Ὑγεία “ψυχῆς τε καί σώματος”

-        Τι κάνεις;
-        Καλά. Εσύ;
Ένας τυπικός διάλογος που μπορεί να εκφράζει τη βαθύτερη ανάγκη για επικοινωνία του πρώτου, αλλά και να δείχνει την απόρριψη της ανάγκης αυτής από το δεύτερο. Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου! Βέβαια, είναι αλήθεια, δε μπορούμε να λέμε, σε όποιον μάς ρωτήσει μια τυπική ερώτηση για τον εαυτό μας, τα βαθύτερα του εαυτού μας … Άλλωστε, το ερώτημα περιορίζεται, όπως και η απάντηση, στο θέμα της σωματικής υγείας.
Ξέρουμε όμως ότι ο άνθρωπος για να είναι «καλά» δεν αρκεί να μην υποφέρει από αρρώστια του σώματος. Υπάρχουν και ασθένειες της ψυχής που είναι βαρύτερες και η θεραπεία πιο δύσκολη.

Το να λέει κάποιος «είμαι καλά» σημαίνει πως έχει υγεία «ψυχής τε και σώματος». Η εκκλησία δέεται γι’ αυτή την υγεία, έχει ειδικές ευχές και τελετές, όπως π.χ. το ευχέλαιο. Γιατί είναι σημαντικό ο άνθρωπος να έχει υγεία σωματική και ψυχική, για να χαίρεται τη ζωή του, τις σχέσεις του, τη δουλειά του, τα χαρίσματά του. Να είναι καλά!
Γνωρίζουμε ανθρώπους που είναι υγιείς στο σώμα αλλά υποφέρουν ψυχικά. Όπως και τ’ αντίθετο. Υπάρχουν υγιείς στη ψυχή και στο σώμα, που όμως δεν έχουν χαρά, τους λείπει η ειρήνη της καρδίας, νιώθουν θλίψη και απογοήτευση. Γι’ αυτούς ο Θεός είναι απών, δεν υπάρχει ως ζωντανή παρουσία. Βιώνουν την πνευματική ασθένεια, που υπερβαίνει τη σωματική και ψυχική.
Όπως υπάρχουν οι σωματικές, ψυχικές και πνευματικές ασθένειες, υπάρχει η σωματική, ψυχική και πνευματική υγεία. Ως «τέκνα του Αδάμ», που κουβαλούμε τις συνέπειές της πτώσης, δεν είμαστε άπειροι των ασθενειών. Γνωρίζουμε τις συνέπειες τους, όπως και τις ευλογίες τους. Πορευόμαστε με την υγεία και την ασθένεια να εναλλάσσονται στη ζωή μας, άλλοτε η μία και άλλοτε η άλλη. Κανείς, ούτε οι άγιοι, δε ζουν συνέχεια ούτε την υγεία ούτε την ασθένεια.
Η υπομονή και η προσευχή την ώρα της όποιας ασθένειάς μας, ειρηνεύουν την ύπαρξη και μειώνουν την ένταση. Ο ασθενής πηγαίνει στο γιατρό, ως ασφάλεια και ελπίδα θεραπείας. Η εκκλησία αγκαλιάζει και δέχεται όλους όσους συμβάλλουν ουσιαστικά στη θεραπεία του ανθρώπου, της ψυχής και του σώματός του. Η ίδια, ως νοσοκομείο, δεν καταστέλλει απλά τα συμπτώματα, αλλά θεραπεύει προσωρινά ή μόνιμα. Ξέρει όμως ότι η όντως υγεία, που μένει εις αιώνας, είναι η συνάντηση και ένωση του ανθρώπου με το Θεό. Αυτή την υγεία καλείται να προσφέρει ο κάθε λειτουργός της, αφού ο ίδιος έχει θεραπευτεί ή αγωνίζεται να θεραπευτεί κι άρα γνωρίζει το πώς της θεραπείας.
Ο Χριστός, ως ιατρός ψυχών και σωμάτων, ας χαρίζει την τέλεια υγεία σε όλους, ως βάση για την απόλαυση της ζωής, της νυν και της μελλούσης.
π. Ανδρέα Αγαθοκλέους
Πηγή: isagiastriados.com 
 http://www.diakonima.gr