Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Κυριακής 11-03-12.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ».
Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.
Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2011.
Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Εβραίους κεφ. α΄ 10 - β΄ 3 

α΄ 10 - β΄ 3


Ευαγγέλιον: Κατά Μάρκον Κεφ. Β΄ 1 - 12

Β΄ 1 - 12



Εὐχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ὁμιλία κατά τήν Κυριακή Β’ Νηστειῶν τῆς Ἁγίας Τεσσαρακοστῆς (Ἅγ. Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς)

 
Για τον παράλυτο που εθεραπεύτηκε στην Καπερναούμ από τον Κύριο και προς τους ομιλούντας ακαίρως μεταξύ τους κατά τις ιερές συνάξεις στην ΕκκλησίαΜικρή περίληψη της 10ης ομιλίας του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά: Εις τον παραλυτικόν της Καπερναούμ, την δευτέραν Κυριακήν των Νηστειών, την μετέπειτα αφιερωθείσαν εις τον άγιον Γρηγόριον τον Παλαμάν. Ο παράλυτος της Καπερνα­ούμ εφέρετο υπό τεσσάρων ανδρών προς θεραπείαν παρά του Ιησού. Ο ψυχικώς παράλυτος, μετανοών, φέρεται εις τον Κύ­ριον από τέσσαρας δυνάμεις· την αυτοκριτικήν, την εξομολόγησιν, την υπόσχεσιν αποχής από τα κακά εις το μέλλον, την δέησιν προς τον Θεόν. Η οροφή την οποίαν θα χαλάσωμεν δια να φθάσωμεν εις τον Κύριον είναι ο νους, ο οποίος πρέπει να καθαρθή δια να καθοδηγή και το σώμα.

1. Σήμερα θα ειπώ προς την αγάπη σας ως προοίμιο τα ίδια τα δεσποτικά λό­για, μάλλον δε την πεμπτουσία του ευαγγελικού κηρύγματος· «μετανοεί­τε, διότι ήγγισε η βασιλεία των ουρα­νών» (Ματθ. 3, 21). Και δεν ήγγισε μόνο, αλλά και είναι μέσα μας· διότι, είπε πάλι ο Κύ­ριος, «η βασιλεία των ουρανών είναι μέσα μας» (Λουκ. 17, 21). Και δεν είναι μόνο μέσα μας, αλλά σε λίγον καιρό φθάνει περιφανέστερα, για να καταργήση κάθε αρχή και εξου­σία και δύναμι και να προσφέρη την ακαταμάχητη ισχύ, τον αδαπάνητο πλούτο, την αναλλοίωτη και άφθαρτη και ατελεύτη­τη τρυφή και δόξα, εξουσία και δύναμι, μόνο σ' αυτούς που έχουν ζήσει εδώ κατά το θέλημα και την αρέσκεια του Θεού.

Λόγος Ἁγ.Γρηγορίου Νύσσης εἰς τούς Ἁγ.Σαράντα Μάρτυρες

 
Στις 9 Μαρτίου η Εκκλησία τιμά την μνήμη των αγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων, οι οποίοι άθλησαν στην λίμνη της Σεβάστειας στην Αρμενία. Ο Μέγας Βασίλειος αφιερώνει ειδική ομιλία στους παραπάνω μάρτυρες, η οποία εκθέτει το ιστορικό μέρος του εορτασμού.Ο αδελφός του Γρηγόριος Νύσσης αναφέρει σειρά εγκωμίων στους παραπάνω μάρτυρες
Οι τιμώμενοι δεν ήταν τυχαία πρόσωπα,ούτε αποτελούσαν όχλο,αλλά αρχικά ξεχώριζαν για την δύναμη του σώματος,την ομορφιά και την ρώμη, ώστε συμπεριλήφτηκαν στους στρατιωτικούς καταλόγους και στην συνέχεια διέπρεψαν στην αρετή και την σωφροσύνη και αξιώθηκαν να γευτούν την ευλογία του μαρτυρίου για τον Χριστό (πρβλ. ΒΕΠΕΣ τ. 69, σελ. 336, 19-27).

"Όντως οι άγιοι Τεσσαράκοντα Μάρτυρες αποτελούσαν τάγμα του ρωμαϊκού στρατού.

Λόγος εἰς τήν Β’ Κυριακή τῶν Νηστειῶν (Ἅγ. Νικόλαος Ἀχρίδος))

 

(Ευαγγέλιο: Μαρκ. β' 1-12)

Την περασμένη Κυριακή ακούσαμε το ευαγγέλιο που αναφέρεται στη θαυμαστή ισχύ που έχει η μεγάλη και δυναμική παρουσία του Χριστού. Ο Ναθαναήλ αμφισβητούσε τα λόγια του αποστόλου Φιλίππου πως είχε εμφανιστεί στον κόσμο ο από πολλού αναμενόμενος Μεσσίας, στο πρόσωπο του Ιησού του από Ναζαρέτ. Ο Ναθαναήλ όμως, με το που βρέθηκε κατά πρόσωπο με τον ίδιο τον Κύριο, αμέσως τον αναγνώρισε και τον ομολόγησε ως Υιό του Θεού και ως Βασιλιά του Ισραήλ. Το σημερινό ευαγγέλιο μας μιλάει για τις μεγάλες προσπάθειες και τον αγώνα που κατέβαλαν άνθρωποι με πραγματική πίστη για να παρουσιαστούν μπροστά στον Κύριο.

Τέσσερις άνθρωποι μετέφεραν έναν συνάνθρωπο ή φίλο τους που ήταν παραλυτικός. Τον μετέφεραν με το κρεβάτι του, αφού ήταν τόσο αδύνατος κι αβοήθητος, ώστε δε θα μπορούσε να μεταφερθεί διαφορετικά. Μάταια όμως προσπαθούσαν να περάσουν ανάμεσα από το πυκνό πλήθος και να πλησιάσουν τον Κύριο. Κι αφού αυτό δεν μπορούσαν να το κατορθώσουν, ανέβηκαν στην οροφή τής οικίας, την άνοιξαν, και με μεγάλη προσπάθεια κατέβασαν το κρεβάτι οπού κείτονταν ο άρρωστος και το ακούμπησαν μπροστά στα πόδια τού θαυματουργού Ιατρού. Τόσο μεγάλη ήταν η πίστη τους στον Χριστό.

Β1) Τί εἶναι ἡ κατάθλιψη- Τά λεγόμενα «ψυχολογικά» εἶναι κατ’ οὐσίαν πνευματικά προβλήματα.

  

 ΤΑ ΠΑΘΗ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΕΡΑΠΕΥΟΝΤΑΙ

 

Β1) ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ 

Τά λεγόμενα «ψυχολογικά» εἶναι κατ’ οὐσίαν πνευματικά προβλήματα.

Ἡ κουλτούρα τοῦ σύγχρονου ἀνθρώπου εἶναι μία «κουλτούρα τῆς πτώσης»³⁴ καί τῶν παθῶν. Ἡ ὑποδούλωση στήν ὕλη καί στόν αἰσθησιασμό ἔφερε τήν λύπη³⁵ καί τήν ἀπελπισία.

«Ἡ ἀπελπισία», παρατηροῦσε ὁ μακαριστός π. Σωφρόνιος Σαχάρωφ, «εἶναι ἡ ἀπώλεια τῆς συνειδήσεως ὅτι ὁ Θεὸς θέλει νὰ μᾶς δώσει τὴν αἰώνια ζωή. Ὁ κόσμος ζεῖ στὴν ἀπελπισία. Οἱ ἄνθρωποι ἔχουν καταδικάσει οἱ ἴδιοι τὸν ἑαυτὸ τους στὸν θάνατο. Πρέπει νὰ παλέψουμε σῶμα πρὸς σῶμα μὲ τὴν ἀκηδία»³⁶.

Σύμφωνα μέ τόν Ἅγιο Ἰωάννη τῆς Κλίμακος: «Ἀκηδία σημαίνει παράλυσις τῆς ψυχῆς καὶ ἔκλυσις τοῦ νοῦ, ὀκνηρία καὶ ἀδιαφορία πρὸς τὴν ἄσκηση, μίσος πρὸς τὶς μοναστικὲς ὑποσχέσεις. (Ἡ ἀκηδία εἶναι ἀκόμη) αὐτὴ ποὺ μακαρίζει τοὺς κοσμικούς, ποὺ κατηγορεῖ τὸν Θεὸ ὅτι δὲν εἶναι εὐσπλαγχνικὸς καὶ φιλάνθρωπος, ποὺ φέρνει ἀτονία τὴν ὥρα τῆς ψαλμῳδίας καὶ ἀδυναμία τὴν ὥρα τῆς προσευχῆς»³⁷

Ἡ σωματική ἄνεση καί ἡ ἀχαλίνωτη ἱκανοποίηση τῶν παθῶν ἔφερε τήν ἀνία, τήν ἀκηδία καί τήν διάχυτη ἀπογοήτευση. Ὁ πλοῦτος καί ἡ εὐμάρεια δέν ἔλυσαν τά λεγόμενα ψυχολογικά προβλήματα, ἀλλά τά αὔξησαν.

Ἀγνώστου συγγραφέως: Οἱ περιπέτειες ἑνός προσκυνητοῦ (μέρος 2ο-α)

Επεσκέφθηκα για κάμποσο καιρό διάφορες περιοχές έχοντας, για συνταξειδιώτη μου την προσευχή του Ιησού Χριστού που με εγκαρδίωνε και μ' επαρηγορούσε σε όλα μου τα ταξείδια, σε όλες μου τις συναντήσεις με άλλους ανθρώπους εις τις μακρές μου πορείες.

Τέλος, όμως, άρχισα να αισθάνωμαι την ανάγκη να σταματήσω κάπου και να εγκατασταθώ σε έναν τόπο, για να μπορώ έτσι εις την μοναξιά μου να μελετώ την «Φιλοκαλία».

Αν και την εδιάβαζα όσο μπορούσα, όπου κατέφευγα τη νύκτα ή όπου για λίγο εστεκόμουν την ημέρα, όμως, επιθυμούσα να την διεξέλθω όσο πιο βαθύτερα ήτο δυνατόν, με πίστιν και εγκάρδια προσευχή, για να μάθω απ' την μελέτη της, την διδασκαλία της για την αλήθεια και για την σωτηρία της ψυχής μου.

Νά μή διασύρουμε, μέ τήν ἀσυνέπειά μας, τό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ.

Είπε ο Κύριος: Όποιος ομολογήσει μπροστά στους ανθρώπους ότι ανήκει σ' έμενα, θα τον αναγνωρίσω κι εγώ για δικό μου μπροστά στον ουράνιο Πατέρα μου (Ματθ. 10, 32), και μπροστά στους Αγγέλους του Θεού (Λουκάς 12, 9).

Ευλογημένος είναι ο άνθρωπος που ομολογεί την πίστη του σ' Αυτόν μπροστά στους ανθρώπους ελεύθερα και ανοικτά. Αλήθεια είναι πως ένας τέτοιος άνθρωπος θα έχει δύναμη μεγάλη και τίποτα δεν θα τον βλάψει στην επίγεια ζωή και αργότερα δεν θα μπορεί να τον βλάψει ούτε ο θάνατος ούτε η κόλαση. Επειδή δίπλα του στέκεται Εκείνος ο οποίος είναι ο πιο δυνατός. Ο άνθρωπος που πιστεύει σ' Αυτόν, ελεύθερα πορεύεται σε αυτόν τον κόσμο όπως ο γιός στο κτήμα του πατέρα του, και όχι σαν σκλάβος ή μεροκαματιάρης πού κρύβεται και βλέπει τι θα κλέψει, ή τι θα καταστρέψει. Και όταν θα πεθάνει, τότε θα εισέλθει στην αληθινή ζωή και θα κερδίσει την αληθινή δόξα. Αν θα μιλάνε οι άνθρωποι στη γη για αυτόν ή όχι, αυτό έχει ελάχιστη σημασία. Ένας τέτοιος άνθρωπος δε θα έχει κάποιο όφελος από αυτό που οι συγγενείς του θα χαράξουν στην επιτάφια στήλη του. 

Mιά πανέμορφη ὁμιλία γιά τήν ὁρθόδοξη εἰκόνα

Ομιλία του μητροπολίτη Ναυπάκτου Ιεροθέου τη Κυριακή της ορθοδοξίας από την romfea.

...Η ιερά Εικόνα δεν προσφέρεται για να στολίζη τις οικίες ούτε ακόμη και τους Ιερούς Ναούς, αλλά για να μεταδίδη χάρη στους πιστούς που την ασπάζονται με την απαραίτητη ευλάβεια και τον σεβασμό και ανάλογα, βέβαια, με την πνευματική τους κατάσταση. Συγχρόνως, όμως, η ιερά Εικόνα είναι μια από τις θεολογικές γλώσσες της Εκκλησίας μας, που μεταδίδει πολλά μηνύματα. Θα τονισθούν μερικά σημεία αυτής της γλώσσας. Το πρώτο σημείο είναι το θεολογικό που αναφέρεται στον Θεό, τον Οποίο λατρεύουμε. Κεφαλή της Εκκλησίας είναι Αυτός ο Θεάνθρωπος Χριστός. Πρόκειται για το Δεύτερο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, που ενηνθρώπησε, προσέλαβε την ανθρώπινη φύση και την θέωσε. Στήν Παλαιά Διαθήκη απαγορευόταν ο εξεικονισμός του Θεού, αφού ο Θεός που εμφανιζόταν στους Προφήτες ήταν ο άσαρκος Λόγος, ενώ μετά την ενανθρώπηση και την πρόσληψη του ανθρωπίνου σώματος ο Θεός εξεικονίζεται. Αυτό ήταν το μεγαλύτερο επιχείρημα των εικονοφίλων, ότι δηλαδή, εφ’ όσον ο Χριστός προσέλαβε και θέωσε το ανθρώπινο σώμα, σημαίνει ότι μπορούμε να Τον αγιογραφούμε. Επομένως, εδώ φαίνεται η μεγάλη θεολογική αλήθεια ότι ο Θεός δεν είναι μια απρόσωπη ιδέα και μια αιώνια αξία η μια παγκόσμια δύναμη, αλλά ιδιαίτερο πρόσωπο που αγαπά τον άνθρωπο.

7ήμερο προσκύνημα τό Πάσχα στούς Ἁγίους Τόπους 11/04/2012 με 17/04/2012

1η ημ. 11/04/12 Μ. Τετάρτη: ΘΕΣ/ΝΙΚΗ - ΑΘΗΝΑ – ΤΕΛ ΑΒΙΒ
Συνάντηση στο αεροδρόμιο Μακεδονία στις 16:00 και αναχώρηση με την Aegean Air. Άφιξη μέσω Αθηνών στο Τελ Αβίβ τα ξημερώματα τις Μ. Πέμπτης στις 00:30. Επιβίβαση στο πούλμαν και μεταφορά στη Λύδα όπου θα προσκυνήσουμε τον τάφο του Αγίου Γεωργίου. Μεταφορά στο ξενοδοχείο, τακτοποίηση και ξεκούραση.
1η διανυκτέρευση στην Ιερουσαλήμ
2η ημ. 12/04/12 Μ. Πέμπτη: ΤΕΛΕΤΗ  ΝΙΠΤΗΡΑ– ΙΕΡΙΧΩ–ΓΕΘΣΗΜΑΝΗ
Θεία Λειτουργία  στο ναό του Αγ. Ιακώβου ή σε έναν από τους ναούς- μετόχια, της παλαιάς πόλης, και  εν  συνεχεία η τελετή του Νιπτήρα στην Αγία Αυλή(κατ’ ιδίαν). Στην συνέχεια προσκύνημα στο Σαραντάριο Όρος, τις Ιερές Μονές του Προφήτου Ελισσαίου και του Αγίου Γεωργίου του Χοτζεβίτου. Συνεχίζουμε  για  προσκύνημα στην Ιερά Μονή της Αγίας Μάρθας και Μαρίας στη Βηθανία και το Όρος των Ελαιών απ’ όπου ανελήφθη ο Κύριος. Τέλος προσκύνημα στην Γεθσημανή  στον Τάφο της Παναγίας  και στον Βράχο της Αγωνίας.