Θαυμαστή διάσωση ἀπό φανατικούς ἐβραίους πού συνέβη στόν σέρβο ἁγιορείτη ἀσκητή Γεώργιο Βίτκοβιτς

ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΔΙΑΣΩΣΗ ΑΠΟ ΦΑΝΑΤΙΚΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ ΠΟΥ ΣΥΝΕΒΕΙ ΣΤΟΣ ΣΕΡΒΟ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗ ΑΣΚΗΤΗ ΓΕΩΡΓΙΟ ΒΙΤΚΟΒΙΤΣ (1920-1972)

Θαυμαστή διάσωση από φανατικούς Εβραίους

Γυρνώντας ο νεαρός Μπράνκο τα προσκυνήματα μέσα στην Αγίαν Πόλη, μάλλον κατά δαιμονική συνεργία, έχασε τον δρόμον και βρέθηκε μέσα στην Εβραϊκή συνοικία.

Άπειρος όπως ήταν αλλά και άθελά του προκλητικός με τα δάκρυά του και τα συχνά σταυροκοπήματα, προκάλεσε τον φθόνο μερικών φανατικών Ιουδαίων.

«Όπλον κατά του διαβόλου τον σταυρόν σου ημίν δέδωκας, φρίττει γάρ και τρέμει μη φέρων καθοράν αυτού την δύναμιν» (καθ. όρθρου, πλ. δ')•

Φρίττει ο διάβολος όταν σημειώνουμε πάνω μας τον τύπον του σταυρού, όμως φρίττουν και οργίζονται συγχρόνως και τα όργανά του, οι εχθροί της πίστεώς μας. Τον πλησιάζουν με τρόπον φιλικό μερικοί Εβραίοι και τον προτρέπουν να τούς ακολουθήση. Απονήρευτος όπως ήταν εκ φύσεως, ο Μπράνκο σκέφθηκε ότι κάτι το αξιοθέατο ήθελαν να τού δείξουν. Προχωρούν σέ μία αυλή, μπαίνουν σέ μία μεγάλη αίθουσα και αμέσως τότε την αμπαρώνουν γερά.

Πασχαλινή ἐγκύκλιος μητροπολίτου Γόρτυνος κ. Ἱερεμίου

ΠΑΣΧΑΛΙΝΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΓΟΡΤΥΝΟΣ κ. ΙΕΡΕΜΙΟΥ

         

 ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ

ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ  

ΔΗΜΗΤΣΑΝΑ - ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΙΣ

 Δημητσάνα - Μεγαλόπολη, Κυριακή τοῦ Πάσχα 2014

ΠΑΣΧΑ 2014

Ἀδελφοί μου χριστιανοί,

Χριστός Ἀνέστη!

1. Λαμπρό γεγονός ἑορτάζουμε σήμερα. Ἑορτάζουμε τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ μας. Τό γεγονός αὐτό ἀποδεικνύει ὅτι ὁ Ἀρχηγός τῆς πίστης μας, ὁ Ἰησοῦς Χριστός,  εἶναι Θεός καί ὄχι ἄνθρωπος. Καί ἀκόμη, τό γεγονός τῆς Ἀνάστασης τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ  ἀποδεικνύει Αὐτόν πραγματικό Σωτῆρα καί Λυτρωτή μας. Ἀκοῦστε, γιατί: Τήν Μεγάλη Παρασκευή μέ τόν σταυρικό Του θάνατο ὁ Χριστός πρόσφερε τόν Ἑαυτό Του Θυσία στόν οὐράνιο Πατέρα γιά τήν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν μας. Ἐρωτοῦμε: Ἔγινε δεκτή ἡ Θυσία αὐτή τοῦ Χριστοῦ ἀπό τόν Θεό Πατέρα; Καί βέβαια ἔγινε, γιατί ἀναστήθηκε ἐκ νεκρῶν. Ἡ Κυριακή τοῦ Πάσχα, δηλαδή, δίνει ἰσχύ καί κῦρος στήν Μεγάλη Παρασκευή. Ἀφοῦ λοιπόν ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἐχέγγυο τῆς ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν μας μέ τήν Θυσία τοῦ Χριστοῦ, ἄρα καταλύθηκε καί τό ἀποτέλεσμα τῆς ἁμαρτίας, πού εἶναι ἡ φθορά καί ὁ θάνατος.

Πασχαλινό μήνυμα Ἡγουμένου Ἱ.Μ. Γρηγορίου: Ὁ Χριστός ἐκδιώκεται ἀπό τήν Πατρίδα μας, ἀλλά ὁ λαός ἀντιστέκεται

“Ο Χριστός εκδιώκεται από την δύσμοιρη Πατρίδα μας με τον διαθρησκειακό συγκρητισμό στα νέα σχολικά προγράμ­ματα, με την κατάργησι της Κυριακής αργίας, με την ψήφισι αντιευαγγελικών νομοθετημάτων, με την ίδρυσι Τμήματος Ισλαμικών Σπουδών στην Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης, θέματα που κάνουν πιο μακρύ και πιο οδυνηρό τον θρήνο του Γένους, και το «εάλω η Πόλις» ένα θρηνητικό τραγούδι που δεν λέει να τελειώση ακόμη” αναφέρει στο πασχαλινό μήνυμά του ο Ηγουμένος της Ιεράς Μονής Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους Αρχιμανδρίτης Χριστοφόρος.
Ολόκληρο το μήνυμα έχει ως εξής: 

«ΘΑΝΑΤΩ ΘΑΝΑΤΟΝ ΠΑΤΗΣΑΣ»
Η Ανάστασις του Χριστού είναι το πιο συγκλονιστικό από όλα τα γεγονότα στην ανθρώπινη ιστορία, επειδή ο θάνατος είναι η πιο μεγάλη τρα­γω­δία της ανθρωπίνης υπάρξεως. Αλλά θάνατος δεν είναι μόνον ο βιολογικός. Είναι και ο υπαρξιακός, ο κοινωνικός, ο εθνικός, και κυρίως ο πνευματικός θα­να­τος. Στην προσωπική μας ιστορία υπάρχουν στιγμές, τις οποίες χωρίς Χρι­στο τις βιώνουμε ως υπαρξιακό θάνατο.

Ἀναστάσιμη ἐγκύκλιος Μητροπολίτου Κονίτσης κ.Ἀνδρέου

Αναστάσιμη Εγκύκλιος Μητροπολίτου Κονίτσης Ανδρέου

 

ΙΕΡΑ  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ

ΔΡYΪΝΟΥΠΟΛΕΩΣ ,  ΠΩΓΩΝΙΑΝΗΣ  &  ΚΟΝΙΤΣΗΣ

Ἀριθ.  Πρωτ.: 9                                                                                                      Νύκτα Ἀναστάσεως 2014  

Ἐν τῷ Ἱερῷ Ἐπισκοπείῳ                                                                

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 171η

ΘΕΜΑ : Πάσχα, Κυρίου Πάσχα !

        Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί, ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ !

-Α-

        Μόλις πού ξημέρωνε στήν Ἱερουσαλήμ, στήν προφητοκτόνο πόλη. Μέσα στό μισοσκόταδο τοῦ πρωϊνοῦ τῆς Κυριακῆς – « λίαν πρωί τῆς μιᾶς σαββάτων » ( Μάρκ. ιστ΄ 2 ) – μερικές γυναικεῖες μορφές διασχίζουν ἀθόρυβα τούς δρόμους. Σέ λίγο, περνᾶνε τά τείχη κι’ ἀνηφορίζουν πρός τόν Γολγοθᾶ,τόν μέχρι τότε ἀσήμαντο λόφο, πού ὅμως ἔμελλε νά γίνη πιό ψηλός καί ἀπό τά Ἰμαλάϊα. Γιατί ἐκεῖ, πρίν ἀπό τρεῖς ἡμέρες εἶχε παιχθῆ τό Θεῖο Δρᾶμα : Ἡ Σταύρωση τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἀλλά καί γιατί « ἦν ἐν τῷ τόπῳ ὅπου ἐσταυρώθη ( ὁ Κύριος ) κῆπος , καί ἐν τῷ κήπῳ μνημεῖον καινόν, ἐν ὧ οὐδέπω οὐδείς ἐτέθη », ὅπως μᾶς πληροφορεῖ ὁ εὐαγγελιστής Ἰωάννης ( Ἰωάν. ιθ΄ 41). Δηλαδή, κοντά στόν τόπο τῆς σταυρώσεως ὑπῆρχε ἕνας κῆπος καί μέσα στόν κῆπο, πού ἀνῆκε στόν Ἰωσήφ τόν ἀπό Ἀριμαθαίας, ὑπῆρχε ἕνας καινούργιος τάφος στόν ὁποῖο, μέχρι τότε, κανένας δέν εἶχε ἐνταφιασθῆ. Σ’ αὐτό , λοιπόν, τό μνημεῖο, βιαστικά, ἐνταφίασαν τόν Ἰησοῦ, ἐπειδή ἦταν κοντά, ἀλλά καί ἐπειδή σέ λίγο θά ξημέρωνε ἡ ἑορτή τοῦ ἑβραϊκοῦ Πάσχα (Ἰωάν. ιθ΄ 42).

20 Απριλίου Συναξαριστής. Θεοδώρου τοῦ Τριχινά, Ζακχαίου Ἀποστόλου, τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Ἀκινδύνου, Ἀντωνίνου, Βίτωρος, Ζήνωνος, Ζωτικοῦ, Θεωνᾶ, Καισαρίου, Σεβηριανοῦ καὶ Χριστοφόρου, Θεοτίμου Ἐπισκόπου, Ἀναστασίου Σιναΐτου, Ἰωάννου Παλαιολαυρίτου, Ἀθανασίου Μετεωρίτου, Ἰωάσαφ Μετεωρίτου, Ἀλεξάνδρου Ὁσίου, Γαβριὴλ ἐκ Πολωνίας, Μετακομιδὴ ἱερῶν λειψάνων Ἁγίου Νικολάου Ἐπισκόπου Ἀχρίδος.

Ὁ Ἅγιος Ζακχαῖος ὁ Ἀπόστολος

Ὁ Ἅγιος Ζακχαῖος ἔζησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ἦταν ἀρχιτελώνης, δηλαδὴ ἀρχιεισπράκτορας τῶν ρωμαϊκῶν φόρων, στὴν Ἱεριχῶ. Μικρὸς στὸ ἀνάστημα καθὼς ἦταν, γιὰ νὰ μπορέσει νὰ δεῖ τὸν Χριστὸ ὅταν Ἐκεῖνος διερχόταν ἀπὸ τὴν Ἱεριχῶ, ἀνέβηκε σὲ μία συκομορέα.
Ὁ Κύριος τὸν εἶδε καὶ τὸν κάλεσε νὰ κατέλθει, διότι εἶχε πρόθεση νὰ καταλύσει τὸν οἶκο του. Παρὰ τοὺς ψυθιρισμοὺς τοῦ πλήθους ὁ Ἰησοῦς δέχθηκε τὴ φιλοξενία τοῦ Ζακχαίου, ποὺ τὴν ἴδια στιγμὴ δήλωσε ὅτι θὰ χάριζε στοὺς πτωχοὺς τὸ ἥμισυ τῶν ὑπαρχόντων του καὶ σὲ ὅποιον εἶχε ἀδικηθεῖ ἀπὸ αὐτὸν θὰ ἀπέδιδε τὸ τετραπλάσιο, ὑπερβάλλοντας ἔτσι σὲ γενναιοδωρία ὅτι ἐπέτασσε ὁ Μωσαϊκὸς Νόμος. Ἡ σχετικὴ περικοπὴ τοῦ Ζακχαίου ἀναφέρεται ἀπὸ τὸν Εὐαγγελιστὴ Λουκᾶ.
Σύμφωνα μὲ τὶς Κλημέντειες Ὁμιλίες, ὁ Ἅγιος Ζακχαῖος ἀκολούθησε τὸν Ἀπόστολο Πέτρο, ἀπὸ τὸν ὁποῖο χειροτονήθηκε Ἐπίσκοπος στὴν Καισάρεια. Κάποιοι, ἀναφερόμενοι ἀπὸ τὸν Ἅγιο Κλήμη τὸν Ἀλεξανδρέα, ταύτισαν τὸν Ζακχαῖο μὲ τὸν τελώνη Ἀπόστολο Ματθαῖο.

HEMOS CONTEMPLADO LA RESURRECCIÓN DE CRISTO Por el Yérontas Yeoryios Kapsanis, Monasterio San Gregorio de Athos

 ΠΑΤΗΡ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΨΑΝΗΣ ΗΓΟΥΜΕΝΟΣ Μ. ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ

Mensajes sobre la fiesta de Pascua

(Liberación de la muerte y la resurrección)

Prólogo

Con el conocido himno del Penticostarion: «Hemos contemplado la Resurrección de Cristo, alabamos al Santo Señor Jesús el único impecable...» Los creyentes que hemos visto al Resucitado Señor estamos llamados a alabarle, reverenciarle, cantarle y glorificarle. Es posible que no lo hayamos visto con los ojos del cuerpo, pero, puesto que lo han visto «...los que desde el principio fueron testigos viéndole con sus ojos, convertidos después en ministros del Logos» (Lc 1,2), «A estos mismos, después de su pasión, se les presentó con muchas pruebas evidentes de que estaba vivo, dejándose ver ante ellos durante cuarenta días y hablándoles de la realeza increada de Dios» (Hec 1,3), le vemos también nosotros con los ojos espirituales de nuestra psique.

No es menos importante el hecho de que en la Santa Montaña Athos, el oficio de la Resurrección empieza con la lectura del libro de los Hechos de los Apóstoles. Porque en este libro vemos de una manera particular los admirables hechos de la nueva Iglesia constituida por Cristo, la dinamis (potencia y energía increada) del Resucitado Señor.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ! ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ! ΧΑΡΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ! ΑΓΙΟΝ ΠΑΣΧΑ (Ιωάννου Α' 1-17)

Πάσχα, Ανάστασις! Πάσχα, Φως! Πάσχα, Χαρά και ευλογία!

Καμμία άλλη λέξη από όλες τις γλώσσες των ανθρώπων δεν μπορεί να εκφράσει την Νίκη, τον θρίαμβο και την ουσιαστική ευτυχία, από την λέξη Ανάσταση!

Στην λέξη αυτή συμπυκνώνεται όλη η προσδοκία του ανθρωπίνου γένους, από Αδάμ έως του Κυρίου Ιησού και όλη η ελπίδα των ανθρώπων. Η Σταύρωση και η ένδοξη Ανάσταση, δικαιώνουν αυτή την προσδοκία έως της συντελείας των αιώνων, που και πάλιν θα έλθει ο Θεάνθρωπος Ιησούς ένδοξος, κρίναι ζώντας και νεκρούς.

Και είναι η χαρά μας ανέκφραστη και απέραντη, αφού ο αποκυλισθείς λίθος του μνήματος σήμανε τον θάνατο του θανάτου και την σκύλευση του άδου.

Στο γεγονός αυτό, της Αναστάσεως του Χριστού, όλα τα δημιουργήματα της αγάπης του Τριαδικού Θεού, από το πιο ταπεινό χαμομηλάκι και το γλυκόλαλο αηδονάκι, που ψάλλει με “τέχνη και χάρι”, από τον φλοίσβο της γαλάζιας θάλασσάς μας που στεφανώνει τις όμορφες ακρογιαλιές της γήινης παροικίας μας, έως και τα τάγματα των Αγίων Αγγέλων και Αρχαγγέλων που με τα άχραντα Πάθη και την ένδοξη Ανάσταση παγιώθηκαν στο καλό, όλα μα όλα τα ορατά και αόρατα πανηγυρίζουν και το καθένα με τον τρόπο του, την στάση του και τον φθόγγο του, αναμέλπει πάλιν και πολλάκις και ακαταπαύστως το “Χριστός Ανέστη – Αληθώς Ανέστη”!

Φώτης Μιχαήλ, "Ήμες Χριστιανοί, πάτερ, α σον Πόντον". Ν' ακούσουμε ''Χριστός Ανέστη'', κι απές ας πεθάσκομεν.

Γέρων Γαβριήλ Διονυσιάτης

''ΗΜΕΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ, ΠΑΤΕΡ, Α ΣΟΝ ΠΟΝΤΟΝ''

Ν' ακούσουμε ''Χριστός Ανέστη'', κι απές ας πεθάσκομεν.

Του Φώτη Μιχαήλ, ιατρού

Ο μέγας πατριώτης και Αθωνίτης ιερομόναχος Γαβριήλ, σαν γύρισε από την ''Πόλη των ονείρων'' του, εκείνο το Πάσχα του 1953, δεν έχανε ευκαιρία να διηγείται τον πόνο και τα δάκρυα των κρυπτοχριστιανών, που γνώρισε ως πνευματικός στα ''μυστικά δώματα'' του Πατριαρχείου.

Μεγάλη Τετάρτη πρωί του είπαν εμπιστευτικώς ότι στο επάνω παρεκκλήσιο, που συνέχεται με τον κεντρικό ναό, τον περιμένουν κάποιοι ξένοι από μακριά, για να εξομολογηθούν και να μεταλάβουν.

Πράγματι, στο ημίφως του υπερώου, διέκρινε δεκαριά άνδρες χωρικούς, οι οποίοι στο αντίκρυσμά του έβαλαν όλοι τους μετάνοια και ο γεροντότερος του είπε σε διάλεκτο Ποντιακή: ''Ήμες Χριστιανοί, Πάτερ, α σον Πόντον, και λαλεύομεν (φιλούμε) τα πόδα σου, να ξαγουρεύομεν (να εξομολογηθούμε) και μεταλάβομεν σήμερον και απές να λέομεν στην Αγιωσύνην σου, ντό θέλομεν ένα κι' άλλον''.

Ευτυχώς που ο γέρων Γαβριήλ είχε συναναστραφεί πριν από χρόνια με Ποντίους πρόσφυγες στην Μακεδονία και καταλάβαινε κάπως την γλώσσα τους.

Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς:Χωρίς τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ δέν θά ὑπῆρχε Χριστιανισμός!

Ἐὰν ὑπάρχει μιὰ ἀλήθεια στὴν ὁποία θὰ μποροῦσαν νὰ συνοψισθοῦν ὅλες οἱ εὐαγγελικὲς ἀλήθειες, ἡ ἀλήθεια αὐτὴ θὰ ἦταν ἡ ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ. Καὶ ἀκόμη, ἐὰν ὑπάρχει μιὰ πραγματικότητα στὴν ὁποία θὰ μποροῦσαν νὰ συνοψισθοῦν ὅλες οἱ καινοδιαθηκικὲς πραγματικότητες, ἡ πραγματικότητα αὐτὴ θὰ ἦταν ἡ ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ. Μόνο στὴν ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ ἐξηγοῦνται ὅλα τὰ θαύματά Του, ὅλες οἱ ἀλήθειές Του, ὅλα τὰ λόγια Του, ὅλα τὰ γεγονότα τῆς Καινῆς Διαθήκης.

Μέχρι τὴν ἀνάστασή Του ὁ Κύριος δίδασκε γιὰ τὴν αἰώνια ζωή, ἀλλὰ μὲ τὴν ἀνάστασή Του ἔδειξε ὅτι ὁ Ἴδιος ὄντως εἶναι ἡ αἰώνια ζωή. Μέχρι τὴν ἀνάστασή Του δίδασκε γιὰ τὴν ἀνάσταση τῶν νεκρῶν, ἀλλὰ μὲ τὴν ἀνάστασή Του ἔδειξε ὅτι ὁ Ἴδιος εἶναι πράγματι ἡ ἀνάσταση τῶν νεκρῶν. Μέχρι τὴν ἀνάστασή Του δίδασκε ὅτι ἡ πίστη σ’ Αὐτὸν μεταφέρει ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τὴν ζωήν, ἀλλὰ μὲ τὴν ἀνάστασή Του ἔδειξε ὅτι ὁ Ἴδιος νίκησε τὸ θάνατο καὶ ἔτσι ἐξασφάλισε στοὺς θανατωμένους ἀνθρώπους τὴ μετάβαση ἐκ τοῦ θανάτου στὴν ἀνάσταση.

Τό θαῦμα στούς Ἁγίους Τόπους πού συνέβη στόν σέρβο ἁγιορείτη ἀσκητή Γέωργιο Βίτκοβιτς

ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΣΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΤΟΠΟΥΣ ΠΟΥ ΣΥΝΕΒΕΙ ΣΤΟΣ ΣΕΡΒΟ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗ ΑΣΚΗΤΗ ΓΕΩΡΓΙΟ ΒΙΤΚΟΒΙΤΣ (1920-1972)

Άγιοι Τόποι.

Το θαύμα με το τραίνο

.....Έτσι, λοιπόν, διακόπτει προτού ακόμα αποφοίτηση, και αποφάσισε να μεταβεί στους ιερούς εκείνους τόπους τούς οποίους πάτησε και αγίασε ο ίδιος ο Θεός. Η διαδρομή ήταν από Παρίσι, Κωνσταντινούπολη, διά ξηρός με τραίνο, και από εκεί με τα πόδια μέχρι την Αγία Γη.

Ρωτάει, λοιπόν, ποιά γραμμή είναι για Κωνσταντινούπολη, τρέχει εκεί και πλησιάζει το τραίνο. Όμως παραδόξως προτού προλάβει να ανέβει, ακούει τις βαρειές πόρτες να κλείνουν και το ατμοκίνητο να παίρνει δρόμο. Φανταστείτε τότε πώς να αισθάνθηκε ο νεαρός Μπράνκο.

Κάτι παρόμοιο συνέβη κάποτε και με τον μεγάλο διδάσκαλο της Εκκλησίας μας άγιον Νικόδημον τον Αγιορείτη. Ο νεαρός τότε Νικόλαος (κατά κόσμον) ζήλω θείω πυρούμενος εγκαταλείπει την πατρίδα του Νάξον για να εγκαταβιώση διά παντός εις το Ιερόν Περιβόλι της Θεοτόκου. Περιμένει με λαχτάρα την  μέρα πού θα ταξίδευε καράβι με προορισμό το Άγιον Όρος τρέχει στην προκυμαία ως διψώσα έλαφος. 

Όμως όλως παραδόξως λίγες μόλις στιγμές πριν πηδήξει μέσα, να και το πλοίο ξεκολλά από την προκυμαία.

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ, ΟΥΝΙΤΕΣ: Σύντομη ἀναφορά στήν πλέον ἀνήθικη πρακτική τοῦ παπισμοῦ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Ἐν Πειραιεῖ τῇ 10ῃ Απριλίου 2014

ΟΥΝΙΤΕΣ: «ΕΝ ΕΝΔΥΜΑΣΙ ΠΡΟΒΑΤΩΝ ΛΥΚΟΙ ΑΡΠΑΓΕΣ» (Ματθ.7,15)

Σύντομη αναφορά στην πλέον ανήθικη πρακτική του παπισμού.

          Ένα εύστοχο άρθρο του κ. Αλέξη Οικονόμου στην εφημερίδα των Αθηνών «ΑΛΦΑ ΕΝΑ» (φύλλο 15-3-2014) με τίτλο «Ουνία («Ελληνοκαθολική Εκκλησία»): Λύκος με παραπλανητική προβιά αρνιού…», έρχεται να φέρει και πάλι στην ιστορική μνήμη των Ορθοδόξων γεγονότα θλιβερά που προκαλούν φρίκη και αποτροπιασμό. Γεγονότα στα οποία ο δόλος και ο φανατισμός συναγωνίζονται την βία και την θηριωδία με σκοπό την υποδούλωση της Ορθοδοξίας στην παπική οφρύ. Γεγονότα που αποκαλύπτουν τους πλέον δόλιους και παραπλανητικούς τρόπους και μεθόδους που επενόησε ποτέ ο Παπισμός από του σχίσματος και εντεύθεν απέναντι στην Ορθοδοξία, με σκοπό την απορρόφηση και τελικά την ενσωμάτωσή της στον παπισμό. Πρόκειται για τη διαβόητη Ουνία, την οποία δίκαια κάποιοι αποκαλούν ως «πέμπτη φάλαγγα» και ως «δούρειο ίππο» του παπισμού.

Εὐχή καί πλάνη, μέρος ε' (τελευταῖο)

ΕΥΧΗ ΚΑΙ ΠΛΑΝΗ

μέρος ε΄ (τελευταῖο)

(Ὡς ἐπίλογος ἔχουν χρησιμοποιηθῆ ἀποσπάσματα ἀπό τό βιβλίο τοῦ Γέρονός μου πατρός Ἐφραίμ Φιλοθεΐτου, “Πατρικαί νουθεσίαι”). 

 

«...Σκοπός τῆς Εὐχῆς εἶναι νά ἑνώση τόν Θεό μέ τόν ἄνθρωπο, νά φέρη τόν Χριστό στήν καρδιά τοῦ ἀνθρώπου. Ὅπου ἡ ἐνέργεια τῆς Εὐχῆς, ἐκεῖ καί ὁ Χριστός σύν τῷ Πατρί καί τῷ ἁγίῳ Πνεύματι, ἡ ὁμοούσιος καί ἀδιαίρετος Ἁγία Τριάς...

Ὅπου ὁ Χριστός, τό Φῶς τοῦ κόσμου, ἐκεῖ Φῶς ἀΐδιον τοῦ ἄλλου κόσμου, ἐκεῖ εἰρήνη καί χαρά, ἐκεῖ οἱ Ἄγγελοι καί οἱ Ἅγιοι, ἐκεῖ ἡ φαιδρότης τῆς Βασιλείας. Μακάριοι ἐκεῖνοι, ὅπου ἐνεδύθησαν τό Φῶς τοῦ κόσμου, τόν Χριστό, στήν παρούσα ζωή, διότι αὐτοί ἐφόρεσαν ἤδη τό ἔνδυμα τῆς ἀφθαρσίας...

Καί ὅταν ἀκούης Χριστόν, λέγει ὁ Θεολόγος Συμεών, μή προσέχης στήν σμικρότητα τῆς λέξεως, ἀλλά στοχάσου τήν δόξα τῆς Θεότητος Αὐτοῦ, ὅπου ὑπερβαίνει κάθε νοῦ καί διάνοια. Στοχάσου τήν ὡραιότητα τήν ἀνεκλάλητο, τόν πλοῦτο τόν ἀκατάληπτο ὅπου δίδει στούς ἀγαπῶντας Αὐτόν.

Συσταυρούμενοι ἤ Ἀνασταυροῦντες; (π. Β. Σπηλιόπουλος)

Η λειτουργική ζωή της Εκκλησίας μας είναι αυτή που εκφράζει και υποστασιοποιεί την πίστη και το βίωμα Της. Στη Λειτουργική ζωή ζει κανείς αυτό που διδάσκει η Εκκλησία, ζει τα ελπιζόμενα και επηγγελθέντα, ζει την ίδια την Βασιλεία του Θεού.  Ακριβώς για τον λόγο αυτό οι τα πάντα καλώς διαταξάμενοι Θείοι Πατέρες, οι οποίοι ζούσαν το αυθεντικό Ορθόδοξο βίωμα, «έχτισαν» κατά τέτοιο τρόπο όλη την Λειτουργική Ζωή ώστε οι δυνάμενοι και βουλόμενοι να διδάσκονται, βιωματικά, το βίωμα αυτό. Είναι, λοιπόν, θρασύ τόλμημα που αγγίζει τα όρια της βλασφημίας η οποιαδήποτε αυθαίρετη αλλαγή και επέμβαση συμβεί στις λειτουργικές διατάξεις. Οποιαδήποτε αλλαγή δεν αλλοιώνει απλώς το τυπικό - τον τύπο αλλά αλλοιώνει το φρόνημα, το βίωμα, την πίστη, αυτό το ίδιο το Ευαγγέλιο.
«Εἰ γάρ ἐπιχειρήσαιμεν τά ἄγραφα τῶν ἐθῶν, ὡς μή μεγάλην ἔχοντα τήν δύναμιν παραιτεῖσθαι, λάθοιμεν ἄν εἰς αὐτά τά καίρια ζημιοῦντες τό Εὐαγγέλιον, μᾶλλον δέ εἰς ὄνομα ψιλόν περιϊστῶντες τό κήρυγμα» λέει ο Μ. Βασίλειος και ποιος μπορεί να τον αμφισβητήσει;
Δυστυχώς, όμως, μέσα στη λειτουργική ζωή παρεισφρέουν πολλές φορές στοιχεία τα οποία όχι μόνο είναι καινοφανή και καινοτόμα αλλά, πράγματι, αποδεικνύουν ότι η παραμικρή αλλαγή αλλοιώνει το Ορθόδοξο βίωμα.

Τό Ἅγιον Φῶς μαρτυρεῖ τήν ὀρθοδοξία.-Ἡ εὐχή τοῦ Ἁγίου Φωτός.

ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΦΩΣ ΜΑΡΤΥΡΕΙ ΤΗΝ ΡΘΟΔΟΞΙΑ. - Η ΕΥΧΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΦΩΤΟΣ.

Το Άγιον Φως Μαρτυρεί την Ορθοδοξία

Συνοπτική Παρουσίαση από τις ιστοσελίδες της «Ρομφαίας».

Συμβολίζει, άλλα και αποδεικνύει περιτρανώς το Μέγα Μυστήριον της έκ νεκρών Αναστάσεως του Κυρίου μας Ιησού Χριστό. Μάς γεμίζει αισθήματα πνευματικής, ψυχικής και θρησκευτικής ανατάσεως. Αι καρδίαι όλων χτυπούν από πίστιν, θαυμασμόν και ελπίδα διά το Μέγα μυστήριον της Ζωής. Πρόκειται διά άληθινόν θαύμα, το όποιον δεν χωρά καμιάν αμφισβήτησιν.

Από το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου χιλιάδες πιστοί της Ιερουσαλήμ και προσκυνηται από όλα τα μέρη του κόσμοι κατακλύζουν τον Ναόν της Αναστάσεως διά να παρακολουθήσουν την Τελετήν του Αγίου Φωτός.

Την 12ην μεσημβρινήν ο Ορθόδοξος Πατριάρχης των Ιεροσολύμων συνοδεία Αρχιερέων και άλλων Κληρικών φθάνει εις το Πατριαρχείο. Εισέρχεται εις το Άγιο Βήμα του Καθολικού και οι ετερόδοξοι παίρνουν την άδεια διά να λάβουν μέρος εις την Τελετήν. Κατόπιν οι Αρχιερείς και Κληρικοί ντύνονται με άμφια και ο Πατριάρχης με την πλήρη Αρχιερατική στολή. Ο Πατριάρχης ηγείται της πομπής, η οποία ξεκινά από το Άγιο Βήμα του Καθολικού και βαδίζει τρεις φοράς πέριξ του ιερού Κουβουκλίου υπό των ήχων των ψαλμωδών, οι οποίοι ψάλλουν το «Την Ανάστασίν σου Χριστέ Σωτήρ....»

Μητροπολίτης Κυθήρων Σεραφείμ, Τό τμῆμα Ἰσλαμικῶν σπουδῶν δέν ἔχει καμμίαν θέσιν εἰς τήν θεολογικήν μας σχολήν

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΕΒ. ΜΗΤΡ. ΚΥΘΗΡΩΝ κ.ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ  κ.ΑΡΒΑΝΙΤΟΠΟΥΛΟ

ΓΙΑ ΤΟ ΤΜΗΜΑ ΙΣΛΑΜΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ  

 Ἐν Κυθήροις τῇ 7ῃ Ἀπριλίου 2014
 Ἀριθ. Πρωτ.: 308

 Ἐξοχώτατον Κύριον

Κωνσταντῖνον Ἀρβανιτόπουλον Ὑπουργόν Παιδείας καί Θρησκευμάτων Ὑπουργεῖον Παιδείας Ἀνδρέα Παπανδρέου 37 151 80 εἰς Ἀμαρούσιον Προάγομαι νά σᾶς παρακαλέσω διά τό ἀκόλουθον θέμα, τό ὁποῖον ἀφορᾶ εἰς τήν Θεολογικήν Σχολήν τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, τῆς ὁποίας τυγχάνω ἀπόφοιτος.

            Τό Τμῆμα Θεολογίας, ἐξ οὗ ἔλαβον τό πτυχίον τῆς Θεολογίας, ἀπεφάσισε νά ἱδρύσῃ παρ' αὐτῷ τμῆμα Ἰσλαμικῶν σπουδῶν, διαφωνοῦντος τοῦ ἑτέρου τμήματος τῆς Ποιμαντικῆς -Κοινωνικῆς Θεολογίας.