Εἶδος μαγείας εἶναι καὶ τὰ βαστάγματα τῶν ἁγίων εἰκόνων
Αὐτὰ μὲν εἷναι τὰ κυριώτερα καὶ καθολικώτερα εἴδη τῆς μαγείας· εἶναι δὲ καὶ ἄλλα πάμπολλα, ἀλλὰ εἰς ταῦτα ἠμποροῦν νὰ ἀναφέρωνται καὶ τὰ λοιπά·
καθὼς τὰ περισσότερα εἴδη ἐκ τούτων, τόσον ἡ θεία Γραφή, ὅσον καὶ διάφοροι κανόνες τῶν ἱερῶν Συνόδων, καὶ τῶν θείων Πατέρων, περιλαμβάνουσι, καὶ μάλιστα ὁ ξα´ καὶ ξε´ κανὼν τῆς ἁγίας καὶ Οἰκουμενικῆς στ´ Συνόδου· καιρὸς δὲ εἶναι νὰ εἰποῦμεν τώρα, ὅτι ὅλα αὐτὰ τὰ εἴδη τῶν μαγικῶν, εἶναι τελείως ἐμποδισμένον νὰ τὰ κάμνουσιν οἱ Χριστιανοί, διότι, ἂν ἡ θεία Γραφὴ ἐμποδίζῃ νὰ μὴ μεταχειρίζωνται ταῦτα οἱ Ἑβραῖοι, οἱ Ἑβραῖοι ὁποῦ ἦσαν ἀρχάριοι, καὶ ὡσὰν νήπια ὑποκάτω εἰς τὴν σκιὰν τοῦ Νόμου, πόσῳ μᾶλλον ἐμποδίζει τοὺς Χριστιανοὺς νὰ μὴ ἐνεργοῦν τὰ τοιαῦτα; τοὺς Χριστιανούς, ὁποῦ εἶναι τέκνα τῆς ἀληθείας καὶ χάριτος τοῦ Εὐαγγελίου; ὁποῦ ἔφθασαν εἰς ἄνδρα τέλειον καὶ εἰς μέτρον ἡλικίας τοῦ πληρώματος τοῦ Χριστοῦ, κατὰ τὸν Ἀπόστολον;
Διὰ τί ὁ Θεὸς ἐμποδίζει τὰ μαγικά;
Ὁ μὲν γὰρ Θεὸς προστάζει εἰς τὸ Δευτερονόμιον νὰ μὴ εὑρεθῇ τινὰς ἀνάμεσα εἰς τοὺς Ἑβραίους, ὁποῦ νὰ μεταχειρίζεται μαντείας, ἢ κλήδονας, ἢ νὰ παρατηρῇ τῶν πουλίων τὰς φωνάς, ἢ πετάσματα, οὐδὲ νὰ περνᾷ ἐπάνω ἀπὸ τὴν φωτίαν τὰ παιδία του, νομίζωντας τάχα νὰ τὰ καθαρίσῃ μὲ τὴν φωτίαν, ἢ ἄλλα τοιαῦτα νὰ κάμνῃ· «οὐχ εὑρεθήσεται ἐν σοὶ περικαθαίρων τὸν υἱὸν αὐτοῦ, καὶ τὴν θυγατέρα αὐτοῦ ἐν πυρί· μαντεύοντος μαντείαν, κληδονιζόμενος, καὶ οἰωνιζόμενος· φαρμακὸς ἐπαείδων ἐπαοιδήν· ἐγγαστρίμυθος, καὶ τερατοσκόπος ἐπερωτῶν τοὺς νεκρούς» (Δευτ. ιη´ 10)· εἰς δὲ τὸ Λευϊτικὸν προστάζει τὰ αὐτά, καὶ προσθέτει, ὄχι μόνον νὰ μὴ κάμνῃ τινὰς τὰ τοιαῦτα μαγικά, ἀλλ᾿ οὐδὲ νὰ πηγαίνῃ κοντὰ εἰς ἐκείνους, ὁποῦ τὰ κάμνουν διὰ νὰ μὴ μολυνθῇ ἀπ᾽ αὐτοὺς «οὐκ οἰωνιεῖσθε, οὐδὲ ὀρνιθοσκοπήσεσθε» (Λευϋτικ. ιθ´ 26) καὶ πάλιν «οὐκ ἐπακολουθήσετε ἐγγαστριμύθοις, καὶ τοῖς ἐπαοιδοῖς οὐ προσκοληθήσεσθε, ἐκμιανθῆναι ἐν αὐτοῖς· ἐγὼ εἰμὶ Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν» (αὐτόθ. 31) διὰ τί δὲ ταῦτα ἐμποδίζει; α´ διότι εἶναι συγχαμερὰ καὶ ἀκάθαρτα ἔμπροσθεν εἰς τὸν Θεὸν καὶ αὐτά, καὶ ἐκεῖνοι ὁποῦ τὰ μεταχειρίζονται· καὶ διὰ αὐτὰ θέλει τοὺς ἐξολοθρεύσει ὁ Θεὸς ἀπὸ τὸ πρόσωπον τῆς γῆς· οὕτω γὰρ ἀκολούθως λέγει ὁ ἴδιος Θεός· «ἔστι γὰρ βδέλυγμα Κυρίῳ τῷ Θεῷ σου πᾶς ποιῶν ταῦτα ἕνεκεν γὰρ τῶν βδελυγμάτων τούτων· Κύριος ἐξολοθρεύσει αὐτοὺς ἀπὸ προσώπου σου». (Δευτερ. ιη´ 12) β´ διότι ὅλα αὐτὰ τὰ εἴδη τῶν μαγικῶν, προξενοῦσι τόσον εἰς τὴν ψυχὴν ἐκείνου, ὁποῦ τὰ μεταχειρίζεται, ὅσον καὶ εἰς τὴν ψυχὴν ἐκείνου, ὁποῦ πηγαίνει ζητῶντας αὐτὰ ἀπὸ τοὺς μάγους, μεγαλωτάτην καὶ θανάσιμον ἁμαρτίαν· καθὼς μαρτυρεῖ ὁ Προφήτης Σαμουήλ, ἐλέγχωντας τὸν Βασιλέα Σαούλ, διὰ τί δὲν ἐθανάτωσε τὸν Βασιλέα τῶν Ἀμαληκιτῶν, λέγων· «ἁμαρτία οἰώνισμά ἐστιν» (α´ Βασιλ. ιε´ 23) γ´ διότι οὔτε οἱ τὰ μαγικὰ καὶ γητεύματα καὶ παρατηρήματα τῶν πουλίων ποιοῦντες, ἠμποροῦν νὰ δώσουν κᾀμμίαν ὠφέλειαν εἰς τοὺς μαγευομένους καὶ γητευομένους, οὔτε οἱ γητευόμενοι καὶ τὰ ἄλλα μαγικὰ ποιοῦντες, λαμβάνουν κᾀνένα ὄφελος, ἀλλὰ ματαίως καὶ τὰ δύο μέρη κοπιάζουσι· καθὼς λέγει ὁ Προφήτης Ἰεζεκιήλ· «οὐχὶ ὅρασιν ψευδῆ ἑωράκατε; καὶ μαντείας ματαίως εἰρήκατε;» (Ἰεζ, ιγ´ 7) καὶ ὁ σοφὸς Σειράχ· «μαντεῖαι, καὶ οἰωνισμοί, καὶ ἐνύπνια, μάταιά ἐστιν», (Σειρ. λδ´ 5).
Καὶ δ´ διότι τὰ μαγικὰ ὁδηγοῦσι τόσον ἐκείνους, ὁποῦ τὰ μεταχειρίζονται, ὅσον καὶ ἐκείνους ὁποῦ τὰ ζητοῦν, εἰς τὴν λατρείαν καὶ προσκύνησιν τῶν εἰδώλων καὶ τῶν δαιμόνων.
Διὰ τοῦτο ὅλοι κοινῶς οἱ θεῖοι Ἀπόστολοι, ἀκολουθοῦντες εἰς τὴν παλαιὰν Γραφήν, ὡς ἐντολὴν καὶ νομοθεσίαν δίδουν εἰς ὅλους τοὺς Χριστιανούς, προστάζοντες αὐτοὺς νὰ μὴ μεταχειρίζωνται μαγικά, ἢ φαρμακείας, ἢ οἰωνισμούς, ἢ ἄλλα παρόμοια, καὶ λέγοντες· «οὐ μαγεύσεις, οὐ φαρμακεύσεις»(Διαταγ. βιβλ. ζ´ Κεφ. γ´).
Καὶ πάλιν· «μὴ γίνου οἰωνοσκόπος, ὅτι ὁδηγεῖ πρὸς εἰδωλολατρείαν... οὐκ ἔσῃ ἐπᾴδων, ἢ περικαθαίρων τὸν υἱόν σου· οὐ κληδονιεῖς· οὐδὲ οἰωνισθήσῃ, οὐδὲ ὀρνεοσκοπήσῃς, οὐδὲ μαθήσῃ μαθήματα πονηρά· ταῦτα γὰρ ἅπαντα, καὶ ὁ νόμος ἀπεῖπε». (Αὐτόθ. Κεφ. στ´). Καὶ πάλιν «φεύγετε... τὰς ἑλληνικὰς πομπάς, ἐπαοιδάς, κλήδονας, μαντείας, καθαρισμούς, οἰωνισμούς, ὀρνιθοσκοπίας, νεκρομαντείας, ἐπιφωνήσεις» (Διαταγ. βιβλ. β´ Κεφ. ξβ´).
Ἀλλὰ τί ἀναφέρω ἐγὼ Θεόν, καὶ Προφήτας, καὶ Ἀποστόλους, ἐμποδίζοντας τὰς μαντείας; καὶ δὲν λέγω ἕνα ἄλλο μεγαλύτερον, πρὸς ἐντροπὴν τῶν Χριστιανῶν; τὰς μαντείας Χριστιανοί, ἐμποδίζει νὰ μὴ γίνωνται, ὄχι Θεός, ὄχι Προφήτης, ὄχι Ἀπόστολος, ἀλλὰ ἕνας Ἐθνικὸς καὶ ἄπιστος ἄνθρωπος, καὶ ὄχι ἁπλῶς ἄνθρωπος, ἀλλὰ μάλιστα καὶ μάγος καὶ οἰωνιστής.
Ποῖος εἶναι αὐτός; ὁ Μάντις ἐκεῖνος Βαλαάμ, ὁ υἱὸς τοῦ Βεώρ· οὗτος γὰρ καλεσθεὶς ἀπὸ τὸν Βαλὰκ τὸν Βασιλέα τῶν Μωαβιτῶν, διὰ νὰ καταρασθῇ καὶ νὰ κάμῃ κᾀμμίαν μαντείαν ἐναντίον τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, εἶπε ταῦτα· «οὐκ ἔστιν οἰωνισμὸς ἐν Ἰακώβ, οὐδὲ μαντεία ἐν Ἰσραήλ» (Ἀριθμ. κγ´ 23). ὢ τῶν παραδόξων πραγμάτων! ὁ μάντις λέγει πῶς δὲν πρέπει νὰ γίνωνται μαντείαις· ὁ οἰωνιστής, ἀποφαίνεται πῶς δὲν πρέπει νὰ ἐνεργοῦνται οἰωνισμοί· εἰς ποίους; εἰς τὸ γένος τοῦ Ἰακώβ, εἰς τὸν λαὸν τοῦ Ἰσραήλ, τὸν ἀρχάριον, τὸν ἀτελῆ, τὸν νηπιόφρονα· «οὐκ ἔστιν οἰωνισμὸς ἐν Ἰακώβ, οὐδὲ μαντεία ἐν Ἰσραὴλ» ὢ καταισχύνη μεγάλη! ὢ ἀνυπόφορος ἐντροπὴ τῶν σημερινῶν Χριστιανῶν!
Ποῦ εἶσθε λοιπὸν τώρα ἐσεῖς οἱ Χριστιανοί, ὁποῦ μεταχειρίζεσθε ἀδιάντροπα τὰς μαγείας καὶ γοητείας; ποῦ εἶσθε ἐσεῖς ὁποῦ, ὅταν ἔχετε ἀσθένειαν, ἢ ἄλλην χρείαν καὶ ἀνάγκην, τρέχετε εἰς τοὺς Ἑβραίους καὶ Ἄραβας καὶ Αἰγυπτίους, Ὀθωμανοὺς καὶ ἀλλοπίστους, καὶ ζητεῖτε ἀπὸ αὐτοὺς νὰ σᾶς γητεύσουν καὶ νὰ σᾶς δώσουν φυλακτήρια; φύγετε, κρυφθῆτε, καὶ σκεπάσατε τὸ πρόσωπόν σας ἀπὸ τὴν ἐντροπήν, καὶ καθ᾿ ἕνας ἀπὸ λόγου σας, ἂν ἔχῃ αἴσθησιν, ἂς εἰπῇ ἐκεῖνο τὸ τοῦ Δαβίδ· «ἡ αἰσχύνη τοῦ προσώπου μου ἐκάλυψέ με» (Ψαλμ. μγ´ 17). διὰ τί; διότι σᾶς ὀνειδίζει, καὶ σᾶς καταλαλεῖ ἕνας μάντις, ἕνας ἐθνικός, ἕνας ἀσεβὴς Βαλαὰμ «ἀπὸ φωνῆς ὀνειδίζοντος, καὶ καταλαλοῦντος» (αὐτόθι) ὅθεν φοβηθῆτε τὸν Θεόν, ὁποῦ μὲ τόσας προσταγὰς σᾶς ἐμποδίζει, νὰ μὴ μεταχειρίζεσθε μαγικὰ καὶ γητεύματα, καὶ τὸν τόσον μεγάλον φοβερισμόν, ὁποῦ σᾶς κάμνει νὰ σᾶς ἐξολοθρεύσῃ, ἐὰν δὲν παύσετε ἀπὸ αὐτά· φοβηθῆτε τοὺς θείους Προφήτας, ὁποῦ παρομοίως καὶ αὐτοὶ σᾶς ἐμποδίζουν ἀπὸ τὰ τοιαῦτα ἁμαρτωλὰ καὶ μάταια ἔργα· φοβηθῆτε τοὺς θείους καὶ ἱεροὺς Ἀποστόλους, ὁποῦ ὅλοι κοινῶς σᾶς παραγγέλλουν, νὰ μὴ κάμνετε κλήδονας καὶ μαντείας, μηδὲ νὰ παρατηρῆτε τὰς φωνὰς καὶ πετάσματα τῶν πουλίων· μὰ ἂν δὲν φοβηθῆτε τὸν Θεόν, οὔτε τοὺς Προφήτας του, οὔτε τοὺς Ἀποστόλους, κᾂν ἐντραπῆτε, καὶ αἰσχυνθῆτε τὸν Ἐθνικόν, καὶ ἀλλόπιστον Βαλαάμ, ὁποῦ σᾶς ἐμποδίζει νὰ μὴ ἐνεργῆτε τὰ μαγικά, οὐδὲ νὰ πιστεύετε εἰς αὐτά.
Διότι, καθὼς οἱ Νινευίται ὁποῦ ἤκουσαν εἰς τὸ κήρυγμα τοῦ Ἰωνᾶ καὶ ἐμετενόησαν, ἔχουν νὰ κατακρίνουν τοὺς ἀμετανοήτους ἁμαρτωλούς, ὁποῦ ἀκούουν καθ᾿ ἡμέραν τὸν Χριστόν, καὶ δὲν μετανοοῦν· καὶ καθὼς ἡ Σαββὰ ἡ Βασίλισσα, ὁποῦ ἦλθεν ἀπὸ τὴν Ἀραβίαν, διὰ νὰ ἀκούσῃ τὴν σοφίαν τοῦ Σολομῶντος, ἔχει νὰ κατακρίνῃ ἐκείνους, ὁποῦ καταφρονοῦν καὶ δὲν θέλουν νὰ ἀκούσουν τὴν οὐράνιον σοφίαν, ὁποῦ μᾶς ἐδίδαξεν ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ὡς εἶπεν ὁ Κύριος· «Ἄνδρες Νινευῖται ἀναστήσονται ἐν τῇ κρίσει μετὰ τῆς γενεᾶς ταύτης, καὶ κατακρινοῦσιν αὐτήν, ὅτι μετενόησαν εἰς τὸ κήρυγμα Ἰωνᾶ, καὶ ἰδοὺ πλεῖον Ἰωνᾶ ὧδε· Βασίλισσα Νότου ἐγερθήσεται ἐν τῇ κρίσει μετὰ τῆς γενεᾶς ταύτης, καὶ κατακρινεῖ αὐτήν, ὅτι ἦλθεν ἐκ τῶν περάτων τῆς γῆς ἀκοῦσαι τὴν σοφίαν Σολομῶντος, καὶ ἰδοὺ πλεῖον Σολομῶντος ᾧδε» (Ματθ. ιβ´ 41) καθὼς λέγω οἱ Νινευῖται καὶ Σαββά, ἔτσι καὶ ὁ μάντις αὐτὸς Βαλαὰμ θέλει ἀναστηθῇ ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῆς κρίσεως, διὰ νὰ κατακρίνῃ τοὺς Χριστιανούς, ὁποῦ μεταχειρίζονται τὰ μαγικά, εἰς τοὺς ὁποίους, αὐτὰ κᾀνένα τόπον καὶ δύναμιν δὲν ἔχουν ἀφ᾿ οὗ ἦλθεν ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ καὶ ἔγεινεν ἄνθρωπος, καὶ ἀφ᾿ οὗ αὐτοὶ ἐπίστευσαν εἰς αὐτόν· «οὐκ ἔστιν οἰωνισμὸς ἐν Ἰακώβ, οὐδὲ μαντεία ἐν Ἰσραήλ· διὰ τί; ὅτι φησὶ Κύριος ὁ Θεὸς αὐτοῦ μετ᾿ αὐτοῦ». (Ἀριθ. κγ´ 21).
nektarios.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου