Σελίδες

Κυριακή 27 Οκτωβρίου 2013

Διδαχαί τοῦ Κυρίλλου τοῦ Φιλεώτου-Μέρος Γ

ΔΙΔΑΧΑΙ ΤΟΥ ΚΥΡΙΛΛΟΥ ΤΟΥ ΦΙΛΕΩΤΟΥ - ΜΕΡΟΣ Γ'

ΕΙΡΗΝΗ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΠΑΛΛΑΓΗ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΘΗ    Η αδιάκοπος η επίμονος και ανυποχώρητος προσπάθεια δια την εφαρμογήν των εντολών του Κυρίου,εφ᾿ όσον συνοδεύονται από την Ορθόδοξον πίστιν, ζωντανεύουν την καρδίαν και την πυρακτώνουν δια να κάψειν την αμαρτίαν. Ακόμην την διδάσκουν πως  πρέπει να αποφύγει το κακόν και να πραγματοποιή το αγαθόν και όχι απλώς να επιζητά την ειρήνην, αλλά και επίμονα να την επιδιώκη (α'Πετ. 3,11) με κάθε άνθρωπον, όπως λέγει ο Απόστολος "επιδιώκω, μήπως κατορθώσω και κρατησω αυτό που θα με ενώση με τον Χριστόν" (Φιλιπ. 3,12). Εκείνος λοιπόν που εξέφυγεν από την απιστίαν και επραγματοποίησεν το αγαθόν, όχι μονάχα ανεζήτησεν ειρήνην,αλλἀ επιδίωξε να την εφαρμόση. Ειρήνη είναι η απαλλαγή από τα πάθη, που όποιος την επιδίωξη  να την κατακτήσει έγινε φως και αλάτι του κόσμου, διότι εδέχθη τον Παράκλητον και απέκτησε την εξουσίαν να συγχωρή αμαρτίας.
  Αν δε έχεις διάθεσην θα σου αποδείξω την κλίμακα της πίστεως. Λέγουν λοιπόν οι πατέρες, "αυτός που πιστεύει εις τον Κύριον, φοβάται την κόλασην εγκρατεύεται από τα τα πάθη, αυτός που εγκρατεύεται, υπομένει τα θλιβερά, αυτός που υπομένει τα θλιβερά, θα αποκτήση ακλόνητον ελπίδα προς τον Θεόν. Η ελπίδα προς τον Θεόν απομακρύνει τον νουν  από κάθε επίγειον προσπάθειαν. Και όταν πια ο νους χωρισθή από κάθε επίγειον προσπάθειαν, τότε θα εέχη βεβαίαν την αγάπην προς τον Θεόν". "Η αγάπη, όπως λέγει ο Απόστολος Παύλος, δεν σκέπτεταιν το κακόν"  (Α'Κορ. 13,5). Εκείνοι όμως, που όχι μονάχα σκέπτονται το κακόν, αλλά και πράττουν το κακόν και επιδοκιμάζουν αυτούς που το πράττουν, έτσι αφώτιστοι και ψυχροί υπάρχοντες, πως ημπορούν να λάβουν το Ἀγιον Πνεύμα;
  Αυτοί που έχουν σκοτισθή, απέκτησαν οπωσδήποτε πονηρόν πνεύμα. Αν το αλάτι χάση την δύναμή του, τότε, όπως λέει ο Κύριος, με τι θα αλατίσετε να γίνει νόστιμον; (Μαρκ. 9,50). Ακόμη αν οι ιερείς σας εναι δαιμονισμένοι, ποιός θα τους θεραπεύσει; Σχετικά λέγει ο Προφήτης Ιερεμίας "Επεχειρήσαμεν να ιατρεύσωμεν την Βαβυλώνα και δεν ηθέλησε να ιασθή΄'. Διότι κάθε ψυχή που αμαρτάνει ονομάζεται αλληγορικά βαβυλών και Αίγυπτος και με άλλα συμβολικά ονόματα. Δι᾿ αυτά άκουσε τι μας λέγει ο Απόστολος " αν, ακόμη και ημείς η άγγελος  από τον ουρανό, σας κηρύξη διαφορετικά και αυτά που παρελάβετε, ας είναι αναθεματισμένος" (Γαλατ. 1,8), πράγμα που σημαίνει χωρισμόν από τον Θεόν. Πως δεν ημπορεί να φέρνη άλλους και να τους ενώνη με τον Θεόν, εκείνος που ακούει από το αψευδέστατον στόμα του Χριστού μας "Ιατρέ, θεράπευσε πρώτα τον εαυτό σου;" (Λουκ. 4,23).

http://gmiliotis.blogspot.gr
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου