Οι
Άγιοι Πατέρες έλεγαν στήν εξομολόγηση: <<Φύτρωσε αυτό τό πάθος,
ξεφύτρωσε αυτός ο πόλεμος, αυτό τό θηρίο τό ανήμερο, μέ πολεμάει αυτός ο
εγωισμός καί δέν μπορώ νά τόν νικήσω, μέ πολεμάει η ζήλεια, ο φθόνος, η
κατάκριση, η καχυποψία, η μεμψιμοιρία. Τί νά τά κάνω αυτά τά δαιμόνια,
πώς νά τα πολεμήσω, Γέροντα, μέ ποιό τρόπο να τα πολεμήσω αυτά τα
δαιμόνια πού με
πολεμούν;>>. Κάνουμε τέτοια εξομολόγηση;
Καί αυτά είναι τα μεγαλύτερα πού πρέπει να εξομολογηθούμε. Ή πάμε, όπως
πήγε ένας καί λέει στόν πνευματικό: <<Γέροντα, ο τάδε μου έκανε
εκείνο καί εκείνο>>. Αφού πιά τάπε όλα, τού λέει ο πνευματικός,
γονάτισε να διαβάσω συγχωρητική ευχή· καί αντί να διαβάση το δικό του
όνομα λέγοντας συγχωρημένος καί λελυμένος, είπε το όνομα του άλλου που
κατηγορούσε. Τότε ξαφνιάστηκε:
<<Γιατί, πάτερ μου, λές αυτό το όνομα;>>. <<Αυτόν
εξομολόγησα σήμερα, εσύ δέν είπες κανένα δικό σου αμάρτημα, δέν
ταπεινώθηκες, ο τάδε σου φταίει, εκείνος σε κάνει>>.
Γερόντισα Μακρίνα
Γερόντισα Μακρίνα
ΠΗΓΗ:ηλεκτρονικό ταχυδρομείο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου