Σελίδες

Σάββατο 7 Απριλίου 2012

Χριστόφιλος ἢ Χριστομάχος


Το σίου ουστίνου Πόποβιτς

«Eν τούτῳ γινώσκετε τὸ πνεῦμα τοῦ Θεοῦ· πᾶν πνεῦμα μολογε ησον Χριστὸν ν σαρκὶ ληλυθότα, κ τοῦ Θεοῦ στι· καὶ πᾶν πνεῦμα μὴ μολογε τὸν ησον Χριστὸν ν σαρκὶ ληλυθότα, κ τοῦ Θεοῦ οὐκ στι· καὶ τοῦτό στι τὸ τοῦ ντιχρίστου κηκόατε τι ρχεται καὶ νῦν ν τῷ κόσμῳ στιν δη». ( ωάννου Α΄ 4:2)
Στν πραγματικότητα λα τ πνεύματα καταλήγουν σ δύο εδη: σκενα πο εναι π τν Θε κα σκενα πο εναι π τν διάβολο. π τν Θε εναι κενα πο ναγνωρίζουν κα μολογον τι ησος εναι νσαρκωμένος Θες Λόγος, Κύριος κα Σωτήρας· ν π τν διάβολο εναι κενα πο δν Τν ναγνωρίζουν. φιλοσοφία τοῦ διαβόλου συνοψίζεται σ’ ατό: δὲν ναγνωρίζει τὸν Θεὸ στὸν κόσμο, οὔτε τὴν παρουσία Του, οὔτε τὴν νσάρκωσή Του. σχυρίζεται τι δὲν πάρχει Θεὸς οτε στὸν κόσμο, οὔτε στὸν νθρωπο, οὔτε στὸν Θεάνθρωπο. Κηρύττει τι εναι νοησία νὰ πιστεύεις τι Θεὸς νσαρκώθηκε σ νθρωπο καὶ μπορεῖ νὰ ζήσει μέσα στὸν νθρωπο· νθρωπος λος εἶναι δίχως Θεό, ν στὸ ποο δὲν πάρχει Θεός, οὔτε τιδήποτε τοῦ Θεοῦ, τιδήποτε θεῖο, θάνατο, αἰώνιο.
νθρωπος εναι λος πρόσκαιρος, λος θνητός. νήκει στὸ ζωικὸ κόσμο, καὶ σχεδὸν σὲ τίποτα δὲν διαφέρει παὐτόν, γι’ αὐτὸ καὶ εἶναι φυσικὸ νὰ ζεῖ σὰν τὰ ζῶα, ποὺ εἶναι πρόγονοί του καὶ οἱ φυσικοὶ συνάδελφοί του. Τέτοια εἶναι στὴν πραγματικότητα φιλοσοφία τοῦ ντίχριστου, ποὺ μὲ κάθε τρόπο θέλει νὰ ντικαταστήσει τὸ Χριστό, νὰ πάρει τν θέση Του στὸν κόσμο καὶ στὸν νθρωπο. γιος Θεολόγος ξεκάθαρα λέει αὐτὴ τὴν λήθεια: «ν τούτῳ γινώσκετε τὸ πνεῦμα τοῦ Θεοῦ· πᾶν πνεῦμα μολογε ησον Χριστὸν ν σαρκὶ ληλυθότα, κ τοῦ Θεοῦ στι· καὶ πν πνεῦμα μὴ μολογε τὸν ησον Χριστὸν ν σαρκὶ ληλυθότα, κ τοῦ Θεοῦ οὐκ στι· καὶ τοῦτό στι τὸ τοῦ ντιχρίστου κηκόατε τι ρχεται καὶ νῦν ν τῷ κόσμῳ στιν δη». ταν γράφει «πᾶν πνεῦμα» μπορεῖ νὰ ννοε να πρόσωπο, μία διδασκαλία, μία δέα, μία σκέψη. Κάθε διδασκαλία, κάθε δέα, κάθε σκέψη ποὺ δὲν ναγνωρίζει τι ησος εἶναι Θεός, Σωτήρας, καὶ νσαρκωμένος Θεός, κατάγεται π τὸν ντίχριστο. Καὶ τέτοια πρόσωπα καὶ διδασκαλίες καὶ δέες πρχαν κιόλας π τὴν δια τὴν παρουσία τοῦ Χριστο στὸν κόσμο, γι’ αὐτὸ γιος Μύστης λέει γιὰ τὸν ντίχριστο: «κα νν ν τῷ κόσμῳ στιν δη». Κάθε νθρωπος, κάθε δέα στὸν κόσμο πο παρνεται τὴν κκλησία τοῦ Χριστοῦ εἶναι τοῦ ντιχρίστου. Δημιουργὸς τς κάθε ντιχριστιανικς δεολογίας εἶναι, μεσα μμεσα, ντίχριστος. Στν πραγματικότητα, λες ο δεολογίες μποροῦν νὰ συνοψιστον σὲ δύο εἴδη: κενες γιὰ τὸν Χριστὸ καὶ κενες γιὰ τὸν ντίχριστο. νθρωπος βρίσκεται σ’ ατ τὸν κόσμο, γιὰ νὰ λύσει να πρόβλημα στὴν πραγματικότητα: ἐὰν εἶναι μὲ τὸν Χριστὸ κατὰ τοῦ Χριστοῦ. Καὶ κάθε νθρωπος, θέλοντας μή, μόνο αὐτὸ τὸ πρόβλημα ντως λύνει. Εἶναι Χριστόφιλος Χριστομάχος, δὲν πάρχει τρίτη κδοχή.


(Ἀπὸ τὸ βιβλίο «ρμηνεία τῶν πιστολν τοῦ γ. ωάννου τοῦ Θεολόγου», κδ. «ν πλῷ»)

 http://www.alopsis.gr/alopsis/Xristos.htm

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου