«Ἀδελφοί ἄς λησμονήσουμε τήν γῆ καί ὅλα τά γήϊνα, γιατί μᾶς ἀποσποῦν ἀπό τήν θέα τῆς Ἁγίας Τριάδος, ἡ Ὁποία εἶναι ἀκατάληπτη στό νοῦ, μά τήν Ὁποία βλέπουν οἱ Ἅγιοι στόν οὐρανό μέ τό Ἅγιο Πνεῦμα. Ἐμεῖς ἄς μένωμε στήν προσευχή χωρίς καμιά φαντασία»[1].
Θά πρέπει ὁ νοῦς τοῦ ἀνθρώπου νά παραμένει στήν καθαρή προσευχή, χωρίς φαντασίες, χωρίς εἰκόνες, χωρίς λογισμούς.
«Καί ἄς ζητήσωμε» συνεχίζει ὁ Ἅγιος Σιλουανός, «ἀπό τόν Κύριο ταπεινό πνεῦμα καί ὁ Κύριος θά μᾶς ἀγαπήσει καί θά μᾶς δώσει ἐπί γῆς ὅ,τι ὠφελεῖ τήν ψυχή καί τό σῶμα.
Ἐλεήμων Κύριε, δῶσε τή χάρη Σου σ’ ὅλα τά ἔθνη τῆς γῆς, γιά νά Σέ γνωρίσουν, γιατί χωρίς τό Πνεῦμα Σου δέν μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος νά ἐννοήσει τήν ἀγάπη Σου. Παιδιά γνωρίστε τόν Ποιητή οὐρανοῦ καί γῆς.
Σέ παρακαλῶ Κύριε, ἀπόστειλε τό ἔλεός Σου στά παιδιά τῆς γῆς πού ἀγαπᾶς καί δῶσε τους νά Σέ γνωρίσουν μέ τό Ἅγιο Πνεῦμα. Σέ ἱκετεύω, ἄκουσε τήν προσευχή μου καί δῶσε σέ ὅλους νά γνωρίσουν τήν δόξα Σου μέ τό Ἅγιο Πνεῦμα»[2].
44. Ὁ ἅγιος εἶναι αὐτός πού ἀγαπᾶ τόν Θεό καί ὅλους τούς ἀνθρώπους.