Κάτι ἀνάλογο συμβαίνει καί μέ ὅλα τά ψυχικά μας πάθη-ἀρρωστήματα.(Ἁγ.Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου)

 Σκοτάδι εἶναι τό κακό. Θάνατος εἶναι. Νύχτα εἶναι. Μιά κατάσταση τόσο κακή, πού μᾶς κάνει καί δέν βλέπουμε, ἐκεῖνα πού θά ἔπρεπε νά τά βλέπαμε καί δέν κάνουμε τίποτε ἀπό ἐκεῖνα, πού ἦταν τό πιό καλό γιά μᾶς νά τά κάναμε!

Οἱ πεθαμένοι παίρνουν ἄσχημη ὄψη· δυσάρεστη σέ μᾶς· καί γρήγορα βρωμᾶνε. 

 Τό ἴδιο καί οἱ ψυχές ἐκείνων πού ζοῦν βουτηγμένοι στό κακό. Εἶναι γεμᾶτες βρώμα καί δυσωδία.

Κλειστά τά μάτια. Σφιγμένα τά χείλη. Ἀκίνητοι καί ἄσειστοι, κολλημένοι στό κακό! Ὑπάρχει καί κάτι ἀκόμη χειρότερο.

Γιατί; Γιατί αὐτοί εἶναι, τοὐλάχιστον, καί γιά τά δύο (σῶμα καί ψυχή) νεκροί καί πεθαμένοι. Ἐνῶ κάτι ἄλλοι πού ζοῦν σωματικά, εἶναι γιά τήν ἀρετή καί τό καλό, ἐντελῶς ἀναίσθητοι, ἐντελῶς πεθαμένοι, γεμᾶτοι ζωντάνια στό νά κάνουν τό κακό!...

 Καί πάρε παράδειγμα:

Χτύπα πεθαμένο! Δέν αἰσθάνεται τίποτε. Καί δέν ἀντιδρᾶ καθόλου! Καί ὅπως ἕνα ξύλο ἅμα πάρει φωτιά «καίει», ἔτσι καί ἡ ψυχή πού ἔχασε τήν ζωή, «καίει», ἁπλά καίει. Χωρίς νά μπορεῖ νά ἀντιδράσει στήν φωτιά πού τήν καίει! Καί ὅσο καί ἄν τήν χτυπᾶς ἤ τήν τρυπᾶς, τίποτε δέν καταλαβαίνει, τίποτε δέν τῆς προκαλεῖ πόνο! Καί δέν πέφτει καθόλου ἔξω, αὐτός πού θά εἰπεῖ, ὅτι ὁ ὑποδουλωμένος στό κακό, μπορεῖ νά συγκριθῆ μόνο μέ τρελλό ἤ μεθυσμένο! 

Ὅλα αὐτά τά ἔχει τό κακό, ἡ ἁμαρτία. Καί εἶναι ἀπό ὅλα αὐτά κάτι χειρότερο.Ο τρελός σε ότι κι αν κάμει βρίσκει κατανόηση· γιατί την κακή του κατάσταση δεν την διάλεξε. Δεν είναι προαιρέσεως το νόσημά του, αλλά φύσεως. Από άλλη αιτία του ήρθε. 

Ἅγιος Λουκᾶς ὁ Ἀνδριανουπολίτης ὁ ἐν Μυτιλήνη [23.3]

Άγιος Λουκάς ο Ανδριανουπολίτης ο εν Μυτιλήνη [23.3]

από τον Κωνσταντίνο Αθ. Οικονόμου, δάσκαλο

“Λουκάς Όσιος εκ δε του ξίφους πέλει,

Συνθιασώτης του χορού των Mαρτύρων”.

    ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΡΦΑΝΙΑ ΣΤΟ ΞΕΝΟΔΟΥΛΕΜΑ: Ο Άγιος Λουκάς, γεννήθηκε από τον Αθανάσιο και τη Δομνίτσα στην Αδριανούπολη της Θράκης. Σε ηλικία έξι χρονών έμεινε ορφανός από πατέρα και η μητέρα του τον παρέδωσε σ' έναν Ζαγοραίο πραγματευτή. Ο έμπορος αυτός πήρε μαζί του τον μικρό Λουκά αρχικά στη Ρωσία και ύστερα στην Κωνσταντινούπολη όπου είχε και κατάστημα.

    13 ΕΤΩΝ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ ΕΞΟΜΩΤΗΣ: Μια μέρα ο Λουκάς έτυχε να μαλώσει μ’ ένα τουρκόπουλο και το έδειρε. Οι Τούρκοι που ήσαν παρόντες, βλέποντας το περιστατικό ώρμησαν σα θηρία ανήμερα και άρπαξαν τον Λουκά και ήσαν έτοιμοι να τον ξεσκίσουν από την οργή τους. Ο Λουκάς, παιδί ακόμη, φοβήθηκε και φώναξε: “Αφήστε με και τουρκεύω”. Αμέσως ηρέμησαν. Την ίδια στιγμή ένας ονομαστός Τούρκος τον πήρε και με μεγάλη χαρά τον πήγε στο σπίτι του. Εκεί τον πρόσταξε να αρνηθεί τον Χριστό και να αποδεχθεί τη δική του αντίχριστη θρησκεία. 

Όταν ηρέμησε ο μικρός Λουκάς, συνειδητοποίησε το κακό που έπαθε και αμέσως μετανόησε. Κι ενώ ο αγάς του έταζε διάφορα, ο άγιος, αν και μικρό παιδί, δεν εξαπατήθηκε αλλά περιφρονούσε όλα αυτά. Δεν μπορούσε όμως να φύγει από το σπίτι εκείνο. Έστειλε όμως μήνυμα στο αφεντικό του μήπως και μπορέσει να τον γλυτώσει, πριν του κάνουν την περιτομή. Το αφεντικό του έτρεξε στον πρέσβη της Ρωσίας παρακαλώντας τον να λυτρώσει την ψυχή του μικρού που κινδύνευε. Εκείνος έστειλε άνθρωπο δικό του να ζητήσει το παιδί. Ο αγάς του δήλωσε χωρίς περιστροφές πως δεν θα το έδινε διότι μόνο του πήγε εκεί και δεν το πίεσε να γίνει Μωαμεθανός. Έτσι ο απεσταλμένος έφυγε άπρακτος. Ο αγάς επειδή φοβήθηκε μήπως ξαναζητήσουν το παιδί, το έδεσε και του έκανε βίαια την περιτομή!

Οἱ βαθμίδες τῆς πνευματικῆς ζωῆς

ΟΙ ΒΑΘΜΊΔΕΣ ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΖΩΗΣ

 Οι τέλειοι άνθρωποι, οι φτασμένοι, δεν έχουν λογισμούς. Αυτοί έχουν συγκεντρώσει όλους τους λογισμούς τους, σε ένα λογισμό, στην μνήμη του Χριστού. 

Ο νους μας πρέπει να γίνει Χριστοκεντρικός και το μόνο που να μας απασχολεί είναι, για το εάν αυτό που κάνουμε, αναπαύει ή όχι το Χριστό και την Παναγία. Είναι το δυσκολότερο από τα πνευματικά έργα. 

Ο ταπεινός άνθρωπος, έχει τους πιο λίγους λογισμούς. Όχι ότι δεν σκέφτεται, αλλά δεν έχει πονηρούς λογισμούς, που βασανίζουν και ταλαιπωρούν τους άλλους ανθρώπους. 

«Θαρρεῖτε· νεφύδριον ἐστί καί θᾶττον παρελεύσεται»

  «Θαρρεῖτε· νεφύδριον ἐστί καί θᾶττον παρελεύσεται»(Έχετε θάρρος, σύννεφο είναι και θα περάσει..!)

Τα λόγια της ελπίδας του Μεγάλου Αθανασίου για τις δικές του θλίψεις στην εξορία, παρηγοριά και στήριγμα για όλους, σε κάθε εποχή.

 https://proskynitis.blogspot.com/2019/03/blog-post_88.html?m=1

Ἡ θεραπευτική τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἡ θεραπευτική τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, 23-3-2019, ζωντανή μετάδοση, Πνευματικό Κέντρο Παναγίτσας Άρνισσας Ἐδέσσης,http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

Ἡ ἀναίρεση τῆς διαστροφῆς

Ἡ ἀναίρεση τῆς διαστροφῆς

Ὁ Ἅγιος Πορφύριος, ἀντίθετα μέ αὐτά πού ἰσχυρίζονται οἱ νεοορθόδοξοι-μεταπατερικοί-νεονικολαΐτες, πάντοτε τόνιζε τήν ἀναγκαιότητα τῆς ἄσκησης καί τῆς κάθαρσης ἀπό τά πάθη, τῆς ἠθικῆς καθαρότητας, τῆς ἀκολούθησης τῶν Ἁγίων Πατέρων καί γενικότερα τῆς ἀπόλυτης συμμόρφωσης μέ τήν Ὀρθόδοξη βιβλικοπατερική διδασκαλία καί ζωή. Ἐπεσήμαινε δέ μέ ἔμφαση ὅτι αὐτά εἶναι ὄχι μόνο γιά τούς μοναχούς, ἀλλά καί γιά τούς λαϊκούς χριστιανούς[1]. «Κανείς δέν μπόρεσε ν’ ἀνέλθει στήν πνευματικότητα», ἔλεγε ὁ Ὅσιος, «χωρίς ν’ ἀσκηθεῖ»[2].

Συμπληρώνοντας, τόνιζε ὅτι ἡ ἄσκηση, ὄχι μόνο πρέπει νά γίνεται ἀπό ὅλους, ἀλλά καί νά γίνεται μέ χαρά. Ἡ ἀσκητική ἐν ἐπιγνώσει κακοπάθεια τοῦ σώματος δέν πρέπει νά γίνεται ὡς ἀγγαρεία ἤ ἀρρωστημένα-μαζοχιστικά. Πρέπει νά γίνεται  «μέ χαρά»[3], ἀπό ἀγάπη πρός τόν Χριστό, μέ σκοπό τήν ἕνωση τοῦ ἀκτίστου Θεοῦ μέ τόν κτιστό ἄνθρωπο. Ἡ Θεία Χάρη ἑλκύεται, ὅταν ὁ ἄνθρωπος κακοπαθεῖ γιά τόν Χριστό μέ ταπείνωση καί χαρά. Ὁ Ἅγιος ὄχι μόνο δίδασκε ὅτι εἶναι ἀναγκαία ἡ ἄσκηση, ἀλλά καί ὁ ἴδιος σκληρά κακοπαθοῦσε σ’ ὅλη του τήν ζωή ἀπό ἀγάπη γιά τόν Κύριο.

Σέ σχετική ἐρώτηση πρός τόν ὅσιο Γέροντα Ἀναστάσιο Κουδουμιανό γιά τήν παρερμηνεία τῆς διδασκαλίας τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου περί ἀγάπης ἀπό τούς μεταπατερικούς, μέ τήν ἐπισήμανση ὅτι αὐτοί (δηλ. οἱ μεταπατερικοί) ἐπικαλοῦνται πολύ τό βιβλίο «Βίος καί Λόγοι»,... ὁ χαρισματοῦχος Γέροντας ἀπάντησε: «Ἄς κάνουν τό ἕνα χιλιοστό ἀπό τά πνευματικά παλαίσματα τοῦ Πορφυρίου καί ἔπειτα ἄς χρησιμοποιοῦν ἐκ τοῦ ἀσφαλοῦς τά λόγια του. Ὁ Ἅγιος Πορφύριος ὁμιλοῦσε ἐμπειρικά γιά τήν ὑπέρ φύσιν ἀγάπη, πού εἶναι καρπός καί ἀποτέλεσμα ἀπαθείας. Δέν μποροῦν ἄνθρωποι ἐμπαθεῖς, μέ διεστραμμένο τό τριμερές τῆς ψυχῆς, καθώς εὑρίσκονται στό παρά φύσιν, νά ὁμιλοῦν, μέ τό τσιγάρο καί τό οὐίσκι στό χέρι, γιά τίς ἐμπειρικές καταστάσεις τοῦ ὑπέρ φύσιν.

Τήν ὥρα πού οἱ Ἕλληνες ἀμφισβητοῦν τό Ἅγιο Φῶς οἱ Ἐπιστήμονες ὑποκλίνονται στό θαῦμα

                 Οι μετρήσεις του Ρώσου φυσικού Αντρέι Βολκόβ το Μεγάλο Σάββατο του 2008. Από την επιστημονική μελέτη του αρχιτέκτονα Χάρη Σκαρλακίδη για το Άγιο Φως.

Δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα του. To Πάσχα του 2008, ο Ρώσος φυσικός Αντρέι Αλεξάντροβιτς Βολκόβ, 1 του Εθνικού Κέντρου Ερευνών της Ρωσίας «Ινστιτούτο Κουρτσιάτοβ», 2 τέθηκε επικεφαλής μιας επιστημονικής αποστολής που είχε ως σκοπό να διερευνήσει το θαύμα του Αγίου Φωτός.

Το εγχείρημα διοργανώθηκε από τον καθηγητή Αλεξάντερ Μοσκόφσκι, 3 για τις ανάγκες ενός ντοκιμαντέρ που ήταν αφιερωμένο στον ρόλο των θαυμάτων στη θρησκεία.

Το Μεγάλο Σάββατο του 2008, περί τις 09.00 το πρωί, ο Αντρέι Βολκόβ εισήλθε στον Ναό της Αναστάσεως, μαζί με τον κατάλληλο εξοπλισμό. Το βασικό όργανο που χρησιμοποίησε για τις μετρήσεις του ήταν ένα ψηφιακό οσιλοσκόπιο4 (oscilloscope), συνδεδεμένο με ένα laptop που ήταν εφοδιασμένο με το κατάλληλο λειτουργικό πρόγραμμα. Βρισκόταν σε απόσταση δέκα περίπου μέτρων από τον Πανάγιο Τάφο και βασική προτεραιότητά του ήταν να καταγράψει το φάσμα της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας σε συγκεκριμένες συχνότητες.

Τα αποτελέσματα των μετρήσεών του και τα συμπεράσματα που εξήχθησαν από αυτές, τα περιγράφει ένα χρόνο αργότερα, στις 21 Απριλίου 2009, στην ακόλουθη συνέντευξή του στη ρωσική εφημερίδα Βέρα:

– Αντρέϊ Αλεξάντροβιτς, γιατί εσείς ειδικά πήγατε να εξερευνήσετε τη φύση του Αγίου Φωτός; Συμπίπτει αυτό με το επιστημονικό σας αντικείμενο;

– Τα τελευταία 12 χρόνια ασχολούμαι με το ονομαζόμενο πλάσμα χαμηλής θερμότητας.

– Τι είναι αυτό;

Ὅσιος Πορφύριος: «Ἀργότερα θά δεῖτε ὅτι ὅλα τά τρόφιμα θά εἶναι μολυσμένα. Νά μήν φοβόσαστε. Ἐσεῖς θά κάνετε τόν σταυρό σας καί θά τρῶτε»

 -ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΚΑΙ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ-

*Από το νέο βιβλίο: «Ο Όσιος Πορφύριος ο Προφήτης – Μαρτυρίες» – Αγιοπαυλίτικο Ιερό Κελλί Αγίων Θεοδώρων – Άγιον Όρος»

~ Κάναμε Πνευματικό μας τον υποτακτικό του, τον παπα-Φώτη, που ήταν μία αγία ψυχή και προσευχότανε πολύ για εμάς. Εκεί, πολύ σύντομα, γνώρισα ένα πνευματικοπαίδι του, τον Παναγιώτη. Επειδή όμως ήμουν επιφυλακτική και διστακτική, και μάλιστα όταν έπρεπε να αποφασίσω για τη μελλοντική πορεία της ζωής μου, αποφασίσαμε με τον Παναγιώτη να επισκεφτούμε και να συμβουλευτούμε τον Άγιο Πορφύριο.

Ο π. Φώτης πήγαινε κάθε Πέμπτη στον Άγιο, για να εξομολογηθεί ή για να τον συμβουλευτεί πάνω στον προσωπικό πνευματικό του αγώνα και στο ποιμαντικό του έργο. Εγώ πέρασα πρώτη στο Κελλί του και, καθώς έπαιρνα την ευχή του, μου κράτησε το χέρι και έπιασε τον σφυγμό μου. Έμεινε σιωπηλός για 3-4 λεπτά και μετά, κουνώντας έντονα το χέρι μου, μου είπε με ζωηρή φωνή: «Μωρέ ξέρει πόσο σε αγαπάει αυτός; Μωρέ είσαι ευαίσθητη εσύ. Ευαίσθητη…»

Ένιωσα να ξαλαφρώνω από μία ενόχληση και να μου φεύγει ένα άγχος. Ήταν σαν να μου έβγαλε ένα αγκάθι που πόναγε και αμέσως ανακουφίστηκα.

Ἰωάννης Τάτσης, Ἕνα ἀκόμη ἐπεισόδιο στήν περιπέτεια τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν

Ένα ακόμη επεισόδιο στην περιπέτεια του μαθήματος των Θρησκευτικών

του Ιωάννη Τάτση, Θεολόγου

Σύμφωνα με δηλώσεις στελεχών του Υπουργείου Παιδείας σε αθηναϊκή εφημερίδα, τον προσεχή Μάιο αναμένεται η δημοσίευση νέας απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) για τα Θρησκευτικά.

Ο Υπουργός Παιδείας Κώστας Γαβρόγλου για να παρακάμψει τις δύο περσινές αποφάσεις του ΣτΕ που έκριναν αντισυνταγματικά τα «νέα Θρησκευτικά» του Νίκου Φίλη, υπέγραψε νέα Υπουργική Απόφαση χωρίς όμως να υπάρξουν ουσιώδεις αλλαγές στο περιεχόμενο. Η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων και γονείς μαθητών έσπευσαν άμεσα να ζητήσουν την ακύρωση και της νέας Υπουργικής Απόφασης Γαβρόγλου. Η συζήτηση έγινε στο ΣτΕ τον Σεπτέμβριο του 2018 και τώρα αναμένεται η απόφαση.

Από νομικής απόψεως το λογικό είναι να υπάρξει ακυρωτική απόφαση και της Υπουργικής Απόφασης Γαβρόγλου στο πνεύμα των αποφάσεων ακύρωσης των «νέων Θρησκευτικών» Φίλη, καθώς η ουσία, το κυρίως περιεχόμενο και ο προσανατολισμός των δύο Υπουργικών Αποφάσεων, Φίλη και Γαβρόλγου, είναι ακριβώς τα ίδια. Απόφαση διαφορετική θα αποτελέσει σίγουρα αρνητική έκπληξη και θα πρόκειται για δικαστικό παράδοξο.

Από πολιτικής απόψεως η τωρινή ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας βαρύνεται ήδη με την άρνηση συμμόρφωσης στις δύο τελεσίδικες αποφάσεις της Δικαιοσύνης και την συνέχιση εφαρμογής στην πράξη των «νέων Θρησκευτικών» που κρίθηκαν πολλαπλώς αντισυνταγματικά. Το σημαντικότερο πρακτικό πρόβλημα που δημιούργησε  ο τρόπος με τον οποίο παρέκαμψε το Υπουργείο τις αποφάσεις του ΣτΕ είναι ότι στα σχολεία εστάλησαν οι Φάκελοι Μαθήματος που βασίζονται στα ακυρωθέντα Προγράμματα Σπουδών και όχι τα παλιά βιβλία Θρησκευτικών τα οποία είναι κατάλληλα για τη διδασκαλία του μαθήματος σύμφωνα με τις αρχές που έθεσε ξεκάθαρα το Συμβούλιο της Επικρατείας με τις δύο αποφάσεις του. Έτσι, εκπαιδευτικοί και μαθητές εδώ και δύο χρόνια αναγκάζονται να οργανώνουν το μάθημα των Θρησκευτικών με φωτοτυπίες, σημειώσεις, σχεδιαγράμματα στον πίνακα, οπτικοακουστικό υλικό με ορθόδοξο χριστιανικό περιεχόμενο. Οι διαμαρτυρίες όμως για την υποβάθμιση στην οποία οδηγείται το μάθημα μέσω των ακατάλληλων από κάθε άποψη Φακέλων Μαθήματος είναι διαρκείς από διδάσκοντες και διδασκόμενους ενώ αρκετοί γονείς επιστρέφουν τους Φακέλους στα σχολεία ή τους αποστέλλουν ως απαράδεκτους απευθείας στο Υπουργείο Παιδείας.

Πρόσφατα ο Υπουργός Παιδείας άνοιξε τη συζήτηση για τη συγγραφή νέων βιβλίων Θρησκευτικών που θα αντικαταστήσουν τους Φακέλους Μαθήματος. Είναι βέβαιο όμως ότι ούτε η προκήρυξη για ένα τέτοιο έργο δεν μπορεί να εκδοθεί εάν δεν υπάρξει πρώτα η νέα απόφαση του ΣτΕ. Αν μάλιστα αυτή είναι ακυρωτική της Υπουργικής Απόφασης Γαβρόγλου τότε οποιαδήποτε σχετική προκήρυξη θα είναι παράνομη από κάθε άποψη.

Εὐαγγελισμός τῆς Θεοτόκου, π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος

Μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου                                       25-3-1983

            Ομιλία εις τον Ευαγγελισμόν της Υπεραγίας Θεοτόκου:

          Ψηλάφησις του μυστηρίου της  αειπαρθένου Μαρίας Κυρίας Θεοτόκου

    Ω, αγαπητοί μου, ελάτε να ψηλαφήσουμε αυτό το καινούριο μυστήριο, το καινόν μυστήριο, το όντως καινόν μυστήριον υπό τον ήλιον, για να αισθανθούμε αυτά τα μυστήρια του Θεού.

    Η Θεοτόκος αποτελεί πράγματι το καινόν όνομα και το καινόν μυστήριον. Διότι αληθώς είναι καινόν πράγμα. Λέγει ο Εκκλησιαστής: «οὐδέν καινόν ὑπό τον ἣλιον», δεν υπάρχει τίποτα καινούριο κάτω από τον ήλιον. Και όμως, ένα μόνο είναι καινούριο. Εκείνο το σεσιγημένον μυστήριον, το κεκρυμμένον και εις τους ανθρώπους και εις τους αγγέλους. Και αυτό το μυστήριον είναι ότι άνθρωπος θα γινόταν Θεοτόκος! Θα γεννούσε τον Θεό! Αυτό είναι όντως το καινούριο μυστήριο.  Γι' αυτό σας είπα ότι η Θεοτόκος είναι το καινόν όνομα και το καινόν πράγμα.

   Πράγματι ήτο η προαιώνιος βουλή του Θεού, η ένωσίς του μετά της κτιστής Του δημιουργίας. Ευθύς μετά τη δοκιμασία που υπέστη, ο Αδάμ και ενικούσε τον πειρασμόν και ενισχύετο και εσταθεροποιείτο στην αρετήν και στην αγιότητα, τότε ευθύς μετά ο Θεός Λόγος θα εσαρκούτο. Και θα ήτο σε κοινωνία μετά του Αδάμ. Βεβαίως δε θα υπήρχε ανάγκη να υπάρξει η γυναίκα, ούτε η γέννησις με τον γνωστό μας τρόπο. Έχουμε τρεις τρόπους υπάρξεως. Ο Αδάμ δημιουργείται άμεσα από τον Θεό. Η Εύα δημιουργείται από τον Θεό διαμέσου του Αδάμ. Και ο Κάιν γεννιέται με την ένωση του Αδάμ και της Εύας. Έχουμε τρεις διαφορετικούς τρόπους δημιουργίας του ανθρώπου. Δε θα υπήρχε λοιπόν ο λόγος,παρά μόνο ο πρώτος τρόπος δημιουργίας. Οι άλλοι τρόποι εισήχθησαν ενόψει ότι ο άνθρωπος θα έπεφτε. Και έτσι ο Θεός Λόγος θα ενηνθρώπιζε και θα ήτο κοινωνός των ανθρώπων και ολοκλήρου της δημιουργίας Του. Ήτο μέσα εις την προαιώνιαν βουλή Του. Ο Αδάμ όμως έπεσε, ηστόχησε, κι έτσι ματαιώθηκε αυτή η κοινωνία του Θεού Λόγου, να έλθει τότε, όταν ετοποθέτησε τον Αδάμ εις τον Παράδεισον.

     Όμως οι βουλές του Θεού δεν ματαιώνονται. Ο Θεός, εκείνο το οποίο θέλει να κάνει,γιατί αποτελεί το θέλημα της ευδοκίας Του, θα το κάνει. Γι’αυτόν τον λόγο βρίσκει την Θεοτόκο, τη Μαρία, η οποία αποτελεί αυτό το τελευταίο σκαλοπάτι της δημιουργίας, πραγματικά σε ποιότητα. Επάνω στο οποίο τελευταίο σκαλοπάτι της δημιουργίας επάτησε ο Θεός Λόγος και ήλθε εις τα ίδια και εσκήνωσεν εν ημίν. Έτσι πραγματικά η Θεοτόκος αποτελεί την τελευταίαν λέξιν της δημιουργίας. Και από τους Πατέρες της Εκκλησίας μας ονομάζεται «ο γνήσιος άνθρωπος»· γιατί ο Αδάμ και η Εύα εφάνησαν οι κίβδηλοι άνθρωποι. Είναι ο γνήσιος άνθρωπος η Μαρία Θεοτόκος. Είναι η γνήσια Εύα, η γνήσια ζωή, διότι η Εύα ονομάστηκε «ζωή», επειδή έδωσε τη ζωή σε όλους τους ανθρώπους, αλλά τη φυσικήν ζωήν. Ενώ η Θεοτόκος είναι ο γνήσιος άνθρωπος, που δίδει την αληθινή ζωή εις τους ανθρώπους, γιατί έδωκε στους ανθρώπους την Ζωήν. Αυτήν την Ζωήν. Εκείνον που έλεγε «ἐγώ εἰμί ἡ Ζωή». Τον Ιησούν Χριστόν. Είναι η Θεοτόκος ο παράκλητος πριν από τον Παράκλητον· που έδωσε χαμόγελο και παρηγορία στην ανθρωπότητα, ότι ευρέθη εκείνο το πρόσωπο επί του οποίου θα εσκήνωνε ο Παράκλητος και θα ήρχετο εις τον κόσμον το δεύτερον πρόσωπον της Αγίας Τριάδος. Δια να στείλει κατόπιν τον άλλον Παράκλητον, το Πνεύμα το Άγιον, και να υπάρχει αυτή η κοινωνία πια του Αγίου Τριαδικού Θεού, με ολόκληρη τη δημιουργία Του.

Ἡ Θεία Κοινωνία

(Επιλογή και διασκευή ψυχωφελών κειμένων από το βιβλίο “ΑΜΑΡΤΩΛΩΝ ΣΩΤΗΡΙΑ” του μοναχού Αγαπίου Λάνδου του Κρητός)

Ἡ Θεία Κοινωνία

“Μπροστά στα μάτια εκείνων που με θλίβουν, μου έστρωσες τραπέζι πνευματικό” (Ψαλμ. 22:5).

Η Τράπεζα του Κυρίου, τα άχραντα θεία Μυστήρια, το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, είναι ο μεγαλύτερος θησαυρός που μας χάρισε ο ενανθρωπήσας Υιός του Θεού.

Μήτε ανθρώπινη γλώσσα μήτε αγγελική μπορεί να εκφράσει τη χάρη, να περιγράψει τη δύναμη, να προσδιορίσει την αξία του θησαυρού τούτου.

Η Θεία Κοινωνία έκανε τους μάρτυρες και τους οσίους να υπομείνουν με χαρά όλες τις θλίψεις τους.

Ὁ διάβολος βρίσκει γρήγορα δουλειά σέ ὀκνηρά χέρια, ἀλλά ἕνας ἄγγελος βρίσκει γρήγορα ἐργασία στούς φιλόπονους καί ἐπιμελεῖς. ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΧΡΙΔΟΣ

Ό διάβολος βρίσκει γρήγορα δουλειά σε οκνηρά χέρια, αλλά ένας άγγελος βρίσκει γρήγορα εργασία στους φιλόπονους και επιμελείς.

Στον κόσμο αυτό της συνεχούς κινήσεως και της συνεχούς μεταβολής, ο άνθρωπος επιβάλλεται να είναι απασχολημένος, είτε το θέλει είτε όχι, παράγοντας έργο, είτε καλό είτε άσχημο. Ό άνθρωπος πού μένει αργός, σε ακηδία, στην πραγματικότητα δεν είναι τεμπέλης. Είναι ένας φιλόπονος εργάτης τού διαβόλου! Ένα αργό σώμα και μια αργή ψυχή είναι το πιο κατάλληλο χωράφι γιά να σπείρει και να καλλιεργήσει ο διάβολος.

Ό άγιος Αντώνιος ο Μέγας λέει ότι η σάρκα χρειάζεται να δουλαγωγείται και να αφοσιώνεται σε επίμοχθο έργο. Ο άγιος Έφραίμ ο Σύρος συμβουλεύει: «Δίδαξε τον εαυτό σου να εργάζεται, ώστε να μη χρειαστεί να διδαχθεί την επαιτεία».

Όλοι ανεξαιρέτως οι άγιοι Πατέρες τονίζουν την αναγκαιότητα της εργασίας γιά τη σωτηρία της ψυχής τού ανθρώπου.

Αὐτός, ὡς Θεάν­θρωπος, εἶναι ἡ Ὀρθοδοξία μας, ἡ Παναλήθειά μας.

   Μιλώντας για την Ορθοδοξία, δεν πρέπει να επα­ναλαμβάνουμε το λάθος του Πιλάτου, όταν ερώτησε τον Χριστό:«Τί έστιν αλήθεια;» (Ίωάνν. 18, 38). 

 Το ορθό είναι: «Τίς έστιν αλήθεια;». 

25 Μαρτίου. ♰ Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΑΙ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Τῆς ἑορτῆς. (Ἑβρ. β΄ 11-18).

Εβρ. 2,11           ὅ τε γὰρ ἁγιάζων καὶ οἱ ἁγιαζόμενοι ἐξ ἑνὸς πάντες· δι᾿ ἣν αἰτίαν οὐκ ἐπαισχύνεται ἀδελφοὺς αὐτοὺς καλεῖν,

Εβρ. 2,11                   Διότι ο Χριστός που μας αγιάζει, και ημείς που αγιαζόμεθα, καταγόμεθα από ένα Πατέρα. Δι' αυτήν ακριβώς την αιτίαν και ο Χριστός δεν εντρέπεται να ονομάζη αυτούς, που καλεί εις σωτηρίαν, αδελφούς του,