Ὁ τρόπος τῆς προσευχῆς. Ἡ προετοιμασία.Πῶς πρέπει νά προσευχόμαστε

  Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΟΡΦΥΡΙΟ

 ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄

Β΄ΕΝΟΤΗΤΑ: Η ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗ ΚΑΙ Η ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΤΟΥ- ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΧΑΡΙΤΩΜΕΝΕΣ ΔΙΔΑΧΕΣ

1)ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Ὁ τρόπος τῆς προσευχῆς. Ἡ προετοιμασία.

Ἡ προσευχή γιά νά γίνει, ἔλεγε ὁ Γέροντας, πρέπει νά βρεθοῦμε στό κατάλληλο κλῖμα. Ὁ ἴδιος ὁ Κύριος θά μᾶς τή διδάξει.

Ὅπως ἔλεγε ἄλλος φωτισμένος Γέροντας (ὁ Γερο-Παναγῆς ἀπό τήν Κύπρο), «γιά νά ἀνάψει τό φῶς πρέπει, προηγουμένως, νά ἔχουμε κάνει ἠλεκτρολογική ἐγκατάσταση».

Ἡ «ἐγκατάσταση», δηλ. οἱ προϋποθέσεις μιᾶς σωστῆς προσευχῆς εἶναι: α) ἡ προσευχή προετοιμασίας γιά τήν προσευχή, β) τό νά παρακαλέσουμε τόν Κύριο νά μᾶς δώσει δάκρυα, γ) τό θυμίαμα, δ) τό κερί, ε) ἡ ἡσυχία, στ) ἡ ἀμεριμνία, ζ) ἡ μελέτη, η) ἡ ἀποκοπή ἀπό ὅλους καί ὅλα, θ) τό καντηλάκι, ι) ἡ χαρά, ια) ἡ ἀπόλυτη ἐξάρτηση ἀπό τόν Θεό, ιβ) τό ἀπόλυτα ἄφημα στόν Κύριο.

Πρέπει, ἔλεγε ὁ Γέροντας Πορφύριος, νά σκεπτόμαστε ὄμορφες εἰκόνες, προετοιμάζοντας τήν ψυχή μας γιά προσευχή. Ἐπίσης, πολύ βοηθάει νά διαβάζουμε καί νά ψάλλουμε μέ ἀγάπη, μέ Θεῖο Ἔρωτα, ὁπότε ἔρχεται μέσα μας ἡ χαρά, ἡ εὐφροσύνη. Αὐτή εἶναι ἡ δική μας συμβολή, στό νά μποῦμε στήν ἀληθινή προσευχή, τήν ὁποία τελικά μόνον ὁ Κύριος μᾶς τή δίνει. Γι’ αὐτό στή Θεία Λειτουργία παρακαλοῦμε τόν Θεό νά μᾶς φωτίσει: «Ἔλλαμψον ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν φιλάνθρωπε Δέσποτα, τό τῆς Σῆς θεογνωσίας ἀκήρατον φῶς καί τούς τῆς διανοίας ἡμῶν ὀφθαλμούς διάνοιξον εἰς τήν τῶν εὐαγγελικῶν σου κηρυγμάτων κατανόησιν»¹.

Πῶς πρέπει νά προσευχόμαστε

Ἡ προσευχή πρέπει νά γίνεται μέ λαχτάρα, μέ συντριβή, μέ Θεῖο Ἔρωτα, μέ δάκρυα, ταπεινά.

Ὁ Γέροντας τόνιζε τήν ἀνάγκη νά ἀγαπήσουμε τόν Χριστό.

Αὐτό θά τό πετύχουμε μέ τό νά εἶναι ἡ προσευχή μας κατανυκτική, συνοδευμένη ἀπό δάκρυα (πού θά Τοῦ τά ζητήσουμε μέ προκαταρκτική προσευχή), νά γίνεται μέ ἁπλότητα, μέ συντριβή, μέ συναίσθηση ὅτι εἴμαστε ἀνάξιοι νά πάρουμε τή Θεία Χάρη. Νά προσευχόμαστε, προέτρεπε ὁ π. Πορφύριος, μέ θέρμη, μέ παρακλητικό ὕφος, ἀλλά καί μέ στοργή - ὅπως μιλᾶμε στά ἀγαπημένα μας πρόσωπα. Ἡ ἀναφορά μας στόν Κύριο νά γίνεται μέ λαχτάρα, χωρίς ἄπρεπους τονισμούς· ὄχι μέ ξηρό ὕφος, ἀλλά μέ ὑπομονή, μέ ἀγαλλίαση, μέ προσδοκία καί ἐλπίδα, μέ πίστη καί ἡσυχία. Τά λόγια μας νά ἔχουν γλυκύτητα, πόθο γιά τό Χριστό μας, Θεῖο Ἔρωτα: «Ἰησοῦ μου, Χριστέ μου…». Νά προσευχόμαστε νοερῶς, ἀλλά κάποτε καί μέ τό στόμα, ἔχοντας πλήρη ἐπίγνωση, ὅτι τίποτε δεν μποροῦμε νά καταφέρουμε χωρίς Αὐτόν.

Ἡ προσευχή εἶναι, σύμφωνα μέ τή διδασκαλία τοῦ Γέροντα, τό καταφύγιο σέ ὅλες τίς θλιβερές καταστάσεις. Ὅ,τι μᾶς στενοχωρεῖ, συμβούλευε, πρέπει νά τό κάνουμε προσευχή. Ἐπίσης, νά πηγαίνουμε στόν πνευματικό, νά τό ἐξομολογούμαστε καί ἔτσι αὐτό θά τελειώνει. Παρέπεμπε στόν ἀπόστολο Παῦλο, ὁ ὁποῖος λέγει: “Τά μέν ὀπίσω ἐπιλανθανόμενος, τοῖς δέ ἔμπροσθεν ἐπεκτεινόμενος”².

Ἀπόσπασμα ἀπό τό Βιβλίο:Ἡ θεραπεία τῆς ψυχῆς κατά τόν Γέροντα Πορφύριο.Β΄ ΕΚΔΟΣΗ ΕΠΗΥΞΗΜΕΝΗ (Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου). Σχῆμα 14Χ20.5 ,Σελίδες: 170, Τιμή: 7€, Παραγγελίες στό τηλέφωνο 6944577885 ἤ στό e- mail: hristospanagia@yahoo.gr

1 Ἁγ. Ἰωάν. Χρυσοστόμου, Θεία Λειτουργία. Κάποια στιγμή πού δεν περιμένουμε θά μποῦμε στήν ἀληθινή προσευχή καί θά Τόν ἀγαπήσουμε ἔλεγε ὁ Γέροντας, διότι τόν Θεό Τόν ἀγαπᾶμε «ξαφνικά».

2 Φιλ. 3,13.