Πνευματικοί Διάλογοι μέ τόν Ρουμάνο ἡσυχαστή π. Ἡλίε Κλεόπα. Ὄγδοη συνομιλία (ἐρωτ. 208-212)

Πνευματικοί Διάλογοι με τον Ρουμάνο ησυχαστή π. Ηλίε Κλεόπα. Όγδοη συνομιλία (ερωτ. 208-212)

208.    Πώς μπορούμε να αποκτήσουμε την ειρήνη της καρδιάς και της συνειδήσεως μας;
Τέσσερες είναι οί προϋποθέσεις με τίς όποιες μπορούμε να κερδίσουμε την ειρήνη της καρδιάς καί της συνειδήσεως: 1) Να ζητάμε πάντοτε τα ταπεινά β) Να ευχαριστούμε για όλα, ακόμη καί γι' αυτά πού είναι ελάχιστα αναγκαία στην ζωή μας γ) Να προσευχόμαστε  πάντοτε για να γίνει μόνο το θέλημα του Θεού στην ζωή μας καί
δ) να αφήνουμε όλα στο θέλημα του Θεού.

209.Ποια είναι η ανώτερη θεολογία των χριστιανών;
 Ή ανώτερη θεολογία δεν είναι να μιλάς για τον Θεό ούτε να θαυμάζεις την δημιουργία Του. Ή γνώσις του Θεού από δημιουργήματα, από τον θαυμασμό της ωραιότητας του σύμπαντος (μακρόκοσμος) καί του ανθρώπου (μικρόκοσμος) ονομάζεται από τον άγιο Μάξιμο τον Ομολογητή «φυσική θεωρία εν πνεύματι» καί είναι μόνο για τους αρχαρίους. Ή υψηλότερη χριστιανική θεολογία είναι ή ένωσης με τον Θεό δια των βιωμάτων, δηλαδή με την βοήθεια της πίστεως, των στοχασμών καί της εκτελέσεως των αγαθών έργων.

210. Πείτε μας κάτι για την φιλαυτία;

Να τι θα ειπώ. Κατά το μέτρο πού ό άνθρωπος αρνείται την αγάπη του εαυτού του, κατά το ίδιο μέτρο προοδεύει στα έργα της αρετής, αγιάζεται καί ενώνεται με τον Θεό. Συνήθως, όταν κάποιος εγκωμιάζεται, τραγουδάει π.χ. με δυνατή φωνή, για να φανεί ή ανωτερότητα του, κρίνει τους άλλους αυστηρότερα, διαλέγει πάντα το καλλίτερο, το μεγαλύτερο καί το ωραιότερο κλαίει περισσότερο για τον εαυτό του παρά για τους άλλους καί χαίρεται μόνο για τον εαυτό του καί σχεδόν ποτέ για τον πλησίον του. Αυτός είναι ό φίλαυτος.
 Ό Χριστός όμως σταύρωσε στον σταυρό την φιλαυτία, προσφέροντας την ζωή Του για την δική μας την ζωή. Μεταξύ των ανθρώπων λίγοι είναι εκείνοι πού σταυρώνουν το πάθος της φιλαυτίας, όπως έκανε για εμάς ό Χριστός. Πολλοί είναι εκείνοι πού προτίθενται να ζήσουν μία πνευματική ζωή, αλλά δεν φθάνουν μέχρι την σταύρωση, διότι δεν παραιτούνται εξ ολοκλήρου από την φιλαυτία των, δηλ. τον εγωισμό των. Άλλα χωρίς θυσία, χωρίς την σταύρωση των παθών μας, χωρίς την εγκαταλείψει της αμαρτίας, δεν μπορούμε να ιδούμε τον Χριστό, δεν μπορούμε να σωθούμε.

211. Τι συμβουλή δίνετε στους πιστούς καί μοναχούς για την κρεατοφαγία;

 Δύο μεγάλες αρετές ήταν στον παράδεισο, στους πρωτοπλάστους, ή παρθενία καί ή αποχή κρέατος. Μετά την πτώση του Αδάμ, δηλαδή  αφού εισήλθε ό θάνατος στον κόσμο δια της αμαρτίας, θέσπισε ό Θεός τον γάμο, ενώ την κρεατοφαγία επέτρεψε αμέσως μετά τον κατακλυσμό. «Ιδού δέδωκα υμίν πάντα χόρτον σπόριμον.,.  υμίν έσται εις βρώσιν» (Γεν. 1,29), λέγει ό Θεός, διότι, όταν χυθεί το αίμα των θυσιαζομένων ζώων, το κρέας είναι πλέον σαν το χορτάρι.
Οί λαϊκοί επιτρέπεται να τρώγουν κρέας όλες τίς ήμερες, εκτός από τίς τέσσερες μεγάλες νηστείες, Τετάρτη καί Παρασκευή καί στις άλλες νηστίσιμες ήμερες της Εκκλησίας μας. Οί μοναχοί όμως, κατά την ταξί της μοναχικής ζωής καί κατά τους Ιερούς Κανόνας, δεν επιτρέπεται να τρώγουν κρέας, εκτός μόνο εάν φιλοξενούνται σε λαϊκούς πού αγνοούν ότι δεν τρώγουν (οι μοναχοί) κρέας ή δεν έχουν άλλο φαγητό να τους δώσουν να φάγουν.

212.    Πώς γίνεται ή κάθαρση της καρδιάς από τα πάθη;
Λέγουν μερικοί Άγιοι Πατέρες, ότι ό νους εύκολα φωτίζεται και  σκοτίζεται. Καί ή καρδιά πολύ δύσκολα σκοτίζεται από τα πάθη καί πάλι πολύ δύσκολα φωτίζεται καί καθαρίζεται. Ή καθαρότητα της καρδιάς, δηλαδή ή αποβολή των παθών, επιτυγχάνεται σε μακροχρόνιο διάστημα, καλλίτερα να ειπώ σ' όλη μας την ζωή με την άσκηση, την μετάνοια καί τα δάκρυα. Πιο γρήγορα όμως καθαρίζεται ή καρδιά με την προσευχή, διότι ή προσευχή κάνει τον άνθρωπο υιό του Θεού κατά χάριν. Όποιος έφθασε στην καθαρότητα της καρδιάς έγινε θεόπτης (είδε τον Θεό) με τα μάτια της ψυχής του.

Εκδόσεις Ορθόδοξος Κυψέλη 1980

Πηγή στο διαδίκτυο - Ἐπιμέλεια κειμένου   Αναβάσεις

________________________________________________

Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.

Διαβάστε τα υπόλοιπα πατώντας  Πνευματικοί Διάλογοι με τον Ρουμάνο ησυχαστή π. Ηλίε Κλεόπα


http://anavaseis.blogspot.gr/2012/09/208-212.html