Ἱερομάρτυρας Γόζαρντ 1942. Νεομάρτυρες τῆς Ὀρθοδοξίας στόν 20ό καί 21ο αίώνα. Χαραλάμπους Χ. Ἄνδραλη

(†) Ἱερομάρτυρας Γόζαρντ 1942

  Μέρος δεύτερο. Κεφάλαιο τρίτο.

  
Χαραλάμπους Χ. Άνδραλη

  

Κατά τή διάρκεια τοῦ Β’ παγκοσμίου πολέμου, στήν τότε Τσεχοσλοβακία, μαρτύρησε ὁ Ὀρθόδοξος Ἀρχιεπίσκοπος Γόζαρντ.
Ὁ Νεομάρτυρας γεννήθηκε τό Μάιο τοῦ 1879 στή ρωμαιοκαθολική Αὐστροουγγαρία. Τό ὄνομά του ἦταν Πάβλικ. Ὁ ἴδιος ἀπό μικρός ἀνῆκε στήν αἵρεση τοῦ πάπα. Σπούδασε ρωμαιοκαθολική θεολογία καί ὅταν ἀποφοίτησε ἔγινε παπικός ἱερέας. Κατά τή διάρκεια τῶν σπουδῶν τοῦ ἀπέκτησε μεγάλο ἐνδιαφέρον γιά τούς Ἁγίους Κύριλλο καί Μεθόδιο καί συμπάθεια γιά τήν Ὀρθοδοξία.
Μετά τό τέλος τοῦ Ἀ’ παγκοσμίου πολέμου δημιουργήθηκε τό κράτος τῆς Τσεχοσλοβακίας. Ἡ αὐστηρότητα τῶν νόμων τῆς πρώην αὐστροουγγρικῆς αὐτοκρατορίας, πού ὑπερασπιζόμενη τόν παπισμό μαχόταν τά ἄλλα χριστιανικά δόγματα, ἀνῆκε πιά στό παρελθόν.
Ἔτσι, πολλοί καταπιεσμένοι χριστιανοί κατέφυγαν στήν Ὀρθοδοξία καί γνώρισαν τήν Ἀλήθεια. Ἡ Σερβική Ἐκκλησία πού εἶχε τήν πνευματική ἐποπτεία τῆς περιοχῆς, ἀγκάλιασε θερμά τούς πρώην ἑτεροδόξους. Ἕνας ἀπό αὐτούς ἦταν καί ὁ Πάβλικ, ὁ ὁποῖος ἔγινε Ὀρθόδοξος ἱερομόναχος λαμβάνοντας τό ὄνομα Γόζαρτ.
Ὁ Γόζαρντ ἐπιλέχθηκε νά γίνει ὁ ἐπίσκοπός της γενέτειράς του. Τό Σεπτέμβριο τοῦ 1921 ἔγινε ἡ ἐνθρόνισή του ὡς Ἐπίσκοπος Μοραβίας καί Σιλεσίας. Ἀπό τότε ξεκίνησε ἕνα σπουδαῖο ἱεραρχικό ἔργο. Ἔχτισε περισσότερους ἀπό δέκα ναούς στήν περιοχή τῆς δικαιοδοσίας του. Ἀκόμα πιό σπουδαῖο ἦταν τό γεγονός ὅτι βοήθησε πολλούς ἀνθρώπους στίς γύρω περιοχές νά ἀνακαλύψουν τήν Ἀλήθεια καί νά ξεφύγουν ἀπό τίς ἑτερόδοξες πλάνες.

Ὅταν ξέσπασε ὁ Β’ παγκόσμιος πόλεμος, ἀνέλαβε τή διακυβέρνηση τῆς Τσεχίας ἕνας σκληρός ναζιστής, ὁ Ρέινχαρτ Χέινριχ, ὁ ὁποῖος χαρακτηρίστηκε ὡς «ὁ χασάπης τῆς Τσεχίας». Στίς 27 Μαίου τοῦ 1942, μία ὁμάδα ἀπό Τσέχους ἀντάρτες δολοφόνησε τό Χέινριχ. Γιά νά γλιτώσουν τή σύλληψη καί τήν ἐκτέλεση κατέφυγαν στόν ἀγαθό δεσπότη Γόζαρντ. Ἐκεῖνος, παραβλέποντας τόν κίνδυνο πού διέτρεχε ἄν οἱ ναζί τούς ἀνακάλυπταν, ἔκρυψε τούς δολοφόνους στήν κρύπτη τοῦ Καθεδρικοῦ Ναοῦ. Ὡστόσο ἦρθε σέ συνεννόηση μέ ἀνθρώπους τῆς ἐμπιστοσύνης του γιά νά βρεῖ ἕνα μέρος νά φυγαδεύσει τούς ἀντάρτες.
Στίς 18 Ἰουνίου, οἱ ναζί βρῆκαν τήν κρυψώνα καί σκότωσαν τούς φυγάδες. Σέ ἀντίποινα γιά τή συνδρομή τοῦ Ἐπισκόπου, συνέλαβαν δυό ἱερεῖς καί ἕνα πιστό. Ὁ Γόζαρντ ζήτησε ἀμέσως ἀπό τούς ναζί ἀπελευθέρωση τῶν κρατουμένων μέ ἀντάλλαγμα τόν ἴδιο. Ἦταν δηλαδή πρόθυμος νά θυσιάσει τήν ἴδια του τή ζωή, γιά νά σώσει τά μέλη τοῦ ποιμνίου του. Οἱ ναζί τόν συνέλαβαν στίς 27 Ἰουνίου καί στίς 4 Σεπτεμβρίου τόν ἔκαψαν ζωντανό μαζί μέ τούς ἄλλους ὁμήρους. Ἡ πράξη αὐτοθυσίας τοῦ Ἱεράρχη τῶν καθιστά στίς τάξεις τῶν Μαρτύρων, ἀφοῦ θυσίασε τή ζωή του γιά νά ἐκπληρώσει τήν ἐντολή τῆς Ἀγάπης.
Γιά αὐτές τοῦ τίς θαρραλέες πράξεις, δηλαδή τή θυσία του γιά τίς ἐπιταγές τῆς Ὀρθόδοξης Πίστης, ὁ Ἐπίσκοπος Γόζαρντ ἀνακηρύχθηκε Νεομάρτυρας ἀπό τή Σερβική Ἐκκλησία στίς 4 Μαΐου τοῦ 1961 καί τό 1987 ἀνακηρύχθηκε Ἅγιος στόν Καθεδρικό Ναό τοῦ Ἁγίου Γόζαρτ(τοῦ παλαιοῦ) στή Μοραβία.

________________

Απόσπασμα από το νέο βιβλίο 

Χαραλάμπους Χ. Άνδραλη

Νεομάρτυρες της Ορθοδοξίας στον 20ό και 21^ο αιώνα

Μέρος Δεύτερο

Κεφάλαιο Τρίτο

Ιερομάρτυρας Γόζαρντ 1942

Ἐπιμέλεια κειμένου  Αναβάσεις

http://anavaseis.blogspot.gr/2012/10/1942-20-21.html?utm_source=BP_recent