Σελίδες

Σάββατο 25 Μαΐου 2013

Παράδεισος: ἡ ἀγάπη γιά τούς ἄλλους. Ἡ ἀγάπη μας πρέπει νά εἶναι ἀνιδιοτελής καί ἡ ταπείνωσή μας θεομίμητη

  Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ 

ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΟΡΦΥΡΙΟ

 ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄

3) ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑ

Παράδεισος: γάπη γιά τούς λλους.

Παράδεισος χωρίς τούς λλους, χωρίς τούς ν Χριστ δελφούς μας, δέν μπορε νά εναι ληθινός Παράδεισος. χριστιανός πονάει γιά τήν ψυχή το κάθε δελφο του, πως γιά τήν δική του. Δέν γαπάει τόν αυτό του φίλαυτα, δηλαδή γωιστικά, λλά κενώνεται στόν ποιοδήποτε, θυσιάζεται γιά λους, χει ταπείνωση.
Ζητάει τόν Παράδεισο πρτα γιά λο τόν κόσμο καί τελευταα γιά τόν αυτό του. Ατό κριβς εναι πού τόν κάνει νά ζε τόν Παράδεισο, π’ ατήν δ τή ζωή. νταγμένος στήν κκλησία, πού εναι «Παράδεισος πί γς», μαζί μέ λους, τούς ληθινά κκλησιαστικοποιημένους πιστούς, ζε νθρωπος το Θεο τό οράνιο πανηγύρι δ καί τώρα.

Γινόμαστε ετυχισμένοι ταν γαπήσουμε λους τούς νθρώπους μυστικά, τόνιζε Γέροντας. Κανείς δέν μπορε νά φθάσει στόν Θεό, ν δέν περάσει πό τούς νθρώπους. γάπη πρός τόν Θεό περνάει πό τήν γάπη πρός τόν δελφό μας, διότι, πως λέει γιος ωάννης Θεολόγος: « μή γαπν τόν δελφόν ατο ν ώρακε, τόν Θεόν ν οχ ώρακε πς δύναται γαπν;»1.
γάπη πρός τούς νθρώπους εναι πηγή τς ληθινς μακαριότητας.
Θά πρέπει νά γαπήσουμε μυστικά λους τούς νθρώπους, δίδασκε ὁ π. Πορφύριος, προσευχόμενοι θερμά γι’ ατούς.
μυστική προσευχή, πού ἀγκαλιάζει ὅλους, εἶναι μιά ριστη γάπη καί μιά «μυστική γαπητική συνωμοσία», πού φέρνει τήν ληθινή μακαριότητα μέσα μας. Τότε νιώθουμε τι λοι μς γαπον. Τότε λοι ρχονται κοντά μας, λκυόμενοι πό τήν Θεία Χάρη, πού κτινοβολομε λόγ τς προσευχς μας. Μς πλησιάζουν λοι, διότι νιώθουν πολύ ὄμορφα κοντά μας, καί δέν ξέρουν τό γιατί…

γάπη μας πρέπει νά εναι νιδιοτελής καί ταπείνωσή μας θεομίμητη.

Ὅλους πρέπει νά τούς γαπμε νιδιοτελς, παρατηροῦσε ὁ Γέροντας Πορφύριος, χωρίς νά ζητμε νταπόδοση. Ατή νιδιοτελής, μή νταποδοτική γάπη εναι, πού χαρίζει στόν νθρωπο τήν ψυχοσωματική του σορροπία.
Σήμερα, ν πολλος, ο νθρωποι εναι «νισόρροποι», ζον σχιζοφρενικά, διότι γαπον διοτελς, γωιστικά, φίλαυτα. Κινονται τσι ντίθετα μέ τίς προδιαγραφές το Κατασκευαστ μας Χριστο πού εναι: α) γάπη καί β) Ταπείνωση.
Κύριος μέ τή ζωή καί τόν λόγο Του μς δίδαξε τι γάπη μας θά πρέπει νά εναι:
α)νιδιοτελής· κατά μίμησιν τς Θείας γάπης,
β) χωρίς ρια· γάπη πού φθάνει μέχρι τό θάνατο γιά χάριν το πλησίον καί
γ) χωρίς διακρίσεις· ἀγάπη πού ἀγκαλιάζει ὅλους (δέν πρέπει νά κάνουμε διακρίσεις μή ἀγάπης λέγοντας: ατός εναι δικός μας, ατός εναι ξένος, ατός μς γαπ, ατός δέν μς γαπ, κ.λ.π.).
πίσης Κύριος μς δίδαξε μέ τό παράδειγμά Του τήν Ταπείνωση.
Ο νθρωποι σήμερα βασανίζονται, διότι, πως παρατηροῦσε ὁ π. Πορφύριος, πάρχει πολύς γωισμός. Ο νθρωποι δέν θέλουν νά ταπεινωθοῦν, στε νά τούς πισκεφθε Θεός, διά τς Χάριτός Του.
ταπείνωση εναι μίμηση Χριστο. Εναι ἡ ρετή (μαζί μέ τήν ἀγάπη), πού κάνει τόν νθρωπο νά μοιάζει πολύ μέ τόν Θεό καί πιτυγχάνεται μέ:
α)Τό νά βάζει νθρωπος τόν αυτό του κάτω πό λους. Γιά νά ἐπιτευχθεῖ αὐτό θά πρέπει ὁ ἀγωνιστής πιστός:
- νά ζητάει πάντα τό συμφέρον τν λλων, σύμφωνα μέ τό το ποστόλου Παύλου: «μηδείς ζητήτω τό αυτο, λλά τό το τέρου καστος»2 καί
- νά πιγράφει, νά ποδίδει δηλ. στόν Θεό, τό ποιο «κατόρθωμά» του.
β)Τό νά γαπᾶ τό σωματικό κόπο, ποος ταπεινώνει τό σμα καί συνταπεινώνει τήν ψυχή. Ἡ κατάσταση τοῦ σώματος διαμορφώνει ἀναλόγως καί τήν ψυχική μας κατάσταση.
γ)Τό νά προσεύχεται διάλειπτα, διότι προσευχή ς «πνευματική ζητιανιά» ταπεινώνει τήν ψυχή, πού, πλανεμένα μπορε νά νομίζει, τι μόνη της, χωρίς τήν Θεία βοήθεια, δύναται νά κατορθώσει τήν ρετή.
Ἀπόσπασμα ἀπό τό Βιβλίο:Ἡ θεραπεία τῆς ψυχῆς κατά τόν Γέροντα Πορφύριο.Β΄ ΕΚΔΟΣΗ ΕΠΗΥΞΗΜΕΝΗ (Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου). Σχῆμα 14Χ20.5 ,Σελίδες: 170, Τιμή: 7€, Παραγγελίες στό τηλέφωνο 6944577885 ἤ στό e- mail: hristospanagia@yahoo.gr

1 Α΄ Ἰωάν. 10,16.
2 Α΄ Κορ. 10,24.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου