Ὀλυμπιακή Φλόγα καί Ἅγιο Φῶς

Παίρνοντας αφορμή από του ολυμπιακούς αγώνες του Λονδίνου θα ήθελα να αναφερθώ στην περίφημη ολυμπιακή φλόγα που με υπερβολικό θα έλεγα ζήλο προβάλλεται από τα Μ.Μ. Ε. αλλά και γενικότερα αντιμετωπίζεται το όλο γεγονός σαν κάτι πάρα πολύ σπουδαίο και σοβαρό. Να θυμηθούμε πριν μερικά χρόνια, το 2004, με πόση ευλάβεια χιλιάδες Έλληνες βγαίνανε στους δρόμους και στις πλατείες των πόλεών τους για να υποδεχτούν αυτήν την φωτιά...

Από ιστορικής μεριάς η ολυμπιακή φλόγα είναι ένα απλό σύμβολο των ολυμπιακών αγώνων. Είναι αναπαράσταση της κλοπής της φωτιάς του Δία από τον Προμηθέα, και οι ρίζες της βρίσκονται στην αρχαία Ελλάδα, όπου μια φωτιά κρατούνταν άσβεστη κατά την διάρκεια των ολυμπιακών αγώνων.

Η φλόγα επανήλθε κατά τους ολυμπιακούς αγώνες του 1928, ενώ η λαμπαδηδρομία εισήχθη κατά τους θερινούς ολυμπιακούς αγώνες του Βερολίνου το 1936.

Βεβαίως όλη αυτή η ευλάβεια γύρω από αυτήν την δήθεν ιερή φλόγα πουλάει πολύ, συγκινεί και γενικότερα δίνει την λύση στο προς τα πού θα κινηθούν τα φώτα της δημοσιότητας (για μεγάλο χρονικό διάστημα), ώστε οι άνθρωποι να μην έχουν γνώση για όλα αυτά τα όντως σοβαρά γεγονότα που γίνονται γύρω τους.

Είναι πράγματι να απορεί κανείς πως οι άνθρωποι συγκινούνται και ευλαβούνται τόσο πολύ το σύμβολο των ολυμπιακών αγώνων και από την άλλη αγνοούν ή ακόμα αδιαφορούν για το Σύμβολο της Αναστάσεως του Χριστού, που βγαίνει θαυματουργικά κάθε χρόνο στον Πανάγιο Τάφο από τον Ορθόδοξο Πατριάρχη (και μόνον από αυτόν!).

Σύμφωνα με τους λάτρες της  ολυμπιακής φλόγας, η φλόγα αντιπροσώπευε την «προσπάθεια για την νίκη». Πρωτοεισήχθη στους σύγχρονους ολυμπιακούς αγώνες το 1928 στο Άμστερνταμ. Από τότε η φλόγα συμβολίζει «το φώς του πνεύματος, την γνώση και την ζωή».

Όχι δεν θα απαξιώσουμε το ιδεολογικό υπόβαθρο όλων αυτών που υποστηρίζουν κάτι τέτοιο, όμως δεν μπορούμε και να συμφωνήσουμε.

Όλο αυτό το πανηγύρι που έχει στηθεί και σκηνοθετείται τόσο καλά κάθε 4 χρόνια δεν είναι τίποτα άλλο παρά η προβολή του κοσμικού τρόπου σκέψης (όσον αφορά την φλόγα-έναρξη-λήξη), όπου σημασία έχει το πνεύμα, η κοσμική γνώση και η καλή ζωή, τα πυροτεχνήματα κ.τ.λ.

Φυσικά είναι και αυτός ένας τρόπος να ζει κάποιος. Δείχνει ότι και αυτός ο άνθρωπος που πιστεύει σε αυτά έχει κάποιες υποτυπώδης "αξίες" ζωής. Όμως η χριστιανική ζωή είναι κάτι το τελείως διαφορετικό.

Η Εκκλησία δεν μιλά για πνεύμα αλλά για Άγιο Πνεύμα, που μεταμορφώνει τον άνθρωπο σε κατά Χάριν Θεάνθρωπο, δηλαδή σε Άγιο. Η Εκκλησία δεν μιλά για κάποια γνώση αλλά για την Αλήθεια, η οποία ενσαρκώνεται στο πρόσωπο του Χριστού. Η Εκκλησία δεν μιλά για μία καλή ζωή γεμάτη ανέσεις και απολαύσεις αλλά για την εν Χριστώ Ζωή μέσω της άσκησης και της μυστηριακής ζωής, που οδηγεί στην πληρότητα του «είναι» του ανθρώπου.

Το Άγιο Φως βγαίνει όχι κάθε 4 χρόνια από τις ακτίνες του κτιστού ηλίου αλλά θαυματουργικά κάθε χρόνο στον Πανάγιο Τάφο και κατακλύζεται ο Ναός της Αναστάσεως με μίαν ανείπωτη χαρά και ευφροσύνη.

Οι άνθρωποι, όμως βλέπετε, δίνουν υπεραξία στα ανάξια και απαξιώνουν όλα αυτά που αξίζουν. Βεβαίως, τίποτα απ’ όλα αυτά δεν είναι τυχαίο. Πόσοι και πόσοι άνθρωποι δεν έχουν δει ποτέ τους ούτε καν γνωρίζουν περί του Αγίου Φωτός όμως γνωρίζουν πολύ καλά για την ολυμπιακή φλόγα. Δεν γνωρίζουν για την Αλήθεια της Ορθοδοξίας, αλλά γνωρίζουν πολύ καλά για την ιδέα των ολυμπιακών αγώνων. Δεν γνωρίζουν τίποτα ή γνωρίζουν διεστραμμένα την διδασκαλία της Εκκλησίας, αλλά γνωρίζουν πολύ καλά την διδασκαλία αρχαίων φιλοσόφων.

Και βεβαίως όλες αυτές οι γνώσεις αυτών των ανθρώπων είναι καλές, αλλά δεν μπορούν να συγκριθούν με την Αλήθεια της Εκκλησίας, διότι η θύραθεν σοφία μπορεί να σε κάνει λόγιο αλλά όχι Άγιο, μπορεί να σε κάνει διάσημο, πλούσιο, αλλά όχι ενάρετο.

Η ολυμπιακή φλόγα είναι ένα σύμβολο των Ολυμπιακών Αγώνων και τίποτα παραπάνω, ενώ το Άγιο Φως είναι η απόδειξη της Ορθής Πίστης των Χριστιανών, της Γνησιότητας της Αλήθειας η οποία βρίσκεται μέσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία.Το Άγιο Φως η σκανδαλώδης δήλωση του Θεού ότι όχι μόνο υπάρχει αλλά και ότι η αλήθεια περί Αυτού αποκαλύπτεται μέσα στην Ορθοδοξία.

Και ενώ η ολυμπιακή φλόγα θα σβήσει σε μερικές ημέρες, το Άγιο Φώς υπάρχει και θα υπάρχει πάντοτε στον Πανάγιο Τάφο του Χριστού, εκεί απ’ όπου βγήκε το Αληθινό Φως της Ζωής, θα υπάρχει πάντοτε μέσα στις καρδιές των ανθρώπων που ζουν την Αλήθεια και ζουν μέσα στο Φως της Μεταμορφώσεως και της Αναστάσεως.

 Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος

http://imverias.blogspot.gr/2012/08/blog-post_4906.html