Κυριακή ΣΤ Λουκᾶ.Ὀ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τή θεραπεία τῶν δαιμονιζομένων τῶν Γεργεσηνῶν.Μέρος Δεύτερο

ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ΛΟΥΚΑ[:Λουκά 8,26-39] 

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΩΝ ΔΑΙΜΟΝΙΖΟΜΕΝΩΝ ΤΩΝ ΓΕΡΓΕΣΗΝΩΝ

[Μέρος δεύτερο: ο Ιερός Χρυσόστομος για το δαιμονιώδες πάθος της φιλαργυρίας]

Παρόμοιες καταστάσεις με αυτές που περιγράφονται στην ευαγγελική αυτή περικοπή και σήμερα ακόμη μπορεί να δει κανένας. Πολλοί είναι δυστυχώς οι δαιμονιζόμενοι και στην εποχή μας, άνθρωποι κυριευμένοι από τα δαιμονικά πάθη τους, που τίποτα δεν τους συγκρατεί από τη μανία τους, ούτε σίδερα, ούτε αλυσίδες, ούτε συστάσεις από πνευματικούς ανθρώπους, ούτε συμβουλές, ούτε απειλές ούτε τίποτα παρόμοιο από αυτά. 

Πραγματικά, όταν κάποιος για παράδειγμα είναι ακόλαστος και έχει γίνει αιχμάλωτος του σωματικού κάλλους και των σαρκικών επιθυμιών και ηδονών, σε τίποτα δεν διαφέρει από έναν άνθρωπο δαιμονισμένο· αλλά περιφέρεται γυμνός όπως εκείνοι οι δαιμονισμένοι Γεργεσηνοί νέοι, ντυμένος βέβαια με ρούχα, αλλά στερημένος από την αληθινή ενδυμασία και είναι γυμνός από τη δόξα που ως πλάσματος του Θεού τού ταιριάζει· και ναι μεν δεν καταπληγώνει το σώμα του με πέτρες, όπως έκαναν οι δύστυχοι εκείνοι νέοι της σημερινής ευαγγελικής περικοπής, όμως καταξεσκίζεται με αμαρτήματα που είναι πολύ πιο κοπτερά από πολλές μαζί πέτρες. Ποιος λοιπόν θα μπορέσει να δέσει έναν τέτοιον άνθρωπο; Ποιος θα τον σταματήσει από την ασχημοσύνη και την μανία αυτή που δεν τον αφήνει να συγκεντρωθεί και να ανακτήσει τον αυτοέλεγχό του, αλλά τον κάνει να επιθυμεί να βρίσκεται πάντα στα μνήματα; Διότι τι άλλο από μνήματα δεν είναι τα καταγώγια της πορνείας, γεμάτα από δυσωδία και σαπίλα;

Ἐκκλησιολογική αὐτοκτονία ἡ ἀναγνώισις τῶν καθηρημένων καί σχισματικῶν

Τοῦ Αἰδεσιμολογιωτάτου Πρωτοπρεσβυτέρου π. Ἰωάννου Κ. Διώτη,

Θεολόγου – Δημοσιογράφου – Συγγραφέως – Ἐκδότου

Ἐνῷ δὲν ὑπῆρχε τὸ Οὐκρανικὸν ζήτημα εἰς τὴν Ἡμερησίαν Διάταξιν συζητήσεων τῆς τακτικῆς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας τοῦ τρέχοντος μηνὸς Ὀκτωβρίου, ἐν τούτοις, ὅταν ἀφίχθη εἰς Ἀθήνας ὁ Ὑπουργός Ἐξωτερικῶν τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν Ἀμερικῆς, ὡρίσθη αἰφνιδίως τὴν ἑπομένην ἡμέραν, μετὰ τὴν λῆξιν τῶν ἐργασιῶν τῆς Ἱεραρχίας, ἔκτακτος εἰδικὴ Συνεδρία τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας (12-10-2019) μὲ μοναδικὸν θέμα τὸ Οὐκρανικὸν ζήτημα. Μὴ κρυπτόμεθα. Ἀκριβῶς διὰ τὸ ζήτημα αὐτὸ ἦλθεν εἰς Ἀθήνας ὁ ὡς ἄνω Ὑπουργός.

Μέγα σκάνδαλον! Μόνον ἐὰν ὑπῆρχεν ἔκτακτον, ἄκρως ἐπεῖγον καὶ ἀπολύτως ἀναγκαῖον ζήτημα, ἐπεβάλλετο ἡ τοιαύτη ἐκκλησιαστικὴ σπουδή. Οὐδεμία ἀνάγκη ὑπῆρχε καὶ οὐδεμίαν ὑποχρέωσιν εἶχεν ἡ ἐν Ἑλλάδι Διοικοῦσα Ἐκκλησία νὰ ἀντιμετωπίση κατ’ αὐτὸν τὸν τρόπον τὸ Οὐκρανικὸν ζήτημα. Δέκα μῆνας μετὰ τὴν δημιουργίαν τοῦ ζητήματος αὐτοῦ, οὐδεμία τοπικὴ Ἐκκλησία τῆς Ὀρθοδοξίας ἔχει ἐνεργοποιηθῆ Συνοδικῶς διὰ νὰ συζητήσῃ τὸ σκανδαλῶδες Οὐκρανικὸν ζήτημα. Διατὶ δὲν ἐπραγματοποιήθη ἔκτακτος Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας διὰ τὸ ἐθνικὸν ἔγκλημα τῆς συμφωνίας τῶν Πρεσπῶν, ἡ ὁποία εἶναι προδοτικὴ τῆς Πατρίδος μας, ἔχει δὲ καὶ δυσ­μενεῖς ἐκκλησιαστικὰς ἐπιπτώσεις;

Τώρα ἐπὶ τῆς οὐσίας αὐτῆς τῆς θλιβερᾶς καταστάσεως. Ἡ Διαρκὴς Ἱερὰ Σύνοδος ἀπεφάνθη ὅτι ὀ Παναγιώτατος Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης ἔχει ἁρμοδιότητα νὰ χορηγῇ ἐκκλησιαστικὰς αὐτοκεφαλίας καὶ τινες Μητροπολῖται συσχετίζουν τὴν δοθεῖ­σαν ψευδοαυτοκεφαλίαν εἰς τὴν ψευδοεκκλησίαν τῶν καθηρημένων αὐτοχειροτονήτων, ἀναθεματισμένων καὶ σχισματικῶν τῆς Οὐκρανίας μὲ τὰς ἄλλας ὑφισταμένας αὐτοκεφαλίας τῶν Κανονικῶν Τοπικῶν Ἐκκλησιῶν. Ἀποσιωπᾶται ὅμως ὁ οὐσιαστικὸς καὶ βασικὸς ὅρος ὅτι μία αὐτοκεφαλία παρέχεται κατόπιν συναινέσεως ὅλων τῶν αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν. Ὡς ἔγραψα, ἀποδεικτικῶς, τὸν ὅρον αὐτὸν δέχεται, σαφῶς καὶ ἀδιαμφισβητήτως, καὶ τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον. Μάλιστα δὲ ἡ ἐπ’ αὐτοῦ θέσις τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου εἶναι ὅτι ἡ σχετικὴ συναίνεσις ὅλων τῶν αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν τῆς Ὀρθοδοξίας πρέπει νὰ εἶναι γραπτή.

Πέντε ἱστορικές προειδοποιήσεις! π.ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ

https://www.youtube.com/watch?v=eL15L5U24Vc

Ἄκυρη ἡ ἀπόφαση χωρίς ψηφοφορία

Τὴν ἑπομένην τοῦ ἀνακοινωθέντος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ὁ Ψευδοκιέβου Ἐπιφάνιος συνελειτούργησε μὲ παπικόν! Ἡ καταπάτησις τῆς ΙΕΡΩΣΥΝΗΣ ὁδηγεῖ εἰς σχίσμα εἰς τὴν ΕΛΛΑΔΑ!

ΑΚΥΡΟΣ Η ΑΠΟΦΑΣΙΣ ΑΝΕΥ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ

Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ὑπεβίβασε τὴν Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος δεχόμενος ἀπὸ τὰς χεῖρας τοῦ ψευδοχειροτονηθέντος Ἐπιφανίου δῶρον…

Γράφει ὁ κ. Παναγιώτης Κατραμάδος

Τραγικὰ γεγονότα ἐξετυλί­χθησαν κατὰ τὴν πρόσφατον ἔκτακτον σύγκλησιν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τῆς 12ης Ὀκτωβρίου 2019. Ἡ Ἱεραρχία παρουσιάζεται ὡς νὰ ἀπεφάνθη ἐπὶ τοῦ «Οὐκρανικοῦ» ἄνευ ἀποφάσεως! Αὐτὸ καταδεικνύει τὸ ἐπίσημον ἀνακοινωθὲν αὐτῆς:

«(Ὁ Μακαριώτατος)…εἰσηγήθηκε «τὴν ἀναγνώρισιν ὑπὸ τῆς ἡμετέρας Ἐκκλησίας τῆς Αὐτοκεφαλίας τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς ἀνεξαρτήτου Δημοκρατίας τῆς Οὐκρανίας». Ἐπηκολούθησε ἐποικοδομητικὸς διάλογος καὶ τοποθετήσεις πολλῶν Σεβασμιωτάτων Ἱεραρχῶν καὶ ἡ Ἱεραρχία ἀπεφάσισε, ὅπως ἀποδεχθῆ τὴν ἀπόφαση τῆς παρελθούσης Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου καὶ τὴν εἰσήγηση τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερωνύμου, ἤτοι ἀναγνωρίζει «τὸ κανονικὸ δικαίωμα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου γιὰ τὴν παραχώρηση τοῦ Αὐτοκεφάλου, καθὼς καὶ τὸ προνόμιο τοῦ Προκαθημένου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος νὰ χειρισθῆ περαιτέρω τὸ ζήτημα τῆς ἀναγνωρίσεως τῆς Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας», ἐνῶ ἑπτὰ Μητροπολίτες ἐζήτησαν τὴν ἀναβολὴ λήψης Ἀποφάσεως».

Διαφαίνεται ἤδη εἰς τὸ ἀνακοινωθὲν μία σύγχυσις! Ἀναρωτιέται κανείς: ἔγινε ἢ ὄχι δεκτὴ ἡ εἰσήγησις τοῦ Ἀρχιεπισκόπου;

Στή Θεία Κοινωνία πρέπει νά ἀναζητοῦμε μάλλον τό φάρμακο γιά τίς πληγές καί τά τραύματά μας.

Παρόλα αυτά δεν πρέπει να απέχουμε από τη μετοχή μάς στή Θεία Κοινωνία, μόνο και μόνο επειδή έχουμε έντονο το συναίσθημα της αμαρτωλότητάς μας. 

Απεναντίας, θα πρέπει να προσερχόμαστε και να κοινωνούμε με περισσότερη λαχτάρα και δίψα, για να βρούμε σ' Αυτήν την υγεία τής ψυχής και την καθαρότητα τού πνεύματος. Πάντοτε όμως με ταπείνωση και πίστη και κρίνοντας συνεχώς τούς εαυτούς μας ως ανάξιους μιας τέτοιας Χάρης. 

20 Όκτωβρίου. ♰ ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΗ´ (ς´ ΛΟΥΚΑ). Γερασίμου ὁσίου τοῦ ἐν Κεφαλληνίᾳ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ. Τοῦ ὁσίου. Σαβ. κζ´ ἑβδ. ἐπιστ. (Γαλ. ε´ 22 - ς´ 2).

Γαλ. 5,22           ὁ δὲ καρπὸς τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη, χαρά, εἰρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, ἀγαθωσύνη, πίστις, 

Γαλ. 5,22                  Ο καρπός όμως, τον οποίον το Αγιον Πνεύμα παράγει εις τας καλοπροαιρέτους και πιστάς καρδίας, είναι η αγάπη προς όλους, η χαρά από την λύτρωσιν που δίδει ο Χριστός, η ειρήνη που παρέχει η αγαθή συνείδησις, η μακροθυμία προς εκείνους που πταίουν απέναντι μας, η καλωσύνη και η διάθεσις να είμεθα εξυπηρετικοί προς τους άλλους, η αγαθότης της καρδίας, η αξιοπιστία στους λόγους και τας υποσχέσεις μας, 

Κυριακή ΣΤ Λουκᾶ.Ὀ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τή θεραπεία τῶν δαιμονιζομένων τῶν Γεργεσηνῶν.Μέρος Πρῶτο

ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ΛΟΥΚΑ[:Λουκά 8,26-39] 

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ 

ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΩΝ ΔΑΙΜΟΝΙΖΟΜΕΝΩΝ ΤΩΝ ΓΕΡΓΕΣΗΝΩΝ

[Μέρος πρώτο: υπομνηματισμός των εδαφίων Ματθ.8,28-9,1]

«Καὶ ἐλθόντι αὐτῷ εἰς τὸ πέραν εἰς τὴν χώραν τῶν Γεργεσηνῶν ὑπήντησαν αὐτῷ δύο δαιμονιζόμενοι ἐκ τῶν μνημείων ἐξερχόμενοι, χαλεποὶ λίαν, ὥστε μὴ ἰσχύειν τινὰ παρελθεῖν διὰ τῆς ὁδοῦ ἐκείνης. καὶ ἰδοὺ ἔκραξαν λέγοντες· τί ἡμῖν καὶ σοί, Ἰησοῦ υἱὲ τοῦ Θεοῦ; ἦλθες ὧδε πρὸ καιροῦ βασανίσαι ἡμᾶς;(:και όταν ο Κύριος ήλθε στην απέναντι όχθη, στη χώρα των Γεργεσηνών, τον συνάντησαν δύο δαιμονισμένοι που έβγαιναν από τα μνήματα που υπήρχαν εκεί, στα οποία ευχαριστιούνταν να κατοικούν. Ήταν και οι δύο επιθετικοί και πολύ επικίνδυνοι˙ τόσο, ώστε να μην μπορεί κανείς να περάσει απ’ τον δρόμο εκείνο. Και ξαφνικά απ’ τον φόβο τους κραύγασαν δυνατά και είπαν: “Ποια σχέση υπάρχει ανάμεσα σε μας και σε σένα, Ιησού, υιέ του Θεού; Ήλθες εδώ πρόωρα, πριν από τον καιρό της παγκόσμιας κρίσεως, για να μας βασανίσεις;”)»[Ματθ.8,28-29]. 

Επειδή ο κόσμος θεωρούσε τον Ιησού ακόμη ως έναν απλό άνθρωπο, ήρθαν τώρα οι δαίμονες και ανακηρύσσουν τη θεότητά Του. Και αυτοί που την τρικυμισμένη πρώτα και τώρα, έπειτα από την εντολή Του, ησυχασμένη θάλασσα, δεν την άκουγαν που μαρτυρούσε με την απότομη γαλήνευσή της την ομολογία του Δημιουργού της, άκουγαν τους δαίμονες που κραύγαζαν αυτά, που ακριβώς και εκείνη κραύγαζε με τη γαλήνη της. Κι έπειτα, για να μη θεωρηθεί ότι η διακήρυξη αυτή των δαιμόνων απέβλεπε στην κολακεία του Ιησού που λίγο πριν με ένα πρόσταγμά Του είχε επιβληθεί στα στοιχεία της φύσης και είχε κοπάσει την τρικυμία, φωνάζουν δυνατά, βασιζόμενοι στην πείρα τους και λέγουν: «Ήρθες εδώ πρόωρα για να μας βασανίσεις;». Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο ομολογούν την έχθρα τους προς τον Κύριο, για να μη θεωρηθεί ύποπτη κολακείας η παράκλησή τους· γιατί δέχονταν αόρατα χτυπήματα και τους έδερνε χειρότερη από όσο την θάλασσα τρικυμία κι ένιωθαν να τρυπιούνται και να καίγονται και να παθαίνουν αθεράπευτα κακά και από την παρουσία Του μονάχα. 

Ἡ ἀρετή θέλει κόπο…

Ανηφορίζοντας από τη Γεσθημανή στο όρος των Ελαιών, συναντά κανείς το μοναστήρι του αββά Αβραμίου. Σ’ αυτό το μοναστήρι ηγούμενος ήταν ο αββάς Ιωάννης ο Κυζικηνός.

Τον ρωτήσαμε λοιπόν μία μέρα: «Αββά, πώς μπορεί να αποκτήσει κανείς αρετή;»

Και ο Γέροντας απάντησε: «Αν θέλει κανείς να αποκτήσει μία αρετή, δεν μπορεί να την κάνει κτήμα του, αν δεν μισήσει την κακία που είναι ο αντίποδάς της.

Αν θέλεις λοιπόν να έχεις πάντοτε πένθος στην ψυχή σου, μίσησε το ανόητο γέλιο.

Θέλεις να έχεις ταπείνωση; Μίσησε την υπερηφάνεια.

Θέλεις να είσαι εγκρατής; Μίσησε την λαιμαργία.

Θέλεις να είσαι σώφρων; Μίσησε την ακόλαστη ζωή.

Τό ὅραμα τοῦ Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου γιά τὀν Ἅγιο Ἰσαάκ τόν Σύρο

Ὑπάρχουν καὶ κάποιοι ποὺ ἀκόμη ἀμφιβάλλουν γιὰ τὴν ὀρθοδοξότητα τοῦ ἀββᾶ Ἰσαάκ. Δὲν θὰ κάνουμε ἐδῶ ἀνάλυση τῶν λόγων γιὰ τοὺς ὁποίους ἀμφισβητήθηκε ἀπὸ ἐρευνητὲς κυρίως τῆς δύσης ἡ ἁγιότητα τοῦ ἀββᾶ Ἰσαάκ.

Πνευματικὴ ἀπάντηση στὸ ζήτημα αὐτὸ δίνει τὸ παρακάτω περιστατικὸ ποὺ περιγράφεται στὸ βίο τοῦ αγίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου:

'Καθισμένος στὸ πεζούλι ἔξω ἀπὸ τὴν Σταυρονικήτα συζητοῦσε ὁ Γέροντας μὲ προσκυνητές. Κάποιος θεολόγος ὑποστήριζε ὅτι ὁ ἀββὰς ὁ Ἰσαὰκ ὁ Σύρος ἦταν Νεστοριανός. Ἐπανελάμβανε δυστυχῶς τὶς γνωστὲς δυτικὲς ἀντιλήψεις.

Ὁ π. Παΐσιος προσπαθοῦσε νὰ τοὺς πείσει ὅτι εἶναι ὄχι μόνο ὀρθόδοξος, ἀλλὰ καὶ Ἅγιος, καὶ ὅτι οἱ ἀσκητικοί του Λόγοι ἔχουν πολλὴ χάρι καὶ δύναμη, ἀλλὰ ματαίως. Ὁ θεολόγος ἐπέμεινε πεισματικὰ στὶς ἀπόψεις του. 

Ἔφυγε ὁ άγιος γιὰ τὸ Καλύβι του λυπημένος καὶ προσευχόμενος.

Ὅταν προχώρησε λίγο καὶ ἔφθασε στὸ σημεῖο ποὺ εἶναι ὁ μεγάλος πλάτανος, ''κάτι τοῦ συνέβη'', ὅπως εἶπε, χωρὶς νὰ θελήσει νὰ ἐξηγήσει τί ἀκριβῶς ἦταν αὐτό.

Τσελεγγίδης: Τό «Αὐτοκέφαλο» ἔχει χορηγηθεῖ σέ ἀμετανοήτους σχισματικούς τῆς Οὐκρανίας. Πρωτοφανές καί ἀδιανόητο!

Δημήτριος Τσελεγγίδης τ. Καθηγητὴς Δογματικῆς Θεολογίας τοῦ τμήματος Θεολογίας τῆς Θεολογικῆς σχολῆς ΑΠΘ

ΘΕΜΑ: Σχετικά μέ τήν θεσμική νομιμοποίηση τῆς Σχισματικῆς Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας

Μακαριώτατε Ἅγιε Πρόεδρε,

Σεβασμιώτατοι Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς,

Ἐν ὄψει τῆς ἐπικείμενης συγκλήσεως τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας, ὡς ἐλάχιστο μέλος τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας μας, ἀλλά καί ὡς καθηγητής τῆς Δογματικῆς Θεολογίας τῆς Ἐκκλησίας, θά ἤθελα -μέ αἴσθηση εὐθύνης- νά θέσω καί ἐγώ ταπεινῶς ὑπόψη Σας τίς Ἐκκλησιολογικές - Δογματικές διαστάσεις, ἀλλά καί τίς σωτηριολογικές προεκτάσεις τῆς ἀπροϋπόθετης ἀποδοχῆς σέ ἐκκλησιαστική - μυστηριακή κοινωνία τῆς Σχισματικῆς Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας, στήν περίπτωση βέβαια μιᾶς ἐνδεχόμενης Συνοδικῆς ἀπόφασής Σας γιά τήν ἀναγνώριση τοῦ...«Αὐτοκεφάλου» της. 

Τό πρῶτο καί μεῖζον θέμα εἶναι, στήν προκειμένη περίπτωση, τό Ἐκκλησιολογικό θέμα, πού ἀφορᾶ τήν ταυτότητα τοῦ ἐν λόγῳ «ἐκκλησιαστικοῦ μορφώματος». Πρῶτα, δηλαδή, θά πρέπει νά ἐξεταστεῖ, ἄν τό «μόρφωμα» αὐτό πληροῖ τίς προϋποθέσεις τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Κοινότητας. Ἄν, ἀντίθετα, ἀναγνωριστεῖ τό «Αὐτοκέφαλό» του, τότε αὐτομάτως ἀναγνωρίζεται καί ἡ ἐκκλησιαστική «νομιμότητα» τῆς Σχισματικῆς Ἐκκλησίας.

Ὡς γνωστόν, γιά τήν Σχισματική Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας ἔχει προηγηθεῖ Πανορθόδοξη καταδίκη μέ καθαιρέσεις καί ἀφορισμούς. Αὐτή ἡ Πανορθόδοξη καταδίκη δέν ἔχει ἀνακληθεῖ. Τελευταῖα, μέ Τόμο Αὐτοκεφαλίας τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου (11-1-2019), ἔγινε μιά ἁγιοπνευματικοῦ καί ἐκκλησιολογικοῦ χαρακτῆρα θεσμική ὑπέρβαση, πού δημιουργεῖ εὔλογα ἐρωτήματα γιά τήν ἐκκλησιαστική νομιμότητά της. Καί τοῦτο, ἐπειδή δέν τηρήθηκαν -ἀπ’ ὅσο τουλάχιστον γνωρίζουμε- θεμελιώδεις Ἁγιοπατερικές καί Ἁγιοπνευματικές προϋποθέσεις, πρᾶγμα πού δημιουργεῖ εὔλογες ἐνστάσεις γιά τήν Κανονικότητα τῶν ὅρων-πρϋποθέσεων τῆς Πατριαρχικῆς Πράξεως, ἐφόσον ἀποδεδειγμένως δέν ἐκφράστηκε δημόσια μετάνοια καί ἀποκήρυξη τοῦ Σχίσματος. Μέ ὅσα λέμε στήν προκειμένη περίπτωση, δέν σημαίνει ὅτι ἀμφισβητοῦμε τήν θεσμική ἁρμοδιότητα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου νά παραχωρεῖ Αὐτοκεφαλία, μέ τήν συναίνεση βέβαια τοῦ ὅλου σώματος τῆς Ἐκκλησίας, ἐκφραζομένης συνοδικά. Ἐδῶ, τίθεται μόνον τό θέμα τῶν ἔγκυρων προϋποθέσεων γιά τήν ἔκδοση τοῦ σχετικοῦ Τόμου.

Κυριακή ΣΤ Λουκᾶ. Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο. Μέρος Δεύτερο

ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ΛΟΥΚΑ[:Β΄Κορ. 9,6-11]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

Μέρος δεύτερο: υπομνηματισμός στα χωρία Β΄Κορ. 9, 10-15

«Ὁ δὲ ἐπιχορηγῶν σπέρμα τῷ σπείροντι καὶ ἄρτον εἰς βρῶσιν χορηγήσαι καὶ πληθύναι τὸν σπόρον ὑμῶν καὶ αὐξήσαι τὰ γενήματα τῆς δικαιοσύνης ὑμῶν(:και ο Θεός, ο οποίος παρέχει σε αφθονία σπόρο στον γεωργό που σπέρνει, και ψωμί για τροφή όλων μας, είθε να χορηγήσει, να ευλογήσει και να πληθύνει τη σπορά των χωραφιών σας και τα άλλα υλικά αγαθά σας και να αυξήσει έτσι τους καρπούς της αγάπης, της καλοσύνης και της αγαθοεργίας σας προς τους άλλους)»[Β΄Κορ.9,10].

Προπάντων απ’ αυτό θα μπορούσε να θαυμάσει κανείς τη σύνεση του Παύλου, επειδή αφού προέτρεψε με τα πνευματικά και με τα υλικά αγαθά, κάνει το ίδιο και με την ανταπόδοση, μιλώντας για την αμοιβή της καθεμιάς. Η φράση δηλαδή «ἐσκόρπισεν, ἔδωκε τοῖς πένησιν. ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα(:σκόρπισε, έδωσε στους φτωχούς, η φιλανθρωπία του μένει αιώνια)» αναφέρεται στην πνευματική αμοιβή. Αντίστοιχα, η φράση «πληθύναι τὸν σπόρον ὑμῶν (:είθε να πληθύνει τον σπόρο σας)» δείχνει την υλική ανταπόδοση. Δεν σταματάει όμως εδώ, αλλά ξαναγυρίζει στα πνευματικά και το παραλληλίζει συνέχεια· γιατί η φράση «αὐξήσαι τὰ γενήματα τῆς δικαιοσύνης ὑμῶν (:ας αυξήσει τους καρπούς της αγαθοεργίας σας)» είναι η πνευματική αμοιβή. Κάνοντας αυτά, διανθίζει τον λόγο, ξεριζώνει τη δειλή και ανόητη εκείνη σκέψη και διαλύει με πολλούς τρόπους τον φόβο της φτώχειας και μάλιστα και με παράδειγμα τωρινό. Γιατί, αφού ο Θεός δίνει σε εκείνους που σπέρνουν τη γη, αφού παρέχει άφθονα εκείνα που τρέφουν το σώμα, πολύ περισσότερα δίνει σε εκείνους που καλλιεργούν τον ουρανό, σε εκείνους που μεριμνούν για την ψυχή· γιατί γι' αυτά θέλει να φροντίζουμε περισσότερο.

Ὁ Πατριάρχης τῆς Ρωσίας θά διακόψει τή μνημόνευση τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἰερώνυμου ἐάν ἐκεῖνος μνημονεύσει τόν Ἐπιφάνιο

Δήλωση της Ιεράς Συνόδου 

της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ρωσίας

Στις 17 Οκτωβρίου 2019 η συνελθούσα σε συνεδρία Ιερά Σύνοδος της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ρωσίας προέβη σε δήλωση σχετικά με την κατάσταση, η οποία διαμορφώθηκε στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος κατόπιν διεξαγωγής εκτάκτου συνελεύσεως της Ιεράς Συνόδου Ιεραρχίας στις 12 Οκτωβρίου 2019 για το ουκρανικό εκκλησιαστικό (πρακτικά αριθμ. πρωτ. 125).

Μέλη της Ιεράς Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ρωσίας έλαβαν γνώση των αναρτηθέντων στα Μέσα Μαζικής Ενημερώσεως εγγράφων της εκτάκτου Συνελεύσεως της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ελλάδος από 12ης Οκτωβρίου 2019 και ειδικότερα δε του Ανακοινωθέντος της Συνόδου και της Εισηγήσεως του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Ιερωνύμου με θέμα «Αυτοκεφαλία Εκκλησίας Ουκρανίας», διά της οποίας εισηγείται «τὴν ἀναγνώρισιν…τῆς Αὐτοκεφαλίας τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς ἀνεξαρτήτου Δημοκρατίας τῆς Οὐκρανίας».

Εφόσον η υπό τον Μητροπολίτη Κιέβου και πάσης Ουκρανίας Ονούφριο αυτοδιοίκητος Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία με 95 αρχιερείς, πλέον από 12 χιλιάδες ενορίες, πλέον από 250 Ι. Μονές και δεκάδες εκατομμύρια πιστούς παραμένει κανονικώς ενωμένη με την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ρωσίας και ούτε ζήτησε αυτοκεφαλία από κανένα, προφανώς πρόκειται περί αναγνωρίσεως των σχισματικών παρατάξεων της χώρας. Ενωρίτερα ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίος προχωρούσε σε επανειλημμένες δηλώσεις περί αναγνωρίσεως του Μητροπολίτη Κιέβου και πάσης Ουκρανίας Ονουφρίου ως μόνου κανονικού Προκαθημένου της ἐν Ουκρανία Ορθοδόξου Εκκλησίας (με τελευταία τέτοια δήλωση να είχε κάνει εἰς επήκοον όλων στη Σύναξη Προκαθημένων των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών τον Ιανουάριο 2016). Ἐν τούτοις, στο τέλος του έτους 2018 ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος σε αντίθεση με τις παλαιότερες του δηλώσεις και χωρίς να είναι κανονικώς αρμόδιος, άνευ μετανοίας και αποκηρύξεως του σχίσματος «αποκατέστησε» όσους καθαιρέθηκαν, αναθεματίσθηκαν ή ουδέποτε είχαν ούτε κανονική χειροτονία, αλλά ούτε και την τυπική αποστολική διαδοχή. Επικεφαλής της νεόδμητης δομής ανέλαβε άνθρωπος με «χειροτονία» από τον καθηρημένο και αφορισμένο από την Εκκλησία πρώην μητροπολίτη Κιέβου Φιλάρετο Ντενισένκο. Ο τελευταίος και αυτός «αποκαταστάθηκε» «εἰς τὸ ἀρχιερατικὸ ἀξίωμα» από τον Κωνσταντινουπόλεως, αλλά αμέσως μετά αποχώρησε από την άρτι συγκροτηθείσα «εκκλησία», ανακοινώνοντας την ανασύσταση της παλαιότερης σχισματικής αυτού παρατάξεως, την οποία χαρακτηρίζει «πατριαρχείο Κιέβου».

Ἑνότητα τῶν λαῶν καί τό βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεως. π.Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΟΜΙΛΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟ (1927- 2006) Π.ΑΘΑΝΑΣΙΟ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟ

https://www.youtube.com/watch?v=qtsfS-WrA9A

Ὁ Μητροπολίτης Πειραιῶς εὐχαριστεῖ τόν Μητροπολίτην Κυθήρων καί διακηρύσσει ὅτι δικαιώνονται πλήρως ὅσοι ἐναντιώνονται στήν ἄκυρη Aὐτοκεφαλία τῶν σχισματικῶν

ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ

Ἐν Πειραιεῖ τῇ 15ῃ Ὀκτωβρίου 2019

Ὁ Μητροπολίτης Πειραιῶς εὐχαριστεῖ τόν Μητροπολίτην Κυθήρων καί διακηρύσσει ὅτι δικαιώνονται πλήρως ὅσοι ἐναντιώνονται στήν ἄκυρη Aὐτοκεφαλία τῶν σχισματικῶν

Αἰσθάνομαι τήν ἠθική ὑποχρέωση δημοσίως νά ἐκφράσω τήν ἀπέραντη εὐγνωμοσύνη μου στόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κυθήρων καί Ἀντικυθήρων κ.κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ διά τήν πεπαρρησιασμένην, οὐσιαστικωτάτην καί ἀκριβοδικαίαν ἔκθεσιν τῶν διαδραματισθέντων κατά τήν ἔκτακτη σύγκληση τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τῆς 12/10/2019 πούἀποδεικνύει τό ἀδαμάντινον ἦθος καί τήν τεραστίαν πνευματικήν ποιότητα τοῦΣεβ. ἁγίου Κυθήρων. Ὀφείλω νά διευκρινίσω ὅτι ὁ Σεβ. καταγράφων τά γεγονότα τῆς συγκληθείσης ἐκτάκτου Ἱεραρχίας, ἄνευ οὐδεμιᾶς ἐπικοινωνίας μέ τήν ἐλαχιστότητά μου, ἀπέδωσε τήν πραγματικότητα τῆς παρεμβάσεώς μου κατά τήν διαδικασίαν, γράφων χαρακτηριστικῶς: «Εἰς αὐτό τό «μῆκος κύματος» ἐκινήθησαν καί οἱ Σεβ. Μητροπολῖται: Καισαριανῆς Δανιήλ, Μεσογαίας Νικόλαος, Πειραιῶς Σεραφείμ (διεισδύσας ἐπιτυχῶς εἰς τήν προβληματικήν τοῦ ὅλου θέματος ἀπό κανονικῆς καί ἐκκλησιολογικῆς πλευρᾶς) καί ἡ ταπεινότης μου», διαλύων οὕτω ὡς αὐτόπτης καί αὐτήκοος μάρτυς τήν εἰς βάρος μου παρασιώπηση.