Η ΑΓΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ 1 «Ἡ Ἐκκλησία φανερώθηκε στὸν κόσμο τὴν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς»

 Ἡ ἁγία Ἐκκλησία

Α.  Εἶναι τὸ Σῶμα τοῦ Χριστοῦ

Ἀπὸ τὸ βιβλίο 

«Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ, ΛΑΤΡΕΙΑ ΚΑΙ ΖΩΗ» 
(Σχεδίασμα Ὀρθοδόξου Κατηχήσεως)

Ἱ. Κουτλουμουσιανὸν Κελλίον Ἁγ. Ἰω. Θεολόγου,
Ἅγιον Ὄρος (Μάρτιος 2012)

.         Οἱ θεόπνευστοι ἅγιοι Ἀπόστολοι, γιὰ νὰ μᾶς βοηθήσουν νὰ κατανοήσουμε τὸ μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας, χρησιμοποίησαν διάφορες εἰκόνες. Τὴν ὀνόμασαν Θεοῦ γεώργιον, Θεοῦ οἰκοδομή, νύμφη Χριστοῦ, γένος ἐκλεκτόν, βασίλειον ἱεράτευμα, ἔθνος ἅγιον, λαὸν τοῦ Θεοῦ, οἶκον πνευματικόν, οἶκον Θεοῦ, σῶμα Χριστοῦ[1]. Ἀπὸ ὅλες αὐτὲς τὶς ὀνομασίες ἡ τελευταία ἐκφράζει κατὰ τὸν καλύτερο τρόπο τὴν πραγματικότητα τῆς Ἐκκλησίας: Ἡ Ἐκκλησία εἶναι τὸ ἅγιο Σῶμα τοῦ Χριστοῦ. Κεφαλὴ τοῦ ἁγίου αὐτοῦ Σώματος εἶναι ὁ Χριστός, καὶ μέλη ὅλοι οἱ βαπτισθέντες χριστιανοί.
.          Ὁ ἀπόστολος Παῦλος, χρησιμοποιώντας τὴν ἔκφραση Σῶμα Χριστοῦ γιὰ τὴν Ἐκκλησία, θέλει νὰ μᾶς φανερώση ἀφ’ ἑνὸς τὸν στενὸ δεσμὸ τοῦ Χριστοῦ μὲ τοὺς πιστούς, ἀφ’ ἑτέρου τὸ μυστήριο τῆς ἑνότητος τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ Χριστὸς εἶναι ἡ κεφαλὴ τῆς Ἐκκλησίας καὶ οἱ πιστοὶ ἀποτελοῦν τὸ ἅγιο Σῶμα Του: «Σῶμα τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ Ἐκκλησία, καὶ κεφαλὴ τοῦ σώματος εἶναι ὁ Χριστός»[2].
.           Ἡ Ἐκκλησία εἶναι τὸ Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, στὸ ὁποῖο κεφαλὴ εἶναι Ἐκεῖνος καὶ μέλη τὸ σύνολο τῶν ἀνὰ τὴν οἰκουμένην πιστῶν, ἐκείνων ποὺ ζοῦν σήμερα, ἐκείνων ποὺ ἔζησαν πρὶν ἀπὸ ἐμᾶς καὶ ἐκείνων ποὺ θὰ ζήσουν μέχρι τῆς δευτέρας παρουσίας τοῦ Κυρίου. «Οἱ πιστοὶ ὁλόκληρης τῆς οἰκουμένης, αὐτοὶ ποὺ ζοῦν, αὐτοὶ ποὺ ἔζησαν καὶ αὐτοὶ ποὺ θὰ ζήσουν, ἀποτελοῦν ἕνα σῶμα»[3], τὴν Ἐκκλησία.
.            Ἡ Ἐκκλησία διακρίνεται στὴν στρατευομένη καὶ στὴν θριαμβεύουσα. Στὴν στρατευομένη ἀνήκουν ὅσοι στρατεύονται τὴν καλὴν στρατείαν[4] καὶ ἀγωνίζονται ἐπὶ τῆς γῆς νὰ ζοῦν ἐν Χριστῷ. Στὴν θριαμβεύουσα Ἐκκλησία ἀνήκουν οἱ κοιμηθέντες ἐν Κυρίῳ, οἱ ὁποῖοι θριάμβευσαν στὸν ἐπίγειο ἀγῶνα τους καὶ προγεύονται τὴν χαρὰ τῆς Βασιλείας.
.           Ἡ Ἐκκλησία εἶναι «ἡ συνάθροιση τῶν Ἁγίων»[5], καὶ στὸ σύνολό της ἀποτελεῖ μία ἐν Χριστῷ κοινωνία. Ὅμως στὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας ἀνήκουν καὶ ὅσοι δὲν ἔφθασαν τὴν τελειότητα ἀλλὰ ἀγωνίζονται γι’ αὐτήν.

* * *

.           Κατὰ τὴν σταύρωση τοῦ Κυρίου εἷς τῶν στρατιωτῶν λόγχῃ αὐτοῦ τὴν πλευρὰν ἔνυξε, καὶ εὐθέως ἐξῆλθεν αἷμα καὶ ὕδωρ. Τὸ αἷμα καὶ τὸ ὕδωρ ποὺ ἔτρεξαν ἀπὸ τὴν πλευρὰ τοῦ Χριστοῦ συμβολίζουν τὸ ἅγιο Βάπτισμα καὶ τὴν θεία Εὐχαριστία. «Ἡ Ἐκκλησία γεννήθηκε ἀπὸ τὰ δύο αὐτὰ Μυστήρια… Τὰ σύμβολα ὅμως αὐτῶν τῶν δύο Μυστηρίων προῆλθαν ἀπὸ τὴν πλευρά. Ἑπομένως ὁ Χριστὸς δημιούργησε τὴν Ἐκκλησία ἀπὸ τὴν πλευρά Του, ὅπως ἀκριβῶς δημιούργησε καὶ τὴν Εὔα ἀπὸ τὴν πλευρὰ τοῦ Ἀδάμ»[6]. Ἡ Ἐκκλησία γεννιέται ἀπὸ τὸν Χριστὸ καὶ τρέφεται μὲ τὸν Χριστό: «Ἐκείνους ποὺ γέννησε ὁ Χριστός (διὰ τοῦ ἁγίου Βαπτίσματος) τοὺς τρέφει μὲ τὸν ἑαυτό Του». Ἡ θεία αὐτὴ τροφὴ ἀναδεικνύει τὴν Ἐκκλησία Σῶμα Χριστοῦ: «Οἱ πιστοὶ τρεφόμαστε μὲ τὸ ἅγιο Σῶμα τοῦ Χριστοῦ,… καὶ ἔχουμε γίνει τὸ ἕνα Σῶμα τοῦ Χριστοῦ»[7].

* * *

.            Ἡ Ἐκκλησία φανερώθηκε στὸν κόσμο τὴν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς. Ὁ ἀπόστολος Παῦλος γράφει στὸν μαθητή του Τῖτο: Ὅτε ἡ χρηστότης καὶ ἡ φιλανθρωπία ἐπεφάνη τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Θεοῦ… κατὰ τὸν αὐτοῦ ἔλεον ἔσωσεν ἡμᾶς,… διὰ ἀνακαινώσεως Πνεύματος Ἁγίου, οὗ ἐξέχεεν ἐφ’ ἡμᾶς πλουσίως διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν. Ἡ χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μεταμόρφωσε τοὺς Ἀποστόλους σὲ ἄφοβους κήρυκες καὶ δημιούργησε τὴν πρώτη χριστιανικὴ κοινότητα: Ἐβαπτίσθησαν, καὶ προσετέθησαν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ψυχαὶ ὡσεὶ τρισχίλιαι[8].
.        Τὸ Ἅγιον Πνεῦμα συγκροτεῖ τὸν θεσμὸν τῆς Ἐκκλησίας. Αὐτὴν τὴν ἀλήθεια φανερώνει ὁ λόγος Ἔδοξε τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι καὶ ἡμῖν[9] μὲ τὸν ὁποῖο ἀρχίζουν οἱ ἀποφάσεις τῆς ἀποστολικῆς Συνόδου καὶ τῶν μετέπειτα Συνόδων. Κατὰ τὸν ἱερὸ Χρυσόστομο, «ἐὰν δὲν ἦταν παρὸν τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, δὲν θὰ ἱδρυόταν ἡ Ἐκκλησία. Ἀφοῦ ὅμως συνεστήθη ἡ Ἐκκλησία, εἶναι φανερὸ ὅτι παρευρίσκεται τὸ Ἅγιο Πνεῦμα». Ὁ ἀποστολικὸς λόγος Ἐν ἑνὶ Πνεύματι ἡμεῖς πάντες εἰς ἓν σῶμα ἐβαπτίσθημεν σημαίνει ὅτι, «Ἐκεῖνο ποὺ μᾶς ἔκανε ἕνα σῶμα καὶ μᾶς ἀναγέννησε εἶναι τὸ ἕνα Ἅγιο Πνεῦμα… Ὥστε καὶ Ἐκεῖνος ποὺ κατεσκεύασε τὴν Ἐκκλησία εἶναι ἕνας (τὸ Ἅγιο Πνεῦμα), καὶ ἐκεῖνο ποὺ κατεσκεύασε εἶναι ἕνα (ἡ Ἐκκλησία)»[10].

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

1. Α΄ Κορινθίους 3, 9. Πρβλ. Ἀποκάλυψις 21, 9· 22, 17. Α΄ Πέτρου 2, 9-10 καὶ 5. Α΄ Τιμόθεον 3, 15. Α΄ Κορινθίους 12, 27.

2. Ἅγ. Γρηγόριος Νύσσης, Εἰς ᾎσμα ᾀσμάτων, 8, PG 44, 949B.

3. Ἱερὸς Χρυσόστομος, Εἰς Ἐφεσίους 10, 1, PG 62, 75.

4. Α΄ Τιμόθεον 1, 18.

5. Ὅσ. Ἰσίδωρος Πηλουσιώτης, Ἐπιστολὲς 2, 246, PG 78, 685A.

6. Ἰωάννης 19, 34  ―  Ἱερὸς Χρυσόστομος, Βαπτισματικὴ Κατήχησις 3, 17, SC 50, 161. Πρβλ. Τίτον 3, 5. Πρβλ. Γένεσις 2, 22.

7. Ἱερὸς Χρυσόστομος, Εἰς Ματθαῖον 82, 5, PG 58, 744·743-4.

8. Τίτον 3, 4-6  ―  Πράξεις Ἀποστόλων 2, 41.

9. Ἑσπερινὸς Πεντηκοστῆς, Στιχηρόν  ―  Πράξεις Ἀποστόλων 15, 28.

10. Εἰς τὴν ἁγίαν Πεντηκοστὴν 1, 4, PG 50, 459  ―  Α΄ Κορινθίους 12, 13. Εἰς Α΄ Κορινθίους 30, 1-2, PG 61, 250-1.

http://christianvivliografia.wordpress.com/2012/06/05/%E1%BC%A1-%E1%BC%81%CE%B3%CE%AF%CE%B1-%E1%BC%90%CE%BA%CE%BA%CE%BB%CE%B7%CF%83%CE%AF%CE%B1-1/