Ἡ πλάση τοῦ ἀνθρώπου καί τά συστατικά του.

  Η ΠΛΑΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ ΤΟΥ

Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

Ὁ Θεός, λέγει ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης, ἔπλασε τόν ἄνθρωπο «ἀφοῦ ἔλαβε ἀπὸ τὴν ὕλη μέν τό σῶμα, ἀπὸ δέ τὸν ἑαυτὸ Του ἐνέθεσε ψυχή»¹.

Σύμφωνα μέ τήν ὀρθόδοξη ἀνθρωπολογία κατά τήν Δημιουργία τοῦ ἀνθρώπου μέ τήν ἰδιαίτερη δημιουργική πράξη τοῦ Θεοῦ, τό σῶμα τοῦ ἀνθρώπου πλάσσεται ἀπό τό χῶμα, ὡς πρώτη ὕλη, ἐνῶ ἡ ψυχή του δημιουργεῖται ἀπό τόν Θεό.

Ὁ ἄνθρωπος εἶναι μέγας κόσμος παρά τήν μικρότητά του.

Ὁ Θεός, συνεχίζει ὁ Ἅγιος Νικόδημος «ἐνέθεσε» στόν ἄνθρωπο «τήν ψυχή ὡς ἕνα κάποιο κόσμημα, μέγα ὡς πρός τό πλῆθος τῶν δυνάμεων καί τήν ὑπεροχή, ἀλλά μέσα [στό πλαίσιο] τῆς μικρότητός της»².

Οἱ ἐντολές τοῦ Κυρίου.Ἀββᾶς Ἰσαάκ ὁ Σύρος

«Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ»

Ἀπό τό βιβλίο «Η ΑΣΚΗΣΗ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ»

Κείμενα βασισμένα στούς Ἀσκητικούς Λόγους

τοῦ Ἀββᾶ Ἰσαάκ τοῦ Σύρου

8. Οἱ ἐντολές τοῦ Κυρίου

Ὅλες τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ πρέπει νά τίς ἐφαρμόζει ὁ χριστιανός, καί νά μήν κάνει διάκριση σέ μικρές καί σέ μεγάλες. Γιατί ὅλες μᾶς τίς ἔδωσε ὁ Χριστός γιά τή σωτηρία μας. Ἄν μερικές ἦσαν περιττές, δέν θά μᾶς τίς ἔδινε καθόλου. Γιά νά μᾶς τίς δώσει, σημαίνει ὅτι πρέπει νά τίς ἐφαρμόζουμε ὅλες, χωρίς ἐξαίρεση. Καί νά μή λέμε «αὐτή ἤ ἐκείνη δέν εἶναι καί τόσο σπουδαία». Ὄχι, εἶναι ἁμαρτία ὅπως καί οἱ ἄλλες, γιατί ὁ Χριστός εἶπε ὅτι Αὐτός εἶναι ἡ Ἀλήθεια, ἑπομένως ἀπαγορεύεται σ᾿ αὐτούς πού θέλουν νά Τοῦ μοιάσουν κάθε ψέμμα, μικρό ἤ μεγάλο.

Ὁ σκοπός γιά τόν ὁποῖο ἦρθε ὁ Χριστός στόν κόσμο εἶναι νά μᾶς σώσει, ἀφοῦ πρῶτα καθαρίσει τήν ψυχή μας ἀπό κάθε ἁμαρτία καί βγάλει ἀπό μέσα μας τήν κακία πού κατατρώει τήν ψυχή καί τῆς ἀφαιρεῖ τήν οὐράνια ὀμορφιά.

Ἅγιος Κασσιανός ὁ Ρωμαῖος.Περί τῶν ὀκτώ λογισμῶν τῆς κακίας

ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ
 τόμος Α'

ΑΓΙΟΣ ΚΑΣΣΙΑΝΟΣ Ο ΡΩΜΑΙΟΣ
  περί των οκτώ λογισμών της κακίας 

______ Σύντομη βιογραφία      Ο όσιος πατέρας μας Κασσιανός ο Ρωμαίος ζούσε όταν βασίλευε ο Θεοδόσιος ο Μικρός, γύρω στο έτος 451 μ.Χ. Από τα έργα τα οποία έγραψε, συμπεριλήφθηκαν εδώ ο λόγος «Περί των οχτώ λογισμών» και ο λόγος «Περί διακρίσεως», γιατί σταλάζουν κάθε λογής ωφέλεια και χάρη. Αυτούς τους λόγους τους αναφέρει και ο σοφότατος Φώτιος, λέγοντας στην 157η ανάγνωσή του τα εξής: «Και ο δεύτερος λόγος προς τον ίδιο (τον Κάστορα δηλαδή) απευθύνεται και επιγράφεται «περί των οχτώ λογισμών», περί γαστριμαργίας, πορνείας, φιλαργυρίας, οργής, λύπης, ακηδίας, κενοδοξίας και υπερηφάνειας. Οι λόγοι αυτοί είναι χρήσιμοι και ωφέλιμοι όσο κανένας άλλος για κείνους που έχουν αναλάβει τον ασκητικό αγώνα...

Ἡ Ὁσία Σοφία τῆς Κλεισούρας καί ἡ διά Χριστόν σαλότητα στήν ὀρθόδοξη ἐκκλησία

Η ΟΣIΑ ΣΟΦIΑ ΤΗΣ ΚΛΕΙΣΟYΡΑΣ ΚΑΙ Η ΔΙΑ ΧΡΙΣΤOΝ ΣΑΛOΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΟΡΘOΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣIΑ

Η οσία Σοφία της Κλεισούρας και η δια Χριστόν σαλότητα στην Ορθόδοξη Εκκλησία

Η οσία Σοφία (Χοτοκουρίδου) καταγόταν από τον Πόντο, από χωριό της επαρχίας Αρδάσης της Ι. Μητροπόλεως Τραπεζούντος. Το 1914 πήραν οι Τούρκοι τον άντρα της στα τάγματα εργασίας, όπου και μάλλον απεβίωσε. Είχε αποβιώσει και το παιδί της, κι έτσι η νεαρή χήρα κατέφυγε στα βουνά, όπου ζούσε ασκητικά, με μεγάλη νηστεία. Εκεί της εμφανίστηκε ο άγιος Γεώργιος και την προειδοποίησε για επικείμενη επιδρομή των Τσετών. Η Σοφία ενημέρωσε τους συγχωριανούς της, που κρύφτηκαν και απέφυγαν τον κίνδυνο. Στην ανταλλαγή των πληθυσμών το καράβι που μετέφερε τους συγχωριανούς της Σοφίας στην Ελλάδα κινδύνεψε να καταποντιστεί. Αυτή έβλεπε τα κύματα γεμάτα από Αγγέλους και την Παναγία. Ζήτησε απ᾿ αυτήν να πνιγεί η ίδια και να σωθούν οι συγχωριανοί της. Η Παναγία τους έσωσε όλους. Ο καπετάνιος δεν το πίστευε πώς σώθηκαν κι έλεγε: «Κάποιον άγιο έχουμε.» Οι χωριανοί του απάντησαν: «Τη Σοφία.»

Τά στάδια θεραπείας ἀπό τά διάφορα πάθη καί τήν κατάθλιψη γενικά

 

    ΤΑ ΠΑΘΗ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΕΡΑΠΕΥΟΝΤΑΙ

 

ΠΩΣ ΘΕΡΑΠΕΥΕΤΑΙ Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

2^β)Τά στάδια θεραπείας ἀπό τά διάφορα πάθη καί τήν κατάθλιψη γενικά

Ἡ ἀνθρώπινη ὕπαρξη δέν θεραπεύεται, παρά διά τῆς ἐνέργειας τοῦ Θεοῦ (τῆς Θείας Χάρης), ἡ ὁποία ὑπάρχει μόνο στήν ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Μόνο ἡ ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μπορεῖ νά θεραπεύσει τήν ψυχή τοῦ ἀνθρώπου, διότι μόνο αὐτήν τήν γνωρίζει.

Οἱ Ἅγιοι Πατέρες «ὅλην συλλεξάμενοι τήν τῆς ψυχῆς ἐπιστήμην» εἶναι οἱ ἀληθινοί καί μόνοι ψυχ-ίατροί μας, μέ ἐπικεφαλῆς τόν Χριστό μας, ὁ Ὁποῖος ἀποκαλεῖται στά ἱερά μας κείμενα: «ὁ ἰατρός τῶν ψυχῶν καί τῶν σωμάτων ἡμῶν».

Ἡ εἰρήνη τοῦ κόσμου καί ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ

Ο Χριστός είπε: εἰρήνην τήν ἐμήν δίδωμι ὑμῖν· οὐ καθώς ὁ κόσμος δίδωσιν.
Η ειρήνη του κόσμου τούτου εξαρτάται από τα γύρω πράγματα, δηλαδή λέμε: Για να είμαι καλά πρέπει η οικογένειά μου να είναι καλά, οι δουλειές μου να είναι καλά,η υγεία μου να είναι καλά, η πατρίδα μου να είναι καλά, να μήν έχουμε πολέμους και ακαταστασίες για να είμαι και εγώ καλά.

Γερόντισσα Ἀναστασία τῆς Ἱ.Μ. "Κυρά τῶν Ἀγγέλων" (Μέρος Ζ΄)

ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ "ΚΥΡΑ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ" ΚΕΡΚΥΡΑΣ 1910-1979

 (Μέρος Ζ')

Θαυμαστά περιστατικά από τον βίον της Γεροντίσσης Αναστασίας (Β') 

ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ

Μαρτυρίαι Αικατερίνης Βλάχου ανεψιάς της Γεροντίσσης Αναστασίας 

Η κυρία Αικατερίνη Βλάχου είναι ανεψιά της Γεροντίσσης Αναστασίας. Είναι θυγάτηρ του αδελφού της Συμεών και της Αλεξάνδρας. Παιδιόθεν επεσκέπτετο το μοναστήρι και την θεία της. Ενθυμείται πολλά πράγματα γύρω από την ζωή της θείας της καθώς και σχετικές διηγήσεις. Το ξεκίνημα της Γεροντίσσης ως δοκίμου μοναχής στην Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου Μελικίων ήταν οδυνηρό. Ένα δεκατριάχρονο παιδί επεδόθη σε αυστηρότατη άσκησι λαβόν πείραν των επιθέσεων του δαίμονος ο οποίος της παρουσίαζετο για να την τρομάξη και να την αναγκάση να επιστρέψη στο πατρικό της. Με προσευχή και απόλυτη πενία διήλθε τις ημέρες της ζωής της στην Κυράν.

Οἱ Γκουρού καί ὁ Χριστός

ΟΙ ΓΚΟΥΡΟΥ ΚΑΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ

 
Τοῦ Πρωτ. Βασιλείου Ἀ. Γεωργοπούλου, Λέκτωρος Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ

Ἀπό τά τέλη τοῦ δεκάτου ἐνάτου αἰώνα ξεκίνησε καί συνεχίζεται μέχρι σήμερα μία συστηματική καί μεθοδευμένη προσπάθεια γιά τή διείσδυση, παρουσία καί ἀποδοχή ἱνδουϊστικῶν και Βουδδιστικῶν θρησκευτικῶν ἀντιλήψεων καί πρακτικῶν στό δυτικό νθρωπο.

Μία προσπάθεια πού ἐντατικοποιήθηκε τό δεύτερο μισό τοῦ εἰκοστοῦ αἰώνα όσο στίς ΗΠΑ ὅσο καί στήν Εὐρώπη, χωρίς βεβαίως νά ἐξαιρεθεῖ καί ἡ Ἑλλάδα. Ἡ προσπάθεια αὐτή συνεχίζεται μέχρι τίς ἡμέρες μας. Μόνιμος στόχος της εἶναι ἡ παρουσίαση ῆς ἱνδουϊστικῆς καί Βουδδιστικῆς θρησκευτικότητας ὡς λύσης στά τεράστια ὑπαρξιακά καί πνευματικά ἀδιέξοδα τοῦ σύγχρονου ἀνθρώπου.

Mέ ἀφορμή αὐτό τό γεγονός, πολύ χαρακτηριστικές καί ἐξόχως ρεαλιστικές εἶναι οἱ ἐπισημάνσεις τοῦ ἀειμνήστου εἰδικοῦ καθηγητῆ τῆς θρησκειολογίας στό Πανεπιστήμιο Ἀθηνῶν, Λεωνίδα Φιλιππίδου.

Ἀπό τό Συναξάρι - Μνήμη τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος Ἀθανασίου ἡγουμένου τῆς μονῆς τοῦ Ὁσίου Συμεών τοῦ Στυλίτου ἐν Μπρέστ-Λιτόβσκ

τό συναξάριο τοῦ

ἁγίου ἱερομάρτυρος Ἀθανασίου τοῦ Λιθουανοῦ

ἑορτάζει τήν 5 Σεπτεμβρίου.

Ὁ ἅγιος Ἀθανάσιος γεννήθηκε στὴν Βίλνα (σημερινὴ πρωτεύουσα τῆς Λιθουανίας) τῆς Μικρορωσίας τὸ 1596, τὸν ἴδιο χρόνο ποὺ ἔγινε στὸ Μπρὲστ - Λιτὸβσκ ἡ ψευδοένωσις μεταξὺ τῆς Ρώμης καὶ ὡρισμένων Ρώσων ἐπισκόπων. Υἱὸς εὐγενοῦς στὴν καταγωγὴ Λιθουανοῦ, ἀρκετὰ πτωχοῦ παρὰ ταῦτα, ἔλαβε εὐρεῖα καὶ σπάνια μόρφωσι γιὰ τὴν ἐποχή του. Ἦταν κάτοχος πολλῶν ξένων καὶ ἀρχαίων γλωσσῶν καὶ βαθὺς γνώστης τόσο τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, ὅσο καὶ τῶν φιλοσόφων καὶ θεολόγων τῆς Δύσεως.

10 Σεπτεμβρίου Συναξαριστής. Των Αγίων Μηνοδώρα, Μητροδώρα και Νυμφοδώρα, Βαρυψάβα, Πέτρου Επισκόπου, Πουλχερίας Βασιλίσσης, των Αγίων Αποστόλων Απελλή, Λουκά και Κλήμη, Ίας, Ευδοκίας, Μνήμη Ευρέσεως Εικόνος της Θεοτόκου.

Οἱ Ἁγίες Μηνοδώρα, Μητροδώρα καὶ Νυμφοδώρα οἱ Μάρτυρες

Ἦταν ἀδελφὲς καὶ κατάγονταν ἀπὸ  τὴ Βιθυνία. Ἡ λάμψη τῆς παρθενίας καὶ ἡ ὡραιότητα τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων τους, ἔκαναν τὶς τρεῖς ἀδελφὲς νὰ εἶναι καύχημα τῶν χριστιανῶν. Οἱ φροντίδες καὶ οἱ συνήθειες τοῦ κόσμου δὲν τὶς ἀπασχολοῦσαν.
Ἡ μόνη τους φροντίδα ἦταν «μετὰ αἰδοῦς καὶ σωφροσύνης κοσμεὶν ἑαυτάς, ἢ ἐν πλέγμασιν ἢ χρυσῷ ἢ μαργαρίταις ἢ ἰματισμῷ πολυτελεῖ». Δηλαδὴ φρόντιζαν νὰ στολίζουν τὸν ἑαυτό τους μὲ συστολὴ καὶ σωφροσύνη καὶ ὄχι μὲ φιλάρεσκα πλεξίματα τῶν μαλλιῶν τους ἢ μὲ χρυσὰ ἢ μαργαριτένια κοσμήματα ἢ μὲ ροῦχα πολυτελή.
Γιὰ τὴν ἀγάπη λοιπὸν τοῦ Χριστοῦ, ἄφησαν τὴν πατρίδα της καὶ πῆγαν νὰ κατοικήσουν σὲ ἕναν λόφο, κοντὰ στὰ Πύθια θερμὰ λουτρά. Ἐκεῖ ἀσκήτευαν καὶ καλλιεργοῦσαν ἀκόμα περισσότερο τὴν σωφροσύνη τους. Γι’ αὐτὸ ἀξιώθηκαν ἀπὸ τὸ Θεὸ νὰ θεραπεύουν ἀσθένειες, καὶ ἔτρεχε κοντὰ τους πλῆθος κόσμου.