Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Πέμπτης 05-07-12.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2011. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Γαλάτας κεφ. ε΄ 22 - στ΄ 2

ε΄ 22 -  στ΄ 2

Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον Κεφ. Ια΄ 27 - 30

Ια΄ 27 - 30 
                                                  
Εὐχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

http://hristospanagia1.wordpress.com/

http://www.hristospanagia.gr/

Τοῦ Ἁγίου Ἰππολύτου, Πάπα Ρώμης...

 Του Αγίου  Ιππολύτου, Πάπα Ρώμης... 

( πρίν την εποχή του σχίσματος των Εκκλησιών )

Την εποχή εκείνη τέτοια θλίψη και στενοχώρια θα υπάρχει όσο ποτέ άλλοτε δε θα έχει παρουσιαστεί επί της γής… (Ματθ. κδ' 21). Τότε, εκείνοι οί Χριστιανοί πού δεν θα έχουν πάρει το χάραγμα του Αντίχριστου ( 666 ), θα διώκονται συνεχώς και με μένος, προσπαθώντας παράλληλα να βρουν τρόπο επιβίωσης, αφού και τα ίδια τα στοιχεία της φύσεως θα έχουν αλλοιωθεί…

Και τότε οι έχοντες το σφράγισμα του Αντίχριστου (χάραγμα το οποίο θα τους επέτρεπε να έχουν δικαίωμα αγοραπωλησίας ) θα μετανιώσουν πικρά για την επιλογή τους αυτή...

Άνθρωποι θα πεθαίνουν από την πείνα και τις αρρώστιες στους δρόμους και τις πλατείες. Και εάν δε συντόμευε ο Άγιος Τριαδικός Θεός εκείνες τις ημέρες της κακίας, δε θα έμενε κανείς πού να μη πρόδιδε την πίστη του…

Πῶς θά σωθοῦμε! α' μέρος

«Πατρικές Συμβουλές Γέροντος ΦιλοθέουΖερβάκου»

Ἀπό τό ἡμερολόγιο τοῦ ἐκδοτικοῦ οἴκου «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»

ἔτους 2010

Πῶς θά σωθοῦμε!

• Ἐάν θέλης νά σωθῆς καί σύ καί ἐγώ καί ὅλοι οἱ ἄνθρωποι, πρέπει νά φυλάξουμε δύο ἐντολές πού μᾶς ἔδωσε ὁ οὐράνιος Θεός Πατήρ. Ἡ πρώτη εἶναι· Ἀγαπήσεις Κύριον τόν Θεόν σου μέ ὅλη τήν καρδιά σου· ἡ δέ δεύτερη· καί τόν πλησίον σου σάν τόν ἑαυτό σου. Σέ αὐτές τίς δύο ἐντολές ὅλος ὁ νόμος καί οἱ προφῆτες κρέμονται...

Ὅταν λοιπόν ἔχουμε τήν πραγματική ἀγάπη, θά ἔχουμε τόν Θεό μαζί μας. Ἐπειδή δέν ἔχουμε τήν καθαρή καί γνήσια θεϊκή ἀγάπη, πού θέλει ὁ Θεός, ἄς τήν ζητήσουμε μέ πίστη, ἐπιμονή, ὑπομονή καί ταπείνωση ἀπό τόν Θεό, πού εἶναι Ἀγάπη. Ὄχι τήν ἀγάπη τοῦ κόσμου, πού εἶναι ἀκάθαρτη, βρωμερή, μάταιη, ψεύτικη, διαβολική καί ὁδηγεῖ στήν ἀπώλεια.

Τί εἶναι ἡ Θεοσοφία

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΟΣΟΦΙΑ

(Συνοπτική παρουσίαση)

Θεοσοφία: φιλοσοφικό καί θρησκευτικό «γνωστικό» ρεύμα, συνέχεια και σύνθεση του αρχαίου νεοπλατωνισμού και του γνωστικισμού, το οποίο, υπό την νεοτέρα του μορφή, προβαλλόταν κυρίως από τη Θεοσοφική Εταιρεία (ιδρυμένη τό 1875), με εισηγήτρια τη Ρωσίδα «διάμεσο» (“medium”) Έλενα Πετρόβνα Μπλαβάτσκυ, τώρα δε προβάλλεται από την κίνηση του “New (Aquarian) Age” .

Κύριες επιδιώξεις της Θεοσοφίας είναι αφ’ ενός ο σχηματισμός ενός παγκοσμίου πυρήνος της ανθρωπότητος χωρίς διακρίσεις θρησκείας, φυλής, γένους, τάξεως καί χρώματος, αφ΄ ετέρου δε και σε συνάρτηση με την προηγούμενη επιδίωξη, η απόδειξη ότι όλες οι διαφορετικές θρησκευτικές πίστεις και αιρέσεις είναι ουσιαστικά ίδιες, με κοινή προέλευση και αμελητέες παραλλαγές. Βάσει των επιδιώξεων τούτων η Θεοσοφία εξ αρχής επεδίωξε την προώθηση της συγκριτικής θρησκειολογίας (“comparative religion”), ως μέσο αποδείξεως της προελεύσεως των θρησκειών από κοινούς πρωταρχικούς θρησκευτικούς μύθους.

Τά παπούτσια καί ἡ ὑπακοή τοῦ ὁσίου Δαυίδ

ΤΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ ΚΑΙ Η ΥΠΑΚΟΗ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΔΑΥΙΔ

 Επισκόπου Θεοφίλου Καναβού

Μητροπολίτου Γόρτυνος και μεγαλουπόλεως

      Είχε βάλει στο νου του ο Γέροντας να επανέλθει στα παλαιά, για να δει την υπακοή του. Ζητούσε ευκαιρία και τη βρήκε. Τον είχε στείλει στην Άρτα από τη Ναύ­πακτο μια φορά. Και εκείνος, όπως έκανε παλαιά, ξεκί­νησε με τα πόδια και χωρίς παπούτσια. Είχε το σκοπό του. Περίμενε να πάρει τα παπούτσια του, όμως δεν τα πήρε. Μέρες περπατούσε για να πάει στην Άρτα, να κά­νει τη δουλειά και να γυρίσει πίσω. Ξεκουραζόταν κά­που στην άκρη της πόλεως, όταν περνούσε από εκεί έ­νας άρχοντας Χριστιανός. Είδε το Μοναχό κουρασμένο και χωρίς παπούτσια και τον σπλαχνίστηκε. Πήγε στο σπίτι του και του έφερε ένα ζευγάρι παπούτσια. Τα πή­ρε, μάλλον για να τον ευχαριστήσει, και γύρισε στην Άρτα μ' αυτά.

Σύν-οδος γνωμῶν, θελημάτων, πίστεων, συναισθημάτων καί ταύτιση μέ τά τοῦ Χριστοῦ.

 

   

   ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ  ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΤΗ ΖΗΣΟΥΜΕ

Σύν-οδος γνωμῶν, θελημάτων, πίστεων, συναισθημάτων καί ταύτιση μέ τά τοῦ Χριστοῦ.

Ἡ σύν-οδος δέν εἶναι μόνο τοπική, σ’ ἕναν ὁρισμένο τόπο καί χρόνο ἀλλά καί σύν-οδος γνωμῶν, θελημάτων, διαθέσεων, ἐπιθυμιῶν, καρδιακῶν σκιρτημάτων.

Ὅλοι πρέπει νά ἔχουμε τό ἴδιο πνεῦμα, τό πνεῦμα τοῦ Χριστοῦ γιά νά εἶναι ἡ Εὐχαριστιακή σύνοδος ὄντως σύν-οδος ἐπί τό αὐτό,  «εἰς τό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ». Πρέπει τά θελήματα καί οἱ ἐνέργειες ὅλων νά ταυτιζονται μέ τό θέλημα καί τήν ἐνέργεια τοῦ Χριστοῦ Μας. Τότε εἴμαστε συγκεντρωμένοι στό ὄνομά Του.

Τότε ἐκπληρώνονται καί τά αἰτήματά μας σύμφωνα μέ τόν λόγο Του: «Πάλιν λέγω ὑμῖν ὅτι ἐὰν δύο συμφωνήσωσιν ἐξ ὑμῶν ἐπὶ τῆς γῆς περὶ παντὸς πράγματος, οὗ ἐὰν αἰτήσωνται͵ γενήσεται αὐτοῖς παρὰ τοῦ Πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς.

Ὁ μακαριστός μοναχός Εὐδόκιμος ὁ Ἁγιοπαυλίτης

Ο ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ ΜΟΝΑΧΟΣ ΕΥΔΟΚΙΜΟΣ Ο ΑΓΙΟΠΑΥΛΙΤΗΣ.

Την Μεγάλη Πέμπτη πήγαμε στην Ιερά μονή Αγίου Παύλου και παραμείναμε εκεί μέχρι την Κυριακή τού Πάσχα.

Οι εμπειρίες μου απ' αυτή την επίσκεψι στην  Ιερά Μονή Αγίου Παύλου είναι

απερίγραπτες.

Θα περιγράψω και θα μνημονεύσω τα περί τού πατρός Ευδόκιμου, όστις εγεννήθη       στις 6/01/1910 στο Φανάρι Καρδίτσας. Το κοσμικό του όνομα ήταν Ευάγγελος Τραυλός και ήταν γιος του Γεωργίου και της Αγορίτσας.

Ο πατήρ Ευδόκιμος ήταν ένας κοντόσωμος (ύψους 1,65) και ηλικιωμένος μοναχός. Στην "ιεραρχία" της Μονής ήτο μεταξύ των πρώτων, δηλαδή όταν επορεύετο να κοινωνήσει πήγαινε τρίτος.

Εμείς οι δύο κοινωνήσαμε μόνο μία φορά, το Πάσχα, ενώ ο πατήρ Ευδόκιμος κοινώνησε όλες τις ήμερες. Από τον πατέρα Ευδόκιμο θυμάμαι δύο τινά. Το πρώτο είναι το εξής:

Ὁ Χριστὸς ἔφυγε καὶ ὁ προχριστιανικὸς βαρβαρισμός ἐπέστρεψε στὴν Εὐρώπη

  Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΦΥΓΕ ΚΑΙ Ο ΠΡΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΣ ΒΑΡΒΑΡΙΣΜΟΣ ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΑΧΡΙΔΟΣ

ἀπὸ τὸ βιβλίο ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΤΗΣ ΦΥΛΑΚΗΣ
 (Μηνύματα στὸν λαό)

ἐκδ. «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ», Θεσσαλονίκη 2012
σελ. 170-172

