24 Μαρτίου. ♰ ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ. Γρηγορίου άρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης τοῦ Παλαμᾶ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Κυρ. β΄ νηστ. (Ἑβρ. α΄ 10 - β΄ 3).

Εβρ. 1,10           καὶ σὺ κατ᾿ ἀρχάς, Κύριε, τὴν γῆν ἐθεμελίωσας, καὶ ἔργα τῶν χειρῶν σού εἰσιν οἱ οὐρανοί·

Εβρ. 1,10                   Και, πάλιν η Γραφή άλλου λέγει· “συ, Κυριε, εις την αρχήν της δημιουργίας εστερέωσας την γην επάνω εις ασφαλές θεμέλιον και έργα των ιδικών σου χειρών, είναι οι ουρανοί·

Πῶς καί μέ ποιόν τρόπο καθαρίζεται ἡ καρδιά μας, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Πῶς καί μέ ποιόν τρόπο καθαρίζεται ἡ καρδιά μας, Ἀόρατος πόλεμος, Ἁγίου Νικοδήμου Ἁγιορείτου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 4-3-2010 (σύναξη νέων)στό Πνευματικό κέντρο τοῦ Ἱ.Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἐλένης Θεσσαλονίκης, http://hristospanagia3.blogspot.gr/ , http://www.HristosPanagia.gr , http://agiapsychanalysi.blogspot.gr , , Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube: http://hristospanagia3.blogspot.gr/2017/12/youtube.html

Κυριακή Β νηστειῶν [Μάρκ. 2,1-12] , ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος γιά τή θεραπεία τοῦ παραλυτικοῦ τῆς Καπερναούμ.Μέρος Πρῶτο.

ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ΝΗΣΤΕΙΩΝ [Μάρκ. 2,1-12]

                        Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

      ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΙΚΟΥ ΤΗΣ ΚΑΠΕΡΝΑΟΥΜ

 [ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ]

   «Καὶ ἐμβὰς εἰς τὸ πλοῖον διεπέρασε, καὶ ἦλθεν εἰς τὴν ἰδίαν πόλιν. Καὶ ἰδοὺ προσήνεγκαν αὐ- τῷ παραλυτικὸν ἐπὶ κλίνης βεβλημένον. Καὶ ἰδὼν ὁ Ἰησοῦς τὴν πίστιν αὐτῶν, εἶπε τῷ παραλυτικῷ· ‘’Θάρσει, τέκνον, ἀφέωνταί σου αἱ ἁμαρτίαι’’.(: Και αφού μπήκε σ’ ένα πλοίο, πέρασε στην απέναντι όχθη της λίμνης, και ήλθε στη δική του πόλη, την Καπερναούμ. Τότε Του έφεραν έναν παράλυτο, που τον είχαν βάλει πάνω σ’ ένα κρεβάτι. Και καθώς ο Ιησούς είδε την πίστη που είχε και ο παράλυτος κι εκείνοι που τον μετέφεραν, είπε στον παράλυτο, ο οποίος ανησυχούσε και φοβόταν μήπως οι αμαρτίες του γίνουν εμπόδιο στη θεραπεία του: ‘’Έχε θάρρος, παιδί μου˙ έχουν συγχωρηθεί οι αμαρτίες σου’’.»[Ματθ.9,1-2]

      Δική Του πόλη εδώ ονομάζει την Καπερναούμ. Διότι άλλη μεν Τον έφερε στον κόσμο, η Βηθλεέμ, άλλη Τον ανέθρεψε, η Ναζαρέτ, και άλλη Τον είχε διαρκώς κάτοικό της, η Καπερναούμ.[πρβ.Ματθ.4,13:«Ἀκούσας δὲ ὁ Ἰησοῦς ὅτι Ἰωάννης παρεδόθη, ἀνεχώρησεν εἰς τὴν Γαλιλαίαν. καὶ καταλιπὼν τὴν Ναζαρὲτ ἐλθὼν κατῴκησεν εἰς Καπερναοὺμ τὴν παραθαλασσίαν ἐν ὁρίοις Ζαβουλὼν καὶ Νεφθαλείμ(:Όταν άκουσε ο Ιησούς ότι ο Ιωάννης παραδόθηκε στη φυλακή απ’ τον βασιλιά Αντίπα, αναχώρησε και πήγε στη Γαλιλαία. Κι αφού άφησε τη Ναζαρέτ, πήγε και κατοίκησε στην Καπερναούμ, η οποία ήταν κτισμένη κοντά στη λίμνη της Γαλιλαίας, στα σύνορα των φυλών Ζαβουλών και Νεφθαλείμ)» και Ματθ.4,17: «Ἀπὸ τότε ἤρξατο ὁ Ἰησοῦς κηρύσσειν καὶ λέγειν· μετανοεῖτε· ἤγγικε γὰρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν(:Από τότε άρχισε ο Ιησούς να κηρύττει συστηματικά και να λέει: ‘’Μετανοείτε, διότι πλησίασαν οι ημέρες που ο Μεσσίας θα εγκαθιδρύσει και στη γη τη βασιλεία των ουρανών με τη νέα, πνευματική, άγια και ουράνια ζωή, η οποία θα μεταδίδεται μέσα στην Εκκλησία Του’’)»].

    Ο παραλυτικός της παρούσης διηγήσεως είναι διαφορετικός από εκείνον που αναφέρει ο ευαγγελιστής Ιωάννης[Ιω.5,5-18]. Διότι εκείνος ήταν κατάκοιτος κοντά στην κολυμβήθρα της Βηθεσδά, ενώ αυτός εδώ βρισκόταν στην Καπερναούμ. Και ο ένας είχε τριάντα οκτώ χρόνια παράλυτος, ενώ για αυτόν που αναφέρεται εδώ δεν ειπώθηκε τίποτε παρόμοιο. Ακόμη, εκείνος δεν είχε ανθρώπους που θα τον βοηθούσαν, ενώ αυτός που αναφέρεται από τον ευαγγελιστή Ματθαίο είχε τους προστάτες του, οι οποίοι και τον μετέφεραν. Επίσης στον παραλυτικό της Καπερναούμ, λέγει: «παιδί μου, σου έχουν συγχωρηθεί οι αμαρτίες σου», ενώ εκείνον που αναφέρει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης τον ρωτά: «Θέλεις ὑγιὴς γενέσθαι;(:Θέλεις να γίνεις υγιής;)»[ Ιω.5,6]. Και εκείνον της Βηθεσδά τον θεράπευσε μέρα Σάββατο, ενώ αυτόν εδώ όχι Σάββατο. Διότι, διαφορετικά θα τον κατηγορούσαν και γι’ αυτό οι Ιουδαίοι. Αλλά όσον αφορά αυτόν της Καπερναούμ σιώπησαν για το θέμα αυτό, ενώ στον άλλο έκαναν επίθεση και τον κατεδίωκαν.Αυτά δεν τα είπα τυχαία, αλλά για να μη νομίσει κανείς ότι υπάρχει διαφωνία μεταξύ των ευαγγελιστών εάν θεωρήσει ότι πρόκειται για ένα και τον αυτόν παραλυτικό.

«Ἡ ματαιότητα τοῦ κόσμου»

ΠΩΣ ΘΑ ΣΩΘΟΥΜΕ

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ

“Η ματαιότητα του κόσμου”

(Επιλογή και διασκευή ψυχωφελών κειμένων από το βιβλίο “ΑΜΑΡΤΩΛΩΝ ΣΩΤΗΡΙΑ” του μοναχού Αγαπίου Λάνδου του Κρητός)

Όλα του κόσμου τα πράγματα και όλες της γης οι ασχολίες, έξω από τη διακονία του Κυρίου, είναι ψεύτικα και μάταια. “Ματαιότης ματαιοτήτων, τά πάντα ματαιότης”, λέει ο σοφός συγγραφέας του Εκκλησιαστή (1:2). Μάταιη και άστατη είναι η κοσμική δόξα. Πλανεμένοι και μικρόμυαλοι όσοι κυνηγούν τα υλικά πλούτη, τις τρυφές και τις απολαύσεις της σύντομης αυτής ζωής, γιατί δεν ξέρουν ότι πίσω τους ακολουθεί θλίψη αιώνια.

Η φοβερά ημέρα της δευτέρας παρουσίας του Χριστού θα φανερώσει περίτρανα το κέρδος του φτωχού και τη ζημιά του πλούσιου, την αξία του άσημου και την κενότητα του δοξασμένου. Την ώρα εκείνη δεν θα χρησιμεύουν τα χρήματα και τα κτήματα, οι επιστημονικές γνώσεις και τα διπλώματα, η αναγνώριση και η φήμη, η ευφυϊα και η πανουργία, η ρητορεία και η επιχειρηματολογία, αλλή η καθαρή συνείδηση, η ενάρετη πολιτεία και τα καλά έργα.

Υπολόγισε πόσο χρόνο από την ως τώρα ζωή σου, τη ζωή που σου χάρισε ο Θεός για να Τον υπηρετήσεις -ή μάλλον για ν΄αγωνιστείς πνευματικά και να σωθείς, γιατί ο Θεός δεν έχει ανάγκη τις υπηρεσίες σου- υπολόγισε, λέω, πόσο χρόνο σπατάλησες σε έργα μάταια, άχρηστα ή και εφάμαρτα. Κάθε λεπτό που πέρασε, δεν γυρίζει πίσω. Οι μέρες, οι μήνες και τα χρόνια τρέχουν. Ο θάνατός σου, όσο κι αν δεν θέλεις να το συλλογίζεσαι, πλησιάζει, είναι δίπλα σου! Πότε θα σ΄αγγίξει;

Θαυμαστό γεγονός

ΘΑΥΜΑΣΤΌ ΓΕΓΟΝΌΣ.

 

Τον 19ο αιώνα είχε εμφανιστεί ο Άγιος Γεώργιος σε έναν αγιορείτη μοναχό, που ήταν τρομερά ράθυμος και ακηδιαστής. Ο Άγιο Γεώργιος τον έλεγξε για τον τρόπο ζωής του, λέγοντάς τον:

- Δεν γνωρίζεις και δεν μπορείς να φανταστείς τι μισθό χάνεις, που περνάει ένα λεπτό της ώρας και δεν μνημονεύεις το όνομα του Χριστού, με το ''Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με''... Αν το γνώριζες, θα προσευχόσουν αδιαλείπτως...

Μητροπολίτης Αἰτωλίας Κοσμᾶς: Ὁ Οἰκουμενισμός πολεμεῖ τή θεότητα τοῦ Χριστοῦ. Ἀπόδειξη ἡ ἀλλοίωση τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν στά σχολεῖα τῆς Ὀρθοδόξου Ἑλλάδος μας.

Εν Ιερά Πόλει Μεσολογγίου τη 4η Μαρτίου 2019

Αρ. Πρωτ.: 157

                                    ΚΥΡΙΑΚΗ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ 2019

ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ

(ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΥΠ’ΑΡΙΘΜ: 112)

Ο ΧΑΡΙΤΙ ΘΕΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΟΣΜΑΣ

ΤΗΣ ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ

Προς τον ιερόν κλήρον, τις μοναστικές αδελφότητες

και τον ευσεβή λαό της καθ’ ημάς θεοσώστου Ιεράς Μητροπόλεως.

«Κράτει ο έχεις, ίνα μηδείςλάβη τον στέφανόν σου…» (Αποκ. Γ 11)

Η προτροπή αυτή, είναι προτροπή του Αγίου Πνεύματος προς τον Επίσκοπο της Φιλαδελφείας και περιέχεται στο τρίτο (Γ ) κεφάλαιο του Ιερού βιβλίου της Αποκαλύψεως. Προτρέπει, το Πανάγιο Πνεύμα, τον Επίσκοπο να διαφυλάξη θερμή, ακεραία και αμόλυντη την πίστι του. Κράτα καλά την πίστι που έχεις, για να μην πάρη κανείς το στεφάνι σου και την ανταμοιβή των αγώνων σου.

Σήμερα, Κυριακή της Ορθοδοξίας, η προτροπή αυτή είναι κατ’εξοχήν επίκαιρη, αξιοπρόσεκτη και σωτήρια για όλους μας, κληρικούς και λαϊκούς. Μιλάει και στον καθένα μας το Πανάγιο Πνεύμα: Χριστιανέ της συγχρόνου εποχής, «κράτει ο έχεις…». Μένε στις επάλξεις του ορθοδόξου αγώνος σου. Κράτησε καλά, δυναμικά στο νου και την καρδιά σου, την ορθόδοξη αλήθεια και πίστι, κράτησέ την καθαρή, αμόλυντη, ακαινοτόμητη και ζέουσα. Φύλαξέ την ως κόρη οφθαλμού, γιατί υπάρχει κίνδυνος μεγάλος, να σου την μολύνουν, να την αλλοιώσουν, να την παραχαράξουν και συ να χάσης τη σωστή πορεία για τη σωτηρία σου.

Εὐαγγελισμός τῆς Θεοτόκου :(Πρός Ἑβραίους, β΄11-18), Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, Μέρος Τρίτο

 

ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ:(Πρός Ἑβραίους, β΄11-18)

                 Ερμηνεία της αποστολικής περικοπής

από τον Άγιο Ιωάννη, αρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως, τον Χρυσόστομο

                                          

[ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ: υπομνηματισμός των χωρίων Εβρ.β΄16-18]

     «οὐ γὰρ δήπου ἀγγέλων ἐπιλαμβάνεται, ἀλλὰ σπέρματος Ἀβραὰμ ἐπιλαμβάνεται. ὅθεν ὤφειλε κατὰ πάντα τοῖς ἀδελφοῖς ὁμοιωθῆναι(:Ήταν λοιπόν αναγκαίο να γίνει ο Υιός και άνθρωπος. Διότι αναμφίβολα δεν έρχεται να βοηθήσει αγγέλους, οπότε δε θα ήταν ανάγκη να φορέσει σάρκα, αφού οι άγγελοι είναι άσαρκοι· αλλά έρχεται να βοηθήσει τους απογόνους του Αβραάμ)»[Εβρ.2,16].

    Θέλοντας ο Παύλος να δείξει τη μεγάλη φιλανθρωπία του Θεού και την αγάπη που είχε για το ανθρώπινο γένος, αφού είπε, «ἐπεὶ οὖν τὰ παιδία κεκοινώνηκε σαρκὸς καὶ αἵματος καὶ αὐτὸς παραπλησίως μετέσχε τῶν αὐτῶν(:Επειδή λοιπόν τα παιδιά του Θεού είναι άνθρωποι και έχουν συμμετάσχει όλα στην ασθενική και φθαρτή ανθρώπινη φύση,  γι' αυτό και αυτός παρόμοια μετέσχε στην ίδια ανθρώπινη φύση και αληθινά έγινε άνθρωπος· για να καταστήσει με τον θάνατό Του ανίσχυρο εκείνον που είχε τη δύναμη και την εξουσία του θανάτου, δηλαδή τον διάβολο)»[Εβρ. 2,14], διασαφηνίζει το χωρίο αυτό και λέγει: «οὐ γὰρ δήπου ἀγγέλων ἐπιλαμβάνεται(:Έπρεπε λοιπόν να ενανθρωπήσει ο Υιός, διότι δεν αναλαμβάνει βέβαια να βοηθήσει και να στηρίξει στην σωτηρία άυλους αγγέλους [επειδή τότε δεν θα υπήρχε ανάγκη να γίνει άνθρωπος])».

    Μην εκλάβεις επιπόλαια αυτό που λέχθηκε, ούτε να θεωρήσεις πως αυτό είναι κάποιο απλό πράγμα, το ότι δηλαδή Αυτός έλαβε τη δική μας σάρκα· γιατί «οὐ γὰρ δήπου ἀγγέλων ἐπιλαμβάνεται, ἀλλὰ σπέρματος Ἀβραὰμ ἐπιλαμβάνεται», δεν το χάρισε αυτό στους αγγέλους, αλλά τους απογόνους του Αβραάμ. Τι σημαίνει αυτό που λέγει; Δεν ανέλαβε τη φύση του αγγέλου, αλλά του ανθρώπου. Και τι σημαίνει «ἐπιλαμβάνεται»; Από μεταφορά εκείνων που καταδιώκουν όσους τους αποστρέφονται και κάνουν τα πάντα για να τους εμποδίσουν ενώ φεύγουν και να τους συλλάβουν καθώς τρέχουν.

   Aπομακρυνόμενη δηλαδή από Aυτόν η ανθρώπινη φύση και μάλιστα φεύγοντας πολύ μακριά(γιατί λέγει, « ὅτι ἦτε ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ χωρὶς Χριστοῦ, ἀπηλλοτριωμένοι τῆς πολιτείας τοῦ Ἰσραὴλ καὶ ξένοι τῶν διαθηκῶν τῆς ἐπαγγελίας, ἐλπίδα μὴ ἔχοντες καὶ ἄθεοι ἐν τῷ κόσμῳ(:να θυμάστε ότι κατά τον καιρό εκείνο ζούσατε χωρίς Χριστό, αποξενωμένοι από το θεοσύστατο πολίτευμα των Ισραηλιτών και ξένοι προς τις διαθήκες, με τις οποίες ο Θεός υποσχόταν την λύτρωση μέσω του Χριστού. Δεν είχατε καμία ελπίδα για σωτηρία και αιώνια ζωή, δεν γνωρίζατε τον αληθινό Θεό και ζούσατε σαν άθεοι στον κόσμο)»[Εφ. 2,12], Αυτός την καταδίωξε και τη συνέλαβε. Από εδώ αποδεικνύεται πως αυτό το έκαμε μόνο από φιλανθρωπία και αγάπη και ενδιαφέρον για μας. Όπως λοιπόν όταν λέγει «οὐχὶ πάντες εἰσὶ λειτουργικὰ πνεύματα εἰς διακονίαν ἀποστελλόμενα διὰ τοὺς μέλλοντας κληρονομεῖν σωτηρίαν;(: Όλοι οι άγγελοι  δεν είναι πνεύματα υπηρετικά, τα οποία αποστέλλονται από τον Θεό, για να εξυπηρετούν αυτούς, που μέλλουν να κληρονομήσουν τη σωτηρία;)»[Εβρ.1,14],αποδεικνύει τη μεγάλη Του φροντίδα για την ανθρώπινη φύση και ότι ο Θεός ενδιαφέρεται πολύ γι’ αυτήν, έτσι και εδώ το πολύ μεγαλύτερο το αναφέρει με τη σύγκριση που κάνει λέγοντας: «γιατί δεν έρχεται να βοηθήσει άσαρκους αγγέλους».

20 ΜΑΡΤΙΟΥ.Ὁ ὁσιομάρτυρας Ἰωάννης καί οἱ σύν αὐτῷ ὅσιοι ἀββᾶδες, οἱ ἐν τῇ Μονή τοῦ Ἁγίου Σάββα ἀναιρεθέντες.

Τό ένδοξο αυτό ιστορικό μοναστήρι, που υπάρχει μέχρι σήμερα, τό είχε επισκεφτεί ό άγιος Σάββας τής Σερβίας και πολλοί άλλοι Σέρβοι ηγεμόνες. Επανειλημμένα δέχθηκε επιθέσεις, λεηλασίες και καταστροφές από αδίστακτους Άραβες. Όμως μέ την Πρόνοια του Θεού αποκαταστάθηκε και διατηρήθηκε μέχρι σήμερα. Στη διάρκεια της βασιλείας του Κωνσταντίνου και της Ειρήνης έγινε πάλι στόχος Αράβων επιδρομέων, πού ζητούσαν να λεηλατήσουν και να κλέψουν ότι έβρισκαν. Οί όσιοι πατέρες δέν ήθελαν να έγκαταλείψουν τό μοναστήρι τους, πόσο μάλλον από φόβο! Συμβουλεύθηκαν τον ηγούμενό τους Θωμά, λέγοντάς του: «Εμείς για την άγάπη του Χριστού άναχωρήσαμε από τον κόσμο καί ήλθαμε σ’ αυτή τήν έρημο. Θά ήταν ντροπή μας τώρα να έγκαταλείψουμε τήν έρημο για κάποιο άνθρώπινο φόβο  . Άν μάς φονεύσουν εδώ, θά έχουμε δολοφονηθεί για τήν άγάπη μας στον Χριστό, προς χάριν του οποίου ήλθαμε να ζήσουμε έδώ».

Παναγιώτη Τσαγκάρης: Ὁ Σταυρός εἶναι ἀγάπη καί ὁμολογία πίστης!

Ο Σταυρός είναι αγάπη και ομολογία πίστης!

Παναγιώτη Τσαγκάρη,Θεολόγου

Δημοσιεύθηκε ένα άρθρο στο διαδίκτυο με τίτλο «Σταυροί και στύλοι» των Θ. Παραδέλλη, Ε. Πλεξουσάκη και Μ. Σταματογιαννοπούλου, στο οποίο γράφονται πολλά εναντίον εκείνων που τοποθέτησαν τον Σταυρό του Χριστού στη θέση Απελή στη Μυτιλήνη. Κάποια λίγα σύντομα σχόλια θεωρούμε καθήκον μας να κάνουμε επί των θέσεων του άρθρου αυτού, ως προς την αλήθεια των πραγμάτων.

Κατ΄ αρχάς να δώσουμε μια απάντησή στο ερώτημα που θέτουν οι συγγραφείς του άρθρου «Σταυροί και στύλοι», για το «πόσο μακριά είναι αλήθεια οι αντιλήψεις του Αυστραλού δολοφόνου από τους υπερασπιστές της τοποθέτησης ενός σταυρού “ξόανου”;». Αναγκαστικά η απάντησή μας αυτή θα είναι πιθανολογική, καθώς εμείς οι ταπεινοί και χθαμαλοί(χαμηλού επιπέδου) νόες δεν διαθέτουμε τον τήβεννο-μανδύα της πανεπιστημιακής κάλυψης για να καμουφλάρουμε την κάθε αερολογία μας. 

Υποθέτουμε δηλαδή, ότι είναι τόσο μακριά οι αντιλήψεις των ανθρώπων που τοποθέτησαν τον Σταυρό, από τις αντιλήψεις ενός δολοφόνου, όσο μακρία από τις αντιλήψεις ενός δολοφόνου είναι και οι αντιλήψεις, οι θέσεις και οι απόψεις όλων εκείνων που υποστηρίζουν ή δεν καταδικάζουν ανθρώπους και θρησκευτικά συστήματα ή παραθρησκευτικές αιρέσεις που οδηγούν σε αιματοκυλίσματα τύπου ισλαμιστικών – μουσουλμανικών τρομοκρατικών επιθέσεων, όπως αυτές που συνέβησαν πάμπολες φορές μέχρι σήμερα, σε πολλά σημεία του κόσμου.[1]

Νίκησε ἡ ἀγάπη

 ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ

http://apantaortodoxias.blogspot.com/2019/03/blog-post_881.html?m=1

Τό οὐράνιο τόξο ἀγκαλιάζει τήν Ἱερά Μονή Δοχειαρίου!

 Το ουράνιο τόξο αγκαλιάζει την Ιερά Μονή Δοχειαρίου!

facebook

https://proskynitis.blogspot.com/2019/03/blog-post_22.html?m=1

23 Μαρτίου. Σάββατον β΄ τῶν νηστειῶν. Νίκωνος ὁσίου καί τῶν σύν αὐτῷ 199 μαθητῶν αὐτοῦ μαρτύρων. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Σαβ. β΄ ἑβδ. νηστ. (Ἑβρ. γ΄ 12-16).

Εβρ. 3,12           βλέπετε, ἀδελφοί, μή ποτε ἔσται ἔν τινι ὑμῶν καρδία πονηρὰ ἀπιστίας ἐν τῷ ἀποστῆναι ἀπὸ Θεοῦ ζῶντος,

Εβρ. 3,12                  Λοιπόν προσέχετε, αδελφοί, μήπως και εις κανένα από σας γίνη πονηρή, σκληρή και άπιστος η καρδιά εξ αιτίας της αποστασίας από τον Θεόν τον ζώντα.