Σελίδες

Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2012

Ἀπό τό Συναξάρι - Μνήμη τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος Ἀθανασίου ἡγουμένου τῆς μονῆς τοῦ Ὁσίου Συμεών τοῦ Στυλίτου ἐν Μπρέστ-Λιτόβσκ

τό συναξάριο τοῦ
γίου ερομάρτυρος θανασίου τοῦ Λιθουανοῦ

ορτάζει τήν 5 Σεπτεμβρίου.

γιος θανάσιος γεννήθηκε στν Βίλνα (σημεριν πρωτεύουσα τς Λιθουανίας) τς Μικρορωσίας τ 1596, τν διο χρόνο πο γινε στ Μπρστ - Λιτβσκ ψευδοένωσις μεταξ τς Ρώμης κα ρισμένων Ρώσων πισκόπων. Υἱὸς εὐγενοῦς στὴν καταγωγὴ Λιθουανοῦ, ρκετ πτωχοῦ παρὰ ταῦτα, λαβε εὐρεῖα καὶ σπάνια μόρφωσι γιὰ τὴν ποχή του. ταν κάτοχος πολλῶν ξένων καὶ ρχαίων γλωσσῶν καὶ βαθὺς γνώστης τόσο τῶν Πατέρων τῆς κκλησίας, σο καὶ τῶν φιλοσόφων καὶ θεολόγων τῆς Δύσεως.

Γι λίγα χρόνια γιος ργαζόταν ς οκοδιδάσκαλος, σπου τ 1627 κάρη μοναχς στν μον το Χουτίν, κοντ στν ρσα τς Μικρορωσίας (σημερ. Λευκορωσία). Τὸ προπύργιο αὐτὸ τῆς ρθοδοξίας, ποὺ μεινε πείρακτο π τὶς πολωνικὲς δυνάμεις κατοχῆς, διεδραμάτισε σπουδαῖο ρόλο στὸ νὰ ντισταθ ρθόδοξος λαὸς κατὰ τῆς ρωμαιοκαθολικῆς προπαγάνδας. ν συνεχείᾳ θανάσιος συμπλήρωσε τὴν μοναχική του κατάρτισι καὶ σὲ λλα νομαστ μοναστήρια. ταν χειροτονήθηκε ερεύς, μητροπολίτης Κιέβου Πέτρος Μογίλας (1596-1647) τοῦ νέθεσε τὴν νακαίνισι τῆς μονῆς τοῦ Κουπυάτιτσκ. Μετὰ π θεία ποκάλυψι, κανε να πικίνδυνο ταξίδι στν Μόσχα, διασχίζοντας δάφη κατεχόμενα π Πολωνούς, μ σκοπ ν κθέσ στν τσάρο τν κακ στάσι τν τοπικν ρχν ναντι τν ρθοδόξων στς βορειοδυτικς περιοχς τς Ρωσίας κα ν ζητήσ συνδρομ γι τν νακαίνησι τς μονς του. Μ τὴν βοήθεια τῆς Παναγίας πέτυχε στὴν ποστολή του καὶ ρχισε τὶς ργασίες. Δύο χρόνια μως ργότερα ναγκάσθηκε νὰ τὶς γκαταλείψ, διότι ξελέγη γούμενος τῆς μονῆς τοῦ σίου Συμεὼν τοῦ Στυλίτου στὸ Μπρὲστ-Λιτόβσκ.

π τότε ποδύθηκε σ νέο κα καταπόνητο γνα ναντίον τς Ονίας, το προσηλυτιστικο ατο τρόπου τν Λατίνων πο εναι συγκεκαλυμμένος μ ρθόδοξα λειτουργικ τυπικ κα συνήθειες. π κτ χρόνια γιος μὲ τὴν προσευχή, τὸ κήρυγμα καὶ τὰ συγγράμματά του στηλίτευε καὶ πέρριπτε τὴν ψευδοένωσι τῆς Μπρέστ, πανέφερε δὲ τοὺς πλανηθέντας στὴν ποίμνη τοῦ Χριστοῦ.

Ο Πολωνο στρατιτες κα ποικοι βασάνιζαν τος ρθοδόξους πληθυσμος τν κατεχομένων περιοχν μ βαρβαρικ μότητα, λλ κα ο ησουτες εραπόστολοι δν δίσταζαν ν χρησιμοποιήσουν τς πι πάνθρωπες μεθόδους, προκειμένου ν στερεώσουν τν δική τους πίστι στν Μικρορωσία. γιος ποφάσισε νὰ μεταβῇ στὸν βασιλέα τῆς Πολωνίας Βλαδίσλαο Δ΄(1632-1648), γιὰ νὰ μεσολαβήσῃ, στε οἱ ρθόδοξοι νὰ χουν πιὸ νθρώπινη μεταχείρισι. βασιλεὺς κάμφθηκε π τὴν παράκλησί του καὶ μὲ διάταγμα θετε τέρμα σὲ αὐτὲς τὶς καταχρήσεις τῆς ξουσίας, λλ οἱ δημόσιοι λειτουργοί του δὲν τὸ φήρμοσαν. Στὴν Βαρσοβία κατάστασις τῶν ρθοδόξων ταν κόμα χειρότερη. Σὲ ορτάσιμες μέρες οἱ Πολωνοὶ καὶ οἱ οὐνῖτες βαζαν φωτιὰ σὲ ρθόδοξες κκλησίες γεμᾶτες πιστούς, πως καὶ λλοτε κατὰ τὴν ποχ τῶν μεγάλων διωγμῶν.

Μόνος στὸν γνα, μὲ μόνη παρηγοριὰ τὴν Παναγία, θανάσιος συνέχισε τὶς  προσπάθειές του. Τὸ 1643, στερα π μία νέα θεία ποκάλυψι, κατέφυγε γιὰ δεύτερη φορὰ στὸ Συμβούλιο πικρατείας τῆς Πολωνίας. ν κέρδισε τὴν προστασία τοῦ κράτους πρ τοῦ ρθοδόξου ποιμνίου του, ρισμένοι ρθόδοξοι γαιοκτήμονες, φοβούμενοι μήπως ζημιωθοῦν τὰ συμφέροντά τους, διέδωσαν τι ταν τρελλὸς καὶ κατόρθωσαν νὰ τοῦ φαιρεθ τὸ ξίωμα, νὰ καθαιρεθῇ π τὴν ερωσύνη καὶ νὰ σταλῇ στὸ Κίεβο γιὰ ξέτασι.

Παρ τς κακόβουλες προσπάθειές τους γιος δικαιώθηκε κα πέστρεψε ς γούμενος στ μοναστήρι του, λλ δν μεινε συχος γι πολύ· σύντομα ξανάρχισαν ο διωγμο κατ τν ρθοδόξων. ν τοίμαζε μία ναφορ πρς τν βασιλέα τς Πολωνίας, συνελήφθη κα φυλακίσθηκε προτο τν λοκλήρωση. φέθηκε λεύθερος στερα π τρία χρόνια, λλ τὸ 1648 διωγμὸς συνεχίσθηκε σφοδρότερος. ταν τόσο αἱματηρός, στε λαὸς τῆς Μικρορωσίας ξεγέρθηκε καὶ παίτησε τὴν ποχώρησι τῶν πολωνολιθουανικῶν δυνάμεων καὶ τὴν πόδοσι τῶν ρωσικῶν δαφν στὸν τσάρο. Οἱ πολωνικὲς ρχς συνέλαβαν μέσως τοὺς ρχηγος τοῦ κινήματος καὶ τοὺς πιφανεστέρους κκλησιαστικος γέτες. θανάσιος φυλακίσθηκε καί, παρὰ τὶς παντὸς εἴδους σωματικὲς καὶ θικς κακώσεις ποὺ πέστη, τόσο κ μέρους τῶν δεσμοφυλάκων, σο καὶ τῶν καθολικῶν κκλησιαστικν ρχν, συνέχισε νὰ λέγχ τοὺς νωτικος καὶ νὰ ναθεματίζ τὴν νωσι. Τὸν βασάνισαν βάζοντας στὸ σῶμα του ναμμένα κάρβουνα, τὸν γδαραν καὶ τὸν καψαν ζωντανό. πειδ κόμη νέπνεε, τὸν τουφέκισαν, νεκρὸ τὸν ποκεφάλισαν καὶ ρριξαν τὸ σῶμα του σὲ να λάκκο. Τὸ τίμιο λείψανό του βρέθηκε ργότερα φθαρτο, εὐωδιάζον καὶ μέχρι σήμερα πιτελε θαύματα.

Τας τν σν ἁγίων πρεσβείαις, Χριστ Θεός, λέησον μς. μήν.

(«Νέος Συναξαριστὴς τῆς ρθοδόξου κκλησίας» τοῦ ερομ. Μακαρίου Σιμωνοπετρίτου, τόμ. Α΄ Σεπτέμβριος, κδ. νδικτος 2001, σσ. 62-64)

 http://www.alopsis.gr/alopsis/lithouanos.htm

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου