Πῶς ἐμφανίστηκε στήν Παρασκευή Ναϊσοπούλου ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος καί ἡ ἁγία εἰκόνα τῆς Παναγίας Μακελάρισσας.α' μέρος

 

Η   Κυρία   Θεοτόκος    αποκαλύπτει την   Εικόνα   της.

Με τον ακόλουθο τρόπο, φρόντισε η Κυρία Θεοτόκος και φανέρωσε την αγία Εικόνα Της στη Παρασκευή, θυγατέρα του κ. Χρήστου Τσούκα από το χωριό Τζίβα της Μαντινείας, που απέχει μια ώρα έξω από την Τρίπολι. Εκεί κατoικούσε η Παρασκευή, η οποία παντρεύτηκε τον Κωνσταντίνο Ναϊσόπουλο.

Το ζευγάρι αυτό δεν έκανε παιδιά δικά του και υιοθέτησε ένα βρέφος σαράντα ημερών από το χωριό Μπόσονα.

Το παιδάκι αυτό, όταν μεγάλωσε και ήλθε σε ηλικία γάμου, το νύμφευσαν με μια ορφανή κόρη από το χωριό τους.

Η Παρασκευή είχε μεγάλη στενοχώρια για τον άντρα της, ο οποίος, για συνοριακές διαφορές, σκότωσε τον αδερφό της και βρισκότανε τότε στη φυλακή τρία χρόνια, γιατί είχε δικαστεί για το φόνο του γυναικάδελφού του δέκα οκτώ (18) ολόκληρα χρόνια.

Η Παρασκευή νύχτα μέρα πήγαινε στον τάφο του αδελφού της όπου έκλαιγε απαρηγόρητα για τον άδικο φόνο και χαμό του. Έκλαιγε επίσης κι από την άλλη μεριά για την καταδίκη του άντρα της.

Εξ αφορμής όμως αυτών των πραγμάτων δεν μπορούσε να ζήσει πλέον στο χωριό εκείνο και με δάκρυα παρακαλούσε την Παναγία να την οδηγήσει σε μακρινό τόπο, για να μπορέσει να βρει ηρεμία και ψυχική γαλήνη.

Έτσι το 1882 έτος, την Κυριακή ακριβώς της Τυρινής το βράδυ, το θετό παιδί που είχε με τον άντρα της υιοθετήσει, μαζί με τη γυναίκα του, απεφάσισαν να πάνε στο σπίτι του θείου του για να κάνουνε αποτύρισι (απόκριες).

Η Παρασκευή αρνήθηκε να πάει μαζί τους στο σπίτι του θείου των παιδιών και τους είπε: «Πηγαίνετε εσείς παιδιά μου, κι εγώ θα μείνω με τα παιδιά σας, αυτά που είχε αποχτήσει το ζευγάρι αυτό — το θετό παιδί της με τη γυναίκα του — και πρόσθεσε:

«Εγώ δεν μπορώ παιδιά να ακούω χαρές, τραγούδια και τέτοια πράγματα. Τότε αυτοί έφυγαν και η Παρασκευή έμεινε με τα εγγονάκια στο σπίτι της.

Πριν από λίγες μέρες η Παρασκευή είχε αγοράσει μια λαμπάδα κερί, ίσια με το μπόι της. Την λαμπάδα αυτή κάθε βράδυ την άναβε και με λιβάνι θύμιαζε, το δωμάτιό της, και μπροστά στο εικόνισμα  προσευχόταν με πίστη θερμή και με δάκρυα παρακαλούσε το Θεό και την Παναγία Παρθένα, να τη φωτίσουν τι να κάνει για να βγει από τη στενοχώρια και θλίψι που την κατείχε.

Εκείνη τη βραδιά, δεν είχε όρεξη να φάει τίποτα και έμεινε τελείως νηστική, όπως έκανε σχεδόν πάντοτε. Άρχισε τότε με θερμά δάκρυα να προσεύχεται, για τον αδερφό και για τον άντρα της. Πόσες ώρες έμεινε προσευχόμενη ούτε η ίδια δεν κατάλαβε, γιατί έτσι την πήρε ο ύπνος.

συνεχίζεται...

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΑΜΠΕΛΑΚΙΟΥ.

http://apantaortodoxias.blogspot.com/2012/05/blog-post_10.html