Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Τετάρτης 06-06-12.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2011. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Ρωμαίους κεφ. α΄ 18 - 27

α΄ 18 - 27

                                           

Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον Κεφ. Ε΄ 20 - 26

Ε΄ 20 - 26
                                                      
Εὐχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

http://hristospanagia1.wordpress.com/

http://www.hristospanagia.gr/

Πότε σιωπᾶ καί πότε μιλᾶ ὁ μοναχός; Γέρων Ἰωσήφ Βατοπαιδινός

ΠΟΤΕ ΣΙΩΠΑ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΜΙΛΑ Ο ΜΟΝΑΧΟΣ

Πρόλογος

Η  σιωπή για τους μοναχούς είναι κανόνας ζωής. Τους προφυλάσσει από την ακατάσχετη και αχαλίνωτη ομιλία, από την κατάκριση του πλησίον και την καταλαλιά, που είναι ο θάνατος της ψυχής.
Τους απαλλάσσει από τις συγκρούσεις και φιλονικίες και τους διατηρεί την απαραίτητη εσωτερική γαλήνη για την άσκηση της εσωστρέφειας. Η σιωπή είναι καρπός της ησυχίας, μια εσωτερική κατάσταση από την οποία γεννιέται ο πνευματικός λόγος.

Πότε σιωπά και πότε μιλά ο μοναχός;

 Ο αββάς Ποιμήν με διάκριση λύνει το Θέμα.«Ηρώτησεν αδελφός τον αββά Ποιμένα λέγων βέλτιόν έστι το λαλήσαι ή το σιωπήσαι; Λέγει αυτώ ο γέρων ότι ο λαλών διά τον Θεόν καλώς ποι­εί και ο σιωπών διά τον Θεόν ομοίως».Η σιωπή δεν είναι σκοπός, αλλά μέσο. Χρησιμοποιείται είτε για να πλησιάσει κανείς το Θεό είτε για να μιλήσει γι’ Αυτόν.

Οι Γέροντες, οι παλαίμαχοι και πολύπειροι αγωνιστές του πνεύματος, αναγκάζονται να γίνουν πνευματικοί διδάσκαλοι και χειραγωγοί των χριστιανών, που τους πλησιάζουν είτε από περιέργεια, είτε από ενδιαφέρον, είτε κινούμενοι από βαθύτερη πνευματική ανάγκη.

Ὁ ἄνθρωπος εἶναι γεννημένος γιά νά ζῆ ὀρθόδοξος. Ἡ ἐπιστροφή μου στήν Ὀρθοδοξία καί ἡ εἴσοδός μου στόν μοναχισμό. Γέροντος Ραφαήλ Νόϊκα

Ὁ ἄνθρωπος εἶναι γεννημένος γιά νά ζῆ ὀρθόδοξος

Ἡ ἐπιστροφή μου στήν Ὀρθοδοξία καί ἡ εἴσοδός μου στόν μοναχισμό

Γέροντος Ραφαήλ Νόϊκα

Ὁ ἄνθρωπος εἶναι γεννημένος γιά νά ζῆ ὀρθόδοξος. Κινέζοι, Λιβανέζοι, οἱ μαῦροι τῆς Ἀφρικῆς, οἱ ἐρυθρόδερμοι, ἀπό ὁποιοδήποτε γένος καί φυλή κι ἄν προέρχονται διά τῆς φύσεως τους εἶναι ὀρθόδοξοι.
Δέν ὑπῆρχε τώρα πλέον ἀνάγκη γιά διάλογο, ἐάν ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι ἀληθινή ἤ ὁ προτεσταντισμός, ἐάν εἶναι πιό ἀληθινή, καθαρά καί ἁπλή, εἶναι πιό βαθειά ἤ δέν εἶναι.
 Ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι ἡ μοναδική πραγματικότης τοῦ ἀνθρώπου. Εἶναι στήν φύσι τοῦ ἀνθρώπου.
Αὐτή ἡ φύσις λίγο ἤ πολύ συνειδητοποιεῖται. Ὁ ἄνθρωπος τήν ἔχασε διά τῆς πτώσεώς του στήν ἁμαρτία καί ὁ ψαλμωδός κλαίει τόν ἄνθρωπο, διότι ὅλοι «πᾶς ἄνθρωπος ψεύστης»(Ψαλμ.115,2), ἀλλά, νομίζω, ὅτι πρέπει νά καταλάβουμε κἄπως ὅτι ἡ μετάφρασις στά σλαβωνικά εἶναι: «κάθε ἄνθρωπος εἶναι ψέμμα».

Γιά τήν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.α' μέρος

«Πατρικές Συμβουλές Γέροντος ΦιλοθέουΖερβάκου»

Ἀπό τό ἡμερολόγιο τοῦ ἐκδοτικοῦ οἴκου «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»

ἔτους 2010

Γιά τήν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ

Ἐάν ὁ Πάπας θέλει ἕνωση, νά ἀναγνωρίση καί ὁμολογήση ὅλες τίς πλάνες, αἱρέσεις καί καινοτομίες τίς ὁποῖες ἔκαναν ἀπό τήν ἀρχή οἱ κατά καιρούς Πάπαι, ἀποσχισθέντες ἀπό τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, νά μετανοήση, νά κλαύση, νά ταπεινωθῆ καί τότε εἶναι δεκτός... Ὁ Πάπας εἶναι πρῶτος στήν ὑπερηφάνεια. Δέν εἶναι ἀλάθητος, ἀλλά ἁμαρτωλός καί ψευδόχριστος...

Ἡ ὑποδούλωση τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος στόν Παπισμό θά εἶναι ὑποδούλωση καί τοῦ Ἔθνους.

***

Ὁ ταπεινός ἐπιστήμων καί ἡ γονυκλισία σώματος καί ψυχῆς

 

Ὁ βιοχημικός Ἀαρών Τσιχανόβερ τιμήθηκε μέ τό βραβεῖο Νομπέλ Χημείας 2004 γιά τήν μεγάλη του ἐπιτυχία στόν πόλεμο κατά τοῦ καρκίνου (ἀνακάλυψε τό ἔνζυμο-καταστροφέα τῶν πρωτεϊνῶν πού προκαλοῦν τόν καρκίνο).Πρίν ἀπό ἑνάμισυ χρόνο ὁ ἐπιφανής ἐπιστήμονας ἔδωσε μία ἐνδιαφέρουσα συνέντευξη (BHMAGAZINO, σελ. 56, ἐφημ. ΒΗΜΑ 18/11/2005).Ἐκεί ἀνάμεσα στά ἄλλα,λέει καί τά ἑξῆς: 

-Ἄν μέ ρωτήσετε τί εἶμαι καί σᾶς πῶ «ἐπιστήμονας»,καί μετά μοῦ ζητήσετε νά σᾶς ἐξηγήσω τί ἐννοῶ, θά σᾶς πῶ ὅτι εἶμαι ἕνας θεατής. Δέν κάνω κάτι. Ἀκολουθῶ ἁπλά τόν Θεό, τά βήματα τοῦ Θεοῦ. Αὐτός εἶναι πού κάνει τά πάντα.Ὅλες οἱ ἀνακαλύψεις εἶναι δικές Του. Ἐγώ δέν ἀνακάλυψα τίποτε. Ἐκεῖνος μέ ὁδηγεῖ στό νά κάνω ἐπιστημονικές ἀνακαλύψεις. 

Καί τότε ἀναρωτιέμαι, στήν περίπτωση πού κάτι πάει στραβά, πώς θά μπορέσω νά τό διορθώσω. Αὐτό ἀποτελεῖ τό μέγιστο τῆς δικῆς μου παρέμβασης. 

Πάθη.Ἀποσπάσματα ἐπιστολῶν Ὁσίου Μακαρίου τῆς Ὄπτινα

«Μακάριοι οἱ καθαροί τῇ καρδίᾳ ὅτι αὐτοί τόν Θεόν ὄψονται» (Ματθ. Ε΄.)

Ἀπό τό βιβλίο «Πνευματικές Νουθεσίες»

Ὁσίου Μακαρίου τῆς Ὄπτινα

(ἀποσπάσματα ἐπιστολῶν)

1. Πάθη

Οἱ συλλογισμοί σου πάνω στά πάθη εἶναι ὁλότελα λαθεμένοι. Ὁ Θεός μᾶς ἔχει ὁπλίσει μέ τή λογική καί τήν ἐλεύθερη βούληση. Ὁ νόμος Του, ὅταν ἐφαρμόζεται συνετά καί ἀβίαστα, γίνεται ἡ ἀσπίδα πού μᾶς προστατεύει ἀπό τήν ἐπιβουλή τοῦ ἐχθροῦ. Ἐμεῖς ὀφείλουμε νά διατηροῦμε τά ὅπλα μας σέ καλή κατάσταση, καί νά τά χρησιμοποιοῦμε μέ γενναιότητα στούς δυό ἀκατάπαυστους πολέμους μας: τόν ἐπιθετικό πόλεμο, τήν προσπάθειά μας δηλαδή νά κατανοήσουμε καί ν᾿ ἀκολουθήσουμε τό νόμο Του· καί τόν ἀμυντικό πόλεμο, τήν ἀποφασιστική ἄρνησή μας νά ὑποκύψουμε σέ ὁ,τιδήποτε εἶναι ἀντίθετο στό νόμο Του. Καί ὅταν λέω νόμο, δέν ἐννοῶ ἄλλο ἀπό τό ἅγιο θέλημά Του, ὅπως ἀποκαλύπτεται μέσ᾿ ἀπό τήν Ἁγία Γραφή καί τήν ἱερή Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας.

Εἶναι ἀληθινό σῶμα καί ἀληθινό αἷμα Ἰησοῦ Χριστοῦ

ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΙΝΟ ΣΩΜΑ

ΚΑΙ ΑΛΗΘΙΝΟ ΑΙΜΑ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ!

Αφηγήθηκαν κάποτε οι πατέρες για έναν αδελφό ότι «Όταν μια Κυριακή γινόταν ακολουθία ξεκίνησε να έλθει στην εκκλησία σύμφωνα με τη συνήθεια αλλά τον κορόιδεψε ο διάβολος λέγοντάς του: «Πηγαίνεις στην εκκλησία για να μεταλάβεις άρτο και οίνο και για να σου πούνε ότι αυτά είναι σώμα και αίμα Χριστού;  Μην κοροϊδεύεσαι».  Ο αδελφός υπάκουσε στον λογισμό του και δεν πήγε σύμφωνα με την συνήθεια στην εκκλησία, ενώ οι αδελφοί του τον περίμεναν· γιατί έτσι είναι η συνήθεια σε κείνη την έρημο, να μην τελούν την ακολουθία μέχρις ότου έλθουν όλοι.  Αφού τον περίμεναν αρκετά και κείνος δεν ερχόταν, μερικοί απ’ αυτούς πήγαν στο κελλί του σκεπτόμενοι· «Μήπως είναι άρρωστος ή πέθανε ο αδελφός;». 

«Ὅταν ζεῖτε μαζί μ' ἕναν ἅγιο», παρατηροῦσε ὁ π. Πορφύριος, «ἁγιοποιεῖσθε κι ἐσεῖς. Παίρνετε κάτι ἀπ' τίς ἅγιες συνήθειές του, ἀπ' τά λόγια του, τήν σιωπή του»

  Β΄ ΜΕΡΟΣ

Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

 

3) Θεραπευτικά μέσα. 

Ἡ γενική ἐξομολόγηση, θεραπεύει τόν ἄνθρωπο, ὄχι μόνο ἀπό τίς βλάβες τῶν προσωπικῶν του ἁμαρτιῶν, ἀλλά καί ἀπό τά ποικίλα ψυχολογικά τραύματα, καθώς καί ἀπό τά βιώματα τῶν προγόνων του. Αὐτή ἡ σπουδαία λειτουργία τοῦ Μυστηρίου τῆς ἐξομολόγησης (δηλαδή ἡ θεραπεία τῶν ψυχολογικῶν τραυμάτων τοῦ ἀνθρώπου), μᾶς ἀποκαλύφθηκε ἀπό τόν Γέροντα. Μαζί μέ τήν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν του, ὁ ἄνθρωπος λαμβάνει τήν ἴαση ἀπό τίς πληγές, πού τοῦ προξένησε ὁ πονηρός, ὁ κόσμος καί ἡ δική του ἀμέλεια καί ραθυμία.

Θαυμαστά γεγονότα.ιε' μέρος

Βίος καί πολιτεία

τοῦ ὁσίου Μαξίμου τοῦ Καυσοκαλύβη

(8ο Μέρος)

Ἀπό τό βιβλίο «Ὅσιος Μάξιμος ὁ Καυσοκαλύβης»

 Δεῖτε ἐδῶ:ιδ' μέρος


 Θαυμαστά γεγονότα

Ἕνας μοναχός ἀπό τίς Καρυές, πονοῦσε στό χέρι ἀπό ρευματικά. Ἦρθε στόν ὅσιο γιά νά τόν παρακαλέσει νά τοῦ δώσει τήν ὑγεία του. Σκεπτόταν ἀκόμα νά πάει καί στήν Κωνσταντινούπολη. Ἀλλά πρίν πεῖ τίποτα γιά τήν πάθησή του, τοῦ λέει ἐκεῖνος:

• Σκέπτεσαι νά πᾶς στήν Πόλη. Φυλάξου, μήν πᾶς. Γιατί μήτε τό χέρι σου θά γιατρέψεις ἐκεῖ, μήτε κανένα ἄλλο καλό θά συναντήσεις. Μεῖνε στό Ὄρος καί κάνε ὑπομονή. Σοῦ δόθηκε, ὅπως καί στόν ἀπόστολο Παῦλο, «σκόλοψ τῇ σαρκί», γιά νά μήν ὑπερηφανεύεσαι. Κάνε λοιπόν ὑπομονή καί θά σωθεῖς. Ἔχεις κρυμμένα καί τέσσερα φλουριά. Μοίρασέ τα στούς φτωχούς καί μήν τά παραχώνεις, γιά νά μή γίνουν αἰτία ψυχικῆς σου καταστροφῆς.
  

Ὁκτώ τρόποι πειρασμῶν

Οι άγιοι Πατέρες της Ορθοδοξίας μας που πάσχουν τα Θεία – μας διδάσκουν πως στο δρόμο της σωτηρίας ο άνθρωπος πειράζεται από το διάβολο με οκτώ τρόπους: (1) εκ των όπισθεν, (2) εκ των έμπροσθεν, (3) εξ αριστερών, (4) εκ δεξιών, (5) εκ των κάτω, (6) εκ των άνω, (7) εκ των έσω και (8) εκ των έξω.
(1) Εκ των όπισθεν· πειράζει τον άνθρωπο ο διάβολος όταν ό άνθρωπος συνέχεια θυμάται τις προηγούμενες αμαρτίες που έχει διαπράξει και τα κακά του έργα και τα αναμασά στη μνήμη του και ασχολείται με αυτά είτε με απόγνωση γι’ αυτά είτε με ενήδονη αναπόληση. Έτσι η ανάμνηση αυτών που κάναμε στο παρελθόν γίνεται πειρασμός του διαβόλου.
(2) Εκ των έμπροσθεν· πειράζεται ο άνθρωπος από το φόβο στη σκέψη του μέλλοντος. Διερωτάται· Τι θα γίνει με τον εαυτό μου; Ή με τον κόσμο; Πόσο ακόμα θα ζήσω; Θα είμαι υγιής ή θ’ αρρωστήσω; Θα έχω να φάω; Άρα γε θα γίνει πόλεμος;

Πῶς πρέπει νὰ διορθώνουμε τὴν φαντασία καὶ τὴν ἐνθύμησί μας (Α΄ μέρος)( Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου)

Ο ΑΟΡΑΤΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ (ΚΕΦ.  ΚΕ΄- Α΄μέρους)

Πῶς πρέπει νὰ διορθώνουμε τὴν φαντασία καὶ τὴν ἐνθύμησί μας (Α΄ μέρος).

Ἀφοῦ μιλήσαμε σχετικὰ γιὰ τὴν διόρθωσι τῶν αἰσθήσεών μας, ἐπακόλουθο εἶναι νὰ ποῦμε ἐδῶ καὶ πῶς πρέπει νὰ διορθώνουμε τὴν φαντασία καὶ ἐνθύμησί μας. Σύμφωνα μέ τὴν γνώμη ὅλων σχεδὸν τῶν φιλοσόφων, ἡ φαντασία καὶ ἡ ἐνθύμησις, δὲν εἶναι τίποτα ἄλλο, παρὰ μία ἀποτύπωσις ὅλων ἐκείνων τῶν αἰσθητῶν πραγμάτων, ποὺ εἴδαμε, ἀκούσαμε καὶ μυριστήκαμε καὶ γευτήκαμε καὶ πιάσαμε. Καὶ γιὰ νὰ πῶ μὲ συντομία, ἡ φαντασία καὶ ἐνθύμησις, εἶναι μία ἐσωτερικὴ κοινὴ αἴσθησις, ἡ ὁποία φαντάζεται καὶ θυμᾶται καθαρὰ ὅλα, ὅσα οἱ ἐξωτερικὲς πέντε αἰσθήσεις μας πρόλαβαν νὰ προαισθανθοῦν. Καὶ κατὰ κάποιο τρόπο, ἡ μὲν αἴσθησις καὶ τὰ αἰσθητά, παρομοιάζονται μὲ τὴν σφραγίδα, ἐνῶ ἡ φαντασία, μὲ τὸ ἀποτύπωμα τῆς σφραγίδας.

Γέρων Παϊσιος:Χαριτωμένες διδαχές

ΧΑΡΙΤΩΜΕΝΕΣ ΔΙΔΑΧΕΣ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ                                          

 Η φαγωμάρα τωνΕλλήνων  

Οι Τούρκοι μόνοι τους δεν μπορούσαν να φάνε τους Έλληνες, αν οι Έλληνες δεν ήταν φαγωμένοι μεταξύ τους.

Άμυνα κατά του Διαβόλου Να κλείνετε τις πόρτες και τα παράθυρα να μην μπαίνει απ' εκεί ο Διάβολος. Εκεί είναι τα αδύνατα σημεία. Εάν αφήσεις μια σχισμή, μπορεί να μπει και να σου κάνει ζημιά. Εγώ αγωνίζομαι όλο το εικοσιτετράωρο, για να κλείσω όλες τις πόρτες του Σατανά («πόρτες και παράθυρα» είναι οι αισθήσεις).
Η ευχή αγιάζει
Όταν η νοικοκυρά λέει την ευχή, κάνοντας τις δουλειές του σπιτιού, όλα αγιάζονται. Και το φαγητό της και αυτοί που τρώνε το φαγητό της.

Οἱ αἱρετικοί καί ἡ Ἁγία Γραφή

ΟΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ ΚΑΙ Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ

Χρυσοστομικαί ἐπισημάνσεις

Τοῦ Πρωτ. Βασιλείου Ἀ. Γεωργοπούλου,

Λέκτωρος Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ

Ὁ ἱερός Χρυσόστομος ἀνήκει στίς πλέον ἐπιφανεῖς καί ἐξέχουσες πατερικές προσωπικότητες. Ὑπῆρξε σύν τοῖς ἄλλοις ὁ ἀνυπέρβλητος ἑρμηνευτής τῆς Ἁγίας Γραφῆς, «ὁ γάρ τῶν τοῦ Θεοῦ ἀποῤῥήτων σοφός ὑποφήτης» κατά τόν ἅγιο Ἰσίδωρο τόν Πηλουσιώτη (PG 78, 288 Β).

Τό ἑρμηνευτικό του ἔργο εἶναι μοναδικό μέσα στήν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας τόσο γιά τόν ὄγκο του, ὅσο καί γιά τό βάθος, τόν πλοῦτο, τό ρεαλισμό καί τή σαφήνειά του (Βλ. H. F. von Campenhausen,Griechische Kirchenvater, 8η ἔκδ, 1993, σ. 137. B. Altaner - A. Stuiber, Pαtrologie, Sonderausgabe, 1993, σ. 324). Ὁ ἱερός Χρυσόστομος δέν ὑστέρησε φυσικά καί στήν ὑπεράσπιση τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως ἐναντίον τῶν διαφόρων αἱρετικῶν. Ἡ πτυχή αὐτή τοῦ ἔργου του μαρτυρεῖται μέ σαφήνεια καί στίς ἑρμηνευτικές του παρατηρήσεις σέ διάφορα χωρία τῆς Ἁγ. Γραφῆς, πού διαστρέβλωναν οἱ αἱρετικοί τῆς ἐποχῆς του.

5 Ιουνίου Συναξαριστής. Ἅγιος Δωρόθεος, Ἅγιοι Φλωρέντιος, Ἰουλιανός, Κυριακός, Μαρκελλίνος καὶ Φαυστίνος, Ἅγιοι Ἀπόλλων, Ἄρειος, Γοργίας, Εἰρήνη, Λεωνίδης, Μαρκιανός, Νίκανδρος, Παμβών, Σεληνιὰς καὶ Ὑπερέχιος, Ἅγιος Κόνων, Ἅγιος Νόννος, Ἅγιος Χριστόφορος, Ἅγιος Θεόδωρος Τύρου, Ἅγιος Πλούταρχος, Ἅγιος Βονιφάτιος, Ἅγιος Ἐοβανὸς, Ἅγιοι Βιντροῦγκος, Βαλτέριος, Ἀδελάριος, Ἀμοῦνδος, Σιρεβάλδος καὶ Βοσέα, Ἅγιοι Βακκάριος, Γουνδίκαρος, Ἰλλέχερος καὶ Βοτεοῦλφος, Ἅγιος Φῆλιξ, Μετακομιδὴ Τιμίων Λειψάνων Ἁγίου Ἰγκὸρ, Σύναξις Ὑπεραγίας Θεοτόκου τοῦ Ἰγκὸρ ἐν Κιέβῳ, Ἅγιος Κωνσταντίνος Κιέβου, Ἅγιος Θεόδωρος Νόβγκορον, Ὅσιος Πέτρος Σερβίας, Ὅσιοι Ἀγάπιος καὶ Νικόδημος, Ὅσιοι Βασιανὸς καὶ Ἰωνᾶς, Ἅγιος Μάρκος ὁ Νεομάρτυρας ὁ ἐν Χίῳ, Μνήμη λυτρώσεως τῆς φοβερᾶς ἀπειλῆς ἐν τῇ τῶν βαρβάρων ἐπιδρομῇ, Μνήμη Θαύματος Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Ὡραιοτάτης ἐν Ἀκαρνανίᾳ.

Ὁ Ἅγιος Δωρόθεος ὁ Ἱερομάρτυρας Ἐπίσκοπος Τύρου

Εἶναι ἄγνωστο ἀπὸ ποῦ καταγόταν ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυς Δωρόθεος. Ἄθλησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Ἰουλιανοῦ τοῦ Παραβάτου (360 – 362 μ.Χ.). Σοφώτατος καὶ ἐγκρατέστατος Ἱεράρχης, διακρινόταν γιὰ τὴ βαθιὰ θεολογικὴ του μόρφωση καὶ τὴν πλήρη γνώση τῶν Γραφῶν.

Κατὰ τοὺς ἐπὶ Μαξιμιανοῦ καὶ Λικινίου (286 – 323 μ.Χ.) ἐναντίων τῶν Χριστιανῶν κινηθέντες διωγμούς, μετὰ ἀπὸ παράκληση τοῦ ποιμνίου του, ἀναγκάσθηκε νὰ καταφύγει στὴ Δυσσόπολη τῆς Θράκης, ὅπου παρέμεινε ἰδιωτεύων μέχρι τοῦ θανάτου αὐτῶν.

Ἀφοῦ ἐπανῆλθε στὴν Ἐπισκοπή του, ἐξακολούθησε νὰ κυβερνᾶ τὸ ποίμνιό του μὲ πατρικὴ φροντίδα, διδάσκοντας,  στηρίζοντας καὶ ἐνισχύοντας αὐτό. Παρευρέθηκε στὴν Α’ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο, ποὺ συνῆλθε στὴ Νίκαι τῆς Βιθυνίας, τὸ 325 μ.Χ., ἡ δὲ ζωὴ καὶ ἡ δράση του παρατάθηκε καθ’ ὅλη τὴ βασιλεία τοῦ αὐτοκράτορος Κωνσταντίνου τοῦ Μεγάλου.

Ἀνακινηθέντων τῶν διωγμῶν ἐπὶ αὐτοκράτορος Ἰουλιανοῦ τοῦ Παραβάτου (361 – 363 μ.Χ.), κατέφυγε καὶ πάλι στὴ Θράκη, ἀλλά, συλληφθεὶς ὑπὸ τῶν εἰδωλολατρῶν, ἐβασανίσθηκε σκληρὰ καὶ ἐτελειώθηκε μαρτυρικὰ στὴ Δυσσόπολη (κατ’ ἄλλους στὴν Ἔδεσσα), τὸ 362 μ.Χ., σὲ ἡλικία ἑκατὸν ἑπτὰ ἐτῶν.