Μαρτυρίες νεοφωτίστων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν μας ἀπό την Ἀφρική
Ἐκεῖ ἔμειναν ἕνα χρόνο διαβάζοντας ὅλοι μαζί. Συχνά ἤρχοντο στίς Ἀκολουθίες τῆς Ἐκκλησίας μας καί ἐζήτησαν νά μάθουν περισσότερα γιά τήν ὀρθόδοξη Πίστι καί λατρεία μας. Τούς ἐδόθησαν πολλά βιβλία στά γαλλικά σάν δανεικά. Τά μελετοῦσαν, τά ἐπέστρεφαν καί στήν συνέχεια ἔπαιρναν ἄλλα.
Ἔτσι καταρτίσθηκαν καί ἐζήτησαν νά βαπτισθοῦν. Παράλληλα παρηκολούθησαν καί τά διατεταγμένα μαθήματα γιά κατηχουμένους στόν ναό τοῦ ἁγίου Γεωργίου Κολουέζι.
Ὁ π. Μελέτιος προγραμμάτισε νά γίνουν Βαπτίσεις στό Κολουέζι στίς 13 Ἰουλίου, ἡμέρα Σάββατο, τοῦ 2002. Ἀνάμεσα στούς βαπτιζομένους τοῦ Κολουέζι, πού ἐφέτος εἶχαν φθάσει τούς 96, ἦταν καί τά 12 αὐτά παιδιά, προερχόμενα ἀπό διάφορες θρησκεῖες.
Τούς ζητήθηκε νά γράψουν ὅ,τι ἐμπειρίες καί εὐλογίες ἔζησαν τίς ἡμέρες ἐκεῖνες τῆς Βαπτίσεώς τους. Μερικοί ἀπ᾿αὐτούς μᾶς ἔδωσαν αὐτόγραφες τίς μαρτυρίες τους. Ἄς τίς διαβάσουμε στήν συνέχεια:
Ὀνομάζομαι Chisola Κapenda
Πρίν ἀκολουθήσω τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶχα ἄλλη ἀντίληψι γι᾿ Αὐτήν, δηλαδή γιά τήν λατρεία της, γιά τήν προσευχή καί γιά τήν διδασκαλία της. Εἶχα ἀρχίσει νά πιστεύω ὅτι προσκυνεῖ τά εἴδωλα, ὅπως τήν κατηγοροῦν πολλοί προτεστάντες, ἐπειδή ἔχει Εἰκόνες τῶν Ἁγίων πού ὁ κόσμος τίς προσκυνεῖ. Ἀλλά, ὅταν ἀκολούθησα τήν κατήχησι καί τελικά βαπτίσθηκα, αἰσθάνθηκα ὅτι τό σῶμα μου καί ὁ νοῦς μου ἔγιναν πολύ ἐλαφρά, ἐνῶ πρίν εἶχαν μία βαρύτητα. Ὅταν βγῆκα ἀπό τό Βαπτιστήριο, ἔννοιωσα ἀνείπωτη χαρά. Ἔλαβα τό ὄνομα Ἀρίσταρχος.
Κατόπιν ἔπαυσα πλέον νά δέχομαι καί νά πιστεύω, ὅσα ἔλεγα πρίν βαπτισθῶ, γιά τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Ἀντίθετα ἐπιθυμοῦσα νά προσθέσω μέσα στόν νοῦ καί τήν καρδιά μου περισσότερη ὀρθόδοξη διδασκαλία. Ἔτσι, κατάλαβα ἐμπειρικά ὅτι αὐτή εἶναι ἡ Ἐκκλησία τῶν Ἀποστόλων. Δέν κρύβει τίποτε στούς Πιστούς της ἀπό τήν διδασκαλία της. Θέλει νά ἑνώσει τούς ἀνθρώπους σέ μία πίστι στήν Ἁγία Τριάδα.
Ὀνομάζομαι Senuo Ukaita
Πρίν βαπτισθῶ, εἶχα ἀμφιβολίες γιά τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Οἱ ἄνθρωποι, ἐκτός τῆς Ἐκκλησίας, λέγουν ὅτι μέσα σ᾿ αὐτή τήν Ἐκκλησία δέν ὑπάρχει Θεός. Ἐγώ ὅμως ἀπό προσωπική μου ἐμπειρία πού ἔζησα, εἴδα ὅτι ὑπάρχει Θεός. Ὅταν ὁ π. Μελέτιος μοῦ διάβασε τήν συγχωρητική εὐχή, ὅταν ἐξωμολογήθηκα, μέσα μου αἰσθάνθηκα χαρά. Τήν ἴδια καί πολύ μεγαλύτερη χαρά αἰσθάνθηκα, ὅταν βαπτίσθηκα. Δέν ἔβλεπα μπροστά μου ἀνθρώπους, μετά τήν βάπτισί μου, διότι ἡ ψυχή μου εἶχε γεμίσει ἀπό χαρά. Ἔλαβα τό ὄνομα Εὐστράτιος. Γιά ὅλες αὐτές τίς εὐλογίες εὐχαριστῶ καί δοξολογῶ τόν Θεό μας Ἰησοῦ Χριστό.
Ὀνομάζομαι Yav Kasongo.
Πρίν εἰσέλθω στήν ἀληθινή Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ μας, ἤμουν μουσουλμᾶνος. Ἐκεῖ στόν Ἰσλαμισμό μᾶς ἐδίδασκαν ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστός δέν εἶναι Υἱός τοῦ Θεοῦ, οὔτε
Σωτήρ τῶν ἀνθρώπων. Ἀλλά κοντά στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία διδάχθηκα ὅτι εἶπε ὁ Χριστός: «Αὐτός πού εἶδε ἐμένα, εἶδε τόν Πατέρα μου». Ἔτσι, ἀπεφάσισα νά μπῶ στήν ἀληθινή Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ μας. Στήν περίοδο πού ἄκουγα τά μαθήματα τῆς κατηχήσεως, αἰσθάνθηκα ψυχική ἐλευθερία, διότι ἄρχισα νά ζῶ τήν ζωή πού γιά πάντα εἶχα χάσει.
Πρίν βαπτισθῶ ἐφοβόμουν καί ἐντρεπόμουν, λόγῳ τῶν πολλῶν ἀνθρώπων πού ἐστέκοντο γύρω ἀπό τό Βαπτιστήριο. Ὅταν ἦλθε ἡ σειρά μου γιά νά μπῶ στό νερό, ἔφυγαν ὁ φόβος καί ἡ ντροπή. Βγαίνοντας ἔξω ἀπό τό ἁγιασμένο νερό, αἰσθάνθηκα μεγάλη χαρά καί ἐλαφρότητα στό σῶμα μου καί στήν ψυχή μου. Αἰσθανόμουν ὅτι εἶχα ἕνα μεγάλο φορτίο, τό ὁποῖο κἄπου τό ἐναπέθεσα καί ἔκτοτε ἐλευθερώθηκα. Ἔλαβα τό ὄνομα Δημήτριος.
Ἀπό τότε πού βαπτίσθηκα ζῶ μία ζωή, πού ἐπιθυμῶ νά κατευθύνεται ἀπό τόν Θεό. Κάθε κακός λογισμός πού μέ ἐνοχλεῖ δέν ἠμπορῶ νά συγκατατεθῶ πλέον καί νά κάνω ἁμαρτία ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, διότι νοιώθω παντοῦ καί πάντοτετήν παρουσία Του.
Ὀνομάζομαι Yav Muzinga.
Ἡ ἡμέρα πού βαπτίσθηκα, 13 Ἰουλίου 2002, ἦταν ἡ ἑπόμενη ἐκείνης τῆς ἡμέρας, ὅπου ἐδώσαμε ἐξετάσεις γιά νά εἰσαχθοῦμε στό πανεπιστήμιο τῆς γεωπονικῆς σχολῆς. Ἡ ἡμέρα πού βαπτίσθηκα θά παραμείνει ἡ πιό σημαντική καί θαυμαστή ἡμέρα τῆς ζωῆς μου. Ἐπῆρα τό ὄνομα Ἠλίας. Ὅταν βγῆκα ἔξω ἀπό τό νερό τοῦ βαπτίσματος, αἰσθάνθηκα μεγάλη χαρά στήν καρδιά μου καί σ᾿ ὅλη τήν ὕπαρξί μου. Αἰσθάνθηκα ὅτι ἔγινε ἐκείνη τήν ἡμέρα μιά ριζική ἀλλαγή μέσα μου. Ἐκείνη τήν ἡμέρα αὐθόρμητα ἀνέβαινε ἡ προσευχή μου στόν Θεό μας, τόν Ἰησοῦ Χριστό. Ἤθελα νά Τόν εὐχαριστήσω, ἄν ἦταν δυνατόν νά Τόν ἀγκαλιάσω, νά κλάψω μπροστά Του, διότι μοῦ ἔβγαλε μέσα ἀπό τήν καρδιά μου ὅλα τά βάσανα, τίς στενοχώριες καί τίς ἁμαρτίες μου.
Εὐχαριστῶ τόν Κύριό μου, διότι μέ ἔφερε δωρεάν στόν δρόμο τῆς σωτηρίας. Τόν δοξολογῶ, διότι μέ ἀξίωσε νά βαδίζω τήν ὁδό τῶν Ἁγίων Του. Ἄς εἶναι πάντοτε δοξασμένο τό Ὄνομά Του. Ἀμήν.
Ὀνομάζομαι Rafael Ilunga
Πρίν βαπτισθῶ, δέν εἶχα εἰρήνη μέσα στήν ψυχή μου. Γιατί; Εἶχα ἀκόμη ἀμφιβολίες γιά τήν μία Πίστι τοῦ Χριστοῦ. Παρηκολούθησα τά μαθήματα κατηχήσεως, ἐδιάβασα καί βιβλία, ἀλλά ἀκολουθοῦσα τούς ἄλλους φίλους μου, συγκατηχουμένους μου, χωρίς νά τούς λέγω τίς ἐπιφυλάξεις μου.
Ἐκκλησίες ὑπάρχουν πολλές γύρω μου καί πῶς νά ξέρω ὅτι αὐτή ἡ Ὀρθόδοξη εἶναι ἡ μόνη καί ἀληθινή;
Οἱ φίλοι μου μέ βοήθησαν νά διώξω τίς ψυχικές μου ἀντιρρήσεις καί ἀπεφάσισα νά βαπτισθῶ. Ἔλαβα τό ὄνομα Μιχαήλ. Ὅταν βγῆκα ἀπό τό Βαπτιστήριο, αἰσθάνθηκα μεγάλη χαρά μέσα μου καί πολλή ἀγάπη. Ἐπίστευσα ὅτι τό Ἅγιο Πνεῦμα, πού μπῆκε μέσα μου καί μέ καθάρισε ἀπό κάθε ἁμαρτία, θά μέ ὁδηγήσει καί στήν σωτηρία. Ἔζησα τήν ἀληθινή ζωή καί τήν ἀληθινή Ἐκκλησία μετά τό Βάπτισμά μου. Βρῆκα τόν Χριστό στήν καρδιά μου, ὁ Ὁποῖος μοῦ ἔφερε τήν ζωή τῆς ἐλευθερίας καί τήν εἰρήνης.
Μετά τήν Βάπτισί μου, δέν ἔβλεπα ἄνθρωπο μπροστά μου ἀπό τήν ἄφθονη Χάρι τοῦ ἁγίου Πνεύματος πού μέ εἶχε περιλούσει. Αὐτή ἡ κατάστασις κράτησε ἕξι ἡμέρες.
Ὅταν κοινώνησα τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων, αἰσθάνθηκα τήν δύναμι τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μέσα μου. Αἰσθάνθηκα ὅτι ἐνδύθηκα τόν Χριστό, ὅπως λέγει ὁ ὕμνος: «Ὅσοι εἰς Χριστόν ἐβαπτίσθητε, Χριστόν ἐνεδύσασθε».
Πιστεύω πλέον στόν ἕνα Θεό, στήν Μία Ἐκκλησία, στήν ἀνάστασι τῶν νεκρῶν καί στήν αἰώνιο ζωή. Ἀμήν.
Ὀνομάζομαι Kilolo Kiyambakulu
Ἀκολουθοῦσα μέχρι τώρα τήν Λουθηρανική «ἐκκλησία» μαζί μέ τούς γονεῖς μου. Ὅμως ἐπιθυμοῦσα νά προσεύχωμαι, χωρίς ν᾿ ἀκολουθῶ καμμία ἐκκλησία.
Ἡ καρδιά μου στράφηκε στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ὅταν μπῆκα στό οἰκοτροφεῖο τῶν ἀποφοίτων τῆς σχολῆς τῆς Ἱεραποστολῆς. Ἐδιάβασα βιβλία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας πού μᾶς ἔδινε συνεχῶς ὁ π. Δ. Τέλος ἀπεφάσισα νά βαπτιστῶ ὀρθόδοξος Χριστιανός μαζί μέ τ᾿ ἄλλα 12 παιδιά, συμμαθητές μου.
Μετά τό Βάπτισμα, αὐτό πού ἔζησα, δέν τό ἔχω ζήσει ποτέ στήν ζωή μου. Αἰσθάνθηκα μεγάλη χαρά. Κάθε στενοχώρια ἔφυγε ἀπό τήν καρδιά μου. Αἰσθάνομαι τώρα ὅτι εἶμαι ἀληθινά ἐλεύθερος. Τώρα μπῆκα ἀληθινά στήν οἰκογένεια τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ μας.
Ζητῶ τώρα τήν εὐλογία τοῦ Χριστοῦ νά μένει πάντα μαζί μου καί νά μέ φυλάγει ὅλες τίς ἡμέρες τῆς ζωῆς μου, γιά νά δουλέψω γιά τόν Χριστό, ὁ Ὁποῖος εἶναι ὁ Σωτήρας μας.
Τώρα θά ὁμολογήσω σ᾿ ὅλους τούς νέους, γνωστούς καί φίλους μου, πού εἶναι ἔξω ἀπό τήν Ἐκκλησία μας, τί μεγαλεῖα αἰσθάνθηκα γιά νά μποῦν κι αὐτοί μέσα στήν οἰκογένεια τοῦ Ἀληθινοῦ Θεοῦ, πού εἶναι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία.
Ἔλαβα τό ὄνομα Δημήτριος.
ΔΟΞΑ Τῌ ΑΓΙᾼ ΚΑΙ ΖΩΟΠΟΙῼ ΚΑΙ ΑΔΙΑΙΡΕΤῼ ΤΡΙΑΔΙ
Ἱεραποστολικό Κλιμάκιο Κολουέζι Κογκό
Σωτήριον ἔτος 2002
Ἐπιμέλεια κειμένου Αναβάσεις
___________________________________________
Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου