Κήρυγμα περί τοῦ ἀκτίστου φωτός στήν ἑορτή τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Χριστοῦ ἀπό τόν γέροντα Σωφρόνιο καί ὅπως βίωσε τό ἄκτιστο φῶς ὁ ἴδιος

ΚΗΡΥΓΜΑ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΚΤΙΣΤΟΥ ΦΩΤΟΣ ΣΤΗΝ ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΣΩΦΡΟΝΙΟ ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΒΙΩΣΕ ΤΟ ΑΚΤΙΣΤΟ ΦΩΣ Ο ΙΔΙΟΣ.

Συνοπτική παρουσίαση της εμπειρίας του ακτίστου Φωτός έκανε ο Γέροντας σε λόγο-ομιλία του στην εορτή της Μεταμορφώσεως του Χριστού «Περί του Θαβωρίου Φωτός». Ο λόγος αυτός εκφωνήθηκε κατά πάσα πιθανότητα στο Παρίσι, μετά την επιστροφή του από το Άγιον Όρος. Με τον λόγο αυτό αναλύεται η φράση των Ευαγγελιστών σχετικά με την αποκάλυψη της δόξης του Χριστού: «Ιδού νεφέλη φωτεινή επεσκίασεν αυτούς, και ιδού φωνή εκ της νεφέλης λέγουσα· Ούτός εστιν ο Υιός Μου ο αγαπητός, εν Ώ ευδόκησα· Αυτού ακούετε» (Ματθ. ιζ’, 5).

Ο λόγος αυτός είναι καταπληκτικός. Όσες φορές τον διαβάζω μου προξενεί ιδιαίτερη εντύπωση, γιατί αφ’ ενός μεν είναι εφάμιλλος των λόγων-ομιλιών των αγίων Πατέρων, διότι καταγράφει το γεγονός της Μεταμορφώσεως του Χριστού μέσα από την προσωπική πείρα, αφ’ ετέρου δε στην πραγματικότητα είναι μια «αυτοβιογραφία» του Γέροντος Σωφρονίου .

Ἡ εὐλογία τῶν καρπῶν κατά τήν ἑορτή τῆς Μεταμορφώσεως

 Οι φωτογραφίες είναι από των αγιασμό των καρπών της γης στην ρωσική εκκλησία(6/19 Αυγούστου)

 

Του Παναγιώτη Ι.Σκαλτσή,επικούρου Καθηγητού Α.Π.Θ.

Στην αρχαία Εκκλησία, κατα τη διάρκεια της προσφοράς από τους πιστούς του άρτου και του οίνου για την τέλεση του µυστηρίου της θείας Ευχαριστίας, προσφέρονταν και ευλογούνταν και άλλα προϊόντα, όπως σίτος, έλαιον, µέλι, σταφύλια και άλλα οπωρικά, καθώς επίσης γάλα, τυρος, καρποί, άνθη, ακόµη και ζώα.

Η πρώτη όµως εκκλησιαστικη αντίδραση στην παλαιά αύτη συνήθεια ήλθε από τον γ' άποστολικό κανόνα, ο οποίος,προκειµένου να διαφυλάξει τη βιβλική - αποστολική παράδοση της προσφοράς κατά τη θεία Ευχαριστία µόνον άρτου και οίνου, απηγόρευσε τόσο την εκ του Πάλαιοδιαθηκικού Νόµου προερχόµενη συνήθεια της θυσίας ζώων στο ιερό, όσο και κατά τη θεία Λειτουργία προσφορά µη ευχαριστιακών καρπών και προϊόντων.

Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός γιά τήν Μεταμόρφωση τοῦ Χριστοῦ

Η δόξα του Θαβώρ

Αποσπάσματα ομιλίας στη Μεταμόρφωση του Κυρίου του αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού, ΕΠΕ 9, σελ. 12, 14, 16, 38.

Σήμερα έχουμε εμπρός μας την άβυσσο του απροσίτου θείου φωτός. Σήμερα η άπειρη έκχυση της θείας λάμψεως στο όρος Θαβώρ γίνεται θεατή από τους Αποστόλους. Σήμερα γίνεται γνωστός ως Κύριος της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης ο Ιησούς Χριστός, αυτό το πρόσωπο και όνομα που μου είναι πολύ αγαπητό, το γλυκύτατο πραγματικά και πολύ ποθητό, το οποίο υπερβαίνει κάθε έννοια γλυκύτητος. Σήμερα ο μέγας ηγέτης της Παλαιάς Διαθήκης Μωυσής, ο θείος νομοθέτης, στο όρος Θαβώρ εμφανίζεται και στέκεται σαν δούλος προς τον Κύριό του εμπρός στον Νομοδότη Χριστό. Σήμερα στον παρθένο μαθητή (Ιωάννη) της Καινής Διαθήκης ο παρθένος προφήτης της Παλαιάς (Ηλίας) κηρύττει και αναγγέλει ως Κύριο τον Παρθένο (Χριστό) που γεννήθηκε εκ της Παρθένου (Μαρίας)…

Λάμπρος Κ. Σκόντζος, Ἀφιέρωμα στήν ἑορτή τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Κυρίου

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

 

«ΔΙΑΓΡΗΓΟΡΗΣΑΝΤΕΣ ΕΙΔΟΝ ΤΗΝ ΔΟΞΑΝ ΑΥΤΟΥ» (Λουκ.9,32)

 (Εόρτιο αφιέρωμα στη μεγάλη δεσποτική εορτή της Μεταμορφώσεως του Κυρίου. Σύντομη θεολογική προσέγγιση της ορθοδόξου διδασκαλίας περί των ακτίστων ενεργειών του Θεού και της δυνατότητος μετοχής των πιστών σε αυτές).

     

 ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου-Καθηγητού

        Αν μελετήσουμε με προσοχή τα Ιερά Ευαγγέλια θα διαπιστώσουμε πως οι  μαθητές του Κυρίου φωτίζονταν σταδιακά και κατανοούσαν  το τι ήταν πραγματικά ο Διδάσκαλός τους. Έπρεπε να απαλλαγούν από τις λαθεμένες περί Μεσσία ιουδαϊκές προσδοκίες και να οδηγηθούν στην επίγνωση του Υιού του Θεού. Σε αυτό συνέβαλλε ουσιαστικά ο Κύριος με τις κατ’ ιδίαν διδασκαλίες Του, τα θαύματά Του, τις συζητήσεις. Σε αυτή την προοπτική εντάσσεται και το γεγονός της Μεταμορφώσεως. 

   

Π. Ἀντώνιος Ἀλεβιζόπουλος: Ἡ ἀνόρθωση τοῦ ἀνθρώπου-Εἶναι δυνατή ἡ σωτηρία;

 

Η ΑΝΟΡΘΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

 
 Δείτε εδώ:Ἡ ἔννοια τῆς σωτηρίας

ε) Είναι δυνατή η σωτηρία;

Το αν η σωτηρία του ανθρώπου είναι δυνατή η όχι, εξαρτάται από την ταυτότητα του Ιησού Χριστού, από το ζήτημα δηλαδή, αν στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού συντελέσθηκε πραγματική κοινωνία ανάμεσα στον Θεό και στον άνθρωπο κατά τρόπο ασύγχυτο και αδιαίρετο. Αν το πρόσωπο του Χριστού είναι όντως θεανδρικό, η σωτηρία είναι πραγματικότητα. Αν ο Χριστός δεν είναι θεάνθρωπος, τότε η ζωή μας δεν έχει κανένα νόημα.

H αγία Γραφή μάς πληροφορεί πως στο πρόσωπο του Χριστού εκπληρώνονται οι υποσχέσεις (Γέν. ιβ' 7)· είναι ο «έσχατος Αδάμ» (Α' Κορ. ιε' 45), ο γενάρχης του νέου Ισραήλ (Ρωμ. θ' 6-8. Γαλ. γ' 16. Πράξ. γ' 25), ο Σωτήρας του κόσμου (Λουκ. β' 11).

Γιατί εὐλογοῦνται τά σταφύλια τήν ἑορτή τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος; (6 Αὐγούστου)

Γ. Σκαλτσή, Καθηγητου Α.Π.Θ - Απόσπασμα

…Η ΕΥΛΟΓΙΑ τῶν σταφυλιῶν κατὰ τὴ Μεταμόρφωση κατανοεῖται μέσα ἀπὸ τὶς θεολογικές, ἀνθρωπολογικὲς καὶ κοσμολογικὲς διαστάσεις τῆς ἑορτῆς αὐτῆς.

῾Ο Κύριος «ἡμέρας ἓξ» ἢ «ὡσεὶ ἡμέρας ὀκτώ», μετὰ τὴν πρόρρηση τοῦ Πάθους Του, «εἰς ὄρος ὑψηλόν… μετεμορφώθη ἔμπροσθεν αὐτῶν (Πέτρου, ᾿Ιακώβου καὶ ᾿Ιωάννου), καὶ ἔλαμψε τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ὡς ὁ ἢλιος, τὰ δὲ ἱμάτια αὐτοῦ ἐγένετο λευκὰ ὡς τὸ φῶς».

Αὐτὸς εἶναι ὁ Δημιουργὸς τοῦ κόσμου,ἀλλὰ καὶ ὁ κυρίαρχος τῶν ἐσχάτων. Αὐτὸς εἶναι ἡ ἄμπελος «ἐν οὐρανοῖς μὲν ἔχουσα τὴν ρίζαν, ἐπὶ γῆς δὲ τὰ κλήματα·ἄμπελος κλαδευομένη τὸ σῶμα, ἀλλ᾿ οὐ τὴν ρίζαν· ἄμπελος μετὰ τρίτην ἡμέραν τοῦ κλαδευθῆναι βλαστάνουσα τὸν βότρυν τῆς ἀναστάσεως».

Οἱ λογισμοί καί ἡ ἀντιμετώπισή τους.Τά στάδια τῆς ἁμαρτίας.

Δείτε εδώ:Πορεία πρός τή χώρα τῆς ἁμαρτίας.

Εκδοσις: Συνοδία Σπυρίδωνος Ιερομονάχου. Νέα Σκήτη - Άγιον Όρος - 1997.

4. Τα στάδια της αμαρτίας.
Έτσι, μπορούμε να διακρίνουμε τρία στάδια προς τη χώρα της αμαρτίας: α) την προσβολή, β) τη συγκατάθεση, γ) την αιχμαλωσία.
Πως λειτουργεί ο μηχανισμός αυτός; Λειτουργεί ως εξής: Κάποιος πονηρός λογισμός (κενοδοξίας, φιλαργυρίας, κατακρίσεως, κ.λ.π.) εισέρχεται στο νου του ανθρώπου. Ο πειρασμός εργάζεται με την φαντασία. Παρουσιάζει την υπόθεση όσο πιο ελκυστική μπορεί. Έτσι η προσβολή γίνεται πιο ελκυστική και δυνατή.
Μέχρι το σημείο αυτό ο άνθρωπος είναι ανεύθυνος. Είναι το πρώτο στάδιο, μία προσβολή, μία επίθεση του εχθρού ή πιο απλά το χτύπημα της πόρτας.

Ἡ κάθαρση ἀπό τά πάθη («παλαιός ἄνθρωπος»)

 

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ  ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΤΗ ΖΗΣΟΥΜΕ 

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ:

 ΠΩΣ ΘΑ ΒΙΩΣΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

 Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

Τά ἔργα τῆς πίστεως

Τρεῖς εἶναι οἱ κοινοί ἐχθροί τῆς σωτηρίας μας:

1.Ὁ ἀνθρωποκτόνος διάβολος,

2.Ὁ παλαιός ἄνθρωπος, πού ἔχουμε μέσα μας καί

3.Ὁ κόσμος, τό κοσμικό πνεῦμα καί φρόνημα.

Πρέπει νά νικηθοῦν καί οἱ τρεῖς ἐχθροί.

Β) Ἡ κάθαρση ἀπό τά πάθη («παλαιός ἄνθρωπος»)

Ἰδιαίτερα σκληρός εἶναι ὁ ἀγώνας ἐναντίον τοῦ δεύτερου κοινοῦ ἐχθροῦ, πού μᾶς παρασύρει στήν ἁμαρτία· αὐτοῦ πού πολεμεῖ ὅλους, ἀκόμη καί τούς μεγάλους ἀγωνιστές ὅπως τόν Ἀπ. Παῦλο, καί εἶναι αὐτός, πού ὀνομάζουμε «παλαιός ἄνθρωπος». Ὁ ἐχθρός αὐτός εἶναι ὁ μή ἀναγεννημένος, ὁ ἐμπαθής, ὁ ἐσωτερικός ἂνθρωπος πού κυριαρχεῖται ἀπό τά ψυχικά καί σωματικά πάθη.

Τά πάθη εἶναι οἱ πνευματικές ἀσθένειες, πού παρακινοῦν τόν ἂνθρωπο στήν ἁμαρτία. Ὁ ἃγιος Ἀπόστολος Παῦλος, ἕνα πρότυπο πνευματικοῦ ἀγωνιστοῦ γιά ὅλους μας, εἶχε πλήρη ἐπίγνωση αὐτῆς τῆς καταστάσεως, πού ἐπικρατεῖ στήν ψυχή τοῦ μή κεκαθαρμένου ἀνθρώπου. Γνώριζε πολύ καλά ὃτι ὁ παλαιός ἂνθρωπος μέ ὃλες τίς πράξεις καί τίς ἐπιθυμίες του πρέπει νά νεκρωθεῖ.

Προσοχή στά ὁράματα του οἰκουμενισμοῦ.Ἅγ. Νικόλαος ἐπίσκοπος Ἀχρίδος

ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΑ ΟΡΑΜΑΤΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ (ΑΓ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ)

Επιστολή  του αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς (Αγίου Νικολάου Αχρίδος)
στον συνταξιούχο Π.Ν. για ένα όραμα


Είχατε ένα ασυνήθιστο όραμα στην Εκκλησία κατά τη διάρκεια της προσευχής. Είδατε πως ο Χριστός βγήκε απ' το ιερό και στάθηκε. Ύστερα βγήκε κάποιος σαν Εβραίος ραβίνος, και στάθηκε εξ αριστερών του Χριστού. Τελικά βγήκε πάλι κάποιος με τη μαντήλα στο κεφάλι, και στάθηκε εκ δεξιών  του Χριστού. Τότε και οι δυο τους από τις πλευρές έδωσαν τα χέρια στον Χριστό και έκαναν χειραψία μαζί Του. Τέτοιο όραμα είχατε. Ενώ σαν ερμηνεία του δήθεν ερμηνευτή ανακοινώνετε το εξής: ο Θεός θέλει να συμφιλιωθούν όλες οι θρησκείες και να δημιουργηθεί μία πίστη στον κόσμο!
Ο καθένας που είναι μυημένος στα μυστήρια της Βασιλείας του Θεού μπορεί να σάς πεί ότι και το όραμα είναι ψευδές και η ερμηνεία είναι ψευδής.

Π.Ἀρσένιος ὁ Κατάδικος ''ΖΕΚ - 18376'' - Μαρτυρίες -2ο "Ξεπαγιάζω..."

Π. ΑΡΣΕΝΙΟΣ. Ο ΚΑΤΑΔΙΚΟΣ

''ΖΕΚ - 18376''

2. "Ξεπαγιάζω..."

Αναμνήσεις συγκρατουμένου του π. Αρσενίου, αγρονόμου-προέδρου Κολχόζ από την Καλούγκα

Γνώρισα τον Πέτρο Αντρέγιεβιτς στη διάρκεια μιας πορείας . Πώς να ξεχάσω εκείνη τη μέρα...
Ξεκινήσαμε από το στρατόπεδο πρωί-πρωί, με θερμοκρασία -30°C κι έναν άνεμο τυραννικό. Καμιά δεκαριά χιλιόμετρα ήταν όλη κι όλη η απόσταση που θα καλύπταμε μέσα σε τέσσερις-πέντε ώρες. Ωστόσο, πάνω απ' τα παλιόρουχά μας δεν φορούσαμε παρά μόνο το μπουφάν.
Σε λίγο ένιωθα την παγωνιά να μου τρυπάει τα κόκαλα. Και σε δυο ώρες άρχισα να ξυλιάζω.
Έριξα ένα βλέμμα γύρω μου. Όλοι οι κρατούμενοι έτρεμαν. Οι φρουροί, μολονότι ντυμένοι με χοντρές κάπες, κρύωναν κι αυτοί. Και τα σκυλιά ήταν καλυμμένα μ' ένα παχύ στρώμα πάχνης.

Ρωμηοσύνη καί νεολληνική ταυτότητα

ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ

ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ 

"Τραγουδήστε μου ένα μοιρολόι από κείνα που σάς άκουσα να τραγουδάτε

σαν ήμουνα παληκάρι και πήγα στα χωριά της μαστίχας να μάθω τη λαλιά σας,

τα ρωμαίικα. Ποιός ξέρει, μπορεί να με ξυπνήσετε άξαφνα ως και στον τάφο, τόσο τ’ αγάπησα, τόσο βαθιά τα ’βαλα μέσα για μέσα στην καρδιά μου, τη ρωμαίική μου την καρδιά"

ΣΤ. ΨΥΧΆΡΗ

Η με φανατισμό απόρριψη της ονομασίας «Ρωμηοί» και του πολιτισμού της Ρωμανίας πρόσφερε, όπως είδαμε, το απαραίτητο ιδεολογικό άλλοθι σε όσους ήθελαν μια μικρή Ελλάδα στα όρια του 1830. Μήπως, και σήμερα κάποιοι θέλουν να ξαναγυρίσουμε σε αυτά;

Οἱ θεοφιλεῖς γονεῖς.Ἀπὸ τὸ βίο τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος Κλήμεντος

 Ἀπὸ τὸ βίο τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος Κλήμεντος

Ὅταν ὁ ἅγιος Κλήμης ἦταν ἀκόμα νήπιο, πέθανε ὁ πατέρας του. Ἡ μητέρα του λοιπόν, μένοντας ἔρημη ἀπὸ ἄντρα καὶ στηρίζοντας πιὰ ὅλες της τὶς ἐλπίδες, μετὰ τὸ Θεό, στὸ παιδί της μονάχα, τοῦ ἀφοσιώθηκε μὲ τόση φροντίδα, ποὺ ἔγινε γι᾿ αὐτὸ τὰ πάντα, καὶ πατέρας καὶ μητέρα καὶ δάσκαλος.
Ἐνῷ λοιπὸν ὁ Κλήμης βρισκόταν μέσα σὲ τέτοια χέρια καὶ μεγάλωνε μὲ καλὴ ἀνατροφὴ ἀπὸ μητέρα φιλόστοργη, ἐκείνη προαισθάνθηκε ὅτι πλησίαζε τὸ τέλος της. Ἀγκάλιασε τότε μὲ τρυφερότητα καὶ πόθο τὸ παιδί της, ποὺ δὲν εἶχε κλείσει ἀκόμα τὰ δέκα του χρόνια, τὸ φιλοῦσε γλυκὰ-γλυκὰ καί, καθὼς βιαζόταν νὰ τὸ κάνει ὄχι τόσο διάδοχο στὰ δικά της πλούτη ὅσο κληρονόμο τῶν θησαυρῶν τοῦ οὐρανοῦ, τοῦ ἔδινε (συμβουλὲς καί) παραγγελίες σὰν κι αὐτές:

Ἡ αἵρεσις τῶν Μαρτύρων τοῦ Ἰεχωβᾶ

ΜΙΑ ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΑΙΡΕΣΙΣ

(Η αίρεσις των Μαρτύρων του Ιεχωβά)

 Έκδοσις Ι. Μ. Παρακλήτου - Σκάλα Ωρωπού

Ο ΤΡΑΓΕΛΑΦΟΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΦΑΣΕΩΝ

Οι Ιεχωβίτες διακηρύσσουν ότι η Οργάνωσίς τους, η Εταιρεία «Σκοπιά», φωτίζεται από τον Θεό και κηρύττει την αλήθεια. Και την αλήθεια αυτή την σκορπίζει στον κόσμο μέσω των περιοδικών και βιβλίων που εκδίδει.

Εσύ, αγαπητέ Χριστιανέ, τί έχεις να πης; Μπορεί τα έντυπα της ιεχωβίτικης Εταιρείας να περιέχουν την αλήθεια, όταν είναι γεμάτα από αντιφάσεις; Και τί αντιφάσεις! Τραγελαφικές! Μπορεί λ.χ. σ' ένα βιβλίο τους το τάδε πρόσωπο ενός προφητικού οράματος να ερμηνεύεται ότι είναι ο Σατανάς. Και σ' ένα άλλο τους βιβλίο που εξεδόθη αργότερα το ίδιο πρόσωπο να ερμηνεύεται ότι είναι ο Χριστός!! (Βλέπε, Αντ. Αλεβιζοπούλου, Η ΣΚΟΠΙΑ: ΖΩΗΡΟΤΕΡΟ ΦΩΣ Ή ΠΥΚΝΟΤΕΡΟ ΣΚΟΤΟΣ; σελ. 130-135).

Μπορεί σ' ένα βιβλίο τους να παρουσιάζεται σαν επιβεβλημένη η στράτευσις και να εγκωμιάζεται η στρατιωτική θητεία, και στο άλλο βιβλίο η στράτευσις και η θητεία να χαρακτηρίζωνται σαν πράγματα σατανικά.

Σέ πόσες κατηγορίες χωρίζει ἡ ἐκκλησία μας τούς Ἁγίους της καί γιατί;

Η Εκκλησία μας χωρίζει τους Αγίους της σε διάφορες κατηγορίες ανάλογα με την ιδιότητα τους.
Οι κατηγορίες λοιπόν είναι οι εξής:
Προφήτες: Λέγονται όλοι εκείνοι όλους τους αγίους εκείνους άνδρες και γυναίκες που κατά την προ Χριστού περίοδο μέχρι και τον Ιωάννη τον βαπτιστή κήρυξαν στον Ιουδαϊκό λαό τον λόγο του Θεού και προφήτευσαν την έλευση του Μεσσία όπως ο Μωυσής, ο Ηλίας, ο Ησαίας και άλλοι.
Προπάτορες: Λέγονται κυρίως οι πρόγονοι του Χριστού από του Αδάμ μέχρι και των αμέσων κατά σάρκα προγόνων Του και ευρύτερα και όλοι οι άνδρες της Παλαιάς Διαθήκης που έζησαν πριν από το Χριστό οι «Δίκαιοι» όπως ο Ενώχ, ο Νωε, ο Έσδρας κλπ.