Σελίδες

Τετάρτη 2 Μαΐου 2012

Ὁ Μοναχισμός: τό μυστήριο τῆς συνέχισης τῆς ζωῆς τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων.

 

Β΄ ΜΕΡΟΣ

Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ




1)Ἡ ζωή στήν Ἐκκλησία.

 

Ε) Ὁ Μοναχισμός: τό μυστήριο τῆς συνέχισης τῆς ζωῆς τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων.

Ὁ Μοναχισμός εἶναι ἕνα ἀκόμη Μυστήριο, πού λειτουργεῖται-τελεσιουργεῖται μέσα στήν Ἐκκλησία. Ὁ Μοναχισμός εἶναι ἡ συνέχεια τῆς ζωῆς τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων. Τό πρῶτο ὄνομα τῆς μοναχικῆς ζωῆς ἦταν: ἀποστολική ζωή64. Ἡ μοναχική βιοτή εἶναι ἡ συνεπέστερη μίμηση τῆς ζωῆς τοῦ Χριστοῦ καί τῶν ἁγίων Ἀποστόλων. Ἡ μοναχική κουρά εἶναι δεύτερο βάπτισμα καί δεύτερος φωτισμός (πρβλ. π. Ἰω. Ρωμανίδη: Περί τῆς ἐμπειρίας τῆς θεώσεως65). Εἶναι βάπτισμα μετανοίας πού, ἄν ἀξιοποιηθεῖ, ὁδηγεῖ τόν νεόκουρο στόν φωτισμό καί τήν θέωση. Τό Ἅγιο Πνεῦμα προσεύχεται («κράζει ἀββᾶ ὁ Πατήρ»66) ἐντός τοῦ ἀληθινοῦ μοναχοῦ, ὅπως καί ἐντός τοῦ φωτιζομένου ἀπό τό ἅγιο Χρῖσμα χριστιανοῦ.
Ὁ μακαριστός π. Πορφύριος εἶχε προσωπική ἐμπειρία ὅλων αὐτῶν. Τήν ἡμέρα τῆς μοναχικῆς του κουρᾶς εἶχε τά μάτια του γεμᾶτα δάκρυα διότι «ἄκουγε ἐντός του τήν φωνή τοῦ Χριστοῦ»67. Δέν ἤθελε νά μιλάει σέ κανέναν. Δέν ἤθελε οὔτε νά ψάλλει. Ἡσυχία καί σιωπή...«Ὅταν εἶσαι σ’ αὐτήν τήν κατάσταση», ἔλεγε «σιωπᾶς καί ἀπομονώνεσαι68, γιά ν' ἀκούεις καθαρά τήν φωνή τοῦ Χριστοῦ»69. Τό Ἅγιο Πνεῦμα κράζει ἐντός τοῦ φωτισμένου ἀνθρώπου: «Πατέρα!». Ἡ Χάρη τῆς μοναστικῆς κουρᾶς εἶναι, σύμφωνα μέ τήν ἁγιοπατερική ἐμπειρία, ἴδια μέ τήν Βαπτισματική καί τήν τοῦ Ἁγίου Χρίσματος Θεία Χάρη70. «Αὐτός, πού μπαίνει στό μοναστήρι καί τά δίνει ὅλα στόν Χριστό» τόνιζε ὁ Γέροντας, «μπαίνει στήν Ἐκκλησία»71.

Ἡ μοναχική ζωή εἶναι πρότυπη χριστιανική ἐκκλησιαστικοποιημένη ζωή. Οἱ μοναχοί ζοῦν μυστικά, ἀνιδιοτελῶς, συνεχίζοντας τήν ζωή τῶν πρώτων χριστιανῶν, ὅπως αὐτή περιγράφεται στά πρῶτα κεφάλαια τῶν Πράξεων. Θά λέγαμε ὅτι ζοῦν κατά πρότυπο τρόπο μέσα στήν Ἐκκλησία. Ὠφελοῦν μυστικά, τά μέγιστα, τήν Ἐκκλησία μέ τίς προσευχές τους, ὅπως ἔλεγε ὁ Γέροντας72. Κάνουν μία ζωή μυστική, «κεκρυμμένη» ἀπό τούς ἀνθρώπους, ἀλλά φανερή στόν Θεό73. Κατά τόν ἴδιο τρόπο καλεῖται νά ζήσει καί ὁ κάθε χριστιανός. Δηλαδή νά ζήσει μέ συνεχεῖς προσευχές, μέ ἀδιάλειπτη λατρεία πρός τόν Θεόν, μέ ὑπακοή στούς πνευματικούς του πατέρες, μέ κοινοβιακή ζωή, μέ ἀφανή εὐεργεσία ὅλων, χωρίς νά τρέφει τήν κενοδοξία του.

Ὁ Μοναχισμός κατ’ ἐξοχήν προσπαθεῖ νά μιμηθεῖ τήν ἀγγελικό τρόπο ζωῆς. Οἱ ἄγγελοι, ἔλεγε ὁ Γέροντας, πρέπει νά εἶναι τό πρότυπό μας. Ἡ δοξολογία, πού εἶναι ἡ συνεχής προσευχή τῶν ἀγγέλων, πρέπει νά εἶναι καί ἡ δική μας προσευχή. Οἱ ἄνθρωποι μέσα στήν Ἐκκλησία, καλοῦνται νά μιμηθοῦν τούς μοναχούς καί τούς ἀγγέλους, οἱ ὁποῖοι διαρκῶς δοξολογοῦν τόν Θεό74. Ὁ Γέροντας τόνιζε ὅτι «ὁ Θεός θέλει νά ὁμοιωθοῦμε μέ τούς ἀγγέλους»75. Πρέπει νά φθάσουμε ὅπως οἱ Ἅγιοι Ἄγγελοι, στήν ἀνιδιοτελή προσευχή, πού εἶναι ἡ διαρκής δοξολογία. Ἡ προσευχή: «Γεννηθήτω τό θέλημά Σου»76, συνδυασμένη μέ τήν διαρκή δοξολογία, εἶναι, ὅπως ἔλεγε ὁ π. Πορφύριος, τά «ἀνώτερα μαθηματικά τῆς θρησκείας μας»77, ἡ καλλίτερη προσευχή, ὅμοια μέ τήν ἀγγελική.
 
 Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης
 
  Σχῆμα 14Χ20.5 ,Σελίδες: 192, Τιμή: 5€, Παραγγελίες στό τηλέφωνο 6947612075 ἤ στό e- mail: hristospanagia@yahoo.gr  

64 Πατερική θεολογία,κεφ. 48, Περί Μοναχισμοῦ, σελ. 185.
65 Ὅ.π. κεφ. 45, Περί τῆς ἐμπειρίας τῆς Θεώσεως,σελ.171-3.
66 Γαλ. 4, 6: «Ὅτι δέ ἐστε υἱοί͵ ἐξαπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸ Πνεῦμα τοῦ Υἱοῦ αὐτοῦ εἰς τὰς καρδίας ἡμῶν͵ κράζον͵ Ἀββᾶ ὁ Πατήρ».
67 Πρβλ. Βίος καί Λόγοι, Ζ΄, σελ. 77.
68 Πρβλ. Ἁγ. Συμεών Νέου Θεολόγου, Ὕμνος Κη΄:1, No 174 , S.C, Paris 1971, σελ 294:«Ἐάσατε τῇ κέλλῃ με μόνον ἐγκεκλεισμένον,...».
69 Βίος καί Λόγοι, Ζ΄, σελ. 77.
70 Ὁσίου Νείλου τοῦ ἀσκητοῦ, Ἀμφιλοχίῳ μοναχῷ, PG 79, 241.
71 Βίος καί Λόγοι, Ζ΄, σελ. 360.
72 Ὅ.π. σελ. 360-361.
73 Ὅ.π. σελ. 360-1.
74 Ὅ.π. σελ. 337.
75 Ὅ.π. σελ. 282.
76 Κυριακή προσευχή.
77 Βίος καί Λόγοι, Ζ΄,σελ. 282.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου