Σελίδες

Τρίτη 17 Σεπτεμβρίου 2013

Τό πνεῦμα τό ὀρθόδοξον εἶναι τό ἀληθές.Πρώτη συνομιλία

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟΝ


Το Πνεύμα το Ορθόδοξον είναι το αληθές

  • Πρώτη συνομιλία
- Γέροντας: Πιστεύω εις ένα Θεόν, Πατέρα, Παντοκράτορα, ποιητήν ουρανού και γης, ορατών τε πάντων και αοράτων. Και εις ένα Κύριον Ιησούν Χριστόν, τον Υιόν του Θεού τον μονογενή, τον εκ του Πατρός γεννηθέντα προ πάντων των αιώνων φως εκ φωτός, Θεόν αληθινόν εκ Θεού αληθινού, γεννηθέντα, ου ποιηθέντα, ομοούσιον τω Πατρί, δι' ου τα πάντα εγένετο. Τον δι' ημάς τους ανθρώπους και διά την ημετέραν σωτηρίαν κατελθόντα εκ των ουρανών, και σαρκωθέντα εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου και ενανθρωπήσαντα. Σταυρωθέντα τε υπέρ ημών επί Ποντίου Πιλάτου, και παθόντα και ταφέντα. Και αναστάντα τη τρίτη ημέρα κατά τας Γραφάς. Και ανελθόντα εις τους ουρανούς και καθεζόμενον εκ δεξιών του Πατρός. Και πάλιν ερχόμενον μετά δόξης κρίναι ζώντας και νεκρούς, ου της βασιλείας ουκ έσται τέλος.

Αυτόνε πιστεύομε. Λοιπόν, μέσα στην θρησκεία, λέει, ότι αυτός είναι ο ιδρυτής της Ορθοδόξου πίστεως και ότι όλες οι θρησκείες δεν είναι όσο είναι αυτή η θρησκεία. Μία θρησκεία μόνον είναι: Η Ορθόδοξος Χριστιανική θρησκεία και το πνεύμα αυτό το ορθόδοξον είναι το αληθές. Τα άλλα πνεύματα, είναι πνεύματα πλάνης και οι διδασκαλίες είναι μπερδεμένες.
 

Εδώ ο Θεός της Ορθοδόξου πίστεως είναι Θεός, που αν τον πούμε και αγάπη, όπως το λέει η Γραφή, πάλι το ίδιο είναι. Ο Θεός λέγεται αγάπη. Και όποιος έχει αγάπη είναι του Θεού. Ο Θεός λοιπόν πολλοί λένε «είναι αγάπη ο Θεός, καημένε, έτσι είναι ο Θεός». Μα είναι αγάπη ο Θεός. Αλλά ο Θεός δεν είναι μόνον αγάπη, είναι και δικαιοσύνη. Είναι και δίκαιος, δεν μπορεί ένανε κλέπτη, λωποδύτη, που ζει εις βάρος των άλλων, να τόνε θέσει σε μια κατάσταση.
Θα μου πεις μα, εφ' όσον είναι αγάπη; Όμως έτσι είναι η θρησκεία μας. Και έτσι πρέπει να είναι, για να ομολογήσουμε τις ιδιότητες του Θείου, πώς είναι. Αυτές είναι οι ιδιότητες του Θείου. Αλλά όμως δεν το ξεύρουμε: Ο Θεός μπορεί να τους βάλει όλους στον παράδεισο. Και όλων των θρησκειών να τους βάλει όλους. Αυτό όμως τα χαρτιά μας δεν το γράφουνε. Αλλά ούτε και πρέπει εμείς να το πιστεύουμε. Έστω αν ο Θεός όλους μπορεί να τους πάρει ως παιδιά του. Με ακούεις;
- Συνομιλητής: Μάλιστα, Γέροντα, μάλιστα.


- Γέροντας: Έτσι πιστεύουμε. Μα θα πεις, γιατί να μην το πούμε ότι όλοι είμαστε παιδιά Του; Όχι! Δεν μπορούμε εμείς να το πούμε αυτό. Έτσι πρέπει να το έχουμε μέσα μας. Άλλο τι θα κάνει ο Θεός εις την δευτέρα Παρουσία. Εμείς δεν θα το βάλουμε από τώρα, για να τα έχουμε όλα ίσωμα. Πρέπει να το έχουμε έτσι μέσα μας. Έτσι έρχεται. Μα θα πεις: «είναι ανθρώπινο». Έ, έτσι το καταλαβαίνουμε, έτσι μας το δίνει η Γραφή, να το καταλαβαίνουμε έτσι. Το πώς θα είναι ο Θεός δεν μας λέει, πώς θα είναι. Κανένας δεν μπορεί να καταλάβει πώς είναι ο Θεός.
- Συνομ.: Μάλιστα, Γέροντα.
- Γέρ.: Λοιπόν εγώ έτσι πιστεύω τα πράγματα (...) Εάν με μπερδέψετε εσείς τι θα κάνω εγώ;
- Συνομ.: Γέροντα, εμείς μπορούμε να σας μπερδέψουμε;
- Γέρ.: Αυτοί είναι θρήσκοι. Λοιπόν θα ρωτήσουνε απ’ εδώ, απ’ εκεί, θα πούνε τι είναι αυτά τα παιδιά; Να, είναι εκεί πάνω. Μάς δώσαν το τηλέφωνο τους. Α, πα, πα, αυτά ανακατεύονται με γκουρούδες και με γιόγκιδες και με αυτό και κηρύττουν τέτοια πράγματα! Και προσηλυτίζουν. Και αυτά λέει ο γέροντας. Α, είναι τού γέροντα παιδιά. Πω, πω, Θεέ μου!
- Συν.: Το ξεύρω, Γέροντα, όχι!


- Γέρ.: Ναι, το ξεύρεις για! μακάρι να το ήξευρες. Και γι' αυτό το σκοπό, επειδή εγώ είμαι γέροντας, πρέπει να είμαι ειλικρινής. Έχω τόσο κόσμο. Δεν ξεύρεις όλος, όλος ο κόσμος εδώ στο τηλέφωνό μου, να έρθεις από όλα τα βασίλεια του κόσμου μου τηλεφωνούν. Την νύχτα, ότι ώρα να 'ναι. Απ' όλα τα βασίλεια. Τι Νότιο Αφρική, Κεϊπτάουν, Γιοχάνεσμπουργκ, Αμερική, Καναδά, ξεύρω κι εγώ... Απ' όλον τον κόσμο. Και ν' ακουστεί ότι είμαι κι εγώ, έχω ελεύθερο πνεύμα και παραδέχομαι όλες τις θρησκείες; Όχι, δεν παραδέχομαι. Όποιος να μου πει, και ένας άγγελος να έρθει να μου πει: «έτσι είναι όπως πιστεύει ο τάδε», «όχι» θα του πω. «Λες ψέμματα, δεν είσαι πνεύμα αγαθόν. Είσαι πονηρόν πνεύμα και λες αυτό.» Έτσι θα τού πω εγώ τού αγγέλου, δεν θα τον πιστέψω. (...)
Δεν το θέλω βέβαια να προπαγανδίζετε στον έναν και στον άλλον και να λέει: «οι θρησκείες όλες είναι μία Δεν έχουνε (διαφορά), του Θεού είναι, σε οποία θέλεις πηγαίνεις. Και όποιο Θεό θέλεις προσκυνάεις». Δεν τα θέλω εγώ αυτά, δεν μπορώ. Είναι έτσι το πνεύμα μου. (...)
Εγώ έχω κάνει στην έρημο, έχω αγωνιστεί, έχω νηστείες, κακουχίες, αγρυπνίες, γυμνότητα, με παλιόρουχα, με, και όλα αυτά για την αγάπη του Χριστού. Και ζούσα μέσα σε αγίους ανθρώπους. Αλλά Ορθοδόξους Χριστιανούς. Κατάλαβες;
Δεν μπορώ, εγώ έχω καταλάβει την Ορθοδοξία, έτσι είναι. Και διάβολος υπάρχει και όλα όπως τα γράφει η Γραφή υπάρχουνε. Και διάβολος και κόλαση και όλα. Όμως τι ωραία που τα τοποθετεί και πως ικανοποιείται και το... αυτό το αίσθημα της δικαιοσύνης που λέμε. Ιδιότης της δικαιοσύνης τού Θεού. Να ιδής ότι πιστεύουμε στο διάβολο. Λέμε ότι υπάρχει διάβολος και όντως υπάρχει. Είναι το αντίθετο πνεύμα.
Λοιπόν, και τι κάνει η θρησκεία μας; Έρχεται... Μ' ακούς;
- Συν.: Ακούω, Γέροντα.


- Γέρ.: Έρχεται (όταν διαβάσεις την Γραφή) και λέει ότι: «παιδιά μου, προσέχετε. Πρέπει να φροντίσουμε να προσκολληθούμε στο Χριστό και να γίνουμε άγιοι. Και να μπούμε μέσα στην εκκλησία του και όλοι μέσα στην εκκλησία του να γίνουμε ένα σώμα. Όλοι δηλαδή οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί. Και όταν αυτό κατορθώσουμε, τότε για μας, που θα κατορθώσουμε να μπούμε στην εκκλησία, δεν υπάρχει, για μας, ούτε θάνατος, ούτε κόλαση, ούτε διάβολος...» Το λέει μέσα το ευαγγέλιο. Το έχεις βρει;

Δεν το βρίσκουνε. Υπάρχει, αλλά πρέπει να έχεις έτσι το πνεύμα τού Θεού για να το καταλάβεις. Κάι έρχεται λοιπόν και σε πηγαίνει, πιστεύεις ακριβώς όπως είναι, ότι δεν υπάρχει θάνατος. Δεν σου αρέσει αύτη η θρησκεία;
- Συν.: Μ' αρέσει, Γέροντα, πως δεν μ' αρέσει; Αλλά αισθάνομαι ότι όταν έχουμε αγάπη καταλαβαίνουμε και τους άλλους. Δεν θεωρούμε ότι οι Μουσουλμάνοι είναι άπιστοι.
- Γέρ.: Μωρέ, καλά, αυτό θέλω να πω. Τους καταλαβαίνουμε και βλέπουμε, αλλά λέμε: είναι άπιστοι. Δεν πιστεύουνε στον αληθινό Θεό. Καταλάβατε; Ο άνθρωπος έχει φτιάξει πολλούς θεούς, και οι θεοί είναι πάρα πολλοί. Ακόμη και αυτοί οι άσωτοι, οι άθεοι και αυτοί πιστεύουνε στον θεό, δηλαδή στο θεό όχι στον αληθινό. Πιστεύουνε εις την σάρκα, εις τα πάθη, εις το αυτό, στην ύλη, στο..., όλοι κάτι, παρ' όλο ότι λένε δεν υπάρχει Θεός, όλοι όμως κάτι λατρεύουνε. «Ώι τις ήττηται τούτω και δεδούλωται». Έχει να πει, σ' αυτό που λατρεύει κανείς σ' αυτό δουλεύει. Δηλαδή είσαι πόρνος, είσαι, ε, άνθρωπος της σαρκός, ε, δουλεύεις για την σάρκα, για την ύλη. Κατάλαβες;
- Συν.: Έτσι είναι.


- Γέρ.: Είναι σύστημα ολόκληρο. Πρέπει να το μελετήσεις και μην με επιπολαιότητα λες λόγια, που δεν είναι (σωστά). Δεν μπορούμε να πούμε τι λέει ο ένας και ο άλλος, δεν μπορούμε. Πρέπει να ιδούμε που είναι η αλήθεια και η αλήθεια είναι στην Ορθοδοξία. Εγώ την έχω ζήσει και την ξεύρω με την χάρη τού Θεού. Και έχω ζήσει μέσα σε αγίους ανθρώπους, που πέφτουνε στο πνεύμα αυτό της αληθείας. Υπάρχουν πολλά φώτα, που βλέπει κανείς και εντυπωσιάζεται, μα ένα είναι το Φως το αληθινόν.
Πρέπει να τα σκεφτούμε αυτά. Κι' αν πεις: «μα πλανάσαι!.» Μωρέ, σε τέτοια πλάνη μακάρι να πάει όλος ο κόσμος. Και να φαντάζονται και να σκέπτονται τον Θεό, όπως τον σκέπτομαι εγώ. Άλλο, ότι δεν έχω γίνει ακόμα όπως πρέπει. Όμως αγωνίζομαι και θέλω (...)
Υπάρχει άλλο πνεύμα, που λέγεται πονηρό, που θα φροντίσει και θα πει:
«Θα τον κάνω εγώ αυτόν τον γέρο, θα τον εξευτελίσω, όχι, όλος ο κόσμος τρέχουνε εκεί πέρα, και γίνονται καλά και μαθαίνουνε τούτο και εκείνο!.» Είναι, υπάρχει κακό πνεύμα.
- Συν.: Το ξεύρω, Γέροντα.
- Γέρ.: Ναι. Μπορεί αυτό αύριο να καταργηθεί. Μα θα καταργηθεί μια μέρα που θα τελειώσουνε τα πάντα και θα πάμε σε μια νέα κτίση, όπως πιστεύει δηλαδή η θρησκεία μας. Άμα θέλετε να τα πούμε από λίγα, από λίγα να τα μελετήσετε, να σκεφθείτε, και θα δείτε ότι αξίζει να λατρέψει κανείς τον μόνον αληθινόν Θεόν. Τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν.
Δεν μπορεί καθένας να λέει: «Είμαι απεσταλμένος του Θεού και εγώ φέρνω μια νέα αλήθεια που ταιριάζει σήμερα στον κόσμο.» Οι αλήθειες τού Θεού, όπως τις έχει πει, από την αρχή, αυτές είναι. Δεν υπάρχουνε άλλες αλήθειες, νέες, επειδή ο κόσμος προόδεψε και η επιστήμη και οι άνθρωποι πήγανε στα άστρα!
Κατάλαβες;
- Συν.: Μάλιστα, Γέροντα.


- Γέρ.: Αν πάει κανείς στ' άστρα και πει: «Και εκεί πάνω υπάρχουνε άνθρωποι..» και τους δούμε, δεν θα χαλάσει εμένα η σκέψις μου, θα πω κι εκεί πάνω είναι ο Χριστός, κι εκεί είναι ο Θεός. Έχει πάει κι εκεί. Έχεις ακούσει που λέμε: ο βασιλεύς των ουρανών;
- Συν.: Ναι, Γέροντα.
- Γέρ.: Ο βασιλεύς των ουρανών είναι το Άγιον Πνεύμα και εμείς μέσα στην εκκλησία μας, έτσι αρχίζομε τις τελετές και τις θυσίες. Λέμε, πώς το λέμε: «Βασιλεύ ουράνιε, Παράκλητε, το Πνεύμα της αληθείας, ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών, ο θησαυρός των αγαθών και ζωής χορηγός, ελθέ και σκήνωσον έν ημίν και καθάρισον ημάς από πάσης κηλίδος.»
Και πάτε με την Ορθοδοξία, ρε παιδιά. Καλά είστε, σας αγαπάω. Θα πεις: γιατί μας μαζεύεις απ’ εκεί; Να! το 'φερε του Θεού να έρθετε κοντά μου. Όμως εσείς κλωτσάτε: «Ο Σάι Μπάμπα, ο τάδε και ο τάδε όλοι είναι καλοί και ο Μωάμεθ καλός και τούτος καλός, και εκείνος καλός.» Κατάλαβες;

Μα θα πεις: θα τους μαχόμαστε; Μα ποιος τους μάχεται, μωρέ; Η θρησκεία μας κανέναν δεν μάχεται. Δεν βλέπεις που εμείς, που τόσο πολύ έτσι, ούτε πάμε να ψηφίσουμε, ούτε έχουμε κόμματα, προσευχόμαστε για όλους; Γιατί να μην πλησιάστε στην εκκλησία; Βρε, τάδε, βάλε μυαλό βρε, μη βλέπεις εκεί πέρα.

Πήρε και κάποια κυρία και διάβασε το Ψαλτήρι, που λέει: «Πρόσθες αυτοίς κακά, Κύριε, πρόσθες αυτοίς κακά, τοις ενδόξοις της γης.» Μου λέει: «τι είναι αυτά, μωρέ, μπορεί να τα πει ο Θεός;» Της λέω: «αυτό, ρε, το ψαλτήρι έχει γραφτεί σε άλλη γλώσσα.» Και η νοοτροπία που αυτοί την μετέφρασαν έτσι είναι: «Θεέ μου, κάν' τους όλους καλούς, διαπαιδαγώγησέ τους, φερτούς στο δρόμο σου».
- Συν.: Μάλιστα, Γέροντα
- Γέρ.: Μόνον το ευαγγέλιο είναι τόσο καθαρό και ωραίο. Τα άλλα είναι έτσι δύσκολα. Πρέπει να έχεις πνεύμα Θεού να τα εξηγήσεις. Τα πήρε αυτή, τα παίρνεις εσύ, σου λέει: «Κόλασις, διάβολος, αυτά όλα πα! πά! πά! τι λες μωρέ, που θα πιστέψω εγώ στο διάβολο; Τι είναι αυτά τα πράγματα, αυτά είναι γελοία».
Κι' όμως ρωτάς εμένανε και σου λέω: Υπάρχει διάβολος. Μα θα πεις: Τώρα μας είπες ότι δεν υπάρχει. Μα πρέπει εμείς να πάμε εκεί, σ' αυτό το σημείο, με την χάρη τού Θεού που θα καταργηθεί για μας ο διάβολος και ο θάνατος και η κόλαση. Και μπορούμε να ζούμε έπειτα μέσα εις την χαρά τού Θεού, και ποτέ να μην σκεπτόμαστε τον θάνατο. Και να έρθεις στο τέλος της ζωής σου, και να είναι το πόδι σου μέσα στο λάκκο. Εσύ μπορεί να φυτεύεις συκιές, καρυδιές, κυπαρίσσια, να φτιάχνεις περβόλια για τους συνάνθρωπους σου, να φτιάχνεις εκκλησίες και να είναι το ένα σου ποδάρι μέσ' στο λάκκο.
Γιατί τα κάνεις αυτά; Από την αγάπη. Πιστεύεις ότι δεν υπάρχει θάνατος και θέλεις και οι συνάνθρωποί σου, που θα έρθουνε πάλι εδώ, να βρούνε κάτι, να γίνουνε καλοί, να μη γίνουνε κλέφτες και κλέβει ο ένας τον άλλον. Γι' αυτό φυτεύεις και τα φρούτα και τα καρύδια και τα σύκα. Γι' αυτό φτιάχνεις και εκκλησία και όλα. Από αγάπη. Δεν είναι να πας, στον Τούρκο να τον σκοτώσεις γιατί είναι Τούρκος; Ε, εκείνο είναι ανθρώπινο, το κάνει η ανάγκη. Μα θα πεις: Γιατί να γίνεται πόλεμος; άμα κάνουμε αυτό το πράγμα, και έχουμε μια θρησκεία, δεν θα μαλώνουμε, δεν θα κάνουμε πολέμους, θα λείψουνε όλα.
Έτσι λένε μα, έτσι δεν είναι: τι να την κάνεις; (τη μία θρησκεία). Εμείς εδώ, οι Έλληνες έχουμε μία θρησκεία. Είμαστε χριστιανοί, αν υπάρχει από κανένας ξένος, είναι λίγοι, όμως βλέπεις σήμερα πώς αλληλοτρωγόμαστε και έχουμε χίλια κόμματα. Και από μας τους Έλληνες, τους Ορθοδόξους Χριστιανούς, γίνανε και άθεοι και ξεύρω εγώ. Μόνο η θρησκεία τού Χριστού ενώνει και όλοι πρέπει να προσευχόμαστε να έρθουνε σ' αυτή τη θρησκεία. Έτσι θα γίνει ένωσις, όχι με το να πιστεύεις ότι όλοι είμαστε το ίδιο και ότι όλες οι θρησκείες είναι το ίδιο. Δεν είναι το ίδιο.


- Συν.: Όλες οι θρησκείες όμως δεν διδάσκουν την αγάπη, Γέροντα;
- Γέρ.: Μωρέ, ποια αγάπη διδάσκουνε; Ρε κουτέ! Βρε σώπα βρε! την αγάπη την αληθινή, είναι η αγάπη του Χριστού. Μη νομίσεις οι γονείς που αγαπούν τα παιδιά τους.
- Συν.: Εμείς που έχουμε γεννηθεί κάτω απ’ αυτούς τους κραδασμούς.
- Γέρ.: Βρε άσ' τους κραδασμούς του Σάι Μπάμπα! Άστα αυτά, αυτά δεν είναι έτσι, είναι διαφορετικά. Όπως τα λέει εδώ πέρα, αυτή είναι η αλήθεια. Δεν είναι έτσι, κόρη μου. Λάβετε τα μέτρα σας και μίλησε και στα παιδιά. Και να βρεις και την κυρία τάδε να της πεις: «Μωρέ, έτσι λέει ο γέροντας.» Τι είναι αυτά που λέει (αυτή);
- Συν.: Όχι το ξεύρει κι εκείνη.
- Γέρ.: Δεν ξεύρω πρέπει να γίνουμε Χριστιανοί. Άστονε τον Μπάμπα. Μπορεί και αυτόνε να τον φωτίσει ο Θεός να γίνει χριστιανός. Και τότε να πάρει το πνεύμα του Θεού και να κηρύξει το Χριστιανισμό, που ξεύρεις; Ξεύρεις πόσοι την έχουνε πάθη έτσι; Άμα είναι πνεύμα αγαθόν... Κι ο Θεός είναι ο πανταχού παρών. Είναι ο νους ο υπέρτατος, που τα πάντα γνωρίζει, - μη μου μιλάεις - , ο Θεός γνωρίζει και κανονίζει, αλλά δεν φαίνεται. Διότι όταν φανεί και κοιτάζει να στρώσει τον έναν και τον άλλονε, τότε ο ίδιος φεύγει από τον δρόμο που έχει χαράξει. Το χάραγμα είναι αυτό: Ότι ο άνθρωπος είναι ελεύθερος να διαλέξει το ένα ή το άλλο. Εν τη ελευθερία του. Κι αυτή η ελευθέρα βούλησις είναι που ο Θεός σέβεται. Σέβεται τον άνθρωπο δεν μπορεί να τού πει: «Ε! που πάς; Έλα εδώ». Και εσύ θα πεις: Ένας που κάνει ένα φόνο και βασανίζει έναν άλλονε, είναι τού Θεού άνθρωπος; Μπορεί να είναι τού Θεού άνθρωπος, αλλά το πνεύμα που τον κατέχει και κάνει αυτό το κακό είναι τού διαβόλου. Δεν είναι το αγαθόν πνεύμα τού Θεού. Ελάτε ρε, να τα πούμε.
- Συν.: Ναι, Γέροντα


- Γέρ.: Είμαι αγράμματος, μη νομίζετε, δεν έχω πάει σε σχολεία, έχω μεγαλώσει μέσα στην έρημο και έχω κάνει υπακοή σε δύο γέροντες σεβαστούς. Θα μου πεις: Πες μας! μα έχω και το άλλο βρε τάδε, δεν μπορώ να μιλήσω. Είμαι γέρος 90 χρονού και κουράζομαι. Καμιά φορά όταν ξυπνήσω, να τώρα έχω ξυπνήσει από κάποιο ύπνο - επειδή ήμουν άγρυπνος την νύχτα - και έχω λίγο κουράγιο και μιλάω. Για σκέψου, τάδε μου...

Διάβασε, μπρε, το ευαγγέλιο, διάβασ' το πολλές φορές. Δεν μπορείς να πεις το διάβασα. Το ευαγγέλιο έχει θησαυρούς και λύει όλα τα προβλήματα. Είναι φιλοσοφία, όντως φιλοσοφία. Είναι φιλοσοφία, εξ αποκαλύψεως φιλοσοφία. Είναι η ανωτάτη φιλοσοφία.
Άσε ο κόσμος τώρα που προσπαθεί να ριχτεί προς την ύλη. Να περιφρονήσει το πνεύμα, να περιφρονήσει τις αξίες. Όλες αυτές τις αξίες σιγά, σιγά, με την Χάρη τού Θεού, τις έφτιαξε ο άνθρωπος, τις έφτιαξε ο άνθρωπος με την βοήθεια τού Θεού. Την οικογένεια και όλα αυτά τα καλά και ωραία.
Άμα τα περιφρονήσουμε η γη εδώ, η ζωή μας, γίνεται χάος. Γίνεται κόλασις. με ναρκωτικά, μ' αυτό... Αρχίζει ο άνθρωπος να κοιτάζει την ηδονή, να θέλει να ικανοποιείται έτσι.. Να! Δεν βλέπεις τα παιδιά που αυτοκτονούν και τρελαίνονται; Δεν πας στα ψυχιατρεία να δεις παιδάκια, 15-16-20 χρονών, 25 - 30, που βασανίζονται!
Θα μου πεις να: «Γιατί δεν τα βλέπει ο Θεός;» Μα αυτά είναι, τα βλέπει ο Θεός. Αλλά ο Θεός δεν μπορεί να επέμβει. Μπορεί όμως, με το σχέδιο τού Θεού, να έρθει, να έρθει ώστε οι άνθρωποι ν' αποκτήσουν μία επίγνωση, να ιδούνε το χάος ολοζώντανο μπροστά τους, να πούνε: Έ! Πέφτουμε στο χάος, χανόμαστε. Όλοι πίσω, όλοι πίσω, γυρίστε πίσω, πλανηθήκαμε. Και να έρθουνε πάλι στο δρόμο τού Θεού και να λάμψει η Ορθόδοξος πίστις.
Αυτό εμείς επιδιώκουμε και έτσι θέλουμε τα πράγματα σιγά-σιγά να γίνουνε με την χάρη του Θεού. Ο Θεός εργάζεται μυστικά, δεν θέλει να επηρεάσει του ανθρώπου την ελευθερία, τα φέρνει έτσι και σιγά-σιγά-σιγά πάει ο άνθρωπος εκεί που πρέπει. Να, αυτά είναι της στιγμής πράγματα που σου λέω.
- Συν.: Το ξεύρω, Γέροντα


- Γέρ.: Ναι αλλά, πρέπει να, και εμένα να μου δώσει δύναμη ο Θεός να σας τα πω καμμιά φορά. Δεν γίνεται τίποτα με εκείνα. Εκείνα έχουνε ταχυδακτυλουργίες και τα τοιαύτα. Κι αυτές οι... και όλα. Εμείς στην θρησκεία μας τα έχουμε όλα. Κατάλαβες;
- Συν.: Ναι, Γέροντα.
- Γέρ.: Όλα. Και υλοποιήσεις και όλα μεσ' στους αγίους μας. Αλλά οι υλοποιήσεις είναι δύο ειδών: Είναι η κακιά και η καλή. Κατάλαβες;
- Συν.: Μάλιστα.
- Γέρ.: Βέβαια μπορεί ένας να κάνει προσευχή, που οι άλλοι δεν έχουνε λάδι και βασανίζονται γιατί τους έχει λείψει το λάδι, ν' ανοίξει τα χέρια του και να γεμίσουν τα κιούπια με λάδι. Ε, μπορεί και ένας γκουρού να κάνει κάτι άλλο, μια άλλη υλοποίηση, αλλά δεν είναι η ίδια. Δεν είναι τού αγαθού πνεύματος. Γιατί όπως είπαμε υπάρχει και το κακό. Και το κακό έχει την δύναμη να δώσει στον άνθρωπο, που το πιστεύει το κακό, που ζει το κακό, έχει την δύναμη να τού δώσει να το κάνει Γι' αυτό υπάρχουνε και διάφοροι, μάγοι, γκουρούδες, φακίρια και ξεύρω κι εγώ.
- Συν.: Έτσι είναι, Γέροντα
- Γέρ.: Είναι τού κακού πνεύματος.
- Συν.: Και εμείς οι άνθρωποι πως μπορούμε να καταλάβουμε;
- Γέρ.: Ε! Να! Να μελετήσουμε το ευαγγέλιο. Πάρε μελέτα, ενώ λέεις ότι όλα ίσωμα είναι, όλα το ίδιο είναι, ο Θεός είναι αγάπη, διάβασε το ευαγγέλιο, μάθε το καλά και όπου έχεις απορίες, έλα να σου το πω εγώ, ο αγράμματος, ο ταπεινός. Δεν λέω εγώ ότι είμαι χριστιανός, δεν λέω ότι είμαι ορθόδοξος. Επιθυμώ, θέλω, αγωνίζομαι, προσπαθώ, μα δεν έχω γίνει Χριστιανός Ορθόδοξος. Έτσι είναι το αίσθημά μου και είναι αληθινό. Θέλω. Με παρεξηγείς σ' αυτό που λέω;
- Συν.: Γέροντα, λες όλες τις αλήθειες.


- Γέρ.: Ναι αλλά ευχαριστούμαι τόσο πολύ. Ναι, αλλά εγώ τις αλήθειες, εγώ τις πιστεύω έτσι, έτσι. Ένας άγγελος να έρθει να πει: «τι λες, βρε γέρο; Δεν είναι έτσι. Όλες οι θρησκείες είναι του Θεού και όλοι οι γκουρούδες και οι γιόγκιδες και οι φακίροι και οι μάγοι και οι επαοιδοί είναι του Θεού.» Ναι του Θεού είναι ως άνθρωποι, αλλά τα έργα τους είναι του διαβόλου.
- Συν.: Μάλιστα, Γέροντα
- Γέρ.: Συγχώρα με που σου μιλάω έτσι. Παιδιά, καλά παιδιά και είστε καλά παιδιά, και ήσυχα παιδιά. Αλλά τι να το κάνω; Κι όποιος είναι καλός και ήσυχος είναι και στην αλήθεια; Πολλές φορές άνθρωποι που τους βλέπουμε να είναι ήσυχοι και όμως δεν είναι έτσι. Πρέπει να έρθετε να τα πούμε αυτά. Δεν μπορώ τώρα, τι να σου πω; Πρέπει να διακόψουμε. Ξεύρεις πόσο λυπάμαι; Αν ήξευρες πόσο σε αγαπάω... πολύ, πάρα πολύ. Θα μου πεις: Γιατί δεν εύχεσαι στον Θεό να μας φωτίσει; Εύχομαι, αλλά δεν είμαι τόσο δυνατός. Και εγώ, και εσείς ίσως να επιμένετε, εις το αυτό. (στις απόψεις σας) Και εις τον Θεό δεν ξεύρω τι σάς φυλάει; Όμως εδώ είναι η αλήθεια. Πρέπει να την μάθετε. Πρέπει να διαβάσετε καλά, και άμα σας πει το πνεύμα: «Ψεύτικη θρησκεία είναι αυτή.» τότε να την αφήσετε, να πάτε με τον Σάι. Τι λέει ο Σάι, ο νέος απεσταλμένος του Θεού, που φέρνει την νέα αλήθεια, που αυτή ταιριάζει τώρα στον κόσμο; Να έχουμε ελευθερία, ο Θεός είναι αγάπη, δεν υπάρχει φόβος πουθενά. Πάρε κορίτσια γλέντησε.
- Συν.: Όχι, Γέροντα, είναι πολύ αυστηρός, πάρα πολύ αυστηρός είναι.
- Γέρ.: Μπορεί να είναι. Αλλά πρέπει να τα ιδούμε. Να, καλά, μωρέ τάδε, δεν τα καταλαβαίνεις τα λόγια μου τώρα. Άστο.
- Συν.: Καταλαβαίνω, Γέροντά μου, καταλαβαίνω...
- Γέρ.: Ναι, το ξεύρω εγώ μωρέ, το ξεύρω τι... (καταλαβαίνεις)
- Συν.: Δεν υπερασπίζω κανέναν.
- Γέρ.: Μα εγώ ξεύρω με την χάρη του Θεού τώρα, εάν ο Σάι είναι ή ο άλλος είναι έτσι. Κατάλαβες; Τέλος πάντων. Μωρέ, έχουμε μασώνους, έχουμε διάφορα πράγματα, που τα πιστεύουνε όλα και πηγαίνουνε με τον σατανά, και κάνουνε σατανικές εκδηλώσεις και μυστηριώδη πράγματα, διότι υπάρχουνε, υπάρχει σατανάς, και υπάρχουνε μυστηριώδη πράγματα, κακά δηλαδή. Σ' αφήνω τάδε μου και εύχομαι στον Κύριο να σε φωτίσει. Θέλουνε συζήτηση εν πάση περιπτώσει, σ' αφήνω και εύχομαι ο Θεός να μας φωτίσει όλους, να τον γνωρίσουμε και να τον αγαπήσουμε. Έτσι εύχομαι, άντε καλημέρα.
- Συν.: Ευχαριστώ, Γέροντα μου.
- Γέρ.: Συγχώρα με αν σε στεναχώρεσα. Έτσι μου ήρθε, νομίζεις πως...
- Συν.: Πώς το λες, Γέροντα; Και όταν μαλώνεις ακόμα είναι βάλσαμο στην ψυχή.
- Γέρ.: Μα όλα γίνονται άγια όταν υπάρχει η χάρις. Άντε καλημέρα, καλημέρα, καλημέρα ο Θεός μαζί μας.
- Συν.: Ευχαριστώ, Γέροντα μου.
- Γέρ.: Εύχομαι ταπεινά.
- Συν.: Ευλόγησον.

http://www.oodegr.com/oode/biblia/pneyma_orthodoxo1/pnevma_orthodoxo1.htm
 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου