Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Τετάρτης 27-06-12.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2011. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Ρωμαίους κεφ. ια΄ 2 - 12

ια΄ 2 - 12

Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον Κεφ. Ια΄ 20 - 26

Ια΄ 20 - 26
                                                   
Εὐχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

http://hristospanagia1.wordpress.com/

http://www.hristospanagia.gr/

Κινδυνεύει μέ ἀφανισμό τό Πατριαρχεῖο Ἀντιοχείας

Ἐπειδή δυστυχῶς θεωρήσαμε τούς αἱρετικούς Μονοφυσίτες ὡς δῆθεν Ὀρθοδόξους καί τούς δίνουμε Θεία Κοινωνία - σύμφωνα μέ ἔγκυρες μαρτυρίες τῶν Σύρων ὀρθοδόξων- στήν ἐπικράτεια τοῦ Πατριαρχείου Ἀντιοχείας, γιαυτό μπορεῖ νά χαθεῖ (συρρικνωθεῖ) τό τοπικό ὀρθόδοξο Πατριαρχεῖο. Κάτι ἀνάλογο εἶχε συμβεῖ λίγο πρίν τήν πτώση τῆς Κωνσταντινουπόλεως καί τήν αἰχμαλωσία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου: Συλλειτουργήσαμε μέ τούς αἱρετικούς Παπικούς.

Μακάρι νά μήν γίνει, νά μήν χαθεῖ τό Ὀρθόδοξο Πατριαρχεῖο Ἀντιοχείας πού ἑδρεύει στή Δαμασκό. Ἡ ἀπομαγνητοφωνημένη ὅμως προφητική(;) φωνή τοῦ ὀρθοδόξου ἐπισκόπου Αὐγουστίνου Καντιώτη  δυστυχῶς ἐπιβεβαιώνει τά λόγια μας: «Θα σβήσουν τα πατριαρχεία προς αίσχος μιας ιεραρχίας η οποία έδωσε όρκο ιερό, να αγωνίζεται υπέρ ιερών και οσίων και τίποτα απ’ αυτά δεν κάνει.

Τήρηση τοῦ νοῦ. Διδαχές ἀπό τόν Ἄθωνα. Γέροντας Ἰωσήφ Βατοπαιδινός

 Διδαχές από τον Άθωνα

 Γέροντας Ιωσήφ Βατοπαιδινός

Το πάν στον μοναχό είναι η τήρησι του νού. Από εκεί γίνονται όλα. Γι αυτό και επιβάλλεται ο μοναχός να έχη αυστηρή προσήλωσι, τήρησι και στροφή προς τον νου του. Να τον ελέγχη, γιατί από εκεί ξεκινούν όλα τα καλά και από εκεί μπαίνει φραγμός όλων των κακών.
 Η χρήσι και παράχρησι των νοημάτων, γεννά όλα τα υπόλοιπα. Εάν κάποιος κάνη καλή κρίσι των νοημάτων, οπωσδήποτε θα κάνη και καλή χρήσι των πραγμάτων αλλοιώς θα συμβαίνη το αντίθετο. Γι αυτό να στρέψετε όλο σας το ενδιαφέρο στην προσοχή του νού. Ένας άριστος τρόπος τηρήσεως του νου είναι η συνεχής μνήμη του Θεού.
Εάν η προσοχή στραφή εις αυτόν τον στόχο, τότε ο άνθρωπος αμέσως ευρισκόμενος στην μνήμη του Θεού, δεν αμαρτάνει. Ο άνθρωπος «κατ εικόνα και ομοίωσι Θεού» πλασμένος, σπανίως γίνεται κακοήθης εκ προθέσεως.

π. Γεώργιος Μεταλληνός: Ὁ ἐπίσκοπος Ἀρτέμιος εἶναι πατερικὸς καὶ γι' αὐτὸ τὸν λόγο πολεμεῖται

Μὲ ἀφορμὴ τὰ τελευταία ἔκτροπα στὴ Σερβία δημοσιεύουμε ἀπόσπασμα ἀπὸ τὴ περσινὴ συνομιλία ποὺ εἴχαμε μὲ τὸν π. Γεώργιο Μεταλληνό, στὸ ὁποῖο μιλᾶ γιὰ τὸν διωκόμενο ἀπὸ τοὺς οἰκουμενιστὲς ἐπίσκοπο Ἀρτέμιο.

Ἡ ἀγαπη οὐ περπερεύεται

Τι θα πει «περπερεύομαι»; θα πει κομπάζω, υπερηφανεύομαι.

Και «φυσιούμαι» τι θα πει; θα πει φουσκώνω από κενοδοξία. Υψώνω τον εαυτό μου πάρα πάνω από την αξία που έχω. Φαντάζομαι ότι έχω κάτι το μεγάλο, χωρίς να έχω τίποτα. Φουσκώνω σαν το μπαλόνι, σαν την φούσκα, που πάει ψηλά και μέσα της ουδεμία αξία έχει, αλλά αέρα.

Και δυστυχώς οι δύο αυτές κακίες η κενοδοξία και η υπερηφάνεια, συνυπάρχουν, γιατί «τόση μόνο διαφορά έχουν μεταξύ τους, όση έχει εκ φύσεως το παιδί από τον άνδρα και το σιτάρι από τον άρτο. Η κενοδοξία δηλαδή είναι η αρχή και η υπερηφάνεια το τέλος».

Γιά τίς θλίψεις καί δοκιμασίες.β' μέρος

 

«Πατρικές Συμβουλές Γέροντος ΦιλοθέουΖερβάκου»

Ἀπό τό ἡμερολόγιο τοῦ ἐκδοτικοῦ οἴκου «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»

ἔτους 2010

Δεῖτε ἐδῶ:α' μέρος
Γιά τίς θλίψεις καί δοκιμασίες

• Ὅλοι οἱ Ἅγιοι εἶχον ἀσθένειες, θλίψεις, πειρασμούς στήν πρόσκαιρη ζωή, ἀλλά τώρα χαίρουν καί θά χαίρουν αἰώνια.
• Θεωρῶ ἀναγκαῖον νά σοῦ ὑπομνήσω ὅτι καί ἐγώ καί σύ καί ὅλοι οἱ Χριστιανοί ὀφείλουμε νά ἔχουμε ὑπομονή στίς θλίψεις. Χωρίς θλίψεις, ἀσθένειες καί πειρασμούς εἶναι δύσκολο νά σωθοῦμε.
• Ἔχεις δίκαιο νά παραπονιέσαι γιά τήν ἀστοργία στίς θλίψεις καί συμφορές σου τῶν θεωρουμένων φίλων καί πνευματικῶν ἀδελφῶν, πού, ἄν ἤθελαν, θά μποροῦσαν νά σέ βοηθήσουν... Ἐάν ἐγνώριζες τί καλό σοῦ προξενοῦν οἱ φίλοι μέ τήν καταφρόνησί τους θά ἔχαιρες.
  

Ἡ αἵρεσις τῆς ἱκανοποιήσεως τῆς Θείας Δικαιοσύνης διά τῆς Σταυρικῆς θυσίας τοῦ Κυρίου. Ἐπισκόπου Σεραφείμ Μητροπολίτου Πειραιῶς

Η ΑΙΡΕΣΙΣ

ΤΗΣ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ

ΔΙΑ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΙΚΗΣ ΘΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ 2012

ἘπισκόπουΣεραφείμ ΜητροπολίτουΠειραιῶς

(Ἀπόσπασμα ἀπό τό 117 σελίδων Βιβλίο τοῦ Μητροπολίτου Πειραιῶς Σεραφείμ, πού θά βρείτε στό τέλος τῆς δημοσιεύσεως).

ΑΝΤΙ ΠΡΟΛΟΓΟΥ

Τῷ Mακαριωτάτῳ και Γεραρῷ Ἀρχιεπισκόπῳ Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος Κυρίῳ κ. ΙΕΡΩΝΥΜΩ ΤΩ Β΄ καί τῇ Σεπτῇ Ἱεραρχίᾳ τῆς Ἁγιωτάτης Ἀποστολικῆς καί Καθολικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς  Ἑλλάδος.

Εὐλαβῶς ἀνατίθεται

Ὁ πονήσας

ΚΕΦΑΛAIΟΝ ΠΡΩΤΟΝ  

ΘΕΟΣ - ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ - ΑΝΘΡΩΠΟΣ - ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΣ

 

Γνωστή εἶναι ἡ διακήρυξις τῆς Γραφῆς ὅτι ὁ Θεός εἶναι «ἀγάπη» (Α΄ Ἰωάν. Δ΄9). Ἡ «ἀγάπη» βεβαίως δέν εἶναι αὐτή αὕτη ἡ οὐσία τοῦ Θεοῦ. Ἡ ἄπειρος θεία οὐσία καί φύσις εἶναι -καί θά εἶναι πάντοτε- διά τόν ἄνθρωπον ἀκατάληπτος, ἀπερινόητος, ἀσύλληπτος, κατά τήν ὁμόφωνον ἐν προκειμένῳ γνώμην τῶν ἁγίων πατέρων τῆς ἁγίας ἡμῶν Ἐκκλησίας^[1]. Ἀλλ' ἡ «ἀγάπη» εἶναι ἡ κυρία ἰδιότης τοῦ Θεοῦ, τό τέλος εἰς ὅ πᾶσαι αἱ λοιπαί ἰδιότητες Αὐτοῦ ἀναφέρονται^[2].

Ἡ κυρία δέ αὕτη ἰδιότης τοῦ Θεοῦ ἀπορρέει ἐκ τοῦ τριαδικοῦ τῶν ὑποστάσεών Του. Ὁ ἄναρχος, ἄπειρος καί ἀΐδιος Πατήρ, γεννῶν ἀνάρχως ἐπίσης καί ἀϊδίως τόν ἄπειρον ὡσαύτως Λόγον Αὐτοῦ ἤ Υἱόν (Ἰωάν. Α΄1 κ.ἄ.), ἐνυπόστατον ὁμοίως καί ἐνσυνείδητον, ἀνάρχως ὑπάρχοντα ἐν «μορφῇ Θεοῦ» (Φιλιππ. Β΄6 κ.ἄ.), ἀγαπᾶ Αὐτόν δι' ἀπείρου ὡσαύτως, ἀϊδίου, ἐνυποστάτου καί ἐνσυνειδήτου Πνεύματος (τοῦ Ἁγίου Πνεύ­ματος), ἐξ Αὐτοῦ ἐκπορευομένου (Ἰωάν. ΙΕ΄26) καί ἐπί τόν Υἱόν ἐπαναπαυομένου (Ἰωάν. Α΄32-33 κ.ἄ.)[3]. 

Ὁ πατέρας καί τό παιδί.α' μέρος

 «Μακάριοι οἱ εἰρηνοποιοί, ὅτι αὐτοί υἱοί Θεοῦ κληθήσονται» (Ματθ. Ε΄. 9)

Ἀπό τό βιβλίο «Πνευματικές Νουθεσίες»

Ὁσίου Μακαρίου τῆς Ὄπτινα

(ἀποσπάσματα ἐπιστολῶν)

Ὁ πατέρας καί τό παιδί

Συγχώρεσέ με πού δέν σοῦ ἀπάντησα νωρίτερα, ἀλλά τό γραφεῖο μου ἔχει γεμίσει μέ ἀναπάντητες ἐπιστολές. Καί πολλές περιέχουν, ὅπως καί ἡ δική σου, ἀτέλειωτες περιγραφές γύρω ἀπ᾿ αὐτή τήν καινούργια μάστιγα, πού συνεχῶς ἐπιδεινώνεται, τή διάσταση δηλαδή καί τήν ἔχθρα ἀνάμεσα στά μέλη μιᾶς οἰκογένειας: γονεῖς καί παιδιά, ἀδελφούς καί ἀδελφές, κ.ο.κ.

Μαζί μέ τούς Δώδεκα μετέχουμε στό Δεῖπνο, στό Ὑπερῶο τῆς Σιών.

 

   ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ  ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΤΗ ΖΗΣΟΥΜΕ

Μαζί μέ τούς Δώδεκα μετέχουμε στό Δεῖπνο, στό Ὑπερῶο τῆς Σιών.

«Πιστεύσατε ὅτι καί τώρα ἐκεῖνο τό δεῖπνο εἶναι, στό ὁποῖο καί αὐτός ὁ Χριστός ἀνέκειτο. Σέ τίποτε δέν διαφέρει τοῦτο τό εὐχαριστιακό δεῖπνο ἀπό ἐκεῖνο... Τοῦτο εἶναι ἐκεῖνο τό ἀνώγειον, ὅπου ἦσαν τότε· ἀπό ἐδῶ ἐξῆλθαν στό ὄρος τῶν ἐλαιῶν» λέγει ὁ Ἱερός Χρυ­σόστομος[4]. Ἀκούγοντάς τον νομίζει κανείς ὅτι βλέπει μπροστά του νά ἐκτυλίσσονται τά συγκλονιστικά γεγονότα ἐκείνης τῆς τελευταίας νύκτας τῆς ἐπίγειας ζωῆς τοῦ Κυρίου.

Gay pride parade καί Νέα Τάξη Πραγμάτων

Λάβαμε μέ τό ἠλεκτρονικό ταχυδρομεῖο καί δημοσιεύουμε:
GAY PARADE KAI ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ – ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΣΤΟΝ Κ. ΣΑΜΑΡΑ:
Με αφορμή τη gay parade που έγινε στη Θεσσαλονίκη και το αναμενόμενο φεστιβάλ στη Σκιάθο, θα ήθελα να απευθύνω στον κ. Σαμαρά τις εξής ερωτήσεις:
•    Ποιος είναι ο λόγος για τον οποίο γίνονται όλα αυτά;
•    Η τεράστια και συνεχής προβολή των επιλογών και προτιμήσεων των gay είναι μήπως κατευθυνόμενη; Όπως και η τοποθέτηση ας πούμε των προϊόντων στα ράφια των supermarket;
•    Γιατί οι gay πρέπει να βρίσκονται συνεχώς στην επικαιρότητα;

Ὁ πολιτισμός χωρίς Θεό μετατρέπεται σέ ἐργαλεῖο ὑποδούλωσης

 

Πόσο εύκολα εξαπατήθηκε ο Έλληνας. Πόσο εύκολα έπεσα στην παγίδα. Έβλεπα κάθε ξένο για όμορφο και κάθε άκουσμα, που ερχόταν από άλλες χώρες, το είχα για πρωτότυπο. Θυμάμαι ακόμα και με τη λέξη κλοσάρ. Ήταν τόσο εύηχη στ’ αυτιά μου! Και εάν δεν με απατά η μνήμη μου, μέχρι και μάρκες προϊόντων είχαμε με αυτό το όνομα. Όταν όμως, έμαθα τι σημαίνει κλοσάρ, ταράχτηκα. Ο άστεγος, ο άπορος, ο ρακένδυτος είχε γίνει τίτλος και ήταν μία από τις κατηγορίες της κοινωνίας. Εγώ είχα μάθει να συμπονώ και να βοηθώ τον κλοσάρ να χάσει αυτόν τον τίτλο αλλά και να προσπαθώ να μην του μοιάσω, και όχι να τον φοράω ή να προφέρω με άνεση αυτήν την τόσο εύηχη λέξη, που σήμαινε μόνο

δυστυχία.    

Ἀνοικτή ἐπιστολή διαμαρτυρίας πρός τόν Πρωθυπουργό γιά τίς Gay Pride καί τήν προώθηση τῆς ὁμοφυλοφιλίας

Θεσσαλονίκη      26/6 / 2012
Πρός τόν Πρωθυπουργό τῆς Ἑλλάδας
κ. Ἀντώνιο Σαμαρᾶ.
κοινοποίηση: Δήμαρχο καί ἀντιδήμαρχο Θεσσαλονίκης , Δημάρχους ὅλης τῆς χώρας
Ἀξιότιμε κύριε Πρωθυπουργέ τά σέβη μας,
εἴμαστε μία ὁμάδα ἰδιωτικῆς πρωτοβουλίας-δράσης Ὀρθόδοξων Χριστιανῶν Ἑλλήνων πολιτῶν ( Ὀρθόδοξη Νεολαία Θεσσαλονίκης ).

Τὰ βουνὰ καὶ μοναστήρια τῆς Συρίας καὶ Μεσοποταμίας. Φώτης Κόντογλου

Τὰ βουνὰ καὶ μοναστήρια τῆς Συρίας καὶ Μεσοποταμίας

Φώτης Κόντογλου

Τὸ μέγα βουνὸ ὁ Ἀμανὸς στέκεται σὰν κάστρο ἀνάμεσα στὴ Συρία καί στὴν Κιλικία, κι' εἶναι παρακλάδι τοῦ Ταύρου, ἄγριο καὶ μεγαλοπρεπέστατο, πυκνοφυτεμένο μὲ λογῆς λογῆς δέντρα καὶ μὲ κέδρα.

Ἔχει κλεισοῦρες φοβερὲς κι' ἀπέραστες, καὶ θρέφει πολλὰ ἀγρίμια καὶ θεριά. Σὲ μία κορυφὴ τοῦ ἤτανε κτισμένος ναὸς γιὰ τοῦτο τὰ συναξάρια λένε γιὰ δαῦτο «πολλῆς πάλαι γέμον πολυθέου μανίας». Τούρκικα τὸ λένε Ἁλμὰ Ντάγ. Μέσα στὶς σπηλιὲς του ἁγιάσανε πολλοὶ ἀναχωρητές, Συμεώνης ὁ Παλαιός, Θεοδόσιος ὁ ἐν τῷ Σκοπέλω, ἀπάνου στὸ ἀκρωτήρι ποὺ βγαίνει στὴ θάλασσα, κι' ἄλλοι πολλοί.

Ἄλλο μεγάλο βουνὸ τῆς Συρίας εἶναι ὁ Λίβανος, στ' ἀραβικὰ λεγόμενο Τζέμπελ ἒλ Λιμπνάν, δασωμένο ἀπὸ βαλανιδιές, ὀξυὲς κι' ἀπὸ τὰ περιβόητα τὰ κέδρα. Βουνὸ θεοαγάπητο καὶ ὑμνολογημένο.

Ὁ Σολομώντας ἔκανε ἀπὸ τὰ κέδρα του τὴ σκεπή τοῦ ναοῦ του, ἀπὸ κεῖ κόβανε ξύλα κ' οἱ Φοίνικες καὶ σκαρώνανε τὰ καράβια τους. Πολλοὶ Πατέρες ἁγιάσανε ἀπάνω του, κι' ἀνάμεσά τους ξεχωρίζει ὁ Ἀβραάμης. Στὸν Ἀντιλίβανο, πού ΄ναι ἀντίκρυ στὸ Λίβανο καὶ βγαίνει στὴ θάλασσα, μόνασε ὁ ἅγιος Μάρωνας.

Γόρτυνος Ἱερεμίας: «Εὔχομαι ὁ Θεός νά δώσει γρήγορα νά ἔλθει ἡ χάση τοῦ Τούρκικου φεγγαριοῦ, εἶπε ὁ γ. Παΐσιος…»

Του Μητροπολίτου Γόρτυνος Ιερεμία
Τα πράγματα στήν πατρίδα μας, αλλά καί γενικώτερα στόν κόσμο όλο, δέν είναι καθόλου ευχάριστα. Οι ημέρες είναι πονηρές. Αιτία τού κακού είναι οι αμαρτίες όλων μας, η αποστασία μας από τόν Θεό.

Γι᾽ αυτό καί όλοι μας έχουμε ανάγκη από μετάνοια. Άς παρακαλέσουμε τον Ιησού Χριστό, τον Θεό μας, να συγχωρέσει τα αμαρτήματά μας και να μας δώσει τον φωτισμό και την Χάρη Του να ακολουθούμε το άγιο θέλημά Του, για να δούμε καλύτερες ημέρες. Καταφεύγουμε στην Κυρία Θεοτόκο, την Παναγία μας, και Την παρακαλούμε να ικετεύσει τον Υιόν Της γι᾽ αυτό.

Στην συνέχεια σας παραθέτω περικοπές λόγων του αγιασμένου Γέροντος πατρός Παϊσίου, στους οποίους φαίνεται ο πόνος για τα συμβαίνοντα στήν εποχή του, τα οποία προεμήνυαν πριν από είκοσι χρόνια την σημερινή οδυνηρή κατάσταση, που ζούμε, αλλά και τον πόνο του πάλι για την γενική κατάσταση της πατρίδος μας με την αδιαφορία και των ηγετών της και του λαού, γιατί παραθεωρούνταν οι ελληνορθόδοξες παραδόσεις καί αξίες της πατρίδος μας:

1. «Επέβαλαν στήν χώρα μας – λέγει ο πατήρ Παΐσιος – ένα πολύ μεγάλο εξωτερικό δημόσιο χρέος, τόσο μεγάλο που, όχι μόνο να μη μπορούμε να το ξεχρεώσουμε, αλλά ούτε τους τόκους αυτού του δανείου να μη προλαβαίνουμε μ᾽ αυτό κατάφεραν, με εύλογη δικαιολογία, να επιβάλουν στο λαό ένα οικονομικό πρόγραμμα εξόντωσης, έως εσχάτων. 

Γιὰ τὴν Ἐκκλησία εἴτε ὁ ἄθεος μαρξισμὸς εἴτε ἡ δεξιὰ μασωνία εἶναι τὸ ἴδιο πράγμα

τοῦ π. Ἰωάννη Ρωμανίδη

Στὴν διαδικασία τῆς καθάρσεως, τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς θεώσεως ἔχουμε μπροστὰ μας μία ἐπιστήμη. Αὐτὸ τὸ πράγμα ὅμως μπορεῖ νὰ πολιτικοποιηθεῖ; Δηλαδὴ μπορεῖ οἱ Ὀρθόδοξοι νὰ ποῦν πχ. ὅτι μόνο οἱ Ἀριστεροὶ μποροῦν νὰ ἔχουν νοερὰ προσευχή; Ἢ ὅτι ἐκεῖνος ποῦ ἔχει νοερὰ προσευχὴ εἶναι ὑποχρεωμένος νὰ εἶναι Ἀριστερὸς ἢ Δεξιός; Ὄχι, βέβαια.
Ὅποτε ἔχομε μία ἐπιστήμη, ποὺ λέγεται Ὀρθοδοξία, ἡ ὁποία δὲν μπορεῖ ποτὲ νὰ συσχετισθεῖ μὲ τὴν Πολιτική. Διότι ὁ ἀγαπῶν τὸν συνάνθρωπό του μεριμνᾶ γιὰ τὸν συνάνθρωπό του, ὁποιοσδήποτε καὶ ἂν εἶναι αὐτὸς ὡς πρὸς τὶς πεποιθήσεις του. Ἐκεῖνο ποὺ ἀπασχολεῖ τὸν Ὀρθόδοξο Χριστιανὸ στὰ ἰδεολογικὰ θέματα εἶναι πρῶτα- πρῶτα τὸ ἐὰν ἡ Ἐκκλησία ἔχει τὴν ἐλευθερία νὰ κάνει τὸ ἔργο Της, ποὺ εἶναι τὸ νὰ θεραπεύει τοὺς ἀρρώστους Της.

Π. Δανιήλ Σισόγιεφ 2009. Νεομάρτυρες τῆς Ὀρθοδοξίας στόν 20ό καί 21ο αἰώνα. Χαραλάμπους Χ. Ἄνδραλη

Π. Δανιήλ Σισόγιεφ 2009

Νεομάρτυρες της Ορθοδοξίας στον 20ό και 21^ο αιώνα

Μέρος Δεύτερο.   Κεφάλαιο Δέκατο Έκτο

Χαραλάμπους Χ. Άνδραλη

Ο πατήρ Δανιήλ γεννήθηκε στη Μόσχα, στις 12 Ιανουαρίου του 1974. Πατέρας του ήταν ο πατήρ Αλεξέι Νικολάεβιτς Σισόγιεφ και μητέρα του η πρεσβυτέρα Άννα Μιντκάτοβνα Αμίροβα, δάσκαλοι και οι δύο στο Ορθόδοξο γυμνάσιο, στο Γιασένεβο, της Μόσχας. Στις 31 Οκτωβρίου του 1977, ο Δανιήλ βαπτίσθηκε στον Ιερό Ναό της Αγίας Τριάδος στη Μόσχα.

Από μικρός  βοηθούσε τον πατέρα του στις δουλειές της εκκλησίας. Διακονούσε μάλιστα και ως ψάλτης, αφού ήταν μέλος εκκλησιαστικής χορωδίας. Όντας ακόμη αρκετά νεαρός, σε ηλικία 14 χρονών, βοήθησε ως απλός εργάτης την ανακατασκευή του ιστορικού μοναστηριού της Όπτινα. Οι γονείς του φρόντισαν από νωρίς να τον ποτίσουν με τις χριστιανικές αρχές. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, ήταν φυσικό ο μικρός Δανιήλ να αγαπήσει το Χριστό και την Εκκλησία.

26 Ιουνίου Συναξαριστής. Δαβίδ εκ Θεσσαλονίκης, Ιωάννου και Παύλου Οσίου, Ανθίων Οσίου, Δαβίδ του Νέου Οσιομ., Θεράποντως, Μακαρίου, Μαρκίου & Μαρκίας,Ιωάννου επισκόπου,Δαβίδ του οσιομάρτυρα,Σύναξη Υπεραγίας Θεοτόκου της οδηγήτριας,Σύναξη Υπεραγίας Θεοτόκου εν Νεάμτς,Σύναξης Υπεραγίας Θεοτόκου των επτά λιμνών,Σύναξης Υπεραγίας Θεοτόκου της Ρωμαίας.

Ὁ Ὅσιος Δαβὶδ ἐν Θεσσαλονίκη 

Ὁ Ὅσιος Δαβὶδ καταγόταν ἀπὸ τὴ βόρεια Μεσοποταμία, ποὺ ἦταν μεγάλο μοναστικὸ κέντρο, καὶ ἐγεννήθηκε περὶ τὸ 450 μ.Χ. Γιὰ λόγους ποὺ δὲν ἀναφέρονται ἦλθε στὴ Θεσσαλονίκη μαζὶ μὲ τὸ μοναχὸ Ἀδολᾶ.
Κατὰ τὸ βιογράφο τους ὁ Ὅσιος εἰσῆλθε ἀρχικὰ στὴ μονὴ τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Θεοδώρου καὶ Μερκουρίου, ἐπιλεγομένη Κουκουλλιατῶν, τῆς ὁποίας ἡ τοποθεσία προσδιορίζεται «ἐν τῷ ἀρκτικῷ μέρει τῆς πόλεως πλησίον τοῦ τείχους ἐν ᾧ ἐστι τὸ παραπόρτιον τῶν Ἀπροΐτων».
Τὸ προσωνύμιο «Κουκουλλιατῶν» ἢ «Κουκουλλατῶν» δηλώνει τοὺς μοναχοὺς ποὺ ἔφεραν κουκούλιο, ἴσως κατὰ ἰδιάζοντα τρόπο, ἂν κρίνει κανεὶς ἀπὸ τὶς σωζόμενες ἀπεικονίσεις τοῦ Ὁσίου, δηλαδὴ ριγμένο στοὺς ὤμους. Ἡ θέση τῆς μονῆς πρέπει νὰ ἀναζητηθεῖ βορειοανατολικὰ τῆς Ἀκροπόλεως, ἐκεῖ ὅπου ἀναγνωρίζεται τὸ τοπωνύμιο «Κῆπος τοῦ Προβατᾶ».
Τὰ παραδείγματα τῶν ἁγίων ἀνδρῶν τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ἰδιαιτέρως τοῦ Προφήτου καὶ βασιλέως Δαβίδ, ὁ ὁποῖος «τριετῆ χρόνον ᾐτήσατο, ἵνα δοθῇ αὐτῷ χρηστότης καὶ παιδεία καὶ σύνεσις», ὤθησαν τὸν Ὅσιο Δαβὶδ νὰ ἀποφασίσει νὰ καθίσει σὲ δένδρο ἀμυγδαλέας μέχρι ὁ Κύριος νὰ τοῦ ἀποκαλύψει τὸ θέλημά Του καὶ νὰ τοῦ χαρίσει σύνεση καὶ ταπείνωση.

Διαμαρτυρία γιά τήν Gay Pride στή Θεσσαλονίκη (δελτίο τύπου)

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ GAY PRIDE – PARADE(ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ)
Τό περασμένο Σάββατο τῆς 23ης/6/12  ἐκφράσαμε ἔντονα τήν ἀντίθεσή μας πού ἀποτελεῖ καί ἀντίθεση τῆς ὀρθόδοξης πίστης μας ἀπέναντι στήν παρέλαση τῶν ὁμοφυλοφίλων καί τῶν σχετικῶν ἐκδηλώσεων πού γιά πρώτη φορά διοργάνωσε ὁ Δήμαρχος τῆς πόλης μας, ἐλπίζοντας ὅτι δεύτερη δέν θά ὑπάρξει.