Πνευματικοί Διάλογοι με τον Ρουμάνο ησυχαστή π. Ηλίε Κλεόπα. Έβδομη συνομιλία (ερωτ. 173-174)
Η απιστία των εβραίων είναι ένα μεγάλο μυστήριο του Θεού. Είναι γεγονός ότι αυτοί δεν πίστευσαν στον Μεσσία, για την ίδια αιτία πού έπεσε καί ο Αδάμ από τον Παράδεισο. Οί εβραίοι δεν πίστευσαν στον Χριστόν, λόγω πρώτα - πρώτα της παρακοής των προς τίς Άγιες Γραφές καί τίς προφητικές εξ Αγίου Πνεύματος αποκαλύψεις.
Κατόπιν δεν πίστευσαν, λόγω της υπερηφάνειας των. Οι εβραίοι ήθελαν ένα επίγειο καί ανθρώπινο Μεσσία, πού να έχει ανθρώπινη δύναμη καί εξουσία, ώστε να επανιδρύση την βασιλεία του Δαβίδ, να τους απαλλάξει από την σκλαβιά των ρωμαίων καί να τους κάνη κυριάρχους όλων των λαών.
Αυτοί δεν περίμεναν ένα «πράο καί ταπεινόν τη καρδία» Μεσσία, έτοιμο να σταυρωθεί στον σταυρό για την εξαγορά καί αναγέννηση του κόσμου. Οί εβραίοι σκανδαλίσθηκαν από τον Χριστό, αισθάνθηκαν ταπεινωμένοι στο «πιστεύω» των καί στις μεγαλόφρονες ιδέες των καί μάλιστα όταν τους δίδασκε να συγχωρούν τους εχθρούς των, να υπομένουν, να μην αρπάζουν τίς περιουσίες άλλων, να μοιράζουν τα υπάρχοντα των στους πτωχούς καί να Τον ακολουθούν. Γι' αυτό, από εκλεκτός λαός, έγινε εχθρικός απέναντι του Χριστού.
Αντί των εβραίων ό Θεός κάλεσε τους ειδωλολατρικούς λαούς - τα έθνη - τα όποια κατάγονταν από το γένος του Ίάφεθ, δημιουργώντας άπ' αυτούς ένα άλλο εκλεκτό λαό, τον λαό των χριστιανών.
Οι εβραίοι πιστεύουν σ' ένα Θεό θνητό, αδρανή, χωρίς Λόγο καί χωρίς Πνεύμα. Εμείς πιστεύουμε σ' ένα Θεό ζώντα, ο Οποίος έχει Πνεύμα καί Λόγο, δηλαδή, Πατήρ, Υιός καί Αγιον Πνεύμα. Ο Λόγος Χριστός καί το Άγιο Πνεύμα είναι τα δύο χέρια του Θεού, με τα οποία έκτισε τον κόσμο.
Οι εβραίοι δεν θα πιστεύσουν στον Χριστό μέχρι συντέλειας των αιώνων. Ό Απόστολος Παύλος λέγει ότι: «'Έδωκεν αυτοίς ο Θεός πνεύμα κατανύξεως, οφθαλμούς του μη βλέπει καί ώτα του μη ακούει... καί το ήττημμα αυτών πλούτος εθνών» (Ρωμ.11,8-12).
Ο ίδιος λέγει, όπως και οι προφήται Ησαΐας, Δαβίδ, Ιερεμίας, Μιχαίας κλπ., ότι δεν έπεσαν όλοι οι εβραίοι από την πίστη, αλλά «καί εν τω νυν καιρώ λείμμα κατ' εκλογή χάριτος γέγονεν», το όποιον λείμμα (υπόλοιπων) θα σωθεί στο τέλος του κόσμου, (Ρωμ.11,5-6), «άχρις ου το πλήρωμα των εθνών εισέλθη» (11,25), διότι, «ει γαρ η αποβολή αυτών καταλλαγή κόσμου, τίς η πρόσληψις ει μη ζωή εκ νεκρών;» (Ρωμ.11,15).
Ο προφήτης Δαβίδ λέγει ότι το λείμμα του Ισραήλ θα σωθεί πριν από το τέλος του κόσμου, αφού «επιστραφήσονται οί δούλοι εκ Μωάβ» δηλαδή να επιστρέψουν οί εβραίοι από τίς διάφορες χριστιανικές χώρες στο Ισραήλ και θα πιστεύσουν στον Χριστό με το κήρυγμα του Ενώχ και του Ήλιου.
776. Γιατί πρέπει να γίνει το τέλος τον κόσμου και ή ανακαίνισης της δημιουργίας;
Οί Άγιοι Πατέρες λέγουν ότι για τέσσερες αιτίες πρέπει να γίνει το τέλος του κόσμου καί της Μελλούσης Κρίσεως καί συγκεκριμένα: 1) Για να φανερωθεί η δικαιοσύνη του Θεού. 2) Για να φανερωθεί η αδικία των ανθρώπων, ενώπιον των εντολών του Θεού. 3)Για να τιμωρηθεί η αμαρτία καί ανομία του κόσμου καί 4) για να αμειφθούν τα καλά έργα των δικαίων.
Εκδόσεις Ορθόδοξος Κυψέλη 1980
Πηγή στο διαδίκτυο - Ἐπιμέλεια κειμένου Αναβάσεις
________________________________________________
Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, ἀπό τήν ἱεραποστολή τοῦ Κογκό, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.
Διαβάστε τα υπόλοιπα πατώντας Πνευματικοί Διάλογοι με τον Ρουμάνο ησυχαστή π. Ηλίε Κλεόπα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου