινωνία

(Επιλογή και διασκευή ψυχωφελών κειμένων από το βιβλίο “ΑΜΑΡΤΩΛΩΝ ΣΩΤΗΡΙΑ” του μοναχού Αγαπίου Λάνδου του Κρητός)

Ἡ Θεία Κοινωνία

“Μπροστά στα μάτια εκείνων που με θλίβουν, μου έστρωσες τραπέζι πνευματικό” (Ψαλμ. 22:5).

Η Τράπεζα του Κυρίου, τα άχραντα θεία Μυστήρια, το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, είναι ο μεγαλύτερος θησαυρός που μας χάρισε ο ενανθρωπήσας Υιός του Θεού.

Μήτε ανθρώπινη γλώσσα μήτε αγγελική μπορεί να εκφράσει τη χάρη, να περιγράψει τη δύναμη, να προσδιορίσει την αξία του θησαυρού τούτου.

Η Θεία Κοινωνία έκανε τους μάρτυρες και τους οσίους να υπομείνουν με χαρά όλες τις θλίψεις τους.

Ὁ διάβολος βρίσκει γρήγορα δουλειά σέ ὀκνηρά χέρια, ἀλλά ἕνας ἄγγελος βρίσκει γρήγορα ἐργασία στούς φιλόπονους καί ἐπιμελεῖς. ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΧΡΙΔΟΣ

Ό διάβολος βρίσκει γρήγορα δουλειά σε οκνηρά χέρια, αλλά ένας άγγελος βρίσκει γρήγορα εργασία στους φιλόπονους και επιμελείς.

Στον κόσμο αυτό της συνεχούς κινήσεως και της συνεχούς μεταβολής, ο άνθρωπος επιβάλλεται να είναι απασχολημένος, είτε το θέλει είτε όχι, παράγοντας έργο, είτε καλό είτε άσχημο. Ό άνθρωπος πού μένει αργός, σε ακηδία, στην πραγματικότητα δεν είναι τεμπέλης. Είναι ένας φιλόπονος εργάτης τού διαβόλου! Ένα αργό σώμα και μια αργή ψυχή είναι το πιο κατάλληλο χωράφι γιά να σπείρει και να καλλιεργήσει ο διάβολος.

Ό άγιος Αντώνιος ο Μέγας λέει ότι η σάρκα χρειάζεται να δουλαγωγείται και να αφοσιώνεται σε επίμοχθο έργο. Ο άγιος Έφραίμ ο Σύρος συμβουλεύει: «Δίδαξε τον εαυτό σου να εργάζεται, ώστε να μη χρειαστεί να διδαχθεί την επαιτεία».

Όλοι ανεξαιρέτως οι άγιοι Πατέρες τονίζουν την αναγκαιότητα της εργασίας γιά τη σωτηρία της ψυχής τού ανθρώπου.

Αὐτός, ὡς Θεάν­θρωπος, εἶναι ἡ Ὀρθοδοξία μας, ἡ Παναλήθειά μας.

   Μιλώντας για την Ορθοδοξία, δεν πρέπει να επα­ναλαμβάνουμε το λάθος του Πιλάτου, όταν ερώτησε τον Χριστό:«Τί έστιν αλήθεια;» (Ίωάνν. 18, 38). 

 Το ορθό είναι: «Τίς έστιν αλήθεια;». 

25 Μαρτίου. ♰ Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΑΙ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Τῆς ἑορτῆς. (Ἑβρ. β΄ 11-18).

Εβρ. 2,11           ὅ τε γὰρ ἁγιάζων καὶ οἱ ἁγιαζόμενοι ἐξ ἑνὸς πάντες· δι᾿ ἣν αἰτίαν οὐκ ἐπαισχύνεται ἀδελφοὺς αὐτοὺς καλεῖν,

Εβρ. 2,11                   Διότι ο Χριστός που μας αγιάζει, και ημείς που αγιαζόμεθα, καταγόμεθα από ένα Πατέρα. Δι' αυτήν ακριβώς την αιτίαν και ο Χριστός δεν εντρέπεται να ονομάζη αυτούς, που καλεί εις σωτηρίαν, αδελφούς του,

121. Ἡ ὠφέλεια τῆς ἐγκράτειας, ἡ βλάβη τῆς ἀπουσίας ἐγκράτειας καί ἡ ζημιά τῆς ἄμετρης οἰνοποσίας, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

121. Ἡ ὠφέλεια τῆς ἐγκράτειας, ἡ βλάβη τῆς ἀπουσίας ἐγκράτειας καί ἡ ζημιά τῆς ἄμετρης οἰνοποσίας (Εὐεργετινός τόμ. Β΄- ὑπόθ. ΙΕ΄), 23-3-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης_http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

Ὁμιλία Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου στόν Εὐαγγελισμό τῆς Θεοτόκου

               

   ΟΜΙΛΙΑ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

                  ΣΤΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

    Πάλι σήμερα έχουμε χαρμόσυνες ειδήσεις, πάλι έχουμε μηνύματα ελευθερίας, πάλι έχουμε μια ανάκληση από την πτώση και μια επάνοδο στη ζωή, μια υπόσχεση ευφροσύνης και μια απαλλαγή από τη δουλεία. Ένας άγγελος συνομιλεί με την Παρθένο, για να μην ξαναμιλήσει ο διάβολος με γυναίκα.

    Λέει η Γραφή· «Τον έκτο μήνα της εγκυμοσύνης της Ελισάβετ στάλθηκε από τον Θεό ο άγγελος Γαβριήλ σε μια παρθένο, που ήταν μνηστευμένη με έναν άνδρα». Στάλθηκε ο Γαβριήλ, για να αποκαλύψει την παγκόσμια σωτηρία των ανθρώπων. Στάλθηκε ο Γαβριήλ, να φέρει στον Αδάμ τη βέβαιη αποκατάστασή του. Στάλθηκε ο Γαβριήλ, στην παρθένο, για να μεταβάλει την ατιμία του γυναικείου φίλου σε τιμή. Στάλθηκε ο Γαβριήλ, για να προετοιμάσει τον νυμφικό θάλαμο, ώστε να είναι αντάξιος για τον αμόλυντο Νυμφίο. Στάλθηκε ο Γαβριήλ, για να συντελέσει να νυμφευθεί το πλάσμα με τον πλάστη. Στάλθηκε ο Γαβριήλ, στο έμψυχο παλάτι του βασιλιά των αγγέλων.

   Στάλθηκε ο Γαβριήλ στην παρθένο που ήταν αρραβωνιασμένη με τον Ιωσήφ, αλλά που προοριζόταν για τον Ιησού, τον Υιό του Θεού. Στάλθηκε ο ασώματος δούλος σε αμόλυντη παρθένο. Στάλθηκε ο χωρίς αμαρτίες σ’ αυτήν που δεν θα γνώριζε τη φθορά. Στάλθηκε ο λύχνος, για να αναγγείλει τον ήλιο της δικαιοσύνης. Στάλθηκε ο όρθρος, που έρχεται πριν από το φως της ημέρας. Στάλθηκε ο Γαβριήλ, για να διαλαλήσει Αυτόν που βρίσκεται στους κόλπους του Πατέρα και στην αγκαλιά της μητέρας. Στάλθηκε ο Γαβριήλ, για να δείξει αυτόν που κάθεται σε θρόνο, αλλά και σε σπηλιά. Στάλθηκε ένας στρατιώτης, για να διατυμπανίσει το μυστήριο του μεγάλου βασιλιά. Χαρακτηρίζω μυστήριο αυτό που γίνεται κατανοητό με την πίστη και δεν εξερευνάται με τη φιλομάθεια, πρόκειται για μυστήριο που είναι άξιο προσκυνήσεως και όχι σχολαστικής εξετάσεως, δηλαδή για μυστήριο που είναι αντικείμενο θεολογικής έρευνας και όχι για κάτι που υπόκειται σε ακριβή μέτρηση.

Γράμμα ἀπό τόν ἅγιο Σεραφείμ τῆς Βίριτσα σ ἕνα πνευματικοπαίδι του

   Έχεις σκεφτεί ποτέ ότι όλα που αφορούν εσένα, αφορούν και εμενα ; Διότι αυτά που αφορούν εσένα αφορούν την κόρη του οφθαλμού μου.Είσαι πολύτιμη στα μάτια και σε εχω αγαπήσει (μιλά για τη ψυχή). Γι αυτό είναι ιδιαίτερη χαρά για μένα να σε εκπαιδεύσω. Όταν οι πειρασμοί έρχονται επάνω σου και ο πολέμιος σαν το ποτάμι, θέλω να ξέρεις ότι από μένα ήταν αυτό.

  Θέλω να ξέρεις ότι η αδυναμία σου έχει ανάγκη από τη δύναμή μου, και η ασφαλεια σου βρίσκεται στο να με αφήσεις να σε προστατεύω. Θέλω να ξέρεις ότι , όταν βρίσκεσαι σε δύσκολες συνθήκες, μεταξύ των ανθρώπων που δεν σε καταλαβαίνουν, δεν λογαριάζουν αυτά που σου είνα ευάρεστα, και σε απομακρυνουν από μένα ηταν αυτό.

 Δεν με παρακαλούσες να σου μάθω την ταπείνωση ; Και να, σε έβαλα σε αυτό ακριβώς το περιβαλλον, στο σχολείο όπου διδάσκουν αυτό το μάθημα. Το περιβάλλον σου και αυτοί που ζουν γύρω σου μόνο εκτελούν το θέλημά μου. Έχεις οικονομικές δυσκολίες και μόλις τα βγάζεις πέρα, να ξέρεις ότι από μένα ήταν αυτό. 

 Θέλω να ξερεις οτι εγώ διαθέτω τα χρήματά σου και να καταφεύγεις σε μένα, και να γνωρίζεις ότι εξαρτάσαι από μένα. Θέλω να ξέρεις ότι τα αποθέματά μου είναι ανεξάντλητα και να βεβαιωθείς ότι είμαι πιστός στις υποσχέσεις μου.

Ἅγιος Πορφύριος: «Θά ἔρθει μετά ἀπό χρόνια ἕνα παλικάρι πού θά εἶναι πάρα πολύ πιστό στόν Θεό καί θά μᾶς κυβερνήσει..»

 -ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΚΑΙ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ-

*Από το νέο βιβλίο: «Ο Όσιος Πορφύριος ο Προφήτης – Μαρτυρίες» – Αγιοπαυλίτικο Ιερό Κελλί Αγίων Θεοδώρων – Άγιον Όρος»

-Μια φορά επισκέφτηκα τον Άγιο Πορφύριο και μιλήσαμε για την Ελλάδα και τους πολιτικούς της. Τότε μου είπε το εξής, που μου έκανε μεγάλη εντύπωση: «Θα έρθει μετά από χρόνια ένα παλικάρι που θα είναι πάρα πολύ πιστό στον Θεό και θα μας κυβερνήσει. Θα έρθει ένα παλικάρι και θα φέρει όλη τη νεολαία κοντά στον Χριστό».

*****

-Κάποτε πήγα για προσκύνημα στην Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου, στο Έσσεξ της Αγγλίας, και συνάντησα τον Γέροντα Σωφρόνιο (Σαχάρωφ). Κάποια στιγμή του είπα:

-Γέροντα, ο Πνευματικός μου είναι ο π. Πορφύριος.

-Ωωω…! Τι μου λες παιδί μου…! Θα πας και θα του βάλεις μία μετάνοια για σένα και μία για μένα και θα του πεις: «Από τον παππούλη, τον Σωφρόνιο, μαζί με πολλές, πολλές ευχές!»

Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, ἡ θεολογία του καί ἡ σημασία αὐτῆς. Π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος

Ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου στη Β΄Κυριακή των Νηστειών

                                                                                             Στόμιο Λαρίσης,22-3-1981

   Ο ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΠΑΛΑΜΑΣ, Η ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΑΥΤΗΣ

     Σήμερα η Εκκλησία μας, αγαπητοί μου, δευτέρα Κυριακή των Νηστειών, εορτάζει τη μνήμη του μεγάλου πατρός και θεολόγου του 14^ου αιώνος, του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης.

    Εάν η Κυριακή της Ορθοδοξίας, που εορτάσαμε την περασμένην Κυριακήν, είναι η εορτή κατά την οποίαν οι Πατέρες της Εκκλησίας μας, στην 7^η Οικουμενική Σύνοδο έδειξαν ότι ο Υιός του Θεού αληθινά έγινε άνθρωπος, για να θεωθεί ο άνθρωπος, αυτό με τη σημερινή Κυριακή και την προβολή του μεγάλου προσώπου και αγίου, του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, που δεν είναι βεβαίως σήμερα η κανονική του μνήμη, αλλά η προβολή του, ως θεολόγου και μαχητού υπέρ της Ορθοδοξίας, με τον άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά έγινε αυτό πολύ σαφές. Διότι ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς ηγωνίσθη ως μοναχός και ως επίσκοπος, ακριβώς να δείξει ότι είναι δυνατόν αυτό να γίνει. Ποιο; Αυτό που η 7^η Οικουμενική Σύνοδος ήδη είχε θεμελιώσει: ότι ὁ Λόγος σὰρξ ἐγένετο ἵνα ἡ σάρξ γένηται λόγος. Αυτό που όλοι οι Πατέρες της  Εκκλησίας μας, σε μια ολοσύμφωνη γραμμή ετήρησαν μέσα στη διαδρομή της Εκκλησίας:ότι ο Θεός ένγιε άνθρωπος, για να γίνει ο άνθρωπος Θεός. Και δύο μεγάλες Οικουμενικές Σύνοδοι, που έγιναν στην Κωνσταντινούπολη το 1341 και το 1351, κατοχύρωσαν αυτήν την μεγάλη αλήθεια. Είναι οι τελευταίες μεγάλες Σύνοδοι που έγιναν στην Κωνσταντινούπολη, που έγιναν στην Ανατολή, 100 χρόνια πριν πέσει η Κωνσταντινούπολις και η Ανατολή πια βρίσκεται κάτω από την κυριαρχία αλλοθρήσκων. Αλλά όμως, θείω Πνεύματι, έγιναν αυτές οι δύο Σύνοδοι και ενεφανίσθη αυτός ο Άγιος μεγάλος πατήρ, ο οποίος και  προκάλεσε τας Συνόδους, σημειώσατέ το αυτό, εξ αφορμής της Δύσεως, η οποία υπεστήριζε τα εναντία, στο πρόσωπο του Βαρλαάμ, ότι δεν είναι δυνατόν ο άνθρωπος να φθάσει στη θέωση,και θα δούμε τι ακριβώς σημαίνει αυτό, ο άγιος αυτός πατήρ που τόσο ηγωνίσθη, με τας Συνόδους αυτάς έθεσαν το θεμέλιον της Ανατολής, της Ορθοδόξου Ανατολικής Θεολογίας,ώστε όταν θα ήρχοντο τα μεγάλα κύματα της Δύσεως να την καταποντίσουν, αυτή να είναι θεμελιωμένη.

    Το κύριο πρόβλημα που απησχόλησε τότε, κατά τον 14^ον αιώνα, ήταν το εξής:Ποιος είναι ο βασικός χαρακτήρ της Χριστιανικής υπάρξεως. Ποιες είναι οι δυνατότητες του ανθρώπου να φθάσει πού; Αυτό ήταν το πρόβλημα. Βεβαίως δεν ήταν πρόβλημα. Το θέμα αυτό ήδη είχε τεθεί από την πρώτη στιγμή που ιδρύθηκε και φανερώθηκε και κηρύχθηκε η Εκκλησία εις τον κόσμον.

Κυριακή Β νηστειῶν [Μάρκ. 2,1-12], ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος γιά τή Θεραπεία τοῦ παραλυτικοῦ τῆς Καπερναούμ, Μέρος Δεύτερο

ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ΝΗΣΤΕΙΩΝ [Μάρκ. 2,1-12]

                 Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

      ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΙΚΟΥ ΤΗΣ ΚΑΠΕΡΝΑΟΥΜ

[ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ]

    Δείχνοντας, λοιπόν, ο Κύριος ότι είναι Θεός ίσος προς τον Πατέρα που Τον γέννησε, εκείνο που σκέπτονταν μέσα τους -διότι φοβούμενοι τον κόσμο δεν είχαν το θάρρος να διατυπώσουν ενώπιον όλων τη γνώμη τους αυτή- αυτό αποκαλύπτει και το καθιστά φανερό, φερόμενος συγχρόνως και στην παρούσα στιγμή με μεγάλη επιείκεια. «ἵνα τί (:Γιατί)», έλεγε, «ὑμεῖς ἐνθυμεῖσθε πονηρὰ ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν;(: κάνετε μέσα στις καρδιές σας σκέψεις πονηρές και κακοπροαίρετες;)».Μολονότι βέβαια, εάν έπρεπε κάποιος να αγανακτήσει, αυτός ήταν ο παράλυτος, με την ιδέα ότι εξαπατήθηκε και να πει· «Άλλο ήλθα να θεραπεύσω,και εσύ θεραπεύεις άλλο; Διότι από πού αποδεικνύεται ότι έχουν συγχωρηθεί οι αμαρτίες μου;». Τώρα εκείνος δε λέγει τίποτε παρόμοιο, αλλά εμπιστεύεται τον εαυτό Του στη δικαιοδοσία του θεράποντος. Αυτοί, όμως, επειδή ήσαν κακοήθεις και γεμάτοι μίσος, επιβουλεύονται τις ευεργεσίες των άλλων. Γι’ αυτό και ο Κύριος τους προσβάλλει μεν, αλλά το κάνει με κάθε λεπτότητα. Πραγματικά, «εάν», λέγει, «δεν πιστεύετε σε ό,τι είπα προηγουμένως και έχετε τη γνώμη ότι αυτό αποτελεί κομπασμό, ιδού προσθέτω και κάτι άλλο σε αυτό, το ότι δηλαδή, αποκαλύπτω τις απόκρυφες σκέψεις σας. Και ύστερα από αυτό, ένα ακόμη. Ποιο είναι λοιπόν αυτό; Το ότι θα ενδυναμώσω το σώμα του παραλύτου».

    Και όταν μεν απευθυνόταν προς τον παράλυτο, δεν ομιλούσε κατά τρόπο που να αποδεικνύει σαφώς την εξουσία Του. Διότι δεν είπε «σου συγχωρώ τις αμαρτίες», αλλά «ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου(:σου έχουν συγχωρηθεί οι αμαρτίες σου)». Όταν όμως Τον ανάγκασαν εκείνοι, τότε πλέον καθαρότερα δείχνει την εξουσία Του, όταν λέγει: «ἵνα δὲ εἰδῆτε ὅτι ἐξουσίαν ἔχει ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ τῆς γῆς ἀφιέναι ἁμαρτίας (:Για να μάθετε λοιπόν τώρα ότι ο υιός του ανθρώπου, ο Μεσσίας, ο εκπρόσωπος της ανθρωπότητας και ένδοξος Κριτής της κατά τη δευτέρα παρουσία Του, έχει εξουσία να συγχωρεί στη γη τις αμαρτίες των ανθρώπων)». Βλέπεις πόσο απείχε από του να μη θέλει να θεωρείται ίσος προς τον Πατέρα; Διότι δεν είπε ότι έχει ανάγκη από άλλο ο υιός του ανθρώπου ή ότι του έδωσε ο Πατέρας την εξουσία. «Αλλά για να σας πείσω», λέγει, «ότι δε βλασφημώ όταν κάνω τον εαυτό μου ίσο με τον Θεό».

Πολύτιμες παρακαταθῆκες τοῦ μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου σχετικά μέ τή μέγιστη ἀξία μελέτης τῆς ἐθνικῆς μας ἱστορίας

  […]  Ξέρετε πόσο σπουδαίο πράγμα είναι να μελετά κανείς είτε την προσωπική του ιστορία, είτε την Ιστορία του λαού του; Πολύ μεγάλο πράγμα· έχει πολύ μεγάλη αξία, αγαπητοί μου· αν δεν είχε αξία η μελέτη της Ιστορίας, δε θα έρχονταν εχθροί να τη διαστρέφουν και να τη διαστρεβλώνουν… Και η Ιστορία στην εποχή μας διαστρεβλώνεται όσο ποτέ άλλοτε. Ακούω κάτι πράγματα…, μα κάτι πράγματα που διδάσκονται οι μαθητές και οι φοιτητές στο Πανεπιστήμιο, ή ,αν δεν διδάσκονται μέσα στο Πανεπιστήμιο, που κυκλοφορούν σε βιβλία, και διαστρέφεται η Ιστορία σε βαθμό εξοργιστικό…

     Ας αναφέρω ένα απλό παράδειγμα. Οι Τούρκοι διαδίδουν στην Αμερική, με έντυπα και λοιπά, δίνοντας πολλά λεφτά, ότι ο Όμηρος ήταν Τούρκος!... Ή ότι ο Θαλής ο Μιλήσιος και άλλοι Έλληνες της Μικράς Ασίας ήταν Τούρκοι!... Κι επειδή οι νεότεροι άνθρωποι δεν διαβάζουν Ιστορία- ο πολύς κόσμος δε διαβάζει Ιστορία- πού να ξέρει τώρα ο Αμερικάνος για τον Θαλή τον Μιλήσιο αν ήταν Έλληνας ή …Τούρκος; Κι έτσι παρουσιάζουν τους Έλληνες, τους Ίωνες φιλοσόφους, τους παρουσιάζουν, παρακαλώ, οι Τούρκοι ως Τούρκους![Ο Τουργκούτ Οζάλ, πρώην πρόεδρος της Τουρκίας, στο περίφημο ιστορικό του έργο, που γράφτηκε το 1986, είχε ισχυριστεί τα εξής: «Ο Όμηρος, ο συμπατριώτης μας, άρχισε από την Ανατολία, στον 9^ο αιώνα π.Χ. Εκείνο που αργότερα θα ονομάσουν εσφαλμένα ελληνικό θαύμα»!]. Και να αναλογιστούμε ότι στο προσκήνιο της Ιστορίας οι Τούρκοι έχουν έρθει τώρα τελευταία, τους τελευταίους αιώνες.

Οἱ δώδεκα καλοί φίλοι τοῦ χριστιανοῦ

ΟΙ ΔΩΔΕΚΑ ΚΑΛΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΎ 

1. Αλήθεια - γλιτώνεις από τον πνευματικό θάνατο.

2. Καθαρότητα - στον Θεό αποδίδεται .

3. Προσευχή με νηστεία - ενώνει με το Θεό.

4. Αγάπη - ο Θεός κατοικεί.

 5. Ταπεινότητα με ευχαριστία - ο ίδιος ο Σατανάς τρέμει με αυτό.

6. Λόγοι - πάνω απ 'όλα οι αρετές.

Εἴμαστε ἕνα ἄστατο ὄνειρο, ἕνα πέταγμα πουλιοῦ πού χάνεται στά ὕψη....

 

 '' Είμαστε ένα άστατο όνειρο,ένα πέταγμα πουλιού που χάνεται στα ύψη.

 Ένα καράβι που διασχίζει το πέλαγος και σύντομα σβήνουν τα ίχνη του… 

Σκόνη, αχνός, μια πρωινή δροσιά, ένα λουλούδι που δεν προλαβαίνει να ανθίσει και μαραίνεται.''

Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος 

https://proskynitis.blogspot.com/2019/03/blog-post_59.html?m=1

24 Μαρτίου. ♰ ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ. Γρηγορίου άρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης τοῦ Παλαμᾶ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Κυρ. β΄ νηστ. (Ἑβρ. α΄ 10 - β΄ 3).

Εβρ. 1,10           καὶ σὺ κατ᾿ ἀρχάς, Κύριε, τὴν γῆν ἐθεμελίωσας, καὶ ἔργα τῶν χειρῶν σού εἰσιν οἱ οὐρανοί·

Εβρ. 1,10                   Και, πάλιν η Γραφή άλλου λέγει· “συ, Κυριε, εις την αρχήν της δημιουργίας εστερέωσας την γην επάνω εις ασφαλές θεμέλιον και έργα των ιδικών σου χειρών, είναι οι ουρανοί·