Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Πέμπτης 29-08-2013.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Πράξεις Των Αποστόλων κεφ. ιγ΄ 25 - 32  

ιγ΄ 25 - 32
 

 

Ευαγγέλιον: Κατά Μάρκον κεφ. Στ΄ 14 - 30    

Στ΄ 14 - 30 
 

 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ἐγκωμιαστικὸς Λόγος εἰς τὴν Ἀποτομὴν τῆς κεφαλῆς τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου. Ἁγίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου (νεοελληνικὴ ἀπόδοση).

Ὄντως λαμπρὰ καὶ θεϊκῆς χαρμοσύνης πλήρης ἡ σημερινὴ σύναξη, ποὺ μᾶς συγκέντρωσε ὅλους ἐμᾶς, ἀγαπητοὶ Χριστιανοί, γιὰ νὰ γιορτάσουμε σήμερα τὸ πνευματικὸ πανηγύρι. Καὶ δίκαια χαρακτηρίζεται λαμπρά, ἀπὸ αὐτὸ τὸ ἴδιο τὸ ἐπώνυμο τοῦ ἁγίου, τοῦ ὁποίου τελοῦμε τὴν μνήμη, μιὰ καὶ εἶναι καὶ θεωρεῖται «λύχνος φωτός».
Χωρὶς ἀμφιβολία δὲν πρόκειται γιὰ λύχνο, ποὺ περιαυγάζει τοὺς σωματικούς μας ὀφθαλμοὺς μὲ γήϊνη ἀκτινοβολία. Γιατὶ αὐτοῦ τοῦ εἴδους ἡ λάμψη θὰ ἦταν παροδική, μὲ συνεχεῖς διακοπὲς ἀπὸ κάθε ἐμπόδιο, ποὺ θὰ παρεμβαλλόταν σὰν σκιά.
Ἀντίθετα, πρόκειται γιὰ φῶς, ποὺ καταυγάζει μὲ τὴν ἀκτινοβολία τῆς θείας Χάριτος τὶς καρδιὲς ὅλων ἐκείνων, ποὺ ἀνέκαθεν ἔχουν συναχθεῖ στὴν ἑορτή, γιὰ φῶς, ποὺ ἀνυψώνει τὸν νοῦ στὴ θεωρία τῆς ἀθλήσεως τοῦ δικαίου.
Κι ἔτσι, καθὼς μὲ τὰ μάτια τῆς ψυχῆς μας θὰ ἀτενίζουμε τὸ μακάριο τοῦτο πάθος, θὰ δημιουργοῦμε παράλληλα καὶ τὴν προϋπόθεση τῆς προσωπικῆς μας εὐφροσύνης. Γιατὶ τὸ αἷμα ὁποιουδήποτε ἄλλου, ποὺ ἀπὸ ξίφος ἔρρευσε κάτω στὴ γῆ, οὔτε θὰ μποροῦσε νὰ τέρψει τὴν ἀνθρώπινη ὅραση οὔτε ἡ διήγηση τοῦ γεγονότος νὰ καλύψει μὲ σεβασμὸ τὴν μνήμη τοῦ νεκροῦ.

Τί εἶναι ἕνας ὀρθόδοξος μοναχός

 ΤΑ ΑΣΚΗΤΙΚΑ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ

Α΄. ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΓΓΑΜΟΣ ΒΙΟΣ

2. Ο ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΣ

Τί εἶναι ἕνας ὀρθόδοξος μοναχός

Ὁ ἱερός Χρυσόστομος, κάνοντας σύγκριση τῆς βασιλικῆς δυναστείας πρός τόν μοναχό¹⁷, διδάσκει ὅτι «πραγματικός βασιλεύς εἶναι ὁ δεύτερος, δηλαδή ὁ μοναχός. Ὁ, κατά τόν τίτλο, βασιλεύς κυριαρχεῖ σέ πόλεις, ὁ μοναχός κυριαρχεῖ στίς ψυχές. Ὁ πρῶτος πολεμεῖ βαρβάρους, ὁ δεύτερος δαίμονες. Ὁ πρῶτος δωρίζει στούς ὑπηκόους του χρυσόν, ὁ δεύτερος πνευματικήν Χάριν. Ὁ πρῶτος τρέμει τόν θάνατον, ὁ δεύτερος τόν δέχεται ἀπαθῶς. Καί ἡ κατάστασις τῶν δύο στόν μέλλοντα κόσμον θά εἶναι ἀναλόγως ρυθμισμένη, ἔστω καί ἄν ἀμφότεροι δικαίως ἐπετέλεσαν τά ἔργα των»¹⁸.

Οἱ μοναχοί εὑρίσκονται στό ὕψος τῆς πνευματικῆς φιλοσοφίας καί «τίποτε δέν αἰσθάνονται (ἀπό τίποτε δέν ἐπηρεάζονται καί δέν βλάπτονται) ἀπό αὐτά πού συμβαίνουν σ’ ἐμᾶς (πού ζοῦμε μέσα στόν κόσμο)»¹⁹.

Ὁ ὀρθόδοξος μοναχός εἶναι ὁ ἄνθρωπος πού ὑπακούει στήν κλήση τοῦ Χριστοῦ: «εἴ τις θέλει ὀπίσω Μου ἐλθεῖν ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν»²⁰. Προχωρεῖ γενναῖα στίς τρεῖς ἀποταγές: τήν ἀποταγή τῆς φιλοδοξίας, τῆς φιληδονίας καί τῆς φιλαργυρίας. Ὡς ἀντίδοτο σ’ αὐτά τά πάθη ἀσκεῖ τήν ἀρετήν τῆς ὑπακοῆς, τῆς παρθενίας καί τῆς ἀκτημοσύνης ἀντίστοιχα²¹.

Περί τῆς Ἐνσαρκώσεως

Πατερική Θεολογία

Πρωτοπρ. Ιωάννου Σ. Ρωμανίδου (+)

Καθηγητού Πανεπιστημίου

 

Επιμέλεια – Σχόλια: Μοναχού Δαμασκηνού Αγιορείτου

 

Μέρος Πρώτον: Στοιχεία Ορθοδόξου ανθρωπολογίας και Θεολογίας

43. Περί της Ενσαρκώσεως

Ο Θεός δεν είναι περιωρισμένος κατ’ ουδένα τρόπον. Γι’ αυτό τονίζουν οι Πατέρες ότι ο Θεός Πατήρ είναι πανταχού παρών κατ’ ενέργειαν. Λόγω της υποστατικής ενώσεως του Λόγου με την ανθρώπινη φύσι στο πρόσωπο του Χριστού είναι επίσης πανταχού παρών και ο Χριστός ως Λόγος κατ’ ενέργειαν, είναι όμως απών ο Χριστός ως Λόγος, κατ’ ουσίαν. Η ανθρώπινη φύσις του Χριστού όμως είναι πανταχού παρούσα κατ’ ουσίαν.

Ο Θεός, δηλαδή η Αγία Τριάς είναι απών κατ’ ουσίαν στον κόσμο. Διότι ο Θεός δεν έχει κατ’ ουσίαν σχέσεις με τον κόσμο, επειδή οι σχέσεις του Θεού με τον κόσμον είναι μόνο κατά βούλησιν και κατ’ ενέργειαν. Κατ’ ουσίαν σχέσεις με τον κόσμον έχει μόνον η ανθρώπινη φύσις του Χριστού, που είναι πανταχού παρούσα. Όχι η Θεία φύσις του Χριστού.

Μακάριος ὁ Αἰγύπτιος - Mελέτημα 10

1. Νομίζω ὅτι, ὅταν ὁ διάβολος εἶδε τὴν προπτωτικὴ δόξα τοῦ Ἀδὰμ νὰ λάμπει ἐξ ἴσου στὸ πρόσωπο τοῦ Μωϋσῆ, θὰ πληγώθηκε πολύ, βλέποντας σ' αὐτὸ τὴν ἀπόδειξη γιὰ τὴν κατάργηση τῆς βασιλείας του. «Ὁ θάνατος βασίλεψε ἀπὸ τὸν Ἀδὰμ μέχρι τὸν Μωϋσῆ, ἀκόμη καὶ σ' αὐτούς, ποὺ δὲν ἁμάρτησαν», γράφει ὁ Ἀπόστολος. Γιατὶ μοῦ φαίνεται ὅτι τὸ λαμπρὸ πρόσωπο τοῦ Μωϋσῆ ἦταν τύπος καὶ ὑπόδειγμα τοῦ πρώτου ἀνθρώπου, ποὺ ἔπλασε ὁ Θεός. Αὐτὴ λοιπὸν τὴ λαμπρότητα τὴ φοροῦν ἀπὸ τώρα οἱ ἀληθινοὶ Χριστιανοί. Ὁπότε καταργεῖται μέσα τους ὁ θάνατος, δηλ. τὰ πάθη ἀτιμίας, ἐπειδὴ καθίστανται ἀνενέργητα, καθὼς οἱ ψυχές τους ἐλλάμπονται (=φωτίζονται) ἀπὸ τὴ λαμπρότητα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μ' αἴσθηση καὶ πληρότητα. Κατὰ δὲ τὴν ἀνάσταση θὰ καταργηθεῖ τελείως ὁ θάνατος!!!

Ὁ παπα-Γιώργης καί ὁ ἄπειρος Θεός

Ο παπα-Γιώργης και ο άπειρος Θεός

Ό παπα-Γιώργης, ιερεύς σε κάποιο χωριό της πατρίδος μου, έλεγε κάποτε ότι τον κατέτρωγε η απορία πώς είναι άπειρος ο Θεός και πώς είναι άπειρος στα ιδιώματά Του, όπως: άπειρος στην σοφία Του, στην παντοδυναμία Του, στην πανταχού παρουσία Του, στην παγγνωσία Του, στην αγαθότητά Του, στην αγάπη Του... άπειρος!!! άπειρος!!! αυτή η στοχαστική και επίμονη απορία τον κατέτρωγε μέρα-νύχτα.

Σε μια γιορτή του αγίου Δημητρίου, τον κάλεσε ο ιερεύς του διπλανού χωρίου να συλλειτουργήσει μαζί του, για να λαμπρυνθεί "έτι περισσότερο" το πανηγύρι του Ναού. Πράγματι πήγε και προΐστατο της Θείας Λειτουργίας ως φιλοξενούμενος, αλλά και ως έχων τα πρεσβεία της χειροτονίας.

Πῶς φαίνονται οἱ ἐκρήξεις τῶν ἡφαιστείων ἀπό τό διάστημα [εἰκόνες]

Μπορεί η έκρηξη των ηφαιστείων να προκαλεί μερικές φορές τρόμο για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις ή τις κατοικημένες περιοχές, όμως πολλοί είναι εκείνοι που προσπαθούν να αποτυπώσουν με το φωτογραφικό τους φακό αυτό το φοβερό θέαμα.
Οι εκπληκτικές εικόνες που ακολουθούν, καταγράφηκαν από δορυφόρους καθώς και από τα μέλη του πληρώματος στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) προσφέροντας μια μοναδική προοπτική της στιγμής που ένα ηφαίστειο εκρήγνυται.

Περί τοῦ πνευματικοῦ κόσμου

Γέροντας Θαδδαῖος

Όταν ήμουν στον ενοριακό ναό του Βλάσκι Ντολ ήρθε ένας χωρικός να με δει και να μου πει την ιστορία του. Να τι μου διηγήθηκε:

Παναγία ἡ Προυσιώτισσα, Ἡ Κυρά τῆς Ρούμελης!

Ψηλά, στις ελατόφυτες βουνοκορφές της νοτιοδυτικής Ευρυτανίας, και σφηνωμένη ανάμεσα σε κάθετους γκριζωπούς βράχους με άγρια μεγαλοπρέπεια, προβάλλει η ιερά μονή του Προύσου. Είναι σταυροπηγιακό και ιστορικό μοναστήρι, με μεγαλόπρεπα τριώροφα κτίρια. Ανάμεσα τους υπάρχει σπήλαιο λαξευμένο, που φιλοξενεί στο εσωτερικό του τον πρώτο και παλαιό ναό της μονής. Μέσα σ' αυτόν φυλάσσεται η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας, που επονομάζεται Προυσιώτισσα και εορτάζει με κάθε εκκλησιαστική και βυζαντινή μεγαλοπρέπεια στις 22-23 Αυγούστου.

Τοῦ Ἀγίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου

 

 ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ

«Αδελφοί , μονάχα η παρούσα ζωή είναι κατάλληλη για μετάνοια».

Μακάριος λοιπόν, τρισχαρούμενος και τρισευτυχισμένος είναι ο άνθρωπος που δεν έπεσε σε κάποιο διαβολικό, σατανικό δίχτυ, μακάριος ο αναμάρτητος… αλλά ουδείς αναμάρτητος.

Μακάριος λοιπόν είναι  ο άνθρωπος που πιάστηκε μεν στο δίχτυ του διαβόλου, αλλά το ‘σκισε, γλίστρησε, ξέφυγε με την εξομολόγηση.

Το ψάρι, αν μπλεχτεί κάποτε σε δίχτυα κάποιου ψαρά και ξεφύγει, διασώζεται, αν όμως παραμείνει μέσα στη «σαγήνη» (= δίχτυ) , τότε σίγουρα χάνει τη ζωή του.

·        Στη στεριά δεν ζει το ψάρι…

·        Στην άλλη ζωή δεν υπάρχει μετάνοια…

Ὁμιλία Μητροπολίτου Γόρτυνος Ἰερεμία γιά ἐπίσκοπο Αὐγουστίνο Καντιώτη

Ὁ μακαριστὸς ἐπίσκοπος Φλωρίνης π. Αὐγουστίνος ὡς μιμητὴς τῶν Προφητῶν τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης

Μητροπολίτου Γόρτυνος Ἰερεμία 

(Ὁμιλία εἰς Φλώρινα τήν 25η Αὐγούστου εἰς Ἡμερίδα ἀφιερωμένη στήν σεπτή μνήμη τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης πατρός Αὐγουστίνου)

Κατά πρῶτον ἐκφράζω τήν εὐχαριστία μου στόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Φλωρίνης, Πρεσπῶν καί Ἑορδαίας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟ, διότι, μεταξύ τῶν ἄλλων τετιμημένων Ἱεραρχῶν, ἐκάλεσε καί τήν ταπεινοτητά μου νά ὁμιλήσω στό πνευματικό αὐτό συμπόσιο, ἀφιερωμένο στόν κοινό ἡμῶν πνευματικό πατέρα καί διδάσκαλο, μακαριστό Μητροπολίτη Φλωρίνης πατέρα Αὐγουστῖνο. Λυπᾶμαι ὅμως γιατί τό θέμα τό ὁποῖο μοῦ ἀνετέθη νά ἀναπτύξω εἶναι βαθύ καί εὐρύ, ὁ δέ χρόνος ἑκάστου ὁμιλητοῦ εἶναι περιορισμένος καί δέν θά μπορέσω λοιπόν νά ἀναπτύξω ἐπαρκῶς τό θέμα, ὅπως θά ἤθελα.
1. Τό θέμα τῆς ὁμιλίας μου εἶναι: «Ὁ πατήρ Αὐγουστῖνος ὡς μιμητής τῶν προφητῶν τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης». Εἰσέρχομαι κατ᾽ εὐθεῖαν στό θέμα λόγω στενότητος τοῦ χρόνου. Ἡ ἐμφάνιση τῶν προφητῶν στήν Παλαιά Διαθήκη εἶναι πολύ παλαιά.
Κατά τόν 11ο αἰ. π.Χ. (ἐποχή τοῦ Σαμουήλ) ἔχουμε χωρίο κατά τό ὁποῖο βλέπουμε τούς προφῆτες νά εἶναι ὁμαδικά συγκεντρωμένοι. Ἀλλά ἐάν κατά τήν ἐποχή αὐτή οἱ προφῆτες εἶναι ὁμαδικά συγκεντρωμένοι, θά πρέπει τήν ἐμφάνιση μεμονωμένων προφητῶν νά τήν ἀποδώσουμε πολύ παλαιότερα, ὥστε νά ὑπάρξει χρόνος, κατά τόν ὁποῖο οἱ μεμονωμένοι προφῆτες συγκεντρώθηκαν καί συγκρότησαν ὁμάδες.

Οπτικό Αγιολόγιο 28 Αυγούστου

Οπτικοποιημένο Ηχητικό Αγιολόγιο της 28ης Αυγούστου



Για να γνωρίσετε τους συντελεστές διαβάστε εδώ

Ἡ φωτογραφία μέ τά πεφταστέρια πάνω ἀπό τά Μετέωρα πoύ ἐντυπωσίασε τή NASA

Δείτε την καταπληκτική φωτογραφία που  δημοσιεύτηκε από τη ΝΑSA με δύο μετέωρα (Περσείδες) πάνω από τα δικά μας Μετέωρα!!!
 

http://apod.nasa.gov/apod/ap130810.html
http://www.greekteachers.gr

Domingo 9º de Mateo

Κυριακή Θ’ Ματθαίου – Αγοράστε ασύρματο! (+Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου) Κυριακή Θ’ Ματθαίου

EVANGELIO - Mat 14, 22-34

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ- Ματθ. ιδ΄ 22-34

22 En seguida Jesús hizo a sus discípulos entrar en la barca e ir delante de él a la otra ribera, entre tanto que él despedía a la multitud.

23 Despedida la multitud, subió al monte a orar aparte; y cuando llegó la noche, estaba allí solo.

24 Y ya la barca estaba en medio de la mar, azotada por las olas; porque el viento era contrario.

25 Mas a la cuarta vigilia de la noche, Jesús vino a ellos andando sobre el mar.

26 Y los discípulos, viéndole andar sobre el mar, se turbaron, diciendo: ¡Un fantasma! Y dieron voces de miedo.

27 Pero en seguida Jesús les habló, diciendo: ¡Tened ánimo; yo soy, no temáis!

28 Entonces le respondió Pedro, y dijo: Señor, si eres tú, manda que yo vaya a ti sobre las aguas. Y él dijo: Ven.

29 Y descendiendo Pedro de la barca, andaba sobre las aguas para ir a Jesús.

30 Pero al ver el fuerte viento, tuvo miedo; y comenzando a hundirse, dio voces, diciendo: ¡Señor, sálvame!