[…] Στὸ δικαστήριο ἀνάμεσα στὸν Χριστὸ καὶ τὴν Εὐρώπη πραγματικὰ ἔγινε τὸ ἑξῆς:
.           Ὁ Χριστὸς λέει στὴν Εὐρώπη πὼς αὐτὴ βαπτίστηκε στὸ ὄνομά Του, καὶ πὼς πρέπει νὰ μείνει πιστὴ σ᾽ Αὐτόν, καὶ στὸ δικό Του εὐαγγέλιο.
.           Ἡ κατηγορουμένη Εὐρώπη ἀπαντάει: «Ὅλες οἱ θρησκεῖες εἶναι ἴσες -αὐτὸ εἶπαν οἱ Γάλλοι ἐγκυκλοπαιδιστὲς- κανένας δὲν πρέπει νὰ πιέζεται νὰ πιστεύει αὐτὸ ἢ ἐκεῖνο». Ἡ Εὐρώπη ἀνέχεται ὅλες τὶς θρησκεῖες σὰν λαϊκὲς δεισιδαιμονίες λόγῳ τῶν δικῶν της ἰμπεριαλιστικῶν συμφερόντων. Ὅμως, ἡ ἴδια ἡ Εὐρώπη δὲν ἔχει οὔτε μία θρησκεία. Ὅταν ἡ Εὐρώπη θὰ καταφέρει νὰ πετύχει τοὺς πολιτικούς της στόχους, τότε γρήγορα θὰ κάνει μία ἐκκαθάριση ὅλων τῶν λαϊκῶν δεισιδαιμονιῶν.
.           Σ’ αὐτὰ τὰ λόγια ὁ Χριστὸς ρωτάει λυπημένος: Πῶς μπορεῖτε ἐσεῖς οἱ ἄνθρωποι νὰ ζεῖτε μὲ ἰμπεριαλιστικά, ὑλικὰ συμφέροντα, μὲ κτηνώδη ἐπιθυμία μόνο γιὰ σωματικὴ τροφή; Ἐγὼ ἤθελα νὰ σᾶς κάνω θεοὺς καὶ γιοὺς τοῦ Θεοῦ καὶ ἐσεῖς ἀντιστέκεστε καὶ σπεύδετε νὰ γίνετε ἴδιοι μὲ τὰ κτήνη»;

Ποιοί κατέστρεψαν τούς ἀρχαίους Ναούς;

 

ΠΟΙΟΙ ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΑΝ ΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΥΣ ΝΑΟΥΣ; 

Πρωτοπρ. Κυριακού Τσουρού
Γραμματέως της Σ. Ε. επί των αιρέσεων

      Πολλά από τα «νεοεθνικά» ρεύματα, που δραστηριοποιούνται και στην Ελλάδα, ισχυρίζονται συχνά, ότι oι χριστιανοί κατέστρεψαν τους ναούς, τα ιερά και τα αγάλματα της αρχαίας ελληνικής θρησκείας, καταστρέφοντας, έτσι, έργα τέχνης και μνημεία πολιτισμού. Για να στηρίξουν αυτό τον ισχυρισμό τους, επιστρατεύουν μεμονωμένα περιστατικά και προβάλλουν περιπτώσεις ακραίας συμπεριφοράς ως την επίσημη γραμμή της Χριστιανικής Εκκλησίας κατά της αρχαίας θρησκείας.

«Η Ορθοδοξία κατέστρεψε τους ναούς μας», λένε1. Σε ερώτηση: «Τι πρόσφερε η Ορθοδοξία στους Έλληνες;», δίδεται η απάντηση: «Την καταστροφή όλων των ναών, των έργων τέχνης και των βιβλιοθηκών»2. Οι χριστιανοί «έκαψαν όσα βιβλία δεν τους βόλευαν, βεβήλωσαν τα ελληνικά ιερά, κομμάτιασαν τα αγάλματα, γκρέμισαν τους ελληνικούς ναούς, καταλήστεψαν τον εθνικό πληθυσμό»3. Σε συκοφαντικό άρθρο κατά του Χριστιανισμού, υποστηρίζεται για τους χριστιανούς, ότι «Η πρώτη τους κίνηση ήταν να καταστρέφουν τους ναούς και τα αγάλματα των Ελλήνων στερώντας έτσι τον κόσμο από ανεπανάληπτα δημιουργήματα της αρχαίας τέχνης, για να μη μείνει ίχνος από τη "βδελυρή θρησκεία των ειδώλων"»4.

Γιά τόν Ἀββᾶ Παῦλο πού πλανήθηκε

Από τις εμπειρίες των αρχαίων Πατέρων της ερήμου

Κείμενον βλ. F. Nau - L. Glugnet, Vies et Récits d'Anachorètes, Revue de 1' Orient Chrétien, τόμ. 10 (1905), σ. 47-49.

Ζούσε κάποτε στη Θηβαΐδα κάποιος που τον έλεγαν Παύλο και ήταν ευλαβής και φιλακόλουθος. Μέρα και νύκτα παρακολουθούσε την εκκλησία κι έκανε με προθυμία και τις υπόλοιπες διατεταγμένες ακολουθίες. Βλέποντας τον έτσι οι γνωστοί του ευλαβείς και φιλακόλουθοι του λένε: «Κυρ-Παύλε, αφού ούτε γονείς έχεις ούτε γυναίκα θέλεις να πάρεις, γιατί δεν γίνεσαι μοναχός;» Κι αυτός τους απάντησε: «Καλά λέτε. Θα πάω να γίνω μοναχός». Έφυγε λοιπόν και ησύχασε σε κελλί μόνος του και δόθηκε στην άσκηση και τους λοιπούς κόπους και ήταν στο φρόνημα ακμαιότερος.

Βλέποντας τον ο πονηρός δαίμονας έτσι αγωνιστή, άρχισε να του παρουσιάζεται κατά φαντασίαν ως άγγελος, να του προλέγει κάποια πράγματα και να τον εμπαίζει. Κι όταν ο δαίμονας κατάλαβε ότι τον έχει υποχείριο, του λέει:

Τό φαινόμενο τῆς γλωσσολαλιᾶς

ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΟΛΑΛΙΑΣ

         Πεντηκοστή είναι η επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος στους Αποστόλους σε μορφή δυνατού βιαίου ανέμου και είδος πυρίνων γλωσσών.

Ας αναλύσουμε προσεκτικά, λογικά και υπεύθυνα τον όρο «γλώσσες».

Το κείμενο των Πράξεων Β' Κεφάλαιο, αναφέρει δύο λέξεις «κλειδί» για το είδος αυτών των γλωσσών:

1. «Ωφθησαν» (δηλαδή φάνηκαν) και

2. «ωσεί» (σαν) πύρινες γλώσσες.

Το «γλώσσες» εδώ σημαίνει «φλογίτσες» και όχι γλώσσα με την έννοια της προφορικής επικοινωνίας μεταξύ ανθρώπων. Γι' αυτό λέει «ώφθησαν», η γλώσσα σαν μορφή επικοινωνίας δεν «φαίνεται» αλλά ακούγεται. Το «σαν» δηλώνει το περίπου, αλλά όχι ακριβώς, δείχνει την εξωτερική μορφή και όχι την ουσία. Όπως το διασαφηνίζει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, «το Άγιο Πνεύμα δεν είναι πύρινη γλώσσα, ούτε φλεγομένη βάτος, ούτε περιστέρι, ούτε νεφέλη, αλλ' εμφανίζεται έτσι σε τέτοια μορφή μόνο στη συγκεκριμένη περίσταση».

Περί Χριστοῦ , περί Σταυροῦ, περί Ἀναστάσεως καί Ἀναλήψεως

Π. Σάββας 2011-06-04_Περί Χριστοῦ , περί Σταυροῦ, περί Ἀναστάσεως καί Ἀναλήψεως_Ἁγ. Κυρίλλου_4η Κατήχηση-2ο μέρος_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 04-06-2011 (Συνάξη ἀνδρῶν).

Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία

Οἱ εὐαγγελικοί Μακαρισμοί. Ἅγιος Ἰγνάτιος Μπρατσιανίνωφ. Μέρος Β'

 Οι ευαγγελικοί Μακαρισμοί 

Δείτε εδώ:Α' μέρος

Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ

 Έκανες αμαρτίες; Κλάψε!
Όποιος είναι αφοσιωμένος στην εξέταση του εαυτού του, όποιος βλέπει πόσο λερωμένος είναι από τις αναρίθμητες αμαρτίες του, όποιος παραδέχεται πως είναι άξιος για αιώνια βάσανα, όποιος θρηνεί σαν καταδικασμένος ήδη στην ατελεύτητη κόλαση, αυτός δεν βλέπει σχεδόν ποτέ τις αδυναμίες του πλησίον, εύκολα δικαιολογεί εκείνες που βλέπει, ολοπρόθυμα και ολόψυχα συγχωρεί και την κατάκριση.
«Μακάριοι οι πράοι», είπε ο Σωτήρας, «γιατί αυτοί θα κληρονομήσουν τη γη».
Ποια είναι αυτή η γή;… Μετά την προπατορική πτώση, ο Θεός ονόμασε «γη» τον Αδάμ, και στο πρόσωπό του Αδάμ, ονόμασε «γη» κι εμένα: «γη είσαι και στη γη θα επιστρέψεις».

4 Ιουλίου Συναξαριστής. Ανδρέου Ιεροσολυμίτου, Θεοδώρου Επισκόπου, Κυπρίλλας, Αρόας, Λούκιας, Ασκληπίας Θαυματουργής, Θεοφίλου Ιερομάρτυρα, Μενίγνου Οσίου, Μάρθας μητέρας Συμεών Οσίου, Θεοδότου, Κορίλλας, Δονάτου Επισκόπου, Μιχαήλ Χωνιάτη.

Ὁ Ἅγιος Ἀνδρέας ὁ Ἱεροσολυμίτης, Ἀρχιεπίσκοπος Κρήτης

«Ζηλοῦτε τὰ πνευματικά». Νὰ ἐπιθυμεῖτε μὲ ζῆλο τὰ πνευματικὰ χαρίσματα. Τέτοιο ζῆλο σὲ ὅλη του τὴν ζωὴ εἶχε καὶ ὁ ἅγιος  Ἀνδρέας.

Ἀπὸ τοὺς μεγάλους ἐκκλησιαστικοὺς ποιητὲς ὁ Ἀνδρέας, γεννήθηκε στὴν Δαμασκὸ ἀπὸ γονεῖς εὐσεβεῖς, τὸν Γεώργιο καὶ τὴν Γρηγορία. Σὲ ἡλικία 15 χρονῶν, κατατάχθηκε στὸν κλῆρο (ἀναγνώστης) τοῦ πατριαρχικοῦ θρόνου τῶν Ἱεροσολύμων, ἀπὸ τὸν τότε Πατριάρχη Θεόδωρο.

Στὴν Ἱερουσαλήμ, ὁ Ἀνδρέας διακρίθηκε γιὰ τὴν μόρφωση καὶ τὴν ἀρετή του μεταξὺ τῶν ἁγιοταφιτῶν πατέρων, γι’ αὐτὸ καὶ τὸν προέκριναν νὰ σταλεῖ στὴν Κωνσταντινούπολη, γιὰ τὴν ἕκτη Οἰκουμενικὴ Σύνοδο κατὰ τῶν Μονοφυσιτῶν.

Μετὰ τὸ τέλος τῆς Συνόδου, ὁ Ἀνδρέας παρέμεινε στὴ βασιλεύουσα, ὅπου χειροτονήθηκε διάκονος καὶ διορίσθηκε διευθυντὴς τοῦ ὀρφανοτροφείου «Ἅγιος  Παῦλος». Ἡ ἔξοχη ἐπιμέλεια ποὺ ἀνέπτυξε στὸ φιλανθρωπικὸ αὐτὸ ἵδρυμα, τὸν ἀνέδειξε ἀρχιεπίσκοπο Κρήτης.

Ἀφοσιωμένος στὰ καθήκοντα τῆς νέας του θέσης, ἀναδείχθηκε μέγας ἐκκλησιαστικὸς διοικητής, ἀλλὰ καὶ λαμπρὸς διδάσκαλος καὶ ρήτορας. Γι' αὐτὸ καὶ ὅλο του τὸ ποιμνίο τὸν θεωροῦσε πραγματικὰ πατέρα.