Ὁ Γέρο-Φιλάρετος ἀπό τά Καρούλια

Λίγα χρόνια, πριν να φύγει από τον κόσμο τούτο, ένας κακοποιός άνθρωπος έκλεψε ότι πολύτιμο είχε ό Γέρο-Φιλάρετος στην Καλύβα του, δηλαδή όλα τα Πατερικά βιβλία που είχε και μελετούσε του τα έκλεψε. 

H Αστυνομική Αρχή, συνέλαβε τον κλέφτη με τα βιβλία στη Θεσσαλονίκη. O κλέφτης, για να δικαιολογηθεί στην Αστυνομία, είπε πώς αγόρασε τα βιβλία από τον Γέρο-Φιλάρετο, που μένει στα Καρούλια. H Αστυνομική Αρχή αυτεπάγγελτα κατήγγειλε τον Γέρο-Φιλάρετο για αρχαιοκαπηλία, πως πούλησε τα βιβλία που είχαν αρχαιολογική αξία και θεωρούνται Κειμήλια. Ήρθαν οι κλήσεις κι έπρεπε να παρουσιαστεί σαν κατηγορούμενος στο δικαστήριο. Οι αδελφοί Δανιηλαίοι έμαθαν το λυπηρό αυτό γεγονός και φρόντισαν αμέσως να τον ντύσουν με κάπως ευπρεπή ρούχα και να του βγάλουν τα κουρελιασμένα, μπαλωμένα άλλα πεντακάθαρα ρούχα που φορούσε. Τέλος, τον συνόδευσε ένας από την αδελφότητα μέχρι το δικαστήριο στη Θεσσαλονίκη. Εκεί παρουσιάστηκε στο δικαστήριο χωρίς δικηγόρο.

O κακοποιός διέθετε κάποιον Ιωάννη Λαδά, πολύ δυνατό δικηγόρο, ό οποίος με φοβερό κατηγορητήριο έπεισε τους δικαστές να είναι με το μέρος του κακοποιού. Δυστυχώς, πολλές φορές γίνεται ή ανθρώπινη δικαιοσύνη να πείθεται εύκολα στο κακό και πολύ δύσκολα να παραδέχεται το καλό και να απονέμει δικαιοσύνη στο σωστό, γι' αυτό έχομε πολλές άδικες καταδίκες και δικαστικές πλάνες.

Ένας ευσεβής δικηγόρος, πού παρακολουθούσε την υπόθεση και κατάλαβε την απάτη του κλέφτη και την ψεύτικη ρητορεία του κατηγορούντος δικηγόρου, ό οποίος γνώριζε την αλήθεια αλλά διέστρεφε αυτήν, ανέλαβε την υπεράσπιση του Γέροντα Φιλάρετου, άνευ αμοιβής, και αγόρευσε υπέρ του αγίου και ευλαβέστατου Γέροντα, ό οποίος ήταν τόσο απλός και αγαθός, πού όταν άκουσε τον Δικηγόρο του αυτόν να αγορεύει και να υπερασπίζεται το δίκιο του, θαύμασε και έλεγε: «Πού τα ξέρει όλα αυτά που λέει, ο ευλογημένος αυτός άνθρωπος; Φαίνεται θα έχει χάρι του Αγίου Πνεύματος, για να τα λέει τόσο ωραία, και μάλιστα τα λέει όπως ακριβώς έγιναν!»

Όταν ό πρόεδρος του δικαστηρίου, κάλεσε το Γέρο - Φιλάρετο να ορκιστεί, τότε αυτός σηκώθηκε από το εδώλιο του κατηγορούμενου, πλησίασε το ιερό ευαγγέλιο, έκαμε τον σταυρό του τρεις φορές και ασπάσθηκε με ευλάβεια το ευαγγέλιο.

O πρόεδρος τότε, με αυστηρό ύφος, είπε στον Γέροντα ότι πρέπει να βάλει το χέρι του επάνω στο Ευαγγέλιο και να ορκιστεί. Ό Γέρων Φιλάρετος ρώτησε τον πρόεδρο "Τι είναι αυτό το βιβλίο" κι ό πρόεδρος του είπε: «Αυτό είναι το Ευαγγέλιο, στο οποίο βάνουν οί πιστοί χριστιανοί το χέρι και ορκίζονται για να μας βεβαιώσουν πώς λένε την αλήθεια».

O Γέρο-Φιλάρετος είπε στον κ. πρόεδρο: «Αν αυτό, όπως λέτε, είναι το ιερό Ευαγγέλιο, τότε σας παρακαλώ να ανοίξετε το Ε' κεφάλαιο, παράγραφος 34, στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, και θα ιδείτε ότι λέγει επί λέξει: «Εγὼ δὲ (δηλ. ὁ Χριστός) λέγω ὑμῖν μὴ ὀμόσαι ὅλως· μήτε ἐν τῷ οὐρανῷ, ὅτι θρόνος ἐστὶ τοῦ Θεοῦ·  μήτε ἐν τῇ γῇ, ὅτι ὑποπόδιόν ἐστι τῶν ποδῶν αὐτοῦ· μήτε εἰς ῾Ιεροσόλυμα, ὅτι πόλις ἐστὶ τοῦ μεγάλου βασιλέως·  μήτε ἐν τῇ κεφαλῇ σου ὀμόσῃς, ὅτι οὐ δύνασαι μίαν τρίχα λευκὴν ἢ μέλαιναν ποιῆσαι.» (Ματθ. Ε' 34 - 37).

O πρόεδρος διέταξε τον Κλητήρα να ανοίξει το Ευαγγέλιο, αλλά, όταν το άνοιξε, διεπιστώθη ότι έλειπε όλο εκείνο το φύλλο πού είχε την περικοπή αυτήν της διδασκαλίας του Κυρίου που αναφέρεται στον όρκο, και τότε με θάρρος ό Γέρο-Φιλάρετος είπε στον κ. πρόεδρο: "Κύριε πρόεδρε, με τη χάρι του Θεού, προσπαθούμε να φυλάμε αυτά πού ορίζει το Ιερό ευαγγέλιο του Δεσπότη Χριστού, σαν γνήσιοι χριστιανοί, και, έφ' όσον ό ίδιος ό Χριστός μας λέγει να μην ορκιζόμαστε, πώς εμείς να παραβούμε του Θεού την εντολή, για να φυλάξομε «τα εντάλματα των ανθρώπων» (Ματθ. ιέ' 9), που είναι οι δικές σας εντολές, να ορκίζονται οι άνθρωποι πού λένε πως είναι πιστοί χριστιανοί και οι οποίοι καταπατούν και αθετούν την εντολή Του αυτήν... άλλα και σεις ό ίδιος ορκίζεστε... λυπούμαι, κ. πρόεδρε, που λέγεστε μόνον χριστιανοί αλλά δεν φυλάττετε τις εντολές του Χριστού".

O πρόεδρος και οι δικαστές θίχθηκαν από τα καυτερά λόγια της αλήθειας που τους είπε ό Γέρο-Φιλάρετος και για την άρνηση του όρκου τον καταδίκασαν σε 9 μήνες φυλάκιση.

O Γέρων με χαρά δέχθηκε την καταδικαστική απόφαση και ήταν έτοιμος να πάει στη φυλακή, αλλά οι παρευρισκόμενοι στο δικαστήριο ακροατές, αγανακτισμένοι για την άδικη αύτην κρίση του δικαστηρίου, που δεν θέλησε να τιμωρήσει τον κλέφτη και άδικα καταδίκασε τον οσιότατο και άγιο Γέροντα, ενήργησαν αμέσως έρανο μεταξύ τους, πλήρωσαν το δικαστήριο και γύρισε ό Γέρων, αδικημένος μεν από την ανθρώπινη δικαιοσύνη, νικητής δε και τροπαιούχος και υπέρμαχος της αλήθειας στην ασκητική του Καλύβα, στα Καρούλια.

 Όταν ήρθε στα Καρούλια, λέγει ο πάτερ Δανιήλ, τον ρωτήσαμε: «Πώς τα πέρασες Γέροντα στη Θεσσαλονίκη; Πώς είδες τον κόσμο; Τι έγινε με το δικαστήριο;»

 
.......... O Γέρο-Φιλάρετος, με χαρούμενο πρόσωπο και το χαμόγελο στα χείλη, όπως συνήθιζε να είναι πάντα, είπε: «Αδελφοί μου, όλος ο κόσμος τρέχει και προσπαθεί για την σωτηρία του, εκτός από μένα τον αμαρτωλό», τίποτε άλλο δεν μας είπε και κλείστηκε στον εαυτό του.

..........Οι φωτογραφίες είναι του 1956, ανήκουν στην "Αγιορειτική Φωτοθήκη" και εκτέθηκαν στην έκθεση φωτογραφιών «Όρος Άθως. Εικόνες του Ιερού Τόπου» της Ι.Μ. Σίμωνος Πέτρας, στη Μόσχα

 http://agioritikesmnimes.blogspot.com/2012/02/731.html