Π Ο Ι
Μ Α Ν Τ Ο Ρ Ι Κ Η Ε Γ Κ Υ Κ Λ Ι Ο Σ
(ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΥΠ’ ΑΡΙΘ. 58)
Ο ΧΑΡΙΤΙ ΘΕΟΥ
ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
ΤΗΣ ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ
ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ
Κ Ο Σ Μ Α Σ
Προς το Χριστεπώνυμον Πλήρωμα
της καθ’
ημάς Ιεράς Μητροπόλεως
Αγαπητοί εν Χριστώ
αδελφοί,
Όλοι οι Ορθόδοξοι
Χριστιανοί πανηγυρίζουν σήμερα. Όλες οι γενεές των ευσεβών Χριστιανών υμνούν και
μακαρίζουν την Παναγία μας.
Η τιμή και ο
σεβασμός των Ορθοδόξων Χριστιανών προς την Κυρία Θεοτόκο, είναι τόσο μεγάλα
ώστε ανέδειξαν την Κοίμησί της πάνδημη εορτή και Πάσχα του καλοκαιριού.
Σήμερα για την
Παναγία μας και εμείς ήλθαμε στον Ορθόδοξο αυτό Ιερό Ναό μας και τελούμε το
μυστήριο της Θείας Λειτουργίας.
Στεκόμαστε εμπρός
στην Πάνσεπτο και Ιερά εικόνα της, υποκλινόμαστε, την ασπαζόμαστε με σεβασμό,
με ευλάβεια και ψάλλουμε: «Άξιον εστίν
ως αληθώς μακαρίζειν Σε την Θεοτόκον».
Μακαρίζουμε την
Παναγία μας γιατί θαυμάζουμε τις αρετές της. Πάνω και πρώτη από όλους τους
αγίους και όλα τα αγγελικά τάγματα ευρίσκεται η υπερευλογημένη και κεχαριτωμένη
Θεοτόκος. Είναι η δόξα των αγγέλων, το καύχημα των Αποστόλων, ο στέφανος των
μαρτύρων, το αγαλλίαμα των οσίων.
Ας φέρωμε στο νου
μας τον Ευαγγελισμό της.
Συνεσταλμένος ο
Αρχάγγελος Γαβριήλ στέκεται ενώπιόν της ευλαβικά και απευθύνει τον πρωτάκουστο
και μοναδικό χαιρετισμό. «Χαίρε, κεχαριτωμένη· ο Κύριος μετά σου· Ευλογημένη συ
εν γυναιξί» (Λουκ. α’, 28).
Ποιός άλλος
άνθρωπος άκουσε από το στόμα αρχαγγέλου παρόμοιο έπαινο; Σε ποιό άλλο πρόσωπο
αποδόθηκε τόση τιμή; Όχι βεβαίως στον Παράδεισο όπως η Εύα, αλλά εις ένα κόσμο
ο οποίος «εν τω πονηρώ κείται» αξιούται να ακούση δικαίως, η Παναγία, το χαίρε
Κεχαριτωμένη και το «Μη φοβού Μαριάμ, εύρες γαρ χάριν παρά τω Θεώ», γράφει ο
Ιωάννης ο Δαμασκηνός.
Το μεγαλείο της και
η τιμή της στηρίζονται σε θεμέλια ακατάλυτα και αιώνια, στηρίζονται στις αρετές
της. Στηρίζονται π.χ. στη θερμή πίστι της, στη βαθειά ταπείνωσί της, στην
ολόψυχη αφοσίωσί της προς το Θεό, στην αδίστακτη υπακοή της. Στηρίζονται στην
υπέρ τους αγγέλους καθαρότητά της, στην αγνότητά της.
Είναι, λέει ο άγιος
Ιωάννης ο Δαμασκηνός, «η αγίων αγιωτέρα και ιερών ιερωτέρα και οσίων οσιωτέρα».
Είναι «η όντως αγνή μετά Θεού, υπέρ άπαντας ως κυρίως και αληθώς Θεού Μητέρα».
Είναι η αειπάρθενος, η αμόλυντος, η άχραντος, η κεχαριτωμένη, των Παρθένων το
καύχημα.
Η Παναγία με την
διπλήν Παρθενίαν της έδειξε μέσα στο ανθρώπινο σώμα της αγιότητα υπεράνω των
Χερουβίμ και των Σεραφίμ, όπως διακηρύσσουν οι άγιοι Πατέρες. Το κάλλος της δεν
είναι σαρκικό, αλλά κάλλος πνευματικό, που φέρνει κατάνυξι, σεβασμό, αγάπη και
ολόψυχη τιμή.
Μακαρίζουμε σήμερα
την Παναγία μας, γιατί θαυμάζουμε τη δόξα της και το μεγαλείο της κατά την
Κοίμησί της.
«Πεποικιλμένη τη
Θεία δόξη» η ιερά μνήμη της τιμάται σήμερα.
Η Κοίμησι της
Παναγίας μας - γράφει ο ιερός Κοσμάς, ο ποιητής και υμνογράφος - είναι στολισμένη
με λάμπουσα δόξα Θεού.
Θαυμάζουμε την από
περάτων γης παρουσία των Αγίων Αποστόλων στην Γεθσημανή για να κηδεύσουν την
Κυρία Θεοτόκο.
Το γεγονός της
Κοιμήσεως της Θεοτόκου δεν έφερε και δεν φέρει λύπη, θλίψι, πόνο, αλλά χαρά και
αγαλλίασι.
Δεν ονομάζουμε την
ιεράν σου μετάστασιν θάνατον, αλλά «κοίμησιν», «εκδημίαν» η ενδημείαν
οικειότερον. «Εκδημούσα εκ του σώματος, ενδημείς προς τα κρείττονα»
υπογραμμίζει πάλι ο ιερός Δαμασκηνός. Η Παναγία μας δεν ετάφη για να φθαρή το
σώμα της στον τάφο της Γεθσημανή.
Σήμερα εορτάζουμε
και την μετάστασί της, δηλαδή την ανάστασι του σώματός της, την ένωσί του με
την παναγία ψυχή της και την εν σώματι ανάληψί της στην αιώνια μακαριότητα,
κοντά στον άφραστο τόκο της, τον Κύριο και Θεό μας, Ιησού Χριστό.
Μια τέτοια δόξα μας
παρακινεί για να μακαρίζουμε σήμερα την Κύρια Θεοτόκο. Την μακαρίζουμε όμως
σήμερα με ευγνωμοσύνη γιατί είναι η δική μας μητέρα, η μητέρα της αγάπης, η
πρέσβειρά μας και η ακοίμητη μεσίτριά μας.
Με την ολοπρόθυμη
και ελεύθερη υπακοή της στο θείο θέλημα γίναμε μέτοχοι της νέας εν Χριστώ ζωής.
Μετά τον Τριαδικό
Θεό, όλη η κτίσι απολαμβάνει την μητρική προστασία της.
«Εν τη κοιμήσει
της, τον κόσμον ου κατέλιπε». Δεν μας εγκαταλείπει. Συνεχίζει να μας
παρακολουθή σαν στοργική μητέρα, η οποία πέρασε και από φτώχεια και από πόνο,
θλίψι και δοκιμασία.
Γνωρίζει η Παναγία
μας τι είναι ανθρώπινος πόνος. Τι σημαίνει ανάγκη και δοκιμασία στη ζωή και
γίνεται για μας παρηγορία, στήριγμα και βοηθός στους πειρασμούς μας, μητέρα
γλυκυτάτη και ελπίδα μας.
Η Ελλάδα μας είναι
γεμάτη από ναούς, από ερημοκκλήσια, από μοναστήρια της Παναγίας μας, πνευματικά
παλάτια της στοργικής μητέρας και σε κάθε ναό βρίσκεται το σεβάσμιο εικόνισμά
της, το οποίο διηγείται την αγάπη, την στοργή, την σκέπη, την προσφορά της
Παναγίας μας στους προστρέχοντες με πίστι Χριστιανούς αλλά και στην Πατρίδα
μας.
Αγαπητοί
Σήμερα, αυτή την
μεγάλη ημέρα και εορτή ας σταθούμε με σεβασμό και τιμή εμπρός στην ιερά εικόνα
της Παναγίας μας.
Ας κατασκευάσουμε
την ενθύμιση και την καρδιά μας «ταμείον και κατοικία των αρετών της Θεοτόκου»,
όπως συμβουλεύει ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης. Ας σκύψουμε στον άδειο τάφο
της Γεθσημανή, ας θαυμάσουμε τη δόξα της μεταστάσεως της Παναγίας μας και ας
δυναμώσουμε την πίστι μας για τη δική μας ανάστασι. Ας ευχαριστούμε, τέλος, την
μεγάλη μας μητέρα για την αγάπη της, τη σκέπη της, την προστασία της.
Μην αμφιβάλλουμε. Η
Παναγία μας ποτέ δεν θα μας εγκαταλείψη.
Αρκεί Ελλάδα και
Έλληνες να παύσουν να περιφρονούν, να ασεβούν, να προκαλούν τον Σωτήρα Χριστό,
τον Κύριο και Υιό της.
Όταν εμείς ζούμε τον Χριστό η Κυρία Θεοτόκος θα
μακαρίζεται και θα μας περιφρουρεί πάντοτε.
Μετά πατρικών ευχών
O ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣΚΟΣΜΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου