Στόν εἰσοδηματία Μόμτσιλο Ν., πού ρωτᾶ τί ὑπῆρχε πρίν ἀπό τόν Χριστό.

Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Παρόλο πού εἶστε χριστιανός ρωτᾶτε: «Ὅταν οἱ χριστιανοί μιλοῦν περί Χριστοῦ ὡς κέντρου καί ἄξονα τῆς ἀνθρώπινης ἱστορίας, τί ὑπῆρχε στόν κόσμο πρίν ἀπό τήν ἐμφάνιση τοῦ Χριστοῦ;». Ὅπως μαθαίνω, εἶστε ἄνθρωπος διαβασμένος καί εὐγενικός, ὁπότε πιστεύω πώς ὅταν μπεῖτε λίγο πιό βαθιά στήν ἐπιστήμη τῆς πίστης τοῦ Χριστοῦ, θά σᾶς εἶναι ὅλα σαφή.
Θά σᾶς καταστεῖ σαφές, ὅτι πρίν τόν Χριστό πάλι ὑπῆρξε ὁ Χριστός. Καί ὅτι στό τέλος τοῦ κόσμου πάλι θά εἶναι ὁ Χριστός.
Δηλαδή πρίν ἀπό τήν ἐμφάνιση τοῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ, τῆς Σοφίας τοῦ Θεοῦ, τοῦ αἰώνιου Λόγου, στό ἀνθρώπινο σῶμα, στήν προσωπική ἀποστολή στή γῆ, ἦταν τοῦτος ὁ ἴδιος ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ, τούτη ἡ Σοφία τοῦ Θεοῦ, τοῦτος ὁ αἰώνιος Λόγος τῆς θεΐκῆς Τριάδας, ὄχι ἐμφανιζόμενος στή σάρκα ἀλλά ἐνεργώντας ἀκούραστα μέσω ἐκλεγμένων ἀνθρώπων, τῶν ὑπηρετῶν Του: Μέσω προφητῶν, δίκαιων καί σοφών. Ὅλοι ἐκεῖνοι ὀνόμαζαν τούς ἑαυτούς τους ὑπηρέτες τοῦ Θεοῦ. Ὁ Χριστός δέν εἶναι ὑπηρέτης ἀλλά ὁ Υἱός, δέν εἶναι στρατιώτης τοῦ βασιλιᾶ ἀλλά ὁ Βασιλιάς, δέν εἶναι κανενός πρόδρομος ἀλλά ὁ Μεσσίας.
Ἐσεῖς ὁπωσδήποτε θά ἔχετε δεῖ κάποιο δράμα στό θέατρο, ὅπου ὁ πρωταγωνιστής δέν ἐμφανίζεται ἀμέσως ἀλλά ἀργότερα. Ὅμως ὅλα τά πρόσωπα τά ὁποῖα ἐμφανίζονται στή σκηνή πρίν ἀπό τόν πρωταγωνιστή αὐτόν προσδοκοῦν, αὐτόν ἀγγέλλουν καί ὅ,τι συμβαίνει ὑπαινίσσεται αὐτόν. Ἔτσι καί στό πελώριο δράμα ὁλόκληρου τοῦ κόσμου ὅλοι προσδοκοῦσαν καί ὅλοι ὑπαινίσσονταν τόν μεγαλειώδη Μεσσία, τόν πρωταγωνιστή. Καί ὁ προφήτης ἔτσι Τόν ὀνομάζει λέγοντας: «Κύριος ὁ Θεός τῶν δυνάμεων ἐξελεύσεται» (Ἡσ. 42 : 13) «... καί ὀφθήσεται ἡ δόξα Κυρίου, καί ὄψεται πᾶσα σάρξ» (Ἠσ.40 : 5). Ἔτσι προφητεύθηκε πολλές ἑκατοντάδες χρόνια πρίν - ἔτσι καί συνέβη. Ἀφοῦ οἱ διαστάσεις τοῦ δράματος τοῦ Χριστοῦ, καί χρονικά καί χωρικά, εἶναι περισσότερο ἀπό γιγαντιαῖες.
Διαβάστε τήν παραβολή Του περί τῶν κακῶν γεωργῶν (Ματθ. 21 : 33). Αὐτή θά σᾶς τά ἐξηγήσει ὅλα καλύτερα ἀπ᾿ ὅ,τι ἐγώ ὁ θνητός. Καί ἀκοῦστε μαρτυρίες τοῦ ἴδιου τοῦ Κυρίου περί τοῦ ἑαυτοῦ Του: «Ἀμήν ἀμήν λέγω ὑμῖν, πρίν Ἀβραάμ γενέσθαι ἐγώ εἰμι» (Ἰωάν. η΄ :58). Ὁ Ἀβραάμ γεννήθηκε μερικές χιλιάδες χρόνια πρίν ἀπ᾿ Αὐτόν. Ἀκόμα μία μαρτυρία ἀκοῦστε ἀπό τό ἴδιο τό στόμα Του: Ὅταν Τόν ρώτησαν οἱ Ἑβραῖοι «Σύ τίς εἶ;» τούς εἶπε ὁ Ἰησοῦς «τήν ἀρχήν» ( Ἰωάν. η΄: 25). Ἔτσι Τόν ὀνομάζει καί ὁ τέταρτος Εὐαγγελιστής λέγοντας: «Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος» (Ἰωάν. α΄: 1).

Τελικά στό ὅραμα τῆς Ἀποκάλυψης τοῦ Ἰωάννη Ἐκεῖνος λέγει γιά τόν ἑαυτό Του ἀπό τούς οὐρανούς: «Ἐγώ εἰμί τό Α καί τό Ω, λέγει Κύριος ὁ Θεός, ὁ ὤν καί ὁ ἦν καί ὁ ἐρχόμενος, ὁ παντοκράτωρ» (Ἀπ. α΄: 8) «καί ὁ ζῶν, καί ἐγενόμην νεκρός, καί ἰδοῦ ζῶν εἰμι εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων, καί ἔχω τάς κλεῖς τοῦ θανάτου καί τοῦ ᾅδου» (Ἀπ. α΄: 18).
Βλέπετε, λοιπόν, ὅτι πρίν ἀπό τόν Χριστό καί πάλι ὁ Χριστός ἦταν, καί μμετά τόν Χριστό πάλι ὁ Χριστός. Καί πάλι στό τέλος θά ἀγγελθεῖ «μετά δυνάμεως καί δόξης πολλῆς» (Λουκ. κα΄: 27). Θά ἔρθει πάλι, γιά νά δώσει τό τέλος αὐτοῦ τοῦ δράματος τοῦ κόσμου, τοῦ ὁποίου ὁ Ἴδιος ἔκανε καί τήν ἀρχή.
Θά πεῖτε: «τό μυστήριον τοῦτο μέγα ἐστίν» (Ἐφ. ε΄: 32)! Ἀραγε ἡ πεταλούδα εἶναι μικρό μυστήριο; Πόσω μᾶλλον ὁ Δημιουργός τῆς πεταλούδας!

Εἰρήνη σέ σᾶς καί χαρά ἀπό τόν Κύριο Χριστό.     

Ἀπό τό βιβλίο: "Δρόμος δίχως Θεό δέν ἀντέχεται..."

Ἱεραποστολικές ἐπιστολές  Α΄

Ἐκδόσεις "Ἐν πλῷ"