Ἕνα τέχνασμα τῶν Αἱρετικῶν
Πρωτ. Βασιλείου Ἀ. Γεωργοπούλου, Λέκτορος Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ
Εἶναι ἡ διαχρονική, ἀκατάλυτη καί ἀμετάβλητη διδασκαλία τοῦ Κυρίου καί τῶν ἁγίων ἀποστόλων, πού παραδόθηκε «ἅπαξ» (Ἰούδα, 3), αὐτή διαφυλάττει, αὐτή παραδίδει καί μέ αὐτή ζεῖ τό σῶμα Του, πού εἶναι ἡ Ἐκκλησία.
Δέν εἶναι, δηλαδή, κάποια διδασκαλία ἀνθρώπινη καί ἐντάλματα ἀνθρώπων (Ματθ.15, 9), δέν ἔχει καμμία σχέση μέ «διδαχές ποικίλες καί ξένες» (Ἑβρ.13,9), πού παραμορφώνουν καί ἀκρωτηριάζουν τό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ καί τό εὐαγγέλιό Του. Σχετικά μέ αὐτό τό γεγονός συνδέεται ἕνα ἀπό τά πολλά τεχνάσματα τῶν διαφόρων αἱρετικῶν.
Συζητώντας μέ διάφορους αἱρετικούς ἤ ἀκούγοντάς τους σέ διάφορες εὐαγγελιστικές ἐκδηλώσεις τους, ὅπως τίς ὀνομάζουν, ἄν θά προκληθοῦν νά ἀπαντήσουν σέ ἐρωτήσεις, πού δέν ἐξυπηρετοῦν τήν «ἱεραποστολική» τους προσπάθεια ἤ πού ἀποκαλύπτουν τό προσωπεῖο τους στίς συνήθεις τακτικές τους ἀνήκει ἕνα τέχνασμα.
Ποιό εἶναι αὐτό; Μεταθέτουν τό κέντρο τῆς συζήτησης καί ἐπιχειροῦν νά ἀπαξιώσουν τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μέ τό νά ταυτίζουν σκοπίμως τήν Ἐκκλησία καί τήν Ὀρθόδοξη πίστη μέ ἐπιλήψιμες συμπεριφορές ὁρισμένων κληρικῶν. Μέ τό τέχνασμα αὐτό προσπαθοῦν νά μεταθέσουν τή συζήτηση ἄν κάτι ἀνατρέπει τό σχεδιασμό τους. Χρησιμοποιοῦν σέ ἐπίπεδο ἐπιχειρηματολογίας μιά μορφή ἐντυπωσιασμοῦ, ἕνα εἶδος ψυχολογικῆς τακτικῆς.
Πρόκειται γιά μεθόδευση, πού πάσχει ἀπό λογική τεκμηρίωση. Δέν στηρίζεται σέ ἀπαντήσεις, ἀλλά σέ ψυχολογικό μηχανισμό προπαγάνδας θεμελιωμένο πάνω σέ ἀληθοφάνεια συλλογιστικῶν σχημάτων. Εἶναι προφανές ὅτι μέ τό τέχνασμα αὐτό ἐπιχειρεῖται μία ἐξισωτική καί ἀνομοιογενής ταύτιση διαφορετικῶν μεγεθῶν καί δεδομένων, πού σέ τελική ἀνάλυση ἀποτελεῖ μηχανισμό ὑπεκφυγῆς.
Πόσο ἐπίκαιρος εἶναι ὁ ἱερός Χρυσόστομος, ὅταν ὑποστηρίζει γιά τούς αἱρετικούς ὅτι: «Παρά μέν τήν ἀρχήν συσκιάζουσιν ἑαυτούς, ἐπειδάν δέ πολλήν λάβωσι παρρησίαν καί λόγου τίς αὐτοῖς μεταδῷ τότε τόν ἰόν ἐκχέουσιν» (PG 58, 477).
Ὀρθόδοξος Τύπος ἀρ. φυλ. 1997, 8 Νοεμβρίου 2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου