Σελίδες

Τετάρτη 26 Ιουνίου 2013

Ἡ μεγάλη του ἀγάπη γιά τόν Θεό.Ἡ στάση του ἀπέναντι στό Θεό: α)«Πίστις δι’ ἀγάπης ἐνεργουμένη», β)«Ὁ Θεός ἀγάπη ἐστί», γ)«Γεννηθήτω τό θέλημά Σου»


    Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΟΡΦΥΡΙΟ


ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄

Β΄ΕΝΟΤΗΤΑ : Η ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ , Η ΔΙΑΚΡΙΣΗ, Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ, Η ΣΥΝΤΕΤΡΙΜΜΕΝΗ ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ Η ΣΥΝΕΧΗΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΤΟΥ.

μεγάλη του γάπη γιά τόν Θεό.

γάπη το Γέροντα πρός τόν Χριστό ταν τόσο μεγάλη, στε θελε νά ποφέρει γιά τόν Χριστό πό Θεο ρωτα. Νά τί μαρτυρε προσωπικός του γιατρός, είμνηστος καθηγητής Γεώργιος Παπαζάχος: «…να βράδυ, μετά τήν καρδιολογική ξέταση καί τό τυπικό λεκτροκαρδιογράφημα, μέ συνεκλόνισε…Μο επε “Θα σο ξομολογηθ κάτι, λλά νά μείνει μυστικό. χω καρκίνο στήν πόφυση. δη ασθάνομαι τή γλώσσα μου μεγαλωμένη καί δέ γυρίζει καλά μέσα στή στοματική κοιλότητα”. στερα μο νέλυσε ατρικά καί σωστά τή λειτουργία τν νδοκρινν δένων καί κατέληξε: “Πρέπει νά ξέρεις τι, ταν μουν καλογεράκος -σως 16 χρονν- στό γιον ρος ασθανόμουνα τόσο ετυχισμένος, δίως μετά τή Θεία Κοινωνία, στε βγαινα στό δάσος καί μέ δάκρυα φώναζα: Δόξα σοι, Κύριε!
ρθες λόκληρος μέσα μου, σέ μένα τόν μαρτωλό. σύ Χριστός μου, πού σταυρώθηκες καί πόνεσες γιά μένα καί σήκωσες τίς μαρτίες μου. Κι’ γώ τί κάνω γιά σένα; Ποιόν πόνο ποφέρω γιά σένα; Κύριε, στελε μου ναν καρκίνο! Χριστέ μου, χάρισέ μου ναν καρκίνο, νά ποφέρω κι γώ μαζί Σου! Ατή τήν προσευχή, τήν κανα συνέχεια καί μετά τό ξομολογήθηκα στούς Γεροντάδες μου. κενοι μο σύστησαν νά μήν τήν παναλάβω, γιατί κπειράζω τόν Θεό. Ξέρει κενος τί θά κάνει. Δέν τήν ξανάκανα ατή τήν προσευχή. λλά τώρα, Γιωργάκη μου, μο τόν στειλε τόν καρκίνο! Καταλαβαίνεις τήν εεργεσία; στω καί ργά, θά ποφέρω λίγο μαζί Του”. μεινα νεός. Πρώτη φορά στήν ατρική σταδιοδρομία μου κουγα τή φράση: “Δόξα τ Θε, χω καρκίνο!”»1.
Γέροντας χαιρόταν πού πονοσε, διότι νιωθε περισσότερο τούς πόνους, πού πέφερε Χριστός Μας γιά τή σωτηρία μας. Ἔλεγε ὅτι ὁ Χριστιανός θά πρέπει νά ἔχει ψυχή τρυφερή, λεπτή, γαπητική· ψυχή πού νά συμπονάει καί νά εἶναι γεμάτη συμπάθεια.
ποιος θέλει νά γίνει χριστιανός, παρατηροῦσε χαριτωμένα, πρέπει πρτα νά γίνει ποιητής· νά πετάει μές στ’ πειρο, μές στ’ στρα, μές στά μεγαλεα το Θεο. Πρέπει νά εναι εαίσθητος, λεπτός, νά θέλει νά πονάει γι’ ατόν πού γαπάει. Ἡ γάπη πάντα θέλει νά κάνει κόπο γιά τόν γαπημένο. Τέτοιος κόπος εἶναι ἡ κατά Χριστόν ἄσκηση.
Οἱ μετάνοιες, γρυπνία, νηστεία, λεγε Γέροντας, τι εναι κόποι, πού γίνονται γιά τόν γαπημένο. Γι’ ατό πρέπει νά γίνονται χαρούμενα καί μέ ἀγάπη, χωρίς πίεση («ὄχι ἀγγάρεια»). Σέ ,τι γίνεται ς γγαρεία ψυχή ντιδρ.
Μόνον γάπη λκύει τή Χάρη καί ,τι γίνεται πό γάπη δέν κουράζει.

στάση του πέναντι στό Θεό: α)«Πίστις δι’ γάπης νεργουμένη», β)« Θεός γάπη στί», γ)«Γεννηθήτω τό θέλημά Σου».

Γέροντας ταν πιστός (μέ πόλυτη μπιστοσύνη στή Θεία γάπη καί Πρόνοια). ταν πολύ διακριτικός, χι μόνο πέναντι στούς νθρώπους, λλά καί πέναντι στόν Θεό. κανε πόλυτη πακοή στό γιο θέλημα Του
Δέν θελε νά νοχλε τόν Θεό, ζητώντας ποκατάσταση τς γείας του πιμένοντας σέ κάποιο λλο προσωπικό ατημά του. θελε πάντα νά κάνει τό πόλυτα εάρεστο θέλημά το Θεο (τό «κατ’ εδοκίαν» θέλημά Του). Δεχόταν καθετί π’ Ατόν μέ δοξολογία, κόμη καί τόν πόνο.
Τήν ποχή, πού εχε κάνει γχείρηση στό μάτι, πονοσε πολύ. Εχε φθάσει στά πρόθυρα το θανάτου καί ο γιατροί τόν εχαν ξεγράψει. Ο μοναχές σκέφθηκαν νά το ζητήσουν ελογία, γιά νά γίνει τό Μυστήριο τοῦ Ἱεροῦ Εχελαίου. Γέροντας συγκατένευσε.
Τό Ἱ. Εχέλαιο γινε καί ο πόνοι πεχώρησαν. λλά μετά πο μερικές μέρες πανλθαν. Το πρότειναν, νά ξανακάνουν Εχέλαιο. Τότε πονεμένος Γέροντας πάντησε, πώς δέν θά πρεπε νά νοχλον τό Θεό. φο, μετά τό πρτο Εχέλαιο, ο πόνοι φυγαν, λλά γύρισαν πάλι, σημαίνει τι ατό ταν τό γιο θέλημά Του2 : νά πονάει.
γιος Γέροντας συνελάμβανε τά θεα μηνύματα, μέσα πό τά γεγονότα.
Δίδασκε νά προσευχόμαστε καί νά ζητομε π’ τόν Θεό νά γίνει τό θέλημά Του στή ζωή μας.
Ἀπόσπασμα ἀπό τό Βιβλίο:Ἡ θεραπεία τῆς ψυχῆς κατά τόν Γέροντα Πορφύριο.Β΄ ΕΚΔΟΣΗ ΕΠΗΥΞΗΜΕΝΗ (Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου). Σχῆμα 14Χ20.5 ,Σελίδες: 170, Τιμή: 7€, Παραγγελίες στό τηλέφωνο 6944577885 ἤ στό e- mail: hristospanagia@yahoo.gr
1 Γ. Παπαζάχου (Ἐπ. Καθηγητῆ Καρδιολογίας), Γέρων Πορφύριος, Δεκατέσσερα χρόνια κοντά του, περιοδικό Σύναξη, Ἰανουάριος – Μάριος 2001, σελ. 93-97.
2Κοντά στόν Γέροντα Πορφύριο, σελ. 337.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου