Ἐπιστολή Ἐκπ/κοῦ ΠΡΟΣ ΡΕΠΟΥΣΗ: Δέν θά πάψουμε νά προσευχόμαστε καί νά ἐκκλησιαζόμαστε μέ τούς μαθητές μας

Προς κα Μαρία Ρεπούση,
Καθηγήτρια Πανεπιστημίου,
Υπεύθυνη Τομέα Παιδείας και Ερευνών της Δημοκρατικής Αριστεράς,
Υποψήφια βουλευτή Α΄ Πειραιώς

«Πάλιν Ηρωδιάς μαίνεται, πάλιν ταράττεται»

            Με ιδιαίτερη χαρά και ικανοποίηση διάβασα στο twitter σας τα εξής:
«Ανοίγουν αύριο τα σχολεία μετά τις διακοπές του Πάσχα. Τα παιδιά μαζί με τους δασκάλους ή τους καθηγητές τους θα υποχρεωθούν και πάλι… να στηθούν στο προαύλιο για να προσευχηθούν. Αλήθεια σε ποιο άλλο ευρωπαϊκό σχολείο γίνεται αυτό; …Νομίζω σε κανένα. Γνωρίζετε εσείς κανένα σχολείο που να είναι υποχρεωτική η πρωινή προσευχή; …να είναι υποχρεωτικός ο εκκλησιασμός; Και να υπάρχουν εικόνες αγίων στους τοίχους; Αυτό είναι το πρόβλημα σήμερα στην Παιδεία μας; Όχι οι μισθοί εξαθλίωσης των εκπαιδευτικών; ».

Και λέγω ότι αισθάνομαι τα παραπάνω, διότι επιβεβαιώθηκαν όλοι εκείνοι που ισχυρίζονταν ότι το ανεπίτρεπτο και αποσυρθέν εν τέλει βιβλίο σας ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού δεν γράφτηκε από κάποιο τυχαίο πρόσωπο, αλλά γνωστό εν τη Ιουδαία για τις «όμορφες» θέσεις του.
Δε θα ήθελα να σταθώ στο συγκριτικό επιχείρημά σας σχετικά με τα άλλα ευρωπαϊκά σχολεία. Άραγε τα όσα συμβαίνουν στα σαλόνια της Ευρώπης είναι όλα άξια προς μίμηση; Αυτό που μπορώ να καταθέσω είναι η προσήλωση, η χαρά, η ενεργή συμμετοχή των παιδιών-μαθητών μου κατά την διάρκεια της πρωινής προσευχής, του εκκλησιασμού και του μαθήματος των θρησκευτικών. Και το ίδιο θα σας βεβαιώσουν καλόπιστα χιλιάδες άλλοι εκπαιδευτικοί της πατρίδας μας που μπαίνουν σε σχολικές αίθουσες.

Ίσως να χρησιμοποιείτε ημερολόγιο που αναγράφει τις παγκόσμιες εορτές κι όχι τις χριστιανικές.
Την ημέρα που διατυπώσατε τα παραπάνω «βαθυστόχαστα» ήταν η Κυριακή του Απ. Θωμά («ημέρα της γης» για το παγκ. ημερολόγιο). Σας καλεί λοιπόν η ημέρα σαν άλλος ΑΠΙΣΤΟΣ Θωμάς, να βάλετε το δάκτυλό σας επί τον τύπον τον ήλων, και τότε να είστε βέβαιη ότι θα τρέξετε κι εσείς να πείτε την ίδια προσευχή των ημερών αυτών με τους μαθητές μας, δηλαδή το «Ανάστασιν Χριστού θεασάμενοι».

Παράλληλα, ως απλούς παιδαγωγός, διακρίνω ένα μίσος για τις ιερές εικόνες από μέρους σας. Σκέφτομαι μάλιστα ότι για να ήσασταν ευτυχισμένη θα έπρεπε να διήγατε βίο επί της εποχής του Λέοντος Γ’ του Ίσαυρου, του και ΕΙΚΟΝΟΜΑΧΟΥ, και όχι στον 21^ο αιώνα που γευόμαστε επί χιλιετία και πλέον τους καρπούς της ευσεβούς πολιτικής της Αγίας Αυτοκράτειρας Θεοδώρας.
Φυσικά και η ημέρα που άνοιξαν τα σχολεία σας διδάσκει. Ήταν η Δευτέρα 23 Απριλίου, εορτή του Αγίου Γεωργίου («ημέρα βιβλίου» παγκ.). Κι αυτό διότι κι όλες τις εικόνες να ξεκρεμάσετε από τους τοίχους, οι μυριάδες ναοί του ΤΡΟΠΑΙΟΦΟΡΟΥ στην ύπαιθρο και στις πόλεις θα μαρτυρούν και θα θυμίζουν την ακλόνητη πίστη των Ελλήνων στο Χριστό. Κι εάν ακόμη κι αυτές τις γκρεμίσετε, όπως συνέβη παλαιότερα σε Ρωσία, Μ. Ασία, Β. Ήπειρο, και Κύπρο, και κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας (όταν κατ’ εσάς «περνούσαμε καλά»), πάντοτε θα υπάρχουν πάλλουσες ψυχές ανθρώπων οι οποίες θα έχουν μετατραπεί σε Σπήλαια της Βηθλεέμ και σε Πανάγιους Τάφους.
 Είναι ηλίου φαεινότερον ότι στην πατρίδα μας υπάρχει πνευματικός λοιμός (=αρρώστια) αίτιος για τον λιμό (=πείνα) που ζούμε σήμερα. Σε αυτό το σημείο μου έρχονται στο νου  χρόνοι αρχαίοι, όταν η πόλη των Αθηνών βασανίζετο υπό λοιμού. Τότε ένας Σκύθης ιατρός, ο Τόξαρης, συμβούλευσε τους Αθηναίους να ράνουν με κρασί τους δρόμους, ώστε με την οσμή του να φύγουν οι νοσογόνες αναθυμιάσεις. Εν έτει 2012 αποτελεί βέβαια πολυτέλεια να αγοράσουμε κρασί και να το χύσουμε στους δρόμους ολόκληρης της Ελλάδας, εξαιτίας της οικονομικής εξαθλίωσης την οποία παραδέχεστε κι εσείς ότι βιώνουμε (αλήθεια, πόσα χρήματα επιστρέψατε για το βιβλίο σας της ιστορίας το οποίο εν τέλει πετάχτηκε στα σκουπίδια;…). Όμως μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τον πνευματικό λοιμό με άλλο τρόπο, την ημέρα που γιορτάζει η άμεση Δημοκρατία, και θα το πράξουμε.
-Δεν θα πάψουμε να προσευχόμαστε και να εκκλησιαζόμαστε με τους μαθητές μας.
-Δεν θα σταματήσουμε να διδάσκουμε το μάθημα των Θρησκευτικών.
-Δεν θα επιτρέψουμε να πραγματοποιηθούν τα χυδαία όνειρα των ολίγων έναντι των ευσεβών επιθυμιών των πολλών.

Σταματώ εδώ! Σας χαιρετώ ενημερώνοντάς σας:

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ

                                                                   Υπό την σκιά του Φάρου του Ταινάρου…

                                                                       Νικόλαος  Παν. Αντωνόπουλος,

Προϊστάμενος Δημ. Σχολ. Αλίκων Μάνη
Πηγή 

http://opaidagogos.blogspot.com/2012/05/blog-post.html