ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΜΠΕΡΙΦΕΡΟΝΤΑΙ ΟΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΖΟΜΕΝΟΙ
Ἄν πείσθηκες ὅτι ἔχεις πνευματικό συμφέρον καί πρέπει νά ἐκκλησιάζεσαι, ἀγαπητέ ἀναγνώστη, θά πρέπει νά γνωρίζεις καί πῶς θά συμπεριφέρεσαι μέσα στόν Ναό. Ὁ ἀπόστολος λέγει, « Πάντα εὐσχημόνως καί κατά τάξιν γινέσθω» [10] Δηλαδή οἱ χριστιανοί πρέπει νά εἶναι ἄνθρωποι τῆς τάξεως καί τῆς εὐπρέπειας καί ὄχι ἄνθρωποι ἀκαταστασίας καί θορύβου, ὅπως δυστυχῶς συμβαίνει σέ μερικούς Ναούς μας κατά τήν ὥρα τῆς Θείας Λειτουργίας.Συνήθειες πού προκαλοῦν τόν θόρυβο καί τήν ἀκαταστασία καί πρέπει νά ἀποφεύγονται εἶναι οἱ ἑξῆς:
Α) Οἱ ἄσκοπες κινήσεις, οἱ ὁμιλίες μεταξύ τῶν ἐκκλησιαζομένων, ἡ προσκύνηση τῶν εἰκόνων σέ ἀκατάλληλη στιγμή, οἱ ὁμιλίες μέ τόν διπλανό, ἀκόμα καί μιά καλή πράξη, τό ἄναμμα κεριῶν ὅταν διαβάζονται τά Εὐαγγέλια, γίνονται ὅλα αὐτά αἰτία θορύβου καί ἀταξίας.
Β)Γιά νά ἀποφύγουμε τόν θόρυβο καί τήν ἀταξία μέσα στήν ἐκκλησία μας, θά συμβουλεύαμε τόν χριστιανό τά ἀκόλουθα:
Μπαίνοντας στόν Ναό, ὁ χριστιανός, ἄν διαβάζεται τήν ὥρα ἐκείνη ὁ «Ἐξάψαλμος», θά σταθεῖ ἀκίνητος καί μόλις τελειώσει τό διάβασμα θά προχωρήσει νά ἀνάψει τό κερί του καί νά προσκυνήσει τίς εἰκόνες. Αὐτό ἐπιτρέπεται μέχρι τήν ὥρα πού θά ἀρχίσει ἡ μεγάλη Δοξολογία.
Ἀπό τήν ὥρα ὅμως πού ἄρχισε νά ψάλλεται ἡ δοξολογία καί μετά, ὅταν μπεῖ στόν ναό θά ἀνάψει μέ προσοχή τό κερί του, θά προσκυνήσει τήν εἰκόνα στό προσκυνητάρι καί μέ προσοχή, χωρίς θόρυβο θά βρεῖ κάποιον τόπο νά παραμείνει καί μέ κατάνυξη νά παρακολουθήσει μέχρι τό τέλος τῆς Θείας Λειτουργίας· χωρίς κουβέντα μέ τόν διπλανό, πού συνήθως γίνεται καί δέν προσέχουν οἱ ἄνθρωποι στά τελούμενα!
Θά ἦταν καλό καί ὠφέλιμο νά κρατοῦν οἱ χριστιανοί ἕνα ἐγκόλπιο τῆς Θείας Λεοτουργίας καί νά παρακολουθοῦν, γιά νά μήν ἀποσπᾶται ἡ προσοχή τους.
Γ) Κάτι ἄλλο πού πρέπει νά ἀποφεύγεται εἶναι ἡ συνήθεια μερικῶν, ὅταν θά τούς καλέσει ὁ λειτουργός νά κοινωνήσουν, νά τρέχουν καί νά σκουντοῦν γιά νά προσκυνήσουν δημιουργώντας μεγάλο θορυβο. Ἐκείνη τήν στιγμή ἔχεις, ἀδελφέ μου, μπροστά σου τόν Βασιλέα τοῦ κόσμου καί τρέχεις νά προσκυνήσεις τούς δούλους Του; Εἶναι τελείως ἀχρείαστο αὐτό καί δέν πρέπει νά γίνεται. Ἀφοῦ καί μιά ὑπόκληση εἶναι προσκύνηση.
Ἀλλά καί τό σκούντημα τήν ὥρα τῆς Θείας Κοινωνίας εἶναι μεγάλη ἀσέβεια. Τήν ὥρα ἐκείνη, ἄν εἴμαστε σωστοί χριστιανοί καί ἀδελφοί ἐν Χριστῷ, ἄς δίνουμε προτεραιότητα στούς ἄλλους καί ἄς μήν βιαζόμαστε οὔτε νά δημιουργοῦμε θόρυβο.
Ἐκεῖνο πού πρέπει νά ἔχει στόν νοῦ του κάθε ἐκκλησιαζόμενος εἶναι:
Νά ἀφήνει ἐκτός τοῦ ναοῦ τίς ἐργασίες του, τίς μέριμνές του καί ὅλα ὅσα τόν ἐμποδίζουν νά προσηλωθεῖ στά τελούμενα μέσα στόν ναό, γιά νά μπορέσει νά ἔχει πραγματική ἐπικοινωνία μέ τόν Θεό.
Θά πρέπει ἀκόμα νά τονίσουμε ὅτι ὁ χριστιανός πρέπει ἀπό τό βράδυ τῆς προηγούμενης μέρας προετοιμάζεται γιά τήν ἐκκλησία. Νά κοιμᾶται νωρίς νά ἀποφεύγει ἐξόδους καί θεάματα πού τόν ἀποπροσανατολίζουν, νά κάνει πιό πολλή προσευχή καί, ἄν θά κοινωνήσει, νά διαβάζει καί τήν «Ἀκολουθία τῆς Θείας Μετάληψης».
********
Δ)Ἕνα ἄλλο πρόβλημα πού χαλᾶ τήν τάξη στήν ἐκκλησία εἶναι πού δέν γνωρίζουν οἱ χριστιανοί πότε θά κάθονται καί πότε θά στέκονται, καί ἄλλοι κάθονται τήν ὥρα πού πρέπει νά στέκονται καί ἄλλοι στέκονται τήν ὥρα πού πρέπει νά κάθονται.Γιά νά ἐπικρατήσει ὁμοιομορφία καί τάξη στην ἐκκλησία μας, θά ὑποδείξουμε σέ ποιά μέρη τοῦ Ὄρθρου καί τῆς Θείας Λειτουργίας μποροῦμε νά καθόμαστε καί πότε μποροῦμε νά στεκόμαστε.
α) Κατά τήν διάρκεια τοῦ ῎Ορθρου
1) Δέν καθόμαστε ὅταν διαβάζεται «ὁ Ἑξάψαλμος».
2) Δέν καθόμαστε ὅταν διαβάζεται τό «῾Εωθινό Εὐαγγέλιο».
3) Δέν καθόμαστε ὅταν ψάλλονται οἱ « Καταβασίες» καί ἡ« Ἑνάτη ᾿Ωδή » (Τήν Τιμιωτέραν).
4) Δέν καθόμαστε ὅταν ψάλλεται ἡ «Δοξολογία ».
β) Κατά τήν διάρκεια τῆς Θείας Λειτουργίας.
Μετά τή δοξολογική ἐκφώνηση, « Εὐλογημένη ἡ βασιλεία..», καί ὅταν ὁ ἱερέας ἤ ὁ διάκονος ἀρχίσει τά «Εἰρηνικά» (᾿Εν εἰρήνῃ τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.) μποροῦμε νά καθίσουμε, καί θά σηκωθοῦμε ὅταν ἀρχίσουν οἱ ψάλτες νά ψάλουν τά «᾿Αντίφωνα» (Ταῖς πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου...) Καί τό «Σῶσον ἡμᾶς Υἱέ Θεοῦ..» (Ἐδῶ θά ἤθελα νά κάμω μιά παρένθεση, γιατί προβλήθηκε ὁ ἰσχυρισμός ὅτι στήν ἀρχαία ἐκκλησία, τἠν ώρα αὐτήν, τό ἐκκλησίασμα καθόταν, ἀγνοοῦν ὅμως ὅτι τήν στιγμή ἐκείνη ψάλλονταν ὄχι «ταῖς πρεσβεῖαις», καί «τό Σῶσον ὑμᾶς», ἀλλά ψάλλονταν τά «Τυπικά» (ψαλμοί τοῦ Δαυΐδ) καί μποροῦσαν νά κάθονται. Τώρα ὅμως ἔχουμε ἱκεσία πρός τον Κύριο γιά σωτηρία καί, νομίζω, θά ἦταν ἄτοπο τό κάθισμα.)
Θά μείνουμε ὄρθιοι μέχρι πού θά γίνει καί ἡ «Μικρή Εἴσοδος». Μετά τήν «Μικρή Εἴσοδο» καθόμαστε, μέχρι πού νά ἀρχίσουν οἱ ψάλτες νά ψάλλουν τόν « Τρισάγιον ῞Υμνον», τό (῞Αγιος ὁ Θεός).
Οταν ἀρχίσει νά διαβάζεται τό ἀποστολικόν ἀνάγνωσμα, τότε καθόμαστε, γιά νά σηκωθοῦμε ὅταν θά διαβαστεῖ τό Εὐαγγέλιο τῆς ἡμέρας. Μετά τό Εὐαγγέλιο, ὁ διάκονος ἤ ὁ ἱερέας λέγουν τήν«᾿Εκτενῆ Δέηση», καί τότε μποροῦμε νά καθίσουμε, μέχρι πού νά τελειώσει ἡ δέηση καί θά ἐκφωνήσει ὁ λειτουργός τήν ἐκφώνηση, (῞Οτι ἐλεήμων καί φιλάνθρωπος Θεός ὑπάρχεις...) ᾿Απ᾿ ἐδῶ καί μπρός, σηκωνόμαστε καί παρακολουθοῦμε μέ κατάνυξη τίς εὐχές πού διαβάζει ὁ ἱερέας, προετιμαζόμενος γιά τήν τέλεση τῆς ἀναίμακτης Θυσίας. Μένομε ὄρθιοι καί κατά τήν διάρκεια τοῦ « Χερουβικοῦ ῾Υμνου» καί πρέπει νά ποῦμε ὅτι δέν εἶναι σωστό νά καθόμαστε τήν ὥρα πού οἱ ψάλτες ψάλλουν «οἱ τά Χερουβίμ μυστικῶς εἰκονίζοντες», ἐπειδή τά «Χερουβίμ» ὄρθια καί μέ φόβο καί τρόμο λατρεύουν τόν Θεό· Πῶς ἐμεῖς καθόμαστε ἀφοῦ εἰκονίζομε τά Χερουβίμ;
Θά μείνομεν ὄρθιοι, ἀλλά ὑποκλεινόμενοι, μέχρι πού θά τελειώσει ἡ «Μεγάλη Εἴσοδος» καί ὅταν οἱ λειτουργοί εἰσέλθουν στό ῾Ιερό Βῆμα καί τοποθετήσουν τά «Τίμια Δῶρα» πάνω στήν ῾Αγία Τράπεζα καί ἀρχίσουν νά λέγουν τήν « ᾿Εκτενῆ δέηση», τότε, μποροῦμε νά καθίσομε, μέχρι τήν ἐκφώνηση «Διά τῶν οἰκτιρμῶν..».
Ἀπό τήν στιγμή αὐτήν μένομεν ὄρθιοι καί παρακολουθοῦμε μέ κατάνυξη καί προσοχή τήν προετοιμασία καί τόν καθαγιασμό τῶν Τιμίων Δώρων σέ Σῶμα καί Αἷμα Χριστοῦ. ῎Ετσι στεκόμενοι, τήν ὥρα τοῦ « ᾿Εξαιρέτως», μνημονεύομεν καί παρακαλοῦμεν γιά ὅσους θυμόμαστε, ζωντανούς καί κεκοιμημένους.
Ἀπό τήν στιγμή αὐτήν καί ἔπειτα, πρέπει νά στεκόμαστε, γιατί εἶναι παρών, μπροστά μας, ὁλόσωμος ὁ Χριστός, περιμένοντας ὅλους ἑμᾶς νά τόν μεταλάβομε, γιά νά μᾶς ἁγιάσει, νά μᾶς θεώσει. Αὐτήν τήν περίοδο γίνεται ἡ προετοιμασία, μέ προσευχή, τόσο τοῦ ἱερέα ὅσο καί τῶν πιστῶν πού θά κοινωνήσουν.
Πρέπει νά εἴμαστε ὄρθιοι καί κατά τήν διάρκεια τῆς Θείας μετάληψης ἀπό τούς πιστούς. Εἶναι ἀσέβεια νά εἶναι ὁ Χριστός ἐνώπιόν μας, νά προσφέρεται γιά τή σωτηρία τοῦ κάθενός μας καί ἐμεῖς νά κάθόμαστε!
῎Αν αὐτές οἱ σύντομες ὑποδείξεις ἐφαρμοστοῦν, σίγουρα θά ὑπάρχει ὁμοιομορφία στίς ἀκολουθίες μας.
Θά πρέπει νά ποῦμε ὅτι ἐξαιροῦνται ὅσοι γιά διάφορους σοβαρούς λόγους δέν μποροῦν νά σταθοῦν τόση ὥρα· ἄς σταθοῦν ὅσο μποροῦν αὐτοί.
9. Ἡ ἀποχώρηση ἀπό τόν Ναό
Καί τό θέμα αὐτό εἶναι μιά κακή βλαβερή συνήθεια. Βλέπεις μερικούς νά ἀποχωροῦν ἀπό τήν ἐκκλησία τήν ὥρα τοῦ «Κοινωνικοῦ» καί ἄλλοι ὅταν κοινωνήσουν. Αὐτό δείχνει ἀσέβεια, ἀμέλεια καί προσβολή πρός τόν Χριστό μας, πού τόσα ἀγαθά μᾶς παρέχει.Δέν μπορεῖ κανείς νά φύγει ἀπό τήν ἐκκλησία ἄν δέ ἐκφωνήσει ὁ λειτουργός τό «Ἐν εἰρήνη προέλθωμεν» καί τό «Δι’εὐχῶν…»
Ὅταν σέ καλέσει ὁ Δήμαρχος ἤ ἄλλος ἄρχοντας τῆς πολιτείας, μήπως φεύγεις πρίν νά σοῦ δώσει τήν ἄδεια «μπορεῖς νά πηγαίνεις;» Ἀσφαλῶς δέν ἀποχωρεῖς· μήπως καί τόν προσβάλεις. Ἔ, τότε γιατί φεύγεις ὅταν βρίσκεσαι ἐνώπιον ὄχι ἄρχοντα ἀλλά αὐτοῦ τοῦ ἴδιου τοῦ Θεοῦ, τοῦ Δημιουργοῦ τοῦ κόσμου; Ἡ ἀπάντηση εἶναι δική σου...
http://oparadeisos.wordpress.com/2011/11/17/%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%AF-%CE%B5%CE%BA%CE%BA%CE%BB%CE%B7%CF%83%CE%B9%CE%B1%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%8D-%CE%B8%CE%B5%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%AE%CF%88%CE%B5%CF%89%CF%82-%CE%BA/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου