Γνωρίζετε τήν ἀλήθεια γιά τό καρναβάλι;

ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ;

Η λέξη “καρναβάλι” και “καρνάβαλος”, προέρχεται από την ιταλική λέξη carne = κρέας + vale = χαίρε, έχε γειά. Τελευταία ημέρα κρεοφαγίας. Δηλαδή έχει ταυτόσημη έννοια με την ελληνική λέξη “απόκρεω”, που σημαίνει απομακρύνομαι από το κρέας και που αφορά στην περίοδο πριν την έναρξη της νηστείας της Μ. Σαρακοστής, της προετοιμασίας δηλαδή για το Πάσχα, που είναι καθαρά χριστιανική παράδοση.

Σε αυτή λοιπόν την πνευματική περίοδο που καθορίστηκε από την Εκκλησία και που ονομάζεται “Τριώδιο” αναμίχθηκαν δυστυχώς εκδηλώσεις, έθιμα, θρησκευτικές ειδωλολατρικές τελετές, και δημιούργησαν ένα ενιαίο σύνολο, γνωστό σήμερα σαν καρναβάλι.

Η παράδοση του καρναβαλιού είναι πολύ παλαιά. Συνδέεται με τις ειδωλολατρικές εκδηλώσεις των Αρχαίων Ελλήνων προς τιμή του θεού του κρασιού, του Διονύσου, του λεγομένου και Βάκχου. Αυτές οι τελετές που είχαν έντονο ειδωλολατρικό θρησκευτικό χαρακτήρα, επέδρασαν και στη Δύση αλλά και στην Ανατολή, στους Βυζαντινούς.

Αυτὴ καθ΄ εαυτὴ η διονυσιακὴ λατρεία, είχε βασικὸ χαρακτήρα και κύριο στοιχείο τα ακατονόμαστα όργια, το χυδαίο ερωτισμό, τις πάσης φύσεως ηθικὲς παρεκτροπές, την παθολογικὴ έκσταση μέχρι του σημείου της ωμοφαγίας ζωντανών ζώων ή και ανθρώπων!

Σύμφωνα με τους ειδικούς το διονυσιακὸ πνεύμα ήρθε, επιβλήθηκε και εκτόπισε το απολλώνιο πνεύμα, δηλαδὴ το μέτρο και τη νηφαλιότητα.

Δεν είναι τυχαίο ότι η διονυσιακὴ λατρεία επιβλήθηκε απὸ απολυταρχικὰ καθεστώτα, όπως εκείνο των Πεισιστρατιδών τον 6ο π.Χ. αιώνα στην Αθήνα, ως στροφὴ των λαϊκών μαζών στον ηδονισμό, τις ηθικὲς ελευθεριότητες και τη μέθη, προκειμένου να μη διαμαρτύρονται για την πολιτικὴ καταπίεση!

Για μας τους Χριστιανούς και την Εκκλησία οι καρναβαλιστικές εκδηλώσεις είναι έθιμο ειδωλολατρικό, είναι συνέχεια των αρχαίων ειδωλολατρικών εκδηλώσεων. Είναι πομπές και έργα σατανικά. Λατρεία του Σατανά. Μάλιστα η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, σε παλαιότερη εγκύκλιό της, το 1957, καλούσε όλους τους πιστούς να “εγκαταλείψουν αυτά τα σκοτεινά και οργιώδη βακχικά σκιρτήματα...”. Οι χριστιανοί μάλιστα που συμμετέχουν σ’ αυτά (είτε ντύνονται καρναβάλια είτε όχι) αφορίζονται, δηλαδή δεν μπορούν να συμμετάσχουν στη Θεία Κοινωνία.

Σχετικά μάλιστα με τις μεταμφιέσεις, ο ΞΒ’ Κανών της ΣΤ’ Οικουμ. Συνόδου αναφέρει “...μηδένα άνδρα γυναικείαν στολήν ενδιδύσκεσθαι, ή γυναίκα την ανδράσιν αρμόδιον. Αλλά μήτε προσωπεία κωμικά ή σατυρικά, ή τραγικά υποδύσεσθαι…»Δυστυχώς, σε παρόμοιες ειδωλολατρικές εκδηλώσεις, έλαβε μαρτυρικό θάνατο ο Απόστολος Τιμόθεος, επίσκοπος Εφέσου, και μαθητής του Απ. Παύλου, όταν προσπάθησε να διδάξει και να παρακινήσει στο σταμάτημα των αταξιών και οργίων.

Δεν μπορούμε να ισχυριζόμαστε ότι λατρεύουμε τον Θεό και ταυτόχρονα να αποδίδουμε λατρεία στους δαιμονικοὺς θεούς.

Ορθόδοξος Τύπος 12/02/2010

ΠΗΓΗ:ἠλεκτρονικό ταχυδρομεῖο