Γιατί πολεμούμεθα ἀπό τόν διάβολο_mp3

Π. Σάββας 2012-01-05_ΓΙΑΤΙ ΠΟΛΕΜΟΥΜΕΘΑ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΑΒΟΛΟ_mp3 

 
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 05-01-12 (Συνάξεις φοιτητριῶν στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία

Γέροντας Πορφύριος:΄΄ὁ φανατισμός δεν ἔχει σχέση μέ τόν Χριστό΄΄

΄΄ΣΕΒΑΣΤΕΙΤΕ ΤΟΝ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟ, ΑΣΧΕΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΟΥ΄΄
“Να είμαστε ζηλωτές. Ζηλωτής είναι εκείνος που αγαπάει ολόψυχα τον Χριστό και στο όνομά του διακονεί τον άνθρωπο. Αγάπη στον Θεό και στους ανθρώπους, αυτό είναι ζευγάρι, δεν χωρίζει. Πάθος, πόθος, δάκρυα, με κατάνυξη, όχι σκόπιμα. Όλα από καρδιά!
Ο φανατισμός δεν έχει σχέση με τον Χριστό. Να είσαι χριστιανός αληθινός. Τότε κανένα δεν θα παρεξηγείς, αλλά “η αγάπη σου πάντα θα στέγει”. Και στον αλλόθρησκο, χριστιανός. Δηλαδή να τον τιμάς, άσχετα με τη θρησκεία του, με έναν ευγενικό τρόπο. Μπορείς να περιποιηθείς έναν οθωμανό, όταν έχει ανάγκη, να του μιλήσεις, ν΄ανατραφείς μαζί του. Να υπάρχει σεβασμός της ελευθερίας του άλλου. Όπως ο Χριστός ίσταται επί την θύραν και κρούει, χωρίς να την παραβιάζει, αλλά περιμένει την ψυχή μόνη της κι ελεύθερα να Τον δεχτεί, έτσι κι εμείς να στεκόμαστε μπροστά στην κάθε ψυχή.

Διδαχές τοῦ Ἱερομάρτυρος Ἀνδρόνικου

 «Τα σημάδια της ασέβειας», σημείωνε, «είναι φανερά στη ζωή του λαού μας. Όλοι βλέπουμε με θλίψη τα μεθύσια, τους ξυλοδαρμούς μέχρι θανάτου, την κραιπάλη και την ακολασία, ιδιαίτερα των νέων, την κατάπτωση των οικογενειακών ηθών, προπάντων την ανυποταξία των παιδιών στους γονείς, το εξεζητημένο ή και έξαλλο ντύσιμο, την αισχρή και αντικοινωνική συμπεριφορά, τη σκληρότητα και την εκδικητικότητα, το ψεύδος και την απάτη. Όλα αυτά δείχνουν την απομάκρυνσή μας από τον Θεό. Τα παιδιά και οι νέοι μεγαλώνουν χωρίς κανέναν ελπιδοφόρο και αυστηρό κανόνα διαγωγής. Στα πρόσωπά τους είναι ζωγραφισμένη η σκληρότητα. Τι θα γίνει, λοιπόν, αργότερα, όταν η σκληρότητα της ίδιας της ζωής, της ανελέητης ζωής, θα βάλει πάνω τους και τη δική της σφραγίδα, καθώς αυτοί θα κυνηγούν τις υλικές ή μάλλον τις κτηνώδεις απολαύσεις; Γιατί το ξέφρενο κυνηγητό των απολαύσεων αποτελεί το χαρακτηριστικό ιδεοληπτικό γνώρισμα των σημερινών ανθρώπων, που έχουν απαρνηθεί τις υψηλές, τις πνευματικές αξίες... Όλα αυτά είναι περισσότερο από θλιβερά, είναι απογοητευτικά και δυσοίωνα. Αγωνιώ γιά το μέλλον του λαού μας...».

Β1) Τί εἶναι ἡ κατάθλιψη-Ψυχίατρος ἤ Πνευματικός;

 

 ΤΑ ΠΑΘΗ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΕΡΑΠΕΥΟΝΤΑΙ

 

 

Β1) ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ

Ψυχίατρος ἤ Πνευματικός;

Γιά νά θεραπευθοῦν τά διάφορα ψυχικά-ψυχολογικά νοσήματα, θά πρέπει νά ἀπομακρυνθοῦν τά πνευματικά τους αἴτια, πού εἶναι τά πάθη (μέ κυρίαρχο τόν ἐγωισμό) καθώς καί οἱ δαίμονες μέ τίς ἐνέργειές τους.

« Τί θά πεῖ ἄγχος, νεῦρα, ψυχασθένειες;» ἐρωτοῦσε ὁ π. Πορφύριος. Καί ἀπαντοῦσε: «Ἐγώ πιστεύω ὅτι ὑπάρχει διάβολος σ’ ὅλα αὐτά. Δέν ὑποτασσόμεθα στόν Χριστό μέ ἀγάπη. Μπαίνει ὁ διάβολος καί μᾶς ἀνακατεύει»⁷.

Αὐτά βέβαια (τά πάθη καί οἱ δαίμονες) δέν ἀπομακρύνονται μέ χάπια οὔτε μέ ἡλεκτροσόκ, ἀλλά μέ τό μυστήριο τῆς Γενικῆς Ἐξομολόγησης. Ὁ ἄνθρωπος θά πρέπει νά ἐξομολογηθεῖ μέ εἰλικρίνεια τά ἁμαρτήματα ὅλης του τῆς ζωῆς, τά κύρια γεγονότα πού τήν σημάδεψαν, καθώς καί τό πῶς ἐκεῖνος τά ἀντιμετώπισε, ὅπως δίδασκε ὁ θεοφώτιστος Γέροντας Πορφύριος⁸.

Ὁ Γέροντας Παΐσιος ἐπίσης «ἐνῶ συνιστοῦσε στοὺς ἀσθενεῖς νὰ συμβουλεύονται χριστιανοὺς ἰατροὺς –«διότι τοὺς φωτίζει ὁ Θεὸς» κατὰ τὸ λόγιό του– εἶχε ἐκφράσει ἐπανειλημμένως τὴν ἀπαρέσκειά του πρὸς τὰ «ψυχολογικὰ» βιβλία, ἀλλὰ καὶ πρὸς αὐτὴν τὴν ἴδια τὴν «ψυχολογία» καὶ τὴν «ψυχιατρικὴ», ἡ ὁποία ἀσκεῖται ἀπὸ ἐπιστήμονες καὶ ἰατρούς, οἱ ὁποῖοι δὲν πιστεύουν στὴν ὕπαρξη τῆς ἀνθρώπινης ψυχῆς, ὅπως τὴν δέχεται ἡ θεολογία τῆς Ὀρθόδοξης Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας.

Ἀγνώστου συγγραφέως:Οἱ περιπέτειες ἑνός προσκυνητοῦ (μέρος 1ο-γ)

«Αλλά τι είναι η προσευχή; Ποιά είναι η ουσία της; Και πώς μαθαίνει κανείς να προσεύχεται; Απάντησιν εις τις ερωτήσεις αυτές που είναι πρωταρχικές και ουσιώδεις, πολύ δύσκολα μπορεί κανείς να πάρη σήμερα, επειδή αυτές τις απορίες πολύ δυσκολώτερα τις καταλαβαίνει κανείς από τις ιδιότητες της προσευχής που προηγουμένως ανέφερα. Οι απορίες αυτές χρειάζονται γνώσιν πολλή, γνώσιν βαθειά, γνώσιν μυστικιστική και όχι μόνο την γνώσιν που δίνουν τα σχολεία.

«Αλλά το πιο θλιβερό απ' όλα είναι ότι, η μάταιη σοφία του κόσμου αυτού, απαιτεί, τα θεία πράγματα, να μετρηθούν με ανθρώπινο μέτρο. Πολλοί άνθρωποι σκέπτονται λανθασμένα για την προσευχή, νομίζοντας ότι, οι καλές πράξεις και η καλή διάθεσις, μας κάνουν ικανούς γι' αυτή, μα συμβαίνει εντελώς το αντίθετο, επειδή η προσευχή είναι εκείνη που έχει ως αποτέλεσμα τα καλά έργα και τις αρετές όλες. Αυτοί που σκέπτονται, όπως είπαμε παραπάνω, -θεωρούν, λανθασμένα βέβαια, οτι οι καρποί και τα αποτελέσματα είναι τα μέσα για την απόκτησίν της. Έτσι όμως υποτιμούν την δύναμιν της προσευχής.

«Δέν προσαρμόζεται στούς καιρούς: Αὐτή εἶναι ἡ δόξα τῆς ὀρθοδοξίας».Ἅγ. Νικόλαος Ἀχρίδος

ΣΧ. «ΧΡ. ΒΙΒΛΙΟΓΡ.»: Ἕνα “φωτογραφικὸ” ἀπόσπασμα γιὰ τὶς θεολογικὲς τάσεις τῆς ἐποχῆς μας.

 

Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο
Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Ἐπισκόπου Ἀχρίδος
«ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΟΣ»,
Ἐκδ. “ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ”, Θεσσαλονίκη

 .        

  Ὅπως οἱ στρατιῶτες τοῦ Πιλάτου ἐνέδυσαν μὲ φτηνὴ πορφύρα τὸν Κύριο Ἰησοῦ καὶ ὁ Ἡρώδης μὲ λευκὸ ἔνδυμα, ἔτσι καὶ οἱ θεολόγοι τῶν αἱρετικῶν περιέβαλαν τὸν Σωτήρα μὲ τὸ φτηνὸ ἔνδυμα τῆς εἰδωλολατρικῆς φιλοσοφίας καὶ τῆς ψευδοεπιστήμης, γιὰ νὰ τὸν ἐνδύσουν δῆθεν καὶ νὰ τὸν στολίσουν πιὸ ὄμορφα! Μὰ καὶ στὶς δύο περιπτώσεις ὁ Χριστὸς εἶναι τὸ ἴδιο ὀνειδιζόμενος καὶ ταπεινούμενος.
.          Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι ἡ μόνη στὸν κόσμο, ἡ ὁποία διατήρησε τὴν πίστη στὸ Εὐαγγέλιο σὰν τὴν μόνη ἀπόλυτη ἀλήθεια ποὺ δὲν χρειάζεται ὑπεράσπιση μήτε καὶ ὑποστήριξη ἀπὸ καμία φιλοσοφία ἢ κοσμικὴ ἐπιστήμη. Γι’ αὐτό, ὅταν ἀναγινώσκουμε τὸ ἔνατο ἄρθρο τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως· Εἰς Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικὴν καὶ Ἀποστολικὴν Ἐκκλησίαν, ὡς Μία Ἐκκλησία ἐννοοῦμε τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία.
.          Οἱ αἱρετικοὶ θεολόγοι ὀνόμασαν περιφρονητικὰ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ὡς «ἀπολιθωμένη ἐκκλησία» (Harnack: das Wesen des Christenthums). Γιὰ ποιό λόγο;

Περί τῆς νηστείας (Ἁγ. Ἰω. Κρονστάνδης)

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ

Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης

Ἡ Νηστεία μᾶς ἀποδεικνύει ὅλην τήν πανουργίαν,
καί τήν μοχθηρίαν τῶν ἀσωμάτων πνευμάτων 

 Ἀποσπάσματα ἐκ τοῦ βιβλίου: «Ἡ ἐν Χριστῷ Ζωὴ»
Ἐκδόσεις «Τό Περιβόλι τῆς Παναγίας»

ἐπιλογή ἐφημ. «Ὀρθόδοξος Τύπος», 24.02.2012, ἀρ. φ. 1916

.        “Καί νῦν λέγει Κύριος ὁ Θεός ὑμῶν, ἐπιστράφητε πρός με ἐξ ὅλης τῆς καρδίας ὑμῶν, καί ἐν νηστείᾳ καί ἐν κλαυθμῷ καί ἐν κοπετῷ ”(Ἰωήλ Β´12). “Ὅς ἄν θέλῃ τήν ψυχήν αὐτοῦ σῶσαι, ἀπολέσει αὐτήν” (Ματθ.ιϛ´ 25), ἤτοι ὅστις ἐπιθυμεῖ νά σώσῃ τόν παλαιόν του, σαρκικόν, ἁμαρτωλόν ἄνθρωπον, θά ἀπολέσῃ τήν ζωήν του, διότι ἡ πραγματική ζωή συνίσταται εἰς τήν σταύρωσιν καί νέκρωσιν τοῦ παλαιοῦ ἀνθρώπου μέ τάς πράξεις του καί τήν ἔνδυσιν “τοῦ νέου, τοῦ ἀνακαινιζομένου εἰς ἐπίγνωσιν κατ᾽ εἰκόνα τοῦ κτίσαντος αὐτόν” (Κολ. γ´9-10). Ἄνευ τῆς νεκρώσεως τοῦ παλαιοῦ, σαρκικοῦ ἀνθρώπου, δέν ὑπάρχει ζωή ἀληθινή ἤ αἰωνία μακαριότης. Ὅσον πληρεστέρα καί ὀδυνηροτέρα εἶναι ἡ νέκρωσις τοῦ παλαιοῦ ἀνθρώπου,τόσον τελειοτέρα θά εἶναι ἡ ἀνακαίνισις καί ἡ ἀναγέννησίς του, ὅσον δέ βαθυτέρα ἡ κάθαρσις, τόσον μεγαλυτέρα ἡ καθαριότης ἐν τῇ μελλούσῃ ζωῇ. Νέκρωσον τόν ἑαυτόν σου καί θά εὕρῃς νέαν ζωήν. ῎Ω,αἰσθάνομαι ὅτι, ὅταν διατελῶ ἐν πλήρει ὑγείᾳ καί δέν βασανίζω τό σῶμα μου μέ κόπους καί μόχθους,ἀποθνήσκω κατά τό πνεῦμα, ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ δέν εἶναι πλέον ἐντός μου, ἡ δέ σάρξ μου καί ὁ Διάβολος μέ καταβάλλουν.

