Αἱρετικές ἀντιλήψεις διά τό μυστήριον τοῦ Ἁγίου Βαπτίσματος

ΑΙΡΕΤΙΚΕΣ ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ
ΔΙΑ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΑΠΤΙΣΜΑΤΟΣ

Του Πρωτ. Βασιλείου Α. Γεωργοπούλου, Λέκτωρος Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.

Είναι γνωστή η σπουδαιότητα του μυστηρίου του αγίου βαπτίσματος, καθώς αποτελεί τη θύρα εισόδου του κάθε ανθρώπου στο Σώμα του Χριστού, που είναι η Εκκλησία. Δυστυχώς όμως, και για το μυστήριο του αγίου βαπτίσματος έχουν υπάρξει πλήθος κακόδοξων θεωρήσεών του από διάφορες νεοφανείς αιρέσεις και παραχριστιανικές κινήσεις.

Με κριτήριο αξιολόγησής τους πάντα την ορθόδοξη πίστη μας, πρόκειται για κακόδοξες απόψεις, που όχι μόνο αποκλείνουν από την εν Αγίω Πνεύματι διδασκαλία της Εκκλησίας αλλά και είναι ριζικώς αντίθετες με την «υγιαίνουσαν διδασκαλία» (Α’ Τιμ. 1, 10) και την Παράδοσή της (Α’ Τιμ. 6, 20-21). Θεωρήσαμε, λοιπόν, καλό έχοντας ως σκοπό και στόχο την ενημέρωση των ορθοδόξων χριστιανών να παρουσιάσουμε ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα αυτών των κακόδοξων αντιλήψεων σχετικά με το μυστήριο του αγίου βαπτίσματος.

Α’
Οι Πεντηκοστιανοί

Οι Πεντηκοστιανοί ομιλούν για δύο βαπτίσματα. Το βάπτισμα στο νερό και το λεγόμενο βάπτισμα με Άγιο Πνεύμα.

Ι) Το βάπτισμα στο νερό είναι μία, όχι μυστηριακή πράξη, αλλά μία πράξη συμβολική, χωρίς ιδιαίτερο μυστηριακό περιεχόμενο. Είναι μία πράξη που δείχνει εμπράκτως το γεγονός ότι κάποιος μετανόησε και έχει λάβει την απόφαση να ακολουθήσει τον Χριστό.

Ο νηπιοβαπτισμός απορρίπτεται από τους Πεντηκοστιανούς όλων των αποχρώσεων, ενώ οι αντιτριαδικοί Πεντηκοστιανοί (Oneness Pentecostalism) απορρίπτουν τον τριαδικό τύπο του Βαπτίσματος και βαπτίζουν τα μέλη τους μόνο στο όνομα του Χριστού.

ΙΙ) Το λεγόμενο βάπτισμα με Άγιο Πνεύμα, εξωτερική απόδειξη του οποίου είναι η γλωσσολαλιά, θεωρείται ανώτερο από το βάπτισμα στο νερό. Είναι γεγονός επιβεβαιωτικό της σωτηρίας τους, εγγύηση ότι θα λάβουν μέρος στην αρπαγή. Ταυτοχρόνως είναι κορυφαίο, κατ’ αυτούς, γεγονός πνευματικής πληρότητας.

Σχετικά με τη λεγόμενη γλωσσολαλιά των Πεντηκοστιανών πρέπει να επισημάνουμε, όσο κι αν αυτοί ισχυρίζονται ότι ειδολογικά και ουσιαστικά αποτελεί επανεμφάνιση στις ομάδες του αρχαίου χαρίσματος, ότι δεν έχει καμμία σχέση με το χάρισμα της αρχαίας Εκκλησίας. Αντιθέτως, άλλοτε είναι καρπός ψυχολογικής πίεσης σε περιβάλλον συναισθηματικής φόρτισης και καρπός υποβολής και άλλοτε δαιμονοπληξίας. Τούτο επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι είναι ένα φαινόμενο εκστατικού χαρακτήρα, που οι Πεντηκοστιανοί, που γλωσσολαλούν βγάζουν  άναρθρες κραυγές, ακατανόητες, ακατάληπτες και ασύντακτες φράσεις.

Για το λεγόμενο βάπτισμα με Άγιο Πνεύμα οι Πεντηκοστιανοί δέχονται ισχυρή κριτική και από τον προτεσταντικό χώρο, καθώς πολλές προτεσταντικές Ομολογίες το θεωρούν ανύπαρκτο και πλάνη.

Ορθόδοξος Τύπος, Αριθμός Φύλλου 1953, 7 Δεκεμβρίου 2012

 http://www.impantokratoros.gr/E73682E8.el.aspx