Η αγία Επίχαρις ζούσε στην Ρώμη
την εποχή που ξέσπασε ο διωγμός του Διοκλητιανού (303-305). Καίτοι ήταν
δωδεκα ετών, συνελήφθη ως χριστιανή και ανακρίθηκε από τον έπαρχο
Καισάριο, ο οποίο πρόσταξε να την κρεμάσουν και να την ξύνουν. Ενώ η
μάρτυς έπασχε, προσευχόταν στον Θεό να δείξη τα θαυμάσιά του στους
παρευρισκομένους ειδωλολάτρες και ευθύς η πέτρα, επάνω στην οποία
στεκόταν η αγία, ανέβλυσε άφθονο νερό. Το θαύμα αυτό οδήγησε πολλούς
εθνικούς στην πίστι του Χριστού.
Ο
Καισάριος όμως το θεώρησε μαγεία και διέταξε τέσσερεις στρατιώτες να
την κτυπούν στον τράχηλο με μολύβδονες σφαίρες. Η Επίχαρις παρεκάλεσε
τον Θεό να δείξη την δύναμί του και στον Καισάριο. Έπεσαν τότε νεκροί
και οι τέσσερεις δήμιοί της, ο δε έπαρχος από την λύπη του συντόμευσε
την δίκη, διατάζοντας να αποκεφαλίσουν την μάρτυρα και να καύσουν το
τίμιο λείψανό της.
[“Νέος Συναξαριστής της
Ορθοδόξου Εκκλησίας”, υπό ιερομονάχου Μακαρίου Σιμωνοπετρίτου, εκδ.
Ίνδικτος (τόμος πρώτος – Σεπτέμβριος, σ. 306-307)]
http://www.alopsis.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=2436
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου