Σελίδες

Τρίτη 11 Ιουνίου 2013

Congregating the scattered ones


 http://www.oodegr.com/english/biblia/Alevizopoulos_Dogmatiki/eikones/pentecost-fr-sskliris.jpg
  BASIC DOGMATIC TEACHING
An Orthodox Handbook
by Protopresbyter Fr. Anthony Alevizopoulos (1931 – 1996)
Dr. of Theology, Dr. of Philosophy
Chapter 17 - Congregating the scattered ones
1. The salvific unity of the faithful
Just prior to Christ's crucifixional sacrifice, in that agonized prayer of His for all those who would believe in His name, the Lord asked the Father to safeguard them in a divine unity:  «that they all may be one, as You, Father, are in Me, and I in You; that they also may be one in Us, so that the world may believe that You sent Me... that they may be one just as We are one: I in them, and You in Me; that they may be made perfect, into one...» (John 17:21-23). 
With these words, Christ did not invite the faithful to an external unity but an inner one - an absolute one, similar to the unity between the three Persons of the Holy Trinity, from which Man had fallen away through his fall.  One unity, whose basis and whose goal are the three Persons of the Holy Trinity, which signifies man's redemption and his perfecting:  «I in them, and You in Me; that they may be made perfect, into one...» (John 17:23).

Γιά τήν ἰατρική.Μόνο τήν Κλασσική Ἰατρική

  Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΟΡΦΥΡΙΟ

 ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄

2)ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ, ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ, ΤΗΝ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ, ΤΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ.

Γιά τήν ατρική.

Στό θέμα το ν πρέπει νά καταφεύγουμε στήν ατρική βοήθεια χι, πάντησή του ταν να ξεκάθαρο «ναί».
Ποτέ δέν ρνήθηκε τήν ατρική βοήθεια τν πολλν γιατρν-πνευματικν του παιδιν, πως το καρδιολόγου του, Γ. Παπαζάχου. Ατός μιά μέρα τόν ρώτησε: “Γιατί πολλοί πνευματικοί νθρωποι, κυρίως μοναχοί, ρνονται τήν ατρική βοήθεια, πιστεύοντας τι θά τούς βοηθήση κατ’ εθείαν Παναγία;” Ἡ ἀπάντηση πού πῆρε ἦταν ἡ ἑξῆς: “Εναι γωϊσμός -πονηρή νέργεια- νά νομίζης τι Θεός θά κάνη, κατ’ ξαίρεση πό τούς πολλούς, θαυματουργική πέμβαση γιά σένα. Θεός κάνει θαύματα καί τώρα, λλά σύ δέν πρέπει νά τό προσδοκς γιά σένα.

Ἡ ἀπόδοσις χαρίτων καί εὐχαριστίας

 Ο Αόρατος πόλεμος
ΟΣΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

 Απόδοση στη νέα Ελληνική: Ιερομόναχος Βενέδικτος
Έκδοση Συνοδείας Σπυρίδωνος Ιερομονάχου, Νέα Σκήτη, Άγιον Όρος
 
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ε΄  Ἡ ἀπόδοσις χαρίτων καί εὐχαριστίας
Επειδή όλο το καλό που κάνουμε προέρχεται από τον Θεό και γίνεται για τον Θεό, γι αυτό είμαστε υποχρεωμένοι να τον ευχαριστούμε για κάθε καλή μας άσκησι, για κάθε νίκη και για όλες τις ευεργεσίες που δεχθήκαμε από το σπλαχνικό του χέρι, τόσο τις φανερές όσο και τις κρυπτές, τόσο τις κοινές, όσο και τις ιδιαίτερες, όπως αναφέρεται: «Να ευχαριστήτε τον Θεό για το κάθε τι, διότι αυτό είναι το θέλημα του Θεού όπως αποκαλύφθηκε σε μας δια του Ιησού Χριστού» (Α΄ Θεσ. 5,18). Επειδή σύμφωνα με τον Ιερό Χρυσόστομο «η καλύτερη φύλαξι της ευεργεσίας είναι η μνήμη της ευεργεσίας και η παντοτινή ευχαριστία» (102).

«Ἀγάπησα τό μαρτύριο...» Ἅγιος Λουκᾶς Ἀρχιεπίσκοπος Κριμαίας & Συμφερουπόλεως

«Αγάπησα το μαρτύριο, το οποίο τόσο παράξενα καθαρίζει την ψυχή»
Ομιλία του Αρχιμ. π. Νεκταρίου Αντωνόπουλου για τον θαυμαστό και μαρτυρικό βίο του Αγίου Λουκά Αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως και Κριμαίας του ιατρού, θαυματουργού και ομολογητού. Ένα δυνατό και συγκινητικό κείμενο με πλούσιο φωτογραφικό υλικό. Η ομιλία εκφωνήθηκε συγχρόνως με την προβολή των φωτογραφιών στο αρχονταρίκι της Μονής μας την Τρίτη 23 Νοεμβρίου κατόπιν της υποδοχής των Ιερών Λειψάνων του Αγίου Λουκά.
Η ζωή αυτού του μεγάλου Αγίου μας έχει να μας διδάξει στην πράξη πολλά για την εν Χριστώ ζωή. Επίσης είναι σημαντικότατο το ότι μέσα από την ζωντανή μαρτυρία του βίου του δίδεται ηχηρή απάντηση σε δύο πολυσυζητημένες απόψεις. Πρώτον, η διπλή ιδιότητά του- σπουδαίου ιατρού και επισκόπου- καταρρίπτει την θέση που θέλει την επιστήμη αντικρουόμενη με την θρησκεία. Δεύτερον, τα άδικα φρικτά μαρτύρια που υπέστη και η αδιάντροπη απαξίωση αυτού του σπουδαίου επιστήμονα- που οι ανακαλύψεις του, οι μελέτες του και οι προοδευτικές του πρακτικές- σε σημείο να θεωρείται «πολίτης δευτέρας κατηγορίας», ξεσκεπάζουν την θηριωδία των αθεϊστικών ολοκληρωτικών καθεστώτων. Ο βίος του Αγίου Λουκά οφείλει να μελετηθεί όχι μόνον θρησκευτικά και ιατρικά- όπως ήδη γίνεται- αλλά επίσης κοινωνικά, πολιτικά και ιστορικά. Έχει να δώσει πολλές απαντήσεις στην αμάθεια και στην προπαγάνδα. 

Περί δοκιμασίας. Ἁγίου Νεοφύτου τοῦ Ἐγκλείστου. Γέροντας Ἰωσήφ Βατοπαιδινός

 Περί δοκιμασίας. Αγίου Νεοφύτου του Εγκλείστου.    
 
Γέροντας Ιωσήφ Βατοπαιδινός


Περιγραφή του ιδίου του οσίου πατρός περί της δοκιμασίας που υπέστη σκάβοντας διά την αποπεράτωσιν της ανωτέρας του εγκλείστρας.
«Παράδοξον πράγματι και παράξενο. Παράδοξο και ικανό να ξενίζη την ακοή και τις φωνές των φιλοθέων και λογικών ανθρώπων το ξένον θέαμα’, που έγινε σε μένα αυτήν την μέρα της πανόσιας Ξένης. Γι’ αυτό και δεν θεώρησα σωστό να το βυθίσω στη λήθη ή να το καλύψω με την σιωπή, για να μη φανώ αγνώμονας στον ευεργέτην και βραδύς τη καρδία’, που θαυμαστά με γλύτωσε από πικρότατον θάνατον.
Αλλά δίδω εντολή, και όταν ακόμη εγώ παρέλθω, να θυμούνται κάθε χρόνο αυτήν την ημέρα και το παρόν υπόμνημα δημόσια να το διαβάζουν με πολλήν ευλάβειαν προς δόξα Θεού. Να προσφέρουν δε στον Πανελεήμονα Θεόν λειτουργίαν και προσφοράν γι’ αυτό.
Κανείς δε από σας ας μην νομίση, παρακαλώ, ότι είναι περιττή, παράλογη ή φιλόδοξη η συγγραφή αυτού του υπομνήματος, αλλά μάλλον ήταν για μένα μεγάλο χρέος και δίκαιο, για να δοξάζεται απ’ αυτό ο Θεός αξιοχρέως και όσοι από τους συνετούς θέλουν να ωφελούνται.
Από όσους έχουν ευεργετηθεί, ο Θεός απαιτεί ευγνωμοσύνη και ευχαριστίαν.

“- Εἴμαστε τυχεροί! Μέσα στήν ἐκκλησία εἶναι μιά καλόγρια καί θά “ρθει νά μᾶς ἀνοίξει.”


Η Μαρία Καλογήρου, μια νεαρή δασκάλα της Κιμώλου, υπέφερε από οξεία νευρασθένεια, η οποία τελικά εξελίχθηκε σχεδόν σε παραφροσύνη. Νοσηλεύθηκε για αρκετό διάστημα σε κλινική της Αθήνας, αλλά δεν παρουσίασε καμία βελτίωση.
Απελπισμένοι ο αδελφός της και η μητέρα της, την έταξαν στην Ευαγγελίστρια της Τήνου, όπου κατέφθασαν με το ατμόπλοιο «Σάμος».
Μόλις αποβιβάστηκαν, μητέρα και αδελφός θέλησαν να την οδηγήσουν στο ναό της Θεοτόκου. Εκείνη όμως αντέδρασε από φόβο μήπως τη δέσουν και τη φυλακίσουν. Παρέμειναν λοιπόν σ” ένα ξενοδοχείο, και το βράδυ βγήκαν να κάνουν περίπατο.
Κάποια στιγμή η άρρωστη ένοιωσε μια ακαταμάχητη δύναμη να την ελκύει προς την εκκλησία, και παρακάλεσε να την οδηγήσουν εκεί.

Τό φάντασμα τῆς διάσπασης κυνηγᾶ ξανά τήν Τουρκία. Νίκου Χειλαδάκη

Το φάντασμα της διάσπασης κυνηγά ξανά την Τουρκία 

Νίκος Χειλαδάκης  Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

Η εσωτερική κρίση που έχει ξεσπάσει στην Τουρκία με  εκρηκτικές διαστάσεις  έδειξε σε πρώτη φάση πως ο εσωτερικός αγώνας  για την νομής της εξουσίας που άρχισε μετά τον θάνατο του Κεμάλ Ατατούρκ το 1939 συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Πρώτος ο Αντνάν Μεντερές την δεκαετία του πενήντα αμφισβήτησε το κεμαλικό καταστημένο. Όπως και ο Ερντογάν, ο Μεντερές είχε κερδίσει τρεις συνεχείς εκλογικές αναμετρήσεις αλλά στις αρχές της δεκαετίας του εξήντα αντιμετώπισε μια μεγάλη λαϊκή δυσαρέσκεια με ογκώδεις διαδηλώσεις εναντίον του,  (μας θυμίζει την σημερινή κατάσταση ), με αποτέλεσμα το πρώτο στρατιωτικό πραξικόπημα του 1960 κατά του Μεντερές ο οποίος κατέληξε στην κρεμάλα.
Την σκυτάλη του Μεντερές την πήρε ο Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ ο οποίος αντιμετώπισε το δεύτερο στρατιωτικό πραξικόπημα το 1971 και το πραξικόπημα του Ερβέν το 1980. Τότε εμφανίστηκε το «άστρο» του Οζάλ ο όποιος όμως δολοφονήθηκε το 1993 από παραστρατιωτικούς κύκλους.

Ὁ Καθολικός πού ἔγινε ὀρθόδοξος ἱερέας

patir-ioannis-pileri

Ο ΚΑΘΟΛΙΚΟΣ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΙΕΡΕΑΣ! 

Η εντυπωσιακή ιστορία ενός δυναμικού Ιταλού, που μέσα από τις συμπληγάδες του φανατικού καθολικισμού της Σικελίας, βρήκε την προσωπική του λύτρωση μέσα στην Ορθοδοξία. Σήμερα είναι ιερέας της Αγίας Τριάδας Χολαργού

     «Ως καθολικός έκανα το σταυρό μου, την προσευχή μου και μέχρι εκεί. Μετά ήμουν ο άνθρωπος της καθημερινότητας»
·       «Με το που μπήκα στην μάνδρα της μονής, ένα απέριττο κελί, αισθάνθηκα ότι άγγιζε τον ουρανό, ενώ όταν μπαίνεις σε δυτικούς ναούς αισθάνεσαι ότι οι ουρανοί είναι κλειστοί κι απόμακροι»
·       «Στην Ορθοδοξία νιώθεις ότι ο Θεός σε ακολουθεί κατά πόδας. Νιώθεις το πατρικό χέρι του Θεού ότι σε καλύπτει, σε σκεπάζει. Είναι κοντά σου, είναι μέσα σου, δεν είναι απέναντι»
·       «Ναι, θεωρούμαι προδότης από την οικογένειά μου. Εκεί στη νότιο Ιταλία είναι φανατικά καθολικοί. Δεν μπορούν να δεχθούν οτιδήποτε εναντίον του Πάπα»

Τό ἔργο τοῦ Ἁγίου Κυρίλλου Ἀλεξανδρείας «Περί τῆς Ἐνανθρωπήσεως τοῦ Μονογενοῦς». Πρωτοπρ. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος

Το έργο του Αγίου Κυρίλλου Αλεξανδρείας «Περί της Ενανθρωπήσεως του Μονογενούς»

Πρωτοπρ. Άγγελος Αγγελακόπουλος  εφημέριος Ι. Ν. Αγίας Παρασκευής Καλλιπόλεως Πειραιώς

Ἐν Πειραιεῖ 9/6/2013
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Μέσα στο σύνολο των χριστολογικών έργων του αγίου Κυρίλλου Αλεξανδρείας υπάρχει κι αυτό που τιτλοφορείται ως εξής˙ Περί της  Ενανθρωπήσεως του Μονογενούς. Στο έργο αυτό βλέπει κανείς την στάση του αγίου Κυρίλλου απέναντι στις χριστολογικές αιρέσεις της εποχής του και πολύ περισσότερο απέναντι στη λεγομένη διαιρετική χριστολογία.
Το έργο γράφτηκε μεταξύ των ετών 425-427[1]. Ο Νεστόριος ανήλθε στο θρόνο της Κων/λεως το 428[2]. Είναι εύλογο να υποθέσει κανείς ότι ο άγιος Κύριλλος συνέταξε το έργο αυτό πρίν ακόμη εκδηλωθεί η νεστοριανική ‘καταιγίδα’. Η κακοδοξία, όμως, που εξέφρασε ο αιρετικός Νεστόριος είχε αρχίσει να διδάσκεται νωρίτερα. Πριν ακόμη από την ολοκληρωτική θεολογική ήττα των Αρειανών το 381 με την Β΄ Αγία και Οικουμενική Σύνοδο και το Σύμβολο Νικαίας-Κων/λεως, είχαν αρχίσει να διαμορφώνονται τόσο η συγχυτική χριστολογία από τον Απολλινάριο Λαοδικείας (360 κ.ε.), ότι ο Χριστός είναι μία σύνθετη φύσις και ότι ο Θεός Λόγος δεν προσέλαβε ανθρώπινο νου, αλλά αυτός απετέλεσε τον νου του Χριστού, όσο και η διαιρετική χριστολογία από τον Διόδωρο Ταρσού (370), ότι στον Χριστό υπάρχουν δύο Υιοί, δύο πρόσωπα[3], ο φύσει Υιός του Πατρός και ο άνθρωπος, που γεννήθηκε από την Παρθένο Μαρία.    
Η αντίθεση του αγίου Κυρίλλου στη διαιρετική χριστολογία φαίνεται και σε προγενέστερα έργα του, όπως τα Γλαφυρά και στις Πασχάλιες Ομιλίες[4]. Όμως, στο συγκεκριμένο έργο αρχίζει την συστηματικότερη αντίκρουσή της. Ποιός, όμως, ήταν ο άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας;

Λόγια καρδιᾶς-Ἐξομολόγηση (Γερόντισσα Μακρίνα)

Οι Άγιοι Πατέρες έλεγαν στήν εξομολόγηση: <<Φύτρωσε αυτό τό πάθος, ξεφύτρωσε αυτός ο πόλεμος, αυτό τό θηρίο τό ανήμερο, μέ πολεμάει αυτός ο εγωισμός καί δέν μπορώ νά τόν νικήσω, μέ πολεμάει η ζήλεια, ο φθόνος, η κατάκριση, η καχυποψία, η μεμψιμοιρία. Τί νά τά κάνω αυτά τά δαιμόνια, πώς νά τα πολεμήσω, Γέροντα, μέ ποιό τρόπο να τα πολεμήσω αυτά τα δαιμόνια πού με πολεμούν;>>. Κάνουμε τέτοια εξομολόγηση; Καί αυτά είναι τα μεγαλύτερα πού πρέπει να εξομολογηθούμε. Ή πάμε, όπως πήγε ένας καί λέει στόν πνευματικό:

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Τρίτης 11-06-2013.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Πράξεις Των Αποστόλων κεφ. ια΄ 19 - 30

ια΄ 19 - 30

 

Ευαγγέλιον: Κατά Ιωάννην κεφ. Δ΄ 5 - 42

Δ΄ 5 - 42
 



 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Τό παρδαλό δαιμόνιο. Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης


Το παρδαλό δαιμόνιο

Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης

Κατά την Ορθόδοξη πνευματική εμπειρία ίσως το δυσκολότερο δαιμόνιο στην αντιμετώπισή του, είναι το δαιμόνιο της ομοφυλοφιλίας. Δυνατότερο και από αυτό το σκληρό και καταστροφικό των ναρκωτικών. Το δαιμόνιο αυτό κυριαρχεί στον άνθρωπο ως δεύτερη φύση που έχει τόσο αγκιστρωθεί στην ψυχή ώστε δεν της αφήνει περιθώριο αντίδρασης. Πρόκειται καθαρά για παρα φύση σαρκικό πάθος, θυγατέρα του θανασίμου αμαρτήματος της Λαγνείας που μεταλλάσσεται και αυτό σε μητέρα πολλών άλλων παθών. Είναι πάθος βρωμερό, εξευτελιστικό, καταντά ασύστολο, ξεδιάντροπο και βλάσφημο όταν οδηγήσει τον αμαρτωλό να ενταχθεί σε ανάλογες ομάδες.
Το δαιμόνιο της ομοφυλοφιλίας, ως οντότητα, είναι παρδαλό, ποικιλόχρωμο.

Οπτικό Αγιολόγιο 11 Ιουνίου


Οπτικοποιημένο Ηχητικό Αγιολόγιο της 11ης Ιουνίου



Για να γνωρίσετε τους συντελεστές διαβάστε εδώ

Ὕμνος τῶν Τριῶν Παίδων


Εὐλογεῖτε, πάντα τά ἔργα Κυρίου, τόν Κύριον·
ὑμνεῖτε καί ὑπερυψοῦτε αὐτόν εἰς τούς αἰῶνας.

San Atanasio el Grande: El ciego guía conductor de los que ven Comentario de la lectura evangélica del Domingo sobre el Ciego

Ὁ τυφλός, ὁδηγός τῶν μή τυφλῶν

San Atanasio el Grande: El ciego guía conductor de los que ven
Comentario de la lectura evangélica del Domingo sobre el Ciego 
 
Σχόλιο στο ευαγγελικό ανάγνωσμα της  Κυριακής του Τυφλού

“…escupió en el suelo e hizo con la saliva un poco de lodo y untó con el lodo los ojos del ciego, y le dijo: «Vete y lávate en la piscina de Siloam…” (Jn 9, 6-7). El Sanador y Salvador ha cubierto el lodo con lodo, lo similar reponiéndolo con lo similar, es decir, ya que el cuerpo humano se hizo de lodo, barro, arcilla. De todos modos uno puede decir que el Señor ha ungido con lodo los ojos del ciego, para revelar a todos que él mismo es el que ha creado también a Adán con lodo. ¿Pero por qué mandó al ciego a la pila (piscina) de Siloam? ¿Quizás allí había sumergido también a Adán?
Escucha con atención: Cuando el Señor había creado con lodo a Adán no se encontraba ninguno de los contradictorios judíos allí.