Ἡ Θεία Λειτουργία εἶναι θυσία πραγματική

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

 ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΤΗ ΖΗΣΟΥΜΕ

 

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ:ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

6) Ἡ Θεία Λειτουργία εἶναι θυσία πραγματική

Στή Θεία Λειτουργία ζοῦμε τό μυστήριο τῆς σταυρικῆς θυσίας τοῦ Χριστοῦ. Ὁ Κύριος ἀπεκάλυψε στόν νυκτερινό Του μαθητή τόν ἅγιο Νικόδημο, τό μυστήριο τῆς σταυρικῆς Του θυσίας: «Καθώς ὀ Μωϋσῆς ὕψωσε τόν ὄφι στήν ἔρημο, ἔτσι πρέπει νά ὑψωθεῖ καί ὁ υἱός τοῦ ἀνθρώπου, ὥστε κάθε ἕνας πού πιστεύει σ’ Αὐτόν νά ἔχει ζωή αἰώνιο. Διότι τόσο πολύ ἀγάπησε ὁ Θεός τόν κόσμο, ὥστε παρέδωσε στόν θάνατο τόν Υἱό Του τόν μονογενῆ, ἔτσι ὥστε καθένας πού πιστεύει σ’ Αὐτόν νά μή χάνεται ἀλλά νά ἔχει αἰώνιο ζωή»¹. Στό μυστικό Δεῖπνο ὁ Κύριος κάνει λόγο, ἀκόμη μιά φορά γιά τόν ἐπί τοῦ Σταυροῦ θάνατό Του. Προσφέροντας τό πανάγιο σῶμα Του τεμαχι­σμένο (κλώμενον) καί τό ἅγιο αἷμα Του ἐκχυνόμενον «τούς ὑπενθυμίζει πάλι... τή σφαγή».

Στή διάρκεια τοῦ Δείπνου δεσπόζει ὁ Σταυρός: «Εὐλαβη­θεῖτε αὐτήν τήν τράπεζα», μᾶς λέει ὁ ἱερός Χρυσόστομος. «Τόν Χριστό πού ἐσφάγη γιά μᾶς, τό θῦμα πού κείτεται πάνω Της»².

Ἡ προέλευση τῶν συνόδων

 Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΝΕΥΡΟΒΙΟΛΟΓΙΚΗ ΑΣΘΕΝΕΙΑ, Η ΔΕ 

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ

 πρ. Ιωάννης Σ. Ρωμανίδης, Καθηγητής Πανεπιστημίου  

Μετατροπή από την καθαρεύουσα στη νεοελληνική (Ρωμαίικη) γλώσσα από τον Θ.Φ.Δ.

  Πηγή Πρωτότυπου κειμένου: http://www.romanity.org/htm/rom.e.02.i_thriskeia_einai_neurobiologiki_astheneia.01.htm

III. Η ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΟΔΩΝ

Το συνοδικό σύστημα προήλθε 1) από την ομάδα των προφητών σε κάθε Εκκλησία, και 2) από τους αποστόλους οι οποίοι επόπτευαν τις  υπ' αυτών ιδρυόμενες Εκκλησίες.

Οι επίσκοποι και πρεσβύτεροι των αποστολικών εκκλησιών προέρχονταν από τους προφήτες και διδασκάλους. Η γενική επίβλεψη από τους αποστόλους των τοπικών ομάδων εκκλησιών συνεχίσθηκε, μετά τον θάνατό τους, από την συλλογική επίβλεψη αυτών από τους ενοριακούς που εκπροσωπούσαν τους φωτισμένους και θεουμένους επισκόπους που είχαν συγκροτηθεί σε  συνόδους. Ακριβώς με την ιδιότητα αυτή οι συνοδικοί επίσκοποι είναι κατά κυριολεξία, οι διάδοχοι των αποστόλων.

Σε κάποιο σημείο, εκκλησίες, όπως εκείνη της Λαοδικείας (Αποκ. 3:14-22), αυξήθηκαν σε τέτοιο βαθμό, ώστε έγιναν δεκτές ως ημιφυσιολογικές, όσον έμειναν υπό εποπτία. Φαίνεται ότι εξαιτίας μιας τέτοιας συγκυρίας, αρχίζουν να εμφανίζονται Εκκλησίες, όπου προΐστανται πρεσβύτεροι αντί επισκόπων, διότι δεν υπήρχαν αρκετοί θεούμενοι, για τον βαθμό του επισκόπου.

'Αναπληρωτής τοῦ 'Ηγουμένου. Τό τέλος τοῦ ἡγουμένου π. 'Ιωαννικίου Μορόϊ. Ἡ ζωή καί οἱ ἀγῶνες τοῦ Γέροντος π. Κλεόπα Ἡλίε

 Ἀναπληρωτής τοῦ Ἡγουμένου

π.Ἰωαννίκιος  Μπάλαν

 Ἡ πρώτη φροντίς τοῦ π. Κλεόπα ἦτο ἡ ἀνακαίνισις τῶν κελλίων καί καμμένων κελλίων. Μέ τήν βοήθεια τῆς Μονῆς Νεάμτς, ἡ ὁποία τούς ἐχάρισε ἑκατοντάδες κυβικά μέτρα οἰκοδομήσιμη ξυλεία καί μέ τήν βοήθεια Χριστιανῶν τῶν γύρω περιοχῶν, τό Φθινόπωρο τοῦ 1942 ἄρχισε ἡ κατασκευή δύο πτερύγων, στήν θέσι τῶν καέντων, ὅπου δημιουργήθησαν χῶροι γιά 20 κελλιά.
Στά ἑπόμενα χρόνια 1943-1944 γιά τά κελλιά αὐτά ἐργάσθηκαν  πολλοί Χριστιανοί ἀπό τό χωριό Ραντασένι τῆς Σουτσεάβας, τοῦ ὁποίου οἱ κάτοικοι ἐκρύβησαν ἐξ αἰτίας τοῦ πολέμου στά αἰωνόβια δάση τῆς περιοχῆς.
'Ο νέος Ἡγούμενος ἦτο ἀξιοτίμητος τόσο ἀπό τήν Ἀδελφότητα τῆς Σκήτης, ὅσο κι ἀπό τούς Πιστούς, πού λόγῳ προσφυγιᾶς ἔμεναν ἐκεῖ. Εἶχε πολλήν εὐλάβεια, ἐνήστευε πολύ, ἦτο πρᾶος, ἐνίσχυε  μέ τίς συμβουλές του ὅλους τούς Μοναχούς καί Χριστιανούς. Σέ μεγάλο βαθμό εἶχε τό χάρισμα τῆς διδασκαλίας μέ τόν ὁποῖο καθωδηγοῦσε καί ἔτρεφε πνευματικά τόν καθένα.

Συνέντευξη τοῦ Μητροπολίτη Πειραιῶς Σεραφείμ γιά τήν κατάργηση τῆς Κυριακῆς ἀργίας

Συνέντευξη στο ραδιόφωνο του alpha989. Παρασκευή 12/07/2013. Δείτε παρακάτω.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://aktines.blogspot.gr/2013/07/blog-post_2610.html#more

Γέρων Αὐξέντιος Γρηγοριάτης (+ 1892 - 1981). Μέρος Γ'

 Γέρων Αὐξέντιος Γρηγοριάτης (+ 1892 - 1981)

Μέρος Γ'

Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου

 ῾Η ἡμέρα τῆς κηδείας του, ἦτο πράγματι μία ἀνάστασιμη ἡμέρα. Χαρμόσυνο γεγονός ἡ μετάστασις τῆς ψυχῆς τοῦ Γέρο Αὐξέντιου, γι᾿ αὐτό καί αὐθόρμητα τόν προπέμψαμε μέ τό «Χριστός Ἀνέστη..» πού ἀντήχησε σέ ὅλη τήν γύρω περιοχή, ὡς ὕμνος θριάμβου.
῾Η αἴσθησις ὅτι τόν ἔχουμε ἀνάμεσά μας, εἶναι πάντοτε δυνατή. ῾Ο Πανάγαθος Θεός, θέλοντας νά μᾶς βεβαιώσῃ, ὅτι ὁ μακαριστός Γέροντας σώθηκε, καί δοξάσθηκε, ἔδωσε ἀρκετά σημεῖα σέ ὡρισμένους ἀδελφούς πρός παρηγορίαν μας καί δόξαν τοῦ ῾Αγίου Ὀνόματός του.
῾Ο ἀδελφός τῆς Μονῆς μας π. Θ. ὅταν διακονοῦσε τό ἔτος τῆς κοιμήσεως τοῦ Παπποῦ, τό 1981, στό ἀμπέλι, μπῆκε ἕνα ἀπόγευμα στό ἐκκλησάκι τῆς Καλύβης του γιά νά προσευχηθῇ. Αὐθόρμητα τοῦ ἦρθε μία ἐρώτησις στόν νοῦ του: ῾Ο Παπποῦς τότε εἶχε κοιμηθεῖ πρίν τρεῖς μῆνες: «῎Αραγε Χριστέ μου, ἔχει σωθεῖ ὁ Γέρο Αὐξέντιος; Ξαφνικά εἶδε νά κινοῦνται ὅλα τά κανδήλια τῶν ῾Αγίων τοῦ Τέμπλου πολύ χαρμόσυνα.
Αὐτό ἐπανελήφθηκε.

Τό καλό τέλος τοῦ ὑποτακτικοῦ. Ἀπό τήν ἀσκητική καί ἡσυχαστική ἁγιορείτικη παράδοση

Το καλό τέλος του υπoτακτικού

Από την ασκητική και ησυχαστική Αγιορείτικη παράδοση

  Ο γέρων Χατζη-Γεώργιος διηγήθηκε στον Ρώσσον Αρχιμανδρίτη και Πνευματικό παπα-Μακάριο την κοίμηση ενός μαθητού του, του πατρός Γαβριήλ, και τις επιθανάτιες οπτασίες που είδε εκείνος ως εξής: "Τις προάλλες εκοιμήθη ο αδελφός μας μεγαλόσχημος μοναχός Γαβριήλ, ο οποίος ήταν 26 χρονών.
Πριν κοιμηθεί, ήταν άρρωστος μόνο δύο εβδομάδες. Τρεις μέρες πριν από την κοίμησή του είδε το εξής όραμα. Του παρουσιάστηκαν τέσσερις νέοι, που φορούσαν διακονικά στιχάρια και ήταν περιζωσμένοι με οράρια. Αυτοί οι νέοι τον προσκαλούσαν να πάει μαζί τους ταξίδι. Τους απάντησε:
   - Παρ' ότι θα με ευχαριστούσε πολύ να ταξιδέψω μαζί σας, όπου και αν πάτε, χωρίς ευλογία του Γέροντά μου, δεν τολμώ να κάνω ούτε ένα βήμα έξω απ' αυτό το κελί. Περιμένετε λίγο μέχρι να ζητήσω την ευλογία του. Εκείνοι συμφώνησαν να περιμένουν. Ο π. Γαβριήλ κάλεσε εμένα και μου είπε:

Πρέπει νά τό πάρεις ἀπόφαση, ἄνθρωπέ μου, ὅτι στή ζωή αὐτή θά ἔχεις βάσανα...

Αλλωστε, πρέπει να το πάρεις απόφαση, άνθρωπέ μου, ότι στη ζωή αυτή θα έχεις βάσανα, δοκιμασίες, προβλήματα, πειρασμούς. Πρέπει να τ' αντιμετωπίζεις με γενναιότητα όλα αυτά, χρησιμοποιώντας ως όπλα την πίστη, την ελπίδα, την υπομονή. Ας εύχεσαι, βέβαια, να μην πέσεις ποτέ σε πειρασμό. Όταν, όμως, παραχωρεί κάποιον ο Θεός, μην ταράζεσαι.
Κάνε ό,τι μπορείς για να φανείς αληθινός στρατιώτης του Χριστού. Δεν βλέπεις που οι γενναίοι στρατιώτες, όταν η σάλπιγγα τους καλεί στην μάχη, αποβλέποντας στη νίκη, θυμούνται τους ένδοξους προγόνους τους, που έκαναν μεγάλα κατορθώματα, και ρίχνονται με θάρρος στον αγώνα; Όμοια κι εσύ, όταν έρχεται η ώρα της πνευματικής μάχης, να θυμάσαι τα κατορθώματα των αγίων μαρτύρων και ν' αγωνίζεσαι με γενναιότητα, με πίστη, με χαρά.

Ἡ σύμβαση Ποπίκ-Τσουρκάνου ἀπό τήν Σουτσεάβα.Εἴτε, εἴτε! Περιστατικά ἀπό τήν ζωή φυλακισμένων Ρουμάνων Μαρτύρων καί ὁμολογητῶν τοῦ 20οῦ αἰῶνος

 Ἡ σύμβαση Ποπίκ-Τσουρκάνου ἀπό τήν Σουτσεάβα

Ἰωάννης Ἰανωλίδε

Οἱ προετοιμασίες γιά τήν μύηση τῆς “ἀναμόρφωσης” στό Πιτέστι ἔγιναν στό δεσμωτήριο τῆς Σουτσεάβας. Ἐδῶ ὁ συνταγματάρχης Ποπίκ τῆς Ἀσφάλειας τοῦ Κράτους – ἕνα ψεύτικο ὄνομα, διότι δέν ξέρουμε πῶς λεγόταν πρίν ἤ ἀργότερα – στρατολόγησε ἀπό τούς κρατουμένους τόν ἄνθρωπο πού τόν χρειαζόταν.
Ἦταν ὁ Μπογδανοβίτσι, ἕνας νεαρός ἀπό τήν Ἀδελφότητα τοῦ Σταυροῦ. Ἦταν ἔξυπνος, ἐνεργητικός, φιλόδοξος καί χαρισματικός, ἀλλά μέ ἕνα ἀσταθές ἠθικό ὑπόβαθρο, τό ὁποῖο τόν ἔκανε εὔκολα νά ὑποχωρεῖ σέ συμβιβασμούς.
Ὁ Ποπίκ ἄρχισε μέσῳ τοῦ Μπογδανοβίτσι τό ἔργο τῆς “ἀναμόρφωσης” τῶν πολιτικῶν κρατουμένων. Ἦταν, πρός τό παρόν, μιά ρητορική ζωντανή συζήτησι. Ὠνομαζόταν μαρξιστική-λενινιστική διδασκαλία, διδασκόταν ἀπό τίς καθημερινές ἐφημερίδες καί ἦταν γραμμένη καί ἡ απολογία τους. Ταὐτόχρονα κατακρινόταν τό φασιστικό, ἀστικό καί θρησκευτικό παρελθόν.
Ἀλλά οἱ κρατούμενοι δέν τόν δέχτηκαν τόν Μπογδανοβίτσι καί τόν κατηγόρησαν σάν προδότη. Μερικοί τόν ἀπείλησαν καί μετά ὑπέφεραν πάρα πολύ. Τά ἀποτελέσματα δέν ἦταν ἱκανοποιητικά. Τότε ὁ Πόπικ βρῆκε ἕνα ἄλλο «ἐργαλεῖο πιό ἰκανό»: Τόν Τσουρκάνου Εὐγένιο.

Ὁ π. Νίκων ὁ Καρουλιώτης γιά τήν Εὐχή τοῦ Ἰησοῦ

φωτ. http://athosprosopography.blogspot.gr/2012/03/blog-post.html

Απέφυγε λοιπόν να μιλήσει ο Νίκων από ταπείνωση. Μερικά χρόνια αργότερα όμως στα "Προλεγόμενα" της Φιλοκαλίας που μεταφράστηκε και εκδόθηκε στην Αγγλική από τους ΚADLOUBOVSKY και PALMER θα γράψει γι' αυτή την επιστήμη των επιστημών που οδηγεί τον άνθρωπο στη θέωση: «Η πιο αποτελεσματική μορφή αυτής της τέχνης των τεχνών και της επιστήμης των επιστημών παρουσιάζεται ως η πρακτική της Προσευχής του Ιησού, όπως είναι το παραδοσιακό της όνομα. Η πρωταρχική προϋπόθεση και απόλυτη αναγκαιότητα είναι το γνώθι σ' αυτόν. Για να αποκτήσει αυτή την επίγνωση ο αρχάριος ασκούμενος πρέπει να μάθει να είναι αφυπνισμένος προς τις πολύπλευρες δυνατότητες του εγωισμού- και πρέπει να υπερνικήσει όλα τα εμπόδια, τόσο προσωπικά όσο και εξωτερικά, για να αποκτήσει τις καλύτερες προϋποθέσεις για επιτυχία. Η σιωπή και η ησυχία είναι απαραίτητες για τη συγκέντρωση.

Κυριακή Γ. Ματθαίου – Κυριακή των Αγίων Νεομαρτύρων: Ἀσματική ἀκολουθία, κείμενο τοῦ Π. Θεοδώρου Ζήση.

 

Οι Άγιοι Νεομάρτυρες και ο Οικουμενικός διάλογος – Πατρ. Θεοδώρου Ζήση, ομοτίμου καθηγητού του Α.Π.Θ.
Την Γ’ Κυριακή του Ματθαίου η Εκκλησία μας τιμά και εορτάζει την Σύναξη Πάντων των Αγίων Νεομαρτύρων, οι οποίοι μετά την Άλωση της Βασιλεύουσας θυσιάστηκαν για τον Χριστό, ομολογώντας Τον με πίστη και παρρησία. Προς τιμήν τους και προς παραδειγματισμό μας δημοσιεύουμε ένα πρωτότυπο και συνάμα επίκαιρο θέμα που σχετίζεται με αυτούς. Αναφέρεται στον τρόπο με τον οποίο οι Άγιοι Νεομάρτυρες συνδιαλέγονταν με τους αλλοθρήσκους, γραμμένο από τον αξιοσέβαστο Πρωτοπρεσβύτερο π. Θεόδωρο Ζήση, Ομ. Καθηγητή του Α.Π.Θ.
…ερχόμαστε στους Αγίους Νεομάρτυρες της περιόδου της Τουρκοκρατίας, οι οποίοι αποτελούν την νέα δόξα – την νέα καύχηση της Ορθοδόξου Εκκλησίας, την οποία έτσι επανασυνδέουν με την Εκκλησία των παλαιών μαρτύρων και την παρουσιάζουν ως την μόνη αληθή Εκκλησία του Χριστού, εντός της οποίας γεννώνται νέοι Άγιοι που ευαρέστησαν τον Θεό με την ομολογία και το μαρτύριο τους, και δοξάσθηκαν με τα θαύματα που επιτελεί δι’ αυτών η Θεία Χάρη.

Κυριακή Γ. ἐπιστολῶν – Ἡ Ἀποστολική Περικοπή τῆς Θείας Λειτουργίας, Ἡ Κομμένη ἀλυσίδα – λόγος τοῦ ἀειμνήστου Μητροπολίτου Νικαίας Γεωργίου Παυλίδου

 

Το Αποστολικόν Ανάγνωσμα της Θείας Λειτουργίας.
Προς Ρωμαίους Ε. 1 – 10.
Αδελφοί, ΔΙΚΑΙΩΘΕΝΤΕΣ εκ πίστεως, ειρήνην έχομεν προς τον Θεόν δια του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, δι’ ού και την προσαγωγήν εσχήκαμεν τη πίστει εις την χάριν ταύτην εν η εστήκαμεν, και καυχώμεθα επ’ ελπίδι της δόξης του Θεού. Ου μόνον δέ, αλλά και καυχώμεθα εν ταις θλίψεσιν, ειδότες ότι η θλίψις υπομονήν κατεργάζεται, η δέ υπομονή δοκιμήν, η δέ δοκιμή ελπίδα, η δέ ελπίς ου καταισχύνει, ότι η αγάπη του Θεού εκκέχυται εν ταις καρδίαις ημών δια Πνεύματος Αγίου του δοθέντος ημίν. Έτι γάρ Χριστός όντων ημών ασθενών κατά καιρόν υπέρ ασεβών απέθανε. Μόλις γάρ υπέρ δικαίου τις αποθανείται’ υπέρ γάρ του αγαθού τάχα τις και τολμά αποθανείν. Συνίστησι δέ την εαυτού αγάπην εις ημάς ο Θεός, ότι έτι αμαρτωλών όντων ημών, Χριστός υπέρ ημών απέθανε.

Οπτικό Αγιολόγιο 14 Ιουλίου

Οπτικοποιημένο Ηχητικό Αγιολόγιο της 14ης Ιουλίου



Για να γνωρίσετε τους συντελεστές διαβάστε εδώ

Ἡ δευτέρα παρουσία (Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου)

«Ἥξει δέ ἡ ἡμέρα Κυρίου ὡς κλέπτης ἐν νυκτί, ἐν ᾑ οὐρανοί
ῥοιζηδόν παρελεύσονται, στοιχεῖα δέ καυσούμενα λυθήσονται,
καί γῆ καί τά ἐν αὐτῇ ἔργα κατακαήσεται»

(Β΄Πέτρ. 3;10)

Ὁ Πέτρος, ὁ κορυφαῖος τῶν ἀποστόλων, μᾶς προειδοποιεῖ γιά τήν ἡμέρα ἐκείνη λέγοντας: «Ἡ ἡμέρα τοῦ Κυρίου θά ἔρθει ὅπως ὁ κλέφτης τή νύχτα, καί τότε οἱ οὐρανοί θά ἐξαφανιστοῦν μέ τρομερό πάταγο, τά στοιχεῖα τῆς φύσεως θά διαλυθοῦν στή φωτιά, καί ἡ γῆ, ὅπως ὅλα ἔγιναν πάνω σ᾿ αὐτήν, θά κατακαοῦν» (Β΄ Πέτρ. 3;10).

Ἀλλά καί πρωτύτερα, ὁ ἴδιος ὁ Δεσπότης καί κύριος μας μᾶς ἀποκάλυψε τά ἑξῆς: «Προσέξτε καλά τούς ἑαυτούς σας. Μήν παραδοθεῖτε στήν κραιπάλη καί στή μέθη καί στίς βιοτικές ἀνάγκες, καί σᾶς αἰφνιδιάσει ἡ ἡμέρα ἐκείνη. Γιατί θά ἔρθει σάν τήν παγίδα σέ ὅλους τούς ἀνθρώπους πού κατοικοῦν στή γῆ» (Λουκ. 21:34-35). Καί ἀλλοῦ: «Μπεῖτε ἀπό τήν στενή πύλη...Στενή εἶναι ἡ πύλη καί γεμάτη δυσκολίες ἡ ὁδός πού ὁδηγεῖ στή ζωή» (Ματθ. 7:13-14).