Ἅγ.Ἰωάννης Δαμασκηνός:Λόγος ἀπολογητικός πρός ἐκείνους πού κατηγοροῦν τίς ἅγιες εἰκόνες

   

 ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΜΑΣ ΙΩΑΝΝΗ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ

 ΛΟΓΟΣ ΑΠΟΛΟΓΗΤΙΚΟΣ 

ΠΡΟΣ ΕΚΕΙΝΟΥΣ

ΠΟΥ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΝ ΤΙΣ ΑΓΙΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ
Α'

     Θα έπρεπε βέβαια εμείς, συναισθανόμενοι πάντοτε την αναξιότητά μας, να σιωπούμε και να εξομολογούμαστε στο Θεό τις αμαρτίες μας, αλλά όταν όλα στον καιρό τους είναι καλά, επει­δή όμως βλέπω την Εκκλησία, την οποία ο Θεός έκτισε επάνω στο θεμέλιο των αποστόλων και των προφητών με ακρογωνιαίο λίθο το Χριστό τον Υιό του, να βάλλεται, σαν σε θαλάσσια φουρτούνα που υψώνεται με αλλεπάλληλα κύματα, και να ανα­κατώνεται και να αναταράσσεται από τη βίαιη πνοή των πονη­ρών πνευμάτων, και το χιτώνα του Χριστού, τον υφασμένο με τη χάρη του Θεού, αυτόν που οι απόγονοι των ασεβών θέλουν με αυθάδεια να κομματιάσουν, τον βλέπω να σχίζεται, και το σώμα του, δηλαδή τον λαό του Θεού και τη θεοπαράδοτη από παλιά διδασκαλία της Εκκλησίας να κατακερματίζεται σε διά­φορες δοξασίες, γι' αυτό θεώρησα πως δεν είναι σωστό να σιω­πώ και να δέσω τη γλώσσα μου, φέροντας στη σκέψη μου την απόφαση που απειλεί λέγοντας· αν υποχωρήσεις, δεν θα έχεις την επιδοκιμασία μου¹, και αν δεις το φονικό μαχαίρι να πλησιάζει και δεν ειδοποιήσεις τον αδελφό σου, θα ζητήσω το αίμα του από σένα².

Ἕλληνες, ὀρθόδοξοι χριστιανοί ἤ εἰδωλολάτρες;

Πρωτοπρεσβύτερος, Γραμματέας της Σ.Ε. επί των Αιρέσεων π. Κυριακός Τσουρός 

Ένα νέο φαινόμενο μπαίνει τα τελευταία χρόνια στη ζωη των Ελλήνων: η εμφάνιση της «αρχαιολατρίας» η «νεοειδωλολατρίας». Βεβαίως, παρόμοια φαινόμενα κατέγραψε η ιστορία και στο Βυζάντιο, λίγο πριν την Άλωση, στις μέρες του Πλήθωνα. Όμως η σύγχρονη μορφη της νεοειδωλολατρίας έχει όλα τα χαρακτηριστικά των ρευμάτων της «Νεας Εποχής» και παρουσιάζεται ιδιαίτερα σκληρή και υβριστική απέναντι στην Χριστιανική Πίστη.

Συνήθως, η πρώτη αντίδρασή μας μπροστά στο νέο αυτό ρεύμα της νεοειδωλολατρίας είναι ένα ειρωνικό μειδίαμα ή η γνώμη ότι δεν πρέπει «να ασχολείται κανείς με τέτοια πράγματα, υπάρχουν σοβαρότερα». Η ακόμη βλέπουμε τούς οπαδούς του νεοεποχίτικου αυτού ρεύματος σαν αθεράπευτους νοσταλγούς ενός ενδόξου παρελθόντος χωρίς επιστροφή.

Ἡμερίδα γιά τόν "Ἐγκεφαλικό Θάνατο" ἀπό τήν Ἱερά Μητρόπολη Γλυφάδας. Κυριακή 11 Μαρτίου 2012

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΓΛΥΦΑΔΑΣ, ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ, ΒΟΥΛΑΣ,

ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗΣ και ΒΑΡΗΣ

----------------------------------------------------------

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΗΜΕΡΙΔΑ ΜΕ ΘΕΜΑ:

ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ

Ο ΛΕΓΟΜΕΝΟΣ « ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ»;

Κυριακή 11 Μαρτίου 2012

Συνεδριακό Κέντρο « ATTIKA CENTRE »

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΗΜΕΡΙΔΟΣ

Ὥρα 11:15 Ἐναρκτήριος Προσευχή καί Χαιρετισμός ἀπό τόν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην μας κ. Παῦλον

Ὥρα 11:30   Εἰσήγησις ἀπό τόν κ. Ἀθανάσιον Ἀβραμίδην, Καρδιολόγον, Ὁμότιμον Καθηγητήν Παθολογίας τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, μέ θέμα: « Ὁ λεγόμενος ἐγκεφαλικός θάνατος εἶναι πραγματικός θάνατος; »

Ὥρα 11:50 Εἰσήγησις ἀπό τόν κ. Κωνσταντῖνον Καρακατσάνην, Καθηγητήν τῆς Πυρηνικῆς Ἰατρικῆς τοῦ Α.Π. Θ. , μέ θέμα: « Ἡ ἐπινόηση τοῦ ἐγκεφαλικοῦ θανάτου, λόγοι, ἀσυνέπειες καί ἀντιφάσεις καί συνέπειες».

Ἡ νίκη τῆς ἀληθοῦς Πίστεως. Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας

Η νίκη της αληθούς Πίστεως

Κυριακή της Ορθοδοξίας

Πρωτοπρεσβυτέρου π. Γεωργίου Μεταλληνού

       Στις 11 Μαρτίου 843 - πρώτη Κυριακή της Μ. Τεσσαρακοστής τότε - μία σύνοδος στην Πόλη «αναστήλωσε», ανάρτησε και πάλι στους στύλους των ναών, τις άγιες εικόνες, δίνοντας έτσι τέλος στην πολιτικοθρησκευτική αναστάτωση της εικονομαχίας (726 - 843). Πρωτοστάτησε μία γυναίκα, η αυτοκράτειρα Θεοδώρα, επιβεβαιώνοντας το γεγονός ότι οι γυναίκες, ως μόνιμος φορέας του πολιτισμού, σώζουν την πίστη! Η Θεοδώρα είχε οσιακά τέλη στη Μονή των Γαστρίων και ίσως κάποιοι να μη γνωρίζουν ότι το λείψανό της βρίσκεται ακέραιο και άφθαρτο στην Κέρκυρα.

Ονομάστηκε «εορτή της Ορθοδοξίας» ως «νίκη της αληθούς Πίστεως», που προσφέρεται στον άνθρωπο ως δυνατότητα σωτηρίας, δηλαδή θέωσης. Η Ορθοδοξία είναι, σύμφωνα με τον αγιοπατερικό χαρακτηρισμό, «εργαστήριον αγιότητος», δηλαδή «εργοστάσιο παραγωγής Αγίων», ανθρώπων μεταμορφωμένων μέσα στη Θεία Χάρη, για να μπορούν να ζουν ως συν - άνθρωποι, ικανοί να δημιουργήσουν σχέσεις ισότητας και αδελφοσύνης. Όπου δε σώζεται αυτός ο άνθρωπος, ούτε αυθεντική κοινωνία μπορεί να υπάρξει. Στην Ορθοδοξία - όταν και όπου υπάρχει - σώζεται ένα τρισορθογώνιο σύστημα αναφοράς στο Θεό, το συνάνθρωπο και τον εαυτό μας, που συνιστά την ενότητα και ακεραιότητα του ανθρώπου (=σαότης/σωτηρία). Στην Ορθοδοξία των Αγίων μας δε σώζεται κανείς ατομικά, αλλά «διά του πλησίον». Αυτά γιορτάζουμε σήμερα...