Ἄς γυμναζόμαστε γιά τόν καιρό τοῦ μαρτυρίου...

Ας γυμναζόμαστε για τον καιρό του μαρτυρίου. Περιφρόνησαν εκείνοι τη ζωή τους, περιφρόνησε συ τις αμαρτωλές απολαύσεις. Έριξαν εκείνοι τα σώματά τους στη φωτιά" ρίξε εσύ χρήματα στα χέρια των φτωχών. Πάτησαν εκείνοι πάνω σε αναμμένα κάρβουνα, σβήσε εσύ της κακής επιθυμίας τη φλόγα... Όπως οι Μάρτυρες και συ μην κοιτάς τα παρόντα δυσάρεστα, αλλά τα μέλλοντα ευχάριστα. Όχι τα δεινά που σε πιέζουν, αλλά τα αγαθά που ελπίζουμε να απολαύσουμε. Όχι τα παθήματα, αλλά τα βραβεία. Όχι τους κόπους, αλλά τα στεφάνια. Όχι τους ίδρωτες, αλλά τις αμοιβές. Όχι τους πόνους, άλλα τις ανταποδόσεις. Όχι τη φωτιά που καίει, αλλά τη μέλλουσα βασιλεία. Όχι τους γύρω δήμιους, αλλά το στεφανοθέτη Χριστό
 Ιερού Χρυσοστόμου'Έγκώμιον εις τους Αγίους Παντας''

Το κορμί σας ας το καύσουν, ας το τηγανίσουν τα πράγματα σας ας σας τα πάρουν μη σας μέλλει" δώσατέ τα δεν είναι ιδικά σας. Ψυχή και Χριστός σας χρειάζονται. Αυτά τα δύο όλος ο κόσμος να πέσει δεν ημπορεί να σας τα πάρει, εκτός και τα δώσετε με το θέλημά σας».
Αγιος Κοσμάς ο Αιτωλός

Μη νομίζεις ότι μάρτυρες είναι εκείνοι μόνο που τους έκοψαν το κεφάλι μια φορά, επειδή δεν αρνήθηκαν το Χριστό. Είναι και άλλοι, που δεν αρνούνται την αρετή, την υπομονή. Οι πρώτοι μία φοράν εμαρτύρησαν, ενώ οι δεύτεροι κάθε λίγο μαρτυρούν. «Ελογίσθημεν ως πρόβατα σφαγής. Ένεκα σου θανατούμεθα όλην την ημέραν» (Ρωμ. η' 36), λέει η θεία Γραφή. Είναι οι αναίμακτοι μάρτυρες, τη προαιρέσει μάρτυρες. Οι αφανείς μάρτυρες στον κόσμο, αλλά φανεροί στο Θεό.
Από το βιβλίο «Γέροντας Έφραίμ Κατουνακιώτης»

«Είναι φανερό ότι δεν υπάρχει εκείνος που να μπορεί να τρομοκρατήσει και να υποδουλώσει εμάς, που σε όλη τη γη έχουμε πιστέψει στον Ιησού. Ενώ βέβαια αποκεφαλιζόμαστε και σταυρωνόμαστε και ριχνόμαστε στα θηρία, στις φυλακές, στη φωτιά και σ' όλα τα άλλα βασανιστήρια, είναι φανερό ότι δεν παύουμε να διακηρύττουμε με θάρρος την πίστη μας" αλλά όσο πιο πολλά απ' αυτά τα ανοσιουργήματα συμβαίνουν, τόσο πιο πολλοί άλλοι γίνονται πιστοί και θεοσεβείς με τη βοήθεια του Ιησού. Όπως η κληματαριά, από την οποία θα κόψει κανείς τα κλαδιά που έκαμαν καρπό, ξαναβλαστάνει και βγάζει άλλα κλαδιά θαλερά και καρποφόρα, το ίδιο γίνεται και σ' εμάς. Γιατί το αμπέλι που φύτεψε ο Θεός καί Σωτήρας Χριστός είναι ο λαός Του», 
Ιουστίνου Φιλοσόφου και Μάρτυρος προς Μάρκον Αυρήλιον

Ο ποιητής Χρηστοβασίλης έγραφε για έναν Εθνομάρτυρα από τους πρόσφατους: « Χαρά στο Θάνατό Σου. Δεν είναι θάνατος αυτός, είναι ζωή καθάρια, τέτοιος θάνατος λογιέται αθανασία».

 

http://proskynitis.blogspot.gr/2012/06/blog-post_1778.html