Τό φαινόμενο τῆς γλωσσολαλιᾶς

ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΟΛΑΛΙΑΣ

         Πεντηκοστή είναι η επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος στους Αποστόλους σε μορφή δυνατού βιαίου ανέμου και είδος πυρίνων γλωσσών.

Ας αναλύσουμε προσεκτικά, λογικά και υπεύθυνα τον όρο «γλώσσες».

Το κείμενο των Πράξεων Β' Κεφάλαιο, αναφέρει δύο λέξεις «κλειδί» για το είδος αυτών των γλωσσών:

1. «Ωφθησαν» (δηλαδή φάνηκαν) και

2. «ωσεί» (σαν) πύρινες γλώσσες.

Το «γλώσσες» εδώ σημαίνει «φλογίτσες» και όχι γλώσσα με την έννοια της προφορικής επικοινωνίας μεταξύ ανθρώπων. Γι' αυτό λέει «ώφθησαν», η γλώσσα σαν μορφή επικοινωνίας δεν «φαίνεται» αλλά ακούγεται. Το «σαν» δηλώνει το περίπου, αλλά όχι ακριβώς, δείχνει την εξωτερική μορφή και όχι την ουσία. Όπως το διασαφηνίζει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, «το Άγιο Πνεύμα δεν είναι πύρινη γλώσσα, ούτε φλεγομένη βάτος, ούτε περιστέρι, ούτε νεφέλη, αλλ' εμφανίζεται έτσι σε τέτοια μορφή μόνο στη συγκεκριμένη περίσταση».

Πολύ κακώς λοιπόν ζωγραφίζεται στην απεικόνιση της Αγίας Τριάδος το Αγιο Πνεύμα σαν Περιστέρι, και ο Πατέρας σαν «παππούς ασπρομάλλης». Η συγκεκριμένη Εικόνα είναι όχι μόνο λανθασμένη, αλλά απαγορευμένη και καταδικασμένη από Σύνοδο, ασχέτως εάν πολλές Εκκλησίες σήμερα πολύ επιπόλαια την χρησιμοποιούν ακόμη. Αποτελεί και αυτό μια ύπουλη και ανεξελέγκτη επιρροή της Παπικής και παραπλανητικής Δυτικής Τεχνοτροπίας.

Η φράση «ο παλαιός των ημερών» στον Προφήτη Δανιήλ (7:9,10,22) δεν αναφέρεται στον Θεό Πατέρα ως «γέρο», αλοίμονο, (ο Πατήρ ποτέ δεν ζωγραφίζεται διότι ποτέ δεν ενηνθρώπισε), αλλά αναφέρεται στην προαιώνια ύπαρξη και θεότητα του Ιησού Χριστού, όπως ακριβώς μας το εξηγεί και αποκαλύπτει η Αποκάλυψη του Ιωάννου στο Α, 12 - 18.

Γι'αυτό το λόγο, η μόνη σωστή, Ορθόδοξη επιτρεπόμενη Εικόνα της Αγίας Τριάδος είναι οι Τρεις Άγγελοι στη φιλοξενία του Αβραάμ. Το Αγιο Πνεύμα επιτρέπεται να ζωγραφιστεί σαν Περιστέρι μόνο στην Εικόνα της Βαπτίσεως, σαν γλώσσες πυρός μόνο στην Εικόνα της Πεντηκοστής και σαν Φλεγομένη Βάτος μόνο στην Εικόνα της συγκεκριμένης συνομιλίας του Μωυσή. Η Βάτος είναι άλλος ένας επίσης συμβολισμός της Υπεραγίας Θεοτόκου, για αυτό και στους Χαιρετισμούς ψάλλουμε: «Χαίρε η άφλεκτος Βάτος...».

Και τώρα ερχόμαστε στις επικοινωνιακές γλώσσες.

Το φαινόμενο της Γλωσσολαλίας είναι το έκτακτο και υπερφυσικό χάρισμα της πληθωρικής διεθνούς γλωσσομάθειας χωρίς καμία σπουδή εκ των προτέρων.

Υπάρχουν τριών ειδών Γλωσσολαλίες: 

1. Το να ομιλεί κάποιος στη δική του γλώσσα αλλά οι παρόντες ξένοι να την ακούν αυτομάτως μεταφρασμένη και αυτούσια στα αυτιά τους στη δική τους γλώσσα,

2. Το να ομιλεί κάποιος ξένες γλώσσες σε ολοκληρία και τελειότητα χωρίς να έχει προηγουμένως σπουδάσει, και

3. Το να «ομιλεί» κάποιος παράξενες και ανύπαρκτες γλώσσες, βρισκόμενος «σε σχιζοφρενική έκσταση» και έξαλλη κατάσταση με ακαταλαβίστικους θορύβους, σπασμωδικές κινήσεις και να είναι κυριολεκτικά «εκτός εαυτού», να επιδίδεται σε απροσάρμοστες και αποκρυφιστικές ιαχές, επικαλούμενος μάλιστα πνευματιστικές αποκαλύψεις, μεταθανάτιες επαφές και υπερφυσικές θεραπείες. 

Οι δύο πρώτες μορφές γλωσσολαλίας είναι έγκυρες, Ορθόδοξες και αποδεκτές. Η τρίτη μορφή είναι τελείως πλανεμένη και απολύτως δαιμονική και αυτή θα μας απασχολήσει ιδιαίτερα.

Υπάρχει μία νεώτερη αιρετική και γελοία ομάδα που λέγονται «Πεντηκοστιανοί». Αυτοαποκαλούνται «Χριστιανοί» ενώ μόνο αυτό δεν είναι. Ο καθένας μπορεί να ονομάζει και να βαπτίζει τον εαυτό του ότι θέλει, δεν σημαίνει όμως ότι πράγματι είναι. Μπορεί για παράδειγμα να τέρπομαι να σταμπάρομαι σαν επιστήμονας και Δόκτωρας αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είμαι κιόλας. Μπορεί να αυτοδιαφημίζομαι ως Ιατρός και Ψυχοθεραπευτής ή Μέντιουμ, όμως «άλλα τα μάτια του λαγού και άλλα της κουκουβάγιας».

Τους αποκαλούμε λοιπόν γελοίους διότι προσπαθούν να μας πείσουν πως μιλούν «ξένες γλώσσες» ενώ είναι μόνο σπασμωδικά ουρλιαχτά και έξαλλα ξεφωνητά που δεν κατανοούνται και δεν έχουν καμία σχέση με το Πνεύμα του Θεού. Τέτοιες περιπτώσεις ακατανόητης και παράλογης γλωσσολαλίας σε κατάσταση φικώδους εκστάσεως δεν υπάρχουν στη ζωή και την ιστορία της Εκκλησίας και κανένας Απόστολος ή Αγιος του Θεού δεν είχε ποτέ ανάγκη τέτοιου «ευαγγελισμού».

Βρέθηκα ο ίδιος σε μερικές συγκεντρώσεις γλωσσολαλίας και διαισθάνθηκα πολύ έντονο τον εμφανή δαιμονισμό τους. Με τη στάση τους βλασφημούν το Αγιο Πνεύμα και αυτή είναι η ασυγχώρητη αμαρτία.

Εξ’άλλου δεν υπάρχει καμία ανάγκη ευαγγελισμού μου, εφ’ όσον είμαι ήδη Χριστιανός. Εάν όμως υποθέσουμε πως υπήρχε κάποια ανάγκη, τότε θα έπρεπε να ευαγγελιστώ με γλώσσα κατανοητή και λογική, όχι με ουρλιαχτά και κινήσεις που παραπέμπουν σε αποκρυφιστικές, σατανικές τελετές και θυμίζουν τους έξαλλους «χεβιμεταλάδες» και τους «ασυναρμολόγιστους μπρεκντανίστες».

Οι Πεντηκοστιανοί προκαλούν το Θεό και ισχυρίζονται πως μπορούν εν ονόματι του Θεού να παίζουν με τα «εν ού παικτοίς», με τα φίδια και να μην πεθαίνουν δήθεν από το δάγκωμά τους. Ο Θεός όμως δεν εμπαίζεται, «μη πλανάσθε, Θεός ου μυκτηρίζεται!» (Γαλάτας 6, 7).

Πρίν λίγες ημέρες είδαμε στα κανάλια των ειδήσεων έναν μεγάλο πάστορα τους, τον Μαρκ Γόλφορντ, 44 ετών με γυναίκα και παιδιά, που διαφημιζόταν στο ιντερνετ για τον «αβλαβή» (βλαμμένο) χειρισμό επικίνδυνων φιδιών εν ονόματι του Χριστού, και όμως δαγκώθηκε και μετά από δύο ώρες πέθανε... Ο ίδιος ο πατέρας του, και αυτός μεγάλος πάστορας των Πεντηκοστιανών, πέθανε με τον ίδιο ακριβώς τρόπο!

Εχουν χάρι που δεν ζουν στη αυστηρή περίοδο της Παλαιάς Διαθήκης διότι εκεί λέει ότι όποιος ισχυριστεί κάτι ή πει ψευδοπροφητεία εξ ονόματος του Θεού και δεν βγεί αληθινή, τότε πρέπει «να λιθοβοληθεί μέχρι θανάτου!» (Δευτερονόμιο 18, 20-22). Οταν δεν επαληθεύονται ισχυρισμοί, όρκοι και προφητείες που ειπώθηκαν εξ'ονόματος του Θεού ως δήθεν αποκεκαλυμένες από το Θεό, αυτό αποκαλύπτει το μέγεθος της συστηματικής απάτης και σατανικής επιρροής.

Οι Ψευδομάρτυρες του Ιεχωβά πάνω από πέντε φορές προφήτεψαν επανηλειμμένως εν ονόματι του Ιεχωβά από ραδιοφώνου, τηλεοράσεως και εγγράφως ότι θα έρθει οριστικώς το τέλος του κόσμου (1914, 1925, 1975) και όμως δεν ήρθε! Τώρα επικαλούνται το στοιχείο του «ανθρωπίνου λάθους». Κάνει ο Γιαχβέ λαθη; Ποιόν πάνε να κοροϊδέψουν;

Οι Πεντηκοστιανοί λοιπόν ξεφύτρωσαν το 1901, μόλις δηλαδή εκατό χρόνια «δράση». Με άλλα λόγια η Μία και μόνη Αληθινή Εκκλησία του Χριστού είχε μαύρα μεσάνυχτα μέχρι τώρα και βρισκόταν σε πλήρη αγνωσία και απόλυτο λάθος και χρειάστηκε να εμφανιστούν αυτοί οι μοντέρνοι τύποι με ελληνική καθαρά ονομασία, «Πεντηκοστιανοί», για να διορθώσουν τώρα το Ευαγγέλιο και να μας υποδείξουν ένα καινούργιο, διαφορετικό θέλημα του Θεού, λες και οι χιλιάδες Αγιοι και Πατέρες της Εκκλησίας μας, δυό χιλιάδες χρόνια τώρα, πάνε όλοι χαμένοι από πρώτο χέρι...

Το πρώτο που έχουμε να παρατηρήσουμε είναι πως σήμερα, υπάρχουν καταγεγραμένες ιστορικά και επιστημονικά, πάνω από δυόμισυ χιλιάδες «χριστιανικές ομάδες», 2500 διαφορετικά δόγματα που όλοι επικαλούνται το όνομα του Χριστού, που όλοι ισχυρίζονται πως έχουν την αλήθεια, και όμως έχουν ο καθένας δικό τους Ευαγγέλιο, «δικό τους τρόπο» πίστεως, «δικό τους Θεό». Αυτές οι διαιρέσεις δεν μας τιμούν.

Το χειρότερο είναι πως τα περισσότερα από αυτά τα πλανεμένα δόγματα είναι όχι μόνο σε απόλυτη αντιδιαστολή και αντιπαράθεση μεταξύ τους, αλλά και με έντονες πολεμικές εχθροπρέπειες και αβυσαλέο μίσος μεταξύ τους (πρβλ. Ρωμαιοκαθολικούς με τους Προτεστάντες) που δεν τιμά καθόλου τον εαυτό τους και την Χριστεπώνυμη ταυτότητά τους. Αυτές οι εχθροπρέπειες δεν μας τιμούν.

Εμείς σαν Ορθόδοξοι Χριστιανοί, σύμφωνα με το παράγγελμα του Χριστού δεν μισούμε κανέναν. Παρ’ όλα αυτά έχουμε «εχθρούς» διότι η σωστή ετυμηγορία της λέξεως είναι: «Εχθρός δεν αποκαλείται μόνο αυτός που μισούμε εμείς αλλά και αυτός που μισεί εμάς τους ίδιους», πράγμα που είναι φυσικά εκτός του δικού μας ελέγχου.

Η Ορθοδοξία έχει πολλούς «εχθρούς Πίστεως» οι οποίοι μισούν την αλήθεια, «μισούν το Φως και ουκ έρχονται προς το Φώς» (Ιωάν. 3, 20). Αλλά και εμείς μισούμε το σκότος, την αίρεση, την πλάνη. Το μίσος αυτό όμως δεν αναφέρεται στα ίδια τα πλανεμένα πρόσωπα, τα οποία συνεχίζουν να είναι εικόνες Θεού και τα οποία συνεχίζουμε να αγαπούμε, αλλά αναφέρεται στην ίδια την αίρεση, σαν διαστρέβλωση της αλήθειας του Χριστού, σαν (εσκεμμένη ή όχι) διαφθορά του Ευαγγελίου, για το Οποίο Ευαγγέλιο, ο Μέγας Απόστολος Παύλος είπε: «Ακόμη και εάν άγγελος από τον ουρανό σας κηρύξει άλλο διαφορετικό ευαγγέλιο από αυτό που σας μεταδώσαμε εμείς, να είναι καταραμένος!» (Γαλάτας 1, 8).

Επίσης ο Αγιος Ευαγγελιστής Ιωάννης, ο διαπρύσιος κήρυκας της αγάπης, που μέχρι τελευταίας του αναπνοής έλεγε «αγαπάτε αλλήλους», για τους αιρετικούς όμως είπε: «Μετά από πρώτη και δευτέρα νουθεσία, να τους παρατάτε, εάν δεν ασπάζονται την (Ορθόδοξη Αποστολική) Διδαχή, να μην τους βάζετε στα σπίτια σας και ούτε καλημέρα να τους λέτε!» (Β΄ Ιωάν. 1, 10).

Αγαπούμε λοιπόν τα πρόσωπα, αλλά μισούμε την αίρεση, όπως ακριβώς ο Γιατρός αγαπά τον ασθενή αλλά μισεί τον καρκίνο και τον πολεμεί έντονα με σφοδρότητα και πάθος. Απεχθανόμαστε επίσης και καταδικάζουμε την πονηρή και ύπουλη συμπεριφορά μερικών αιρετικών, Πεντηκοστιανών, Ευαγγελικών και Μπόρν Αγκέν, που έρχονται στις Νεολαίες της Αρχιεπισκοπής μας, από ενδιαφέρον δήθεν, αλλ’ έπειτα επιχειρούν συστηματικά να αποσπάσουν και να αρπάξουν ψυχές από την αλήθεια, να αλλαξοπιστήσουν και να ξεβαφτίσουν τα παιδιά μας!

Δεν είμαστε όμως διατεθειμένοι εν ονόματι της οικουμενιστικής αγάπης, να θυσιάσουμε την αλήθεια του Χριστού, να απαρνηθούμε το Ορθόδοξο Βάπτισμα και να ασπαστούμε «Θεό αλότριον!» Οχι κύριοι, δεν είμαστε «όλοι το ίδιο» και δεν έχουμε τον ίδιο «Θεό». Ενας ειν’ ο Κύριος, Μία είναι η Εκκλησία του και Μία Ποίμνη έχει, Μία είναι η Πίστη και η Αλήθειά του, όχι διακλαδική και σπερματική σε χιλιάδες μορφές και δόσεις. (Εφες. 4, 5)

Ο ίδιος ο Χριστός, μέσω του Ευαγγελιστή Λουκά αναρωτιέται και μαζί του αναρωτιόμαστε και εμείς: «άρα όταν έρθει ο Χριστός, θα βρει ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ (την Ορθοδοξία) επί της γης;» (Λουκ. 18, 8)

Ναι, θα την βρει, όπως την βρήκαμε και εμείς, όπως την παραλάβαμε από τους προπάτορές μας και όπως υποσχεθήκαμε από την Βάπτισή μας ακόμη, μέσω του πιστού (υποτίθεται) αναδόχου μας, να την διαφυλάξουμε ανόθευτη, αδιάφθορη, μέχρι τελευταίας μας αναπνοής σαν αγία κληρονομιά, αμήν γένοιτο.

Νικόλαος Πανταζής
Μελβούρνη, Αυστραλία

Ἀντιαιρετικόν Ἐγκόλπιον    www.egolpion.com

http://www.egolpion.com/glosolalia.el.aspx