Ἡ αὐτογνωσία τοῦ χριστιανοῦ. Μέρος Γ'. Ἰλαρίωνος Φέλεα Ρουμάνου ἱερομάρτυρος (+1940).

Ἡ αὐτογνωσία τοῦ χριστιανοῦ

Μέρος Γ'

13. Ἐρωτήσεις πού ἀφοροῦν τίς 9 ἐντολές τῆς Ἐκκλησίας

Ἄν περιφρόνησε ἤ ἐβεβήλωσε τίς ὀρθόδοξες γιορτές ἀγοράζοντας, πουλώντας ἤ ἐργαζόμενος ἀνεπίτρεπτα ἔργα ἤ ἄν χρησιμοποίησε αὐτές τίς ἡμέρες γιά νά ὑπηρετήσει καί νά δοξάσει τόν Θεό.
Ἄν ἀπουσίασε ἀπό τήν Θεία Λειτουργία τῆς Κυριακῆς καί τῶν μεγάλων γιορτῶν.
Ἄν παρακολούθησε τήν Θεία Λειτουργία, χωρίς προσοχή καί σεβασμό.
Ἄν πέρασαν δώδεκα μῆνες χωρίς νά ἐξομολογηθεῖ.
Ἄν, εἶχε πνευματική προετοιμασία, γιατί δέν μετάλαβε στήν ἐνορία του πρίν τό Πάσχα.
Ἄν ἡ ἐξομολόγησή του ἦταν ἀνειλικρινής ἡ πασχαλινή του κοινωνία ἦταν μία ἱεροσυλία.
Ἄν ἐτήρησε τίς καθιερωμένες ἀπό τήν Ἐκκλησία νηστεῖες.
Ἄν ἔφαγε κρέας ἤ αὐγά τίς ἡμέρες τῆς νηστείας, χωρίς κάποια δικαιολογημένη αἰτία καί χωρίς τήν ἄδεια τοῦ ἐφημερίου τῆς ἐνορίας.

Ἡ χρησιμότητα μιᾶς τέτοιας ἐξέτασης τῆς συνείδησης εἶναι ἀναγκαία πάνω ἀπό κάθε ἀμφιβολία γιά ὁποιονδήποτε ἄνθρωπο. Ὅταν ὁ μετανοημένος πιστός κατεβαίνει εἰλικρινά στό βάθος τῶν μυστηρίων τῆς καρδιᾶς του καί συνομιλεῖ μέ τόν ἑαυτό του, μέσα στήν ἡσυχία καί στήν μοναξιά, ἔκανε τό πρῶτο του βῆμα πρός μία εἰλικρινῆ μετάνοια καί τήν ἐξεπλήρωσε. Ἔτσι τό πιό σπουδαῖο πρᾶγμα πρίν τό Μυστήριο εἶναι ἡ πνευματική του προετοιμασία.
Ἀπό τήν διερεύνηση τῆς συνείδησής μας πηγάζει ἡ ταπείνωση, ἡ νίκη τῆς ντροπῆς καί ἡ σωστή γνώση τῆς ἀξίας ἤ τῆς προσωπικῆς μας ἀναξιότητος. Αὐτή ἡ διερεύνηση ἑτοιμάζει τό ἔδαφος γιά τήν ὑποδοχή μέ ἀληθινή ἐκτίμηση τῆς θεϊκῆς Χάρης καί τοῦ λόγου τῆς πνευματικῆς καθοδήγησης. Εἶναι μία ἀπό τίς ἱερές ὑποχρεώσεις τῶν μετανοημένων πιστῶν, πρίν νά πλησιάσουν στήν Ἱερά Ἐξομολόγηση.
Ἄν γιά τόν πιστό, ἡ διερεύνηση τῆς συνείδησης εἶναι ἕνα μεγάλο καθῆκον, γιά τόν Πνευματικό ἱερέα ἡ καθοδήγηση καί ἡ ἐπανόρθωση τῆς συνείδησης τῶν ἐνοριτῶν του εἶναι τό πιό δύσκολο χρέος. Ἐδῶ φαίνεται ἡ ἀξία του ἡ ὁποία καί τόν ἀνυψώνει καί ἡ μεγάλη εὐθύνη τήν ὁποία ἔχουν γιά τούς πιστούς οἱ Πνευματικοί ἱερεῖς. Δέν ὑπάρχει μεγαλύτερο λειτούργημα ἀπό τήν πνευματικότητα. Ἐδῶ εἶναι ὅλη ἡ δύναμη στό μυστήριο τῆς ἱερωσύνης, διότι ὁ ἱερεύς ἐκδηλώνει τό πνευματικό του ὕψος καί τήν ἐξαιρετική του ἱκανότητα ὡς μεσίτου μεταξύ ἀνθρώπου καί Θεοῦ.
Αὐτή εἶναι μία ἀνώτατη στιγμή, ὅπου ὁ μετανοημένος χριστιανός παραδίδεται στήν φροντίδα τοῦ Πνευματικοῦ του καί περιμένει ἀπ᾿αὐτόν νά τόν νουθετήσει, νά τόν καθοδηγήσει πῶς νά πολεμᾶ τήν ἁμαρτία, πῶς νά θεραπευτεῖ ἀπό τά πάθη του καί πῶς νά ἐνισχύεται στήν εὐαγγελική ζωή.
Τί θά κάνει ὁ Πνευματικός ἐκείνη τήν στιγμή τῆς ἀνεκτίμητης ψυχολογικῆς ἀξίας, πῶς θά βοηθήσει τόν ἄνθρωπο καί τί θεραπεία θά χρησιμοποιήσει γι᾿ αὐτόν δέν ἀποτελεῖ θέμα τῆς παρούσης μας μελέτης.
Ὑπογραμμίζουμε μόνο ὅτι γιά νά εἶναι προετοιμασμένος καί ἀντάξιος τῶν περιστάσεων, ὁ Πνευματικός πρέπει νά ἔχει ὁ ἴδιος μία πραγματική χριστιανική ζωή, νά καταλάβει τήν μυστική δύναμη τῶν προσευχῶν τῆς ἐξομολόγησης, νά τηρήσει ὅλες τίς νηστεῖες τῆς Ἐκκλησίας, νά ἔχει πολύ μεγάλη πνευματική ἐμπειρία, ποιμαντική διακριτικότητα καί μία πλούσια παιδεία ἀπό τά πνευματικά βιβλία τῆς Ἐκκλησίας.

Μεταφραστές : ἱερεύς π. Κυπριανός Στάϊκου, ρουμᾶνος καί μοναχός Δαμασκηνός Γρηγοριάτης

Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.

Ἐπιμέλεια κειμένου και πηγή στο Διαδίκτυο Ἀναβάσεις