14ο Κεφ. «Ὁ ἥλιος ἔγνω τήν δύσιν αὐτοῦ».γ' μέρος

 

   Βίος καί πολιτεία

τοῦ ὁσίου Μαξίμου τοῦ Καυσοκαλύβη

(10ο Μέρος – Τελευταῖο)

Ἀπό τό βιβλίο «Ὅσιος Μάξιμος ὁ Καυσοκαλύβης»

 Δεῖτε ἐδῶ:β' μέρος

14ο Κεφ. «Ὁ ἥλιος ἔγνω τήν δύσιν αὐτοῦ»

Γιά νά φανεῖ ὅτι ἡ χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἦταν πλούσια καί στό ὁσιακό λείψανο, εὐδόκησε ὁ Θεός νά γίνουν πολλά θαύματα καί στόν τάφο του.

Ἔτσι, κάποιος μοναχός Διονύσιος, ὁ Κοντοστέφανος, ὑποφέροντας ἀπό σφοδρούς πονοκεφάλους, ἔτρεξε στόν τάφο τοῦ ὁσίου καί μέ πίστη καί δάκρυα παρακάλεσε νά τοῦ χαρίσει τήν ὑγεία του. Κατάκοπος μετά, κοιμήθηκε λίγο. Καί μόλις ξύπνησε, ἔνιωσε ὁλότελα ὑγιής. Δόξασε τόν ἅγιο καί πῆρε σάν πολύτιμη εὐλογία καί ἀνάμνηση λίγο χῶμα ἀπό τόν τάφο. Τό εὐλαβήθηκε μάλιστα σάν ἅγιο μύρο.

Ἀλλά κι ἕνας ἐνάρετος ἱερομόναχος Νήφων πῆγε μαζί μέ κάποιον ἀσκητή στόν τάφο. Ἔσκαψαν καί πῆραν ἕνα μικρό κομμάτι ἀπό τό ἱερό λείψανο. Τόση εὐωδία ξεχύθηκε τότε, πού δέν μποροῦσαν νά τήν ἀντέξουν.

Σφούγγισαν μέ βρεγμένο σφουγγάρι τό κομμάτι πού πῆραν, καί ἄλειψαν μέ πίστη καί εὐλάβεια τά αἰσθητήριά τους. Μετά τοποθέτησαν πάλι τό κομμάτι στή θέση του, μέσα στόν τάφο, γιά νά μή φανοῦν παρήκοοι, στήν ἐντολή πού ἔδωσε ὁ ὅσιος.

Πῆραν μόνο λίγο χῶμα κι ἔφυγαν δοξάζοντας τόν Θεό, πού τόσο δοξάζει καί μετά τό θάνατο τούς ἐκλεκτούς Του.

Ἡ μνήμη τοῦ ὁσίου Μαξίμου ἑορτάζεται στίς 13 Ἰανουαρίου, ἡμέρα τῆς κοιμήσεώς του. Ὁ βιογράφος του ἱερομόναχος Ἰωαννίκιος Κόχιλας ἔγραψε γι᾿ αὐτόν τούς ἀκόλουθους στίχους:

«Ὦ πάτερ πατέρων καί ἀσκητῶν ἀγλάισμα,

μοναζόντων ἀλείπτα καί τῆς ἐρήμου κάλλιστον θρέμμα,

τῆς ἡσυχίας ἀκρότης καί τοῦ πένθους ἐργάτα,

τῶν θείων θεωρέ καί θαυμάτων αὐτουργέ,

πρέσβευε διηνεκῶς ὑπέρ τοῦ χριστωνύμου λαοῦ.

Ἀξιωθείημεν πάντες,

διά τῆς σῆς μεσιτείας καί εὐπροσδέκτου δεήσεως

τυχεῖν ἐλέους καί εὐμενείας παρά Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν,

ᾯ πρέπει πᾶσα δόξα, τιμή καί προσκύνησις

σύν τῷ ἀνάρχῳ αὐτοῦ Πατρί καί τῷ παναγίῳ

καί ἀγαθῷ καί ζωοποιῷ αὐτοῦ Πνεύματι

νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων».

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ

Ἦχος πλ. Α΄

(Τόν συνάναρχον Λόγον)

Μητρικῆς ἐκ νηδύος, Ὅσιε Μάξιμε,

ἐκλογῆς ὡς δοχεῖον ἀνατεθείς τῷ Θεῷ,

τοῦ θείου γνόφου ὡς Μωσῆς κατηξίωσαι,

καί τά πόρρω προορᾷν κατά τόν μέγαν Σαμουήλ,

τοῦ Ἄθω τό θεῖον θαῦμα, τῆς Θεοτόκου ὁ μύστης,

ᾗ καί πρεσβεύεις, ὑπέρ πάντων ἡμῶν.

ΚΟΝΤΑΚΙΟΝ

Ἦχος πλ. Δ΄

(Τῇ ὑπερμάχῳ)

Ὡς ὑψηλῶν θεωριῶν φιλοθεάμονα

καί προσευχῆς τῆς νοερᾶς ἐργάτην δόκιμον

ἀνυμνοῦμέν σε οἱ δοῦλοι σου, θεοφόρε.

Ἀλλ᾿ ὡς μύστης τῶν ἐνθέων ἀναβάσεων,

καθοδήγησον ἡμᾶς πρός βίον κρείττονα

τούς βοῶντάς σοι· χαίροις, ὅσιε Μάξιμε,.

ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ Τῼ ΘΕῼ ΔΟΞΑ!

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ

ΩΡΩΠΟΣ ΑΤΤΙΚΗ

Εὐχαριστοῦμε θερμά τόν Ἡγούμενο τῆς Ἱ.Μ. Παρακλήτου γιά τήν ἄδεια δημοσίευσης ἀποσπασμάτων ἀπό τά βιβλία πού ἐκδίδει ἡ Ἱερά  Μονή.
Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτηςhttp://HristosPanagia3.blogspot